No More Blues Clip

[marathon]

Στις φλέβες μου δεν τρέχει πια μαύρο αίμα όπως του Νέστωρα και του Κώστα.Όταν πείναγα, πάντα είχα 1-2 ευρώ στη τσέπη και ένα McDonalds ή Goodies κάπου δίπλα. Ξύλο από τα αφεντικά μου έφαγα...αλλά όχι τόσο ώστε να κλαίω και να οδύρομαι κάθε μέρα πάνω στη κιθάρα μου. Βεβαίως και ξεκίνησα με blues και δωδεκάμετρα αλλά θεωρώ ότι οφείλω και να δοκιμάσω και άλλα είδη αντί να κλαίω τη νιότη μου...

Ξαναγυρνάω λοιπόν στο αγαπημένο μου ασανσέρ.

 

Λίγα λόγια για την "μπάντα" μου, και ο Κώστας μου δίνει την ευκαιρία

Οι συμπαίχτες μου (αντίθετα με τους δικούς σου) έχουν σφυγμό.

Μα και οι "δικοί" μου έχουν σφυγμό, απλά δεν είναι δίπλα μου. Στο συγκεκριμένο ο πιανίστας είναι Σουηδός και (μάλλον) δεν θα τον δώ-γνωρίσω ποτέ από κοντά.

Χαίρομαι αυτούς που μπορούν να μαζεύονται μια φορά την εβδομάδα και να ξεμπουκώνουν. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω γιατί...

1) Είμαι πολύ τεμπέλης για να διαβάζω και να κάνω πρόβες

2) Το εργασιακό μου περιβάλλον, καταστρέφει τέτοιου είδους προσπάθειες οργάνωσης χάρην του απρόβλεπτου και επείγοντος. Ότι τέτοιες προσπάθειες έκανα στο παρελθόν (γυμναστήριο, τέννις...) κατέρευσαν και είχα πάντα την οργή και γκρίνια των υπολοίπων που έστησα

3) Όταν μου έρχεται η όρεξη για μουσική στις 2 η ώρα το βράδυ...που να ψάχνω τους υπόλοιπους

4) Αυτό το είδος της μουσικής θέλει πολύ καλούς μουσικούς και οι πραγματικοί δεν θα με έπαιζαν

 

Στο κομματάκι τώρα. Προφανώς και λέγεται No More Blues γιατί κάνω αντίσταση...Όπως είπα, ο καλός αυτός Σουηδός μου έστειλε το μidi του. Έφτιαξα το μπάσο χρησιμοποιώντας το ίδιο midi, απλά πέταξα το δεξί χέρι (έχετε πλάκα εσείς οι πληκτράδες...), πείραξα λίγο και ανέθεσα στο Trilogy το κοντραμπάσο. Στα drums μια λούπα έκανε τη δουλειά με χειροποίητη βοήθεια από το Trigger Finger μου. Επίτηδες άφησα κάποια λαθάκια για να μην φαίνεται τελείως λούπα. Τα υπόλοιπα synths, νάναι καλά το Gr20

 

ΥΓ1 Audiokosta, μυρίζεις το νίτρο?

ΥΓ2 Σε λίγο καιρό και funk...

 

No_More_Blues.mp3

[audiokostas]

(ανακοίνωση μεγαφώνου) Η κυρία Τασία στο ταμείο 4, η κυρία Τασία στο ταμείο 4, ευχαριστώ.

 

[audiokostas]

Πέρα από την πλάκα, ωραίο ήταν. Ατμοσφαιρικό και γλυκό. Δεν ξέρω γιατί, αλλά κάπως μου θύμισε το "Have I told you lately ?" του Van Morisson. Η δεύτερη κιθάρα που μπήκε δεν μου άρεσε. Αλλά overall ήτο συμπαθέστατο.

 

Με γυμναστήρια, τέννις, διαφήμιση, πισίνες, Trigger, Trilogy, διάβολοι και τρίβολοι λογικό είναι blues να μην παίξεις και δεν καταλαβαίνω γιατί έχεις φαγωθεί με αυτό που παίζω. Πες μου τι θες να προσπαθήσω για να χαρείς και εγώ μετά χαράς θα σε γράψω.

Τη νιότη μου δεν τη κλαίω. Ακόμα τη γιορτάζω.

Εσύ απλώς την ξέχασες.

Λογικό βέβαια.

Τόσος καιρός......

 

 

Υ.Γ. Πως πάει το μπάσο ?

Ονόμασέ το Tetralogy σαν είναι έτοιμο.

[marathon]

Η δεύτερη κιθάρα που μπήκε δεν μου άρεσε.

Ποιά δεύτερη? Μία παίζει, η ίδια...

Στο δεύτερο μέρος το πιάνο του Stevie Wonder λές?

[audiokostas]

Ποιά δεύτερη? Μία παίζει, η ίδια...

Στο 1:45 είχα την εντύπωση ότι μπαίνει κι άλλη κιθάρα.........

Με τόσα γ@μοεφέ που να καταλάβω.

[marathon]

Υ.Γ. Πως πάει το μπάσο ?

Ονόμασέ το Tetralogy σαν είναι έτοιμο.

Ο μάστορας τεμπελιάζει...

[Nestoras]

Στις φλέβες μου δεν τρέχει πια μαύρο αίμα όπως του Νέστωρα και του Κώστα.Όταν πείναγα, πάντα είχα 1-2 ευρώ στη τσέπη και ένα McDonalds ή Goodies κάπου δίπλα. Ξύλο από τα αφεντικά μου έφαγα...αλλά όχι τόσο ώστε να κλαίω και να οδύρομαι κάθε μέρα πάνω στη κιθάρα μου. Βεβαίως και ξεκίνησα με blues και δωδεκάμετρα αλλά θεωρώ ότι οφείλω και να δοκιμάσω και άλλα είδη αντί να κλαίω τη νιότη μου...

Ξαναγυρνάω λοιπόν στο αγαπημένο μου ασανσέρ.

 

Λίγα λόγια για την "μπάντα" μου, και ο Κώστας μου δίνει την ευκαιρίαΜα και οι "δικοί" μου έχουν σφυγμό, απλά δεν είναι δίπλα μου. Στο συγκεκριμένο ο πιανίστας είναι Σουηδός και (μάλλον) δεν θα τον δώ-γνωρίσω ποτέ από κοντά.

Χαίρομαι αυτούς που μπορούν να μαζεύονται μια φορά την εβδομάδα και να ξεμπουκώνουν. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω γιατί...

1) Είμαι πολύ τεμπέλης για να διαβάζω και να κάνω πρόβες

2) Το εργασιακό μου περιβάλλον, καταστρέφει τέτοιου είδους προσπάθειες οργάνωσης χάρην του απρόβλεπτου και επείγοντος. Ότι τέτοιες προσπάθειες έκανα στο παρελθόν (γυμναστήριο, τέννις...) κατέρευσαν και είχα πάντα την οργή και γκρίνια των υπολοίπων που έστησα

3) Όταν μου έρχεται η όρεξη για μουσική στις 2 η ώρα το βράδυ...που να ψάχνω τους υπόλοιπους

4) Αυτό το είδος της μουσικής θέλει πολύ καλούς μουσικούς και οι πραγματικοί δεν θα με έπαιζαν

 

Στο κομματάκι τώρα. Προφανώς και λέγεται No More Blues γιατί κάνω αντίσταση...Όπως είπα, ο καλός αυτός Σουηδός μου έστειλε το μidi του. Έφτιαξα το μπάσο χρησιμοποιώντας το ίδιο midi, απλά πέταξα το δεξί χέρι (έχετε πλάκα εσείς οι πληκτράδες...), πείραξα λίγο και ανέθεσα στο Trilogy το κοντραμπάσο. Στα drums μια λούπα έκανε τη δουλειά με χειροποίητη βοήθεια από το Trigger Finger μου. Επίτηδες άφησα κάποια λαθάκια για να μην φαίνεται τελείως λούπα. Τα υπόλοιπα synths, νάναι καλά το Gr20

 

ΥΓ1 Audiokosta, μυρίζεις το νίτρο?

ΥΓ2 Σε λίγο καιρό και funk...

 

 

Aς καταπιώ τις ντροπές. Ξεκίνησα τέλη '70'ς με σχολική μπάντα διασκευών - εμφανίσεις σε πάρτυ. Το '81 δίνει δώρο (με 1000 δρχ) το Ποπ & Ροκ το άλμπουμ των  Simple Minds- Sister Feelings Call όπου παθαίνω τη πλάκα μου και δημιουργούνται λίγο αργότερα οι Aids (η ονομασία δεν θυμάμαι πότε ήρθε, υποθέτω με τις πρώτες ανακοινώσεις της αρρώστιας). Η μπάντα κινείται σε New wave ύφος και κάνει διασκευές σε γκρούπ όπως Μecano, Gun club, Joy division, Romeo void κλπ. Σιγά σιγά κάνουμε και δικές μας απόπειρες. Κάποια απ' αυτά ηχογραφούνται με σκοπό να μπουν σε συλλογές αναξάρτητων εταιριών, πράγμα που ποτέ δεν έγινε. Παραθέτω κομμάτι από το ένδοξο New wave παρελθόν μου, καθώς και ασπρόμαυρη φωτογραφία μου στο Mad club της Συγκρού. Είναι με την '68 Fender Telecaster μου την οποία βλακωδώς πούλησα τέλη δεκαετίας 80 αντί 70.000 δρχ. επειδή το σώμα είχε σκαψίματα για να δεχτεί humbucker μαγνήτες.

 

--------------------------------------------------------------------------------

 

In the sky- Aids.mp3 (4238.57 KB - έγινε λήψη 20 φορές.)

 

σάρωση0001.jpg (1546.23 KB, 1224x1732 - εμφανίστηκε 23 φορές.)

 

 

 

 

[Nestoras]

Έστειλα το παραπάνω αλλά μου βγήκε λάθος, για να δείξω ότι δεν ξεκίνησα από blues. Eίναι μια απάντησή μου στο από που ξεκινήσαμε. Τώρα προσπαθώ να παίξω blues αλλά όσο εύκολο μπορεί να φαίνεται τόσο δύσκολο είναι να είσαι πειστικός.

[marathon]

Aς καταπιώ τις ντροπές. Ξεκίνησα τέλη '70'ς με σχολική μπάντα διασκευών - εμφανίσεις σε πάρτυ. Το '81 δίνει δώρο (με 1000 δρχ) το Ποπ & Ροκ το άλμπουμ των  Simple Minds- Sister Feelings Call όπου παθαίνω τη πλάκα μου και δημιουργούνται λίγο αργότερα οι Aids (η ονομασία δεν θυμάμαι πότε ήρθε, υποθέτω με τις πρώτες ανακοινώσεις της αρρώστιας). Η μπάντα κινείται σε New wave ύφος και κάνει διασκευές σε γκρούπ όπως Μecano, Gun club, Joy division, Romeo void κλπ. Σιγά σιγά κάνουμε και δικές μας απόπειρες. Κάποια απ' αυτά ηχογραφούνται με σκοπό να μπουν σε συλλογές αναξάρτητων εταιριών, πράγμα που ποτέ δεν έγινε....

Tα διάβασα (και τα άκουσα) στο άλλο θέμα...και δεν νομίζω ότι πρέπει να ντρέπεσαι για τις παιδικές σου βλακείες :D :D...Η ερώτηση είναι μία

Σήμερα, κύριος,

ΑΣΑΝΣΕΡ παίζεις?

 

Προφανώς και κάνω πλάκα, πάντα θα παίζουμε (άλλοι κακά, άλλοι καλύτερα και άλλοι πολύ καλά) blues, γιατί με αυτό μάθαμε μουσική και με αυτό μεγαλώσαμε...μου αρέσει να σας πηγαίνω κόντρα...

[funky_bassman]

Ωραίο κομμάτι... Έξω από τα γούστα μου αφού οτιδήποτε δεν έχει γρεζαριστή φωνή και κιθάρα με ατάκα στον... Θεό (!!!) δεν το αποκαλώ blues αλλά πολύ καλό εν τέλει...

Έφτιαξα το μπάσο χρησιμοποιώντας το ίδιο midi, απλά πέταξα το δεξί χέρι (έχετε πλάκα εσείς οι πληκτράδες...)

Υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τους... μπασίστες???