Albums of the year 2009

[menelaos]

Συγνώμη αλλά γίνεται κάποιος να κάνει split το thread μπας και μιλήσουμε και για κανα δίσκο;; >:(

[odis13]

Να του βαλουμε τιτλο "HELP IM A ROCK"

 

 

 

(σορρυ δε μπορεσα να αντισταθω. Τους δισκους μου τους ειπα προτυτερα, σε γενικες γραμμες συμφωνω με τον Αι αν και νομιζω ειναι ισως λιγο υπερβολικα αυστηρος με το "ροκ" ως ευρεια εννοια.)

[Enoxos_Boody]

Για να λήξει εδω το θεμα και εφόσον οι προσωπικές επιθέσεις απαγορεύονται απο τους κανονισμούς, παρακαλώ τον Enoxos_Boody που απεύθυνε τον πρώτο χαρακτηρισμό να ανακαλέσει και να τοποθετηθεί αναλόγως.

 

Δυστυχώς (ή ευτυχώς) ο εγωισμός κ το δίκιο μου δεν μου επιτρέπουν να ανακαλέσω με ότι συνέπειες συνεπάγεται αυτο.

 

Έτσι κ αλλιώς δεν έχει νόημα η συμμετοχή μου σε ένα forum όπου ένας modulator  θεωρεί εμένα κ  όσους τελοσπάντων ακούνε ροκ "αστείους" (στην καλύτερη)... Αν έχεις μια τέτοια αρνητική προκατάληψη για ένα σύνολο ανθρώπων τότε πώς μπορείς να συνομιλήσεις μαζί τους?

 

Επίσης οι τραμπουκισμοί τύπου "θα σου δείξω εγώ" κτλ προσβάλλουν την νοημοσύνη μου κ δεν τους δέχομαι.

 

 

 

 

[pinhead]

Να του βαλουμε τιτλο "HELP IM A ROCK"

 

 

Eγώ λέω να του βάλουμε τίτλο "HARD AS A ROCK"  ;D ;D ;D ;D

 

[Mesimeriaris]

    Αυτο το topic με εκανε να καταλαβω τα τελευταια  2 χρονια δεν ακουσα τιποτα καινουριο.Με Marvin Gaye,Nat king Cole,και τσαμικα τη βγαζω.

 

 

[lgbesios]

επι της ουσιας .together through  life........Bob Dyl

[indie-anos laternative]

Χαιρετώ το forum καθότι είναι το πρώτο μου ποστ εδώ μέσα.

 

Το 2009 άκουσα αρκετά albums. Πολλά από αυτά μία μόνο φορά. Άλλα πολλές. Και μερικά τα έλιωσα. Αυτά που άκουσα πολλές φορές ήταν γύρω στα 150. Από αυτά διάλεξα τα 23 που ακολουθούν. Γιατί ...23; Γιατί τόσα μου άρεσαν!

 

Yeah Yeah Yeahs - It’s Blitz!

Ο ήχος τους γέμισε με περισσότερα ηλεκτρονικά στοιχεία και μελωδίες αλλά συνεχίζει να σφυροκοπάει. Η φωνή της Karen O ακροβατεί μεταξύ ουρλιαχτού και νανουρίσματος και η μπάντα παραδίδει άλλο ένα πολύ καλό άλμπουμ.

 

Bat For Lashes - Two Suns

Ατμοσφαιρικές μελωδίες και αιθέρια γυναικεία φωνητικά από τη Natasha Khan που είναι ουσιαστικά όλη η μπάντα (παίζει ακόμη πιάνο, κιθάρα, κλπ.). Λυρισμός και μελαγχολία. Λες και βλέπεις τα ξωτικά να χάνονται μέσα στη βρετανική ομίχλη, στο 2ο αυτό album τους.

 

The Horrors - Primary Colours

Οι κιθάρες ουρλιάζουν και τα πλήκτρα χτίζουν εφιαλτικές μελωδίες. Ο Badwan τραγουδάει σαν να του κλέβουν τον αέρα που ανασαίνει. Πραγματικά τεράστιο album.

 

Julian Casablancas - Phrazes For The Young

Αφού οι Strokes δεν έχουν album τελευταία, μας προέκυψε ο Casablancas. Τι λες ρε φίλε; Επειδή σε λένε Casablancas πρέπει να κυκλοφορήσεις και δίσκο; Και όλα αυτά τα μικρά και άγνωστα γκρουπάκια που είναι έτοιμα να φιλήσουν κατουρημένες ποδιές για λίγη δόξα, πότε θα δουν άσπρη μέρα;

Είμαι γενικά επιφυλακτικός με τέτοιες δουλειές. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έκανα πολύ λάθος. Το παλικάρι έφτιαξε ένα περίφημο δίσκο. Αποστασιοποιείται από το garage παρελθόν της μπάντας του και (συνεχίζει να) γράφει τραγούδια επιπέδου. Χαρισματικός. Respect!

 

Fuck Buttons - Tarot Sport

Το ηλεκτρονικό μου άλλοθι της χρονιάς, μιας και δεν παρακολουθώ όπως παλιότερα το είδος.

 

Kasabian - West Ryder Pauper Lunatic Asylum

Για πολλούς ο δίσκος της χρονιάς. Φοβεροί ρυθμοί που άλλοτε ξεσηκώνουν και άλλοτε υπνωτίζουν, γλυκές κιθάρες και απίστευτη παραγωγή που ανεβάζει κυριολεκτικά ένα επίπεδο παραπάνω τις συνθέσεις. Ένα album που όλα σχεδόν τα τραγούδια θα μπορούσαν να βγουν σαν singles.

 

The Big Pink - A Brief History Of Love

Αυτό δεν είναι wall of sound. Είναι river of sound. Σε παίρνει μαζί του. Ονειρικές συνθέσεις, πανδαισία ήχων. Στο σέικερ pop, electronica και alternative και το αποτέλεσμα ένα από τα καλύτερα όχι μόνο ντεμπούτα, αλλά album της χρονιάς. Αν είχαν την προώθηση των Kasabian ίσως να μιλούσαμε για ΤΟ album της χρονιάς.

 

Wilco - Wilco

Σπουδαία μπάντα. Σχεδόν απαρατήρητη στην Ελλάδα. Κάθε album που βγάζουν είναι καλύτερο από το προηγούμενο. Δεν είναι καλοί επειδή έτσι λένε οι κριτικοί. Είναι πραγματικά φοβεροί.

 

Wild Beasts - Two Dancers

Η έκπληξη της χρονιάς! Μέχρι και νέους Smiths τους είπανε. Καθαρές κιθάρες κελαηδούν μέσα σε αγχωτικά rhythm section και η ηγετική μορφή και τα εξαίσια φωνητικά του Hayden Thorpe καθηλώνουν.

 

Bruce Springsteen - Working On A Dream

ΟΙ Έλληνες μουσικόφιλοι πάντα αντιμετώπιζαν με υπεροψία το "αφεντικό". Οι "ροκάδες" ακόμα χειρότερα. Παραήταν αμερικανός για τα γούστα τους. Δύσκολα αναγνώριζαν ότι μετά από τόσες δεκαετίες και παρά την τεράστια παγκόσμια αναγνώριση και τα βουνά από χρήματα που έχει βγάλει, συνεχίζει να παίζει απλό και όμορφο rock 'n' roll. Αλλά βέβαια που να ξέρει ο χωριάτης από το New Jersey τι σημαίνει rock 'n' roll; Εμείς οι Ελληνάρες ξέρουμε καλύτερα.

 

Florence + The Machine - Lungs

Η νέα ελπίδα της pop στη Βρετανία. Θυμίζει Kate Bush. Καλή φωνή, πλούσιες συνθέσεις και όμορφα τραγούδια. Ντεμπούτο που έκανε αίσθηση.

 

Lily Allen - It's Not Me, It’s You

Η Lily τραγουδάει "έφαγα τα χρόνια μου παίρνοντας πίπες" και κανένας δεν εκπλήσσεται με τους στίχους. Η αθυρόστομη βρετανιδούλα που με το 1ο της album το 2006 έδωσε άλλη πνοή στην pop της χώρας της, επανέρχεται να επιβεβαιώσει ότι δεν ήταν κομήτης. Δεν προτείνεται σε μονόχνοτα βαθυστόχαστους και δραματικά φιλοσοφημένους μουσικοκριτικούς.

 

The Muse - The Resistance

Κάτι άλλο περίμενε ο κόσμος από αυτούς γιατί απλά είναι μια από τις μεγαλύτερες, σύγχρονες μπάντες στον πλανήτη. Αναφορές που δείχνουν ότι ψάχνονται σαν μπάντα  βουτώντας στην ιστορία του ροκ, εξαιρετική παραγωγή, αλλά μήπως δεν είναι η ουσία εκεί; Είπαμε, ο πήχης είναι πολύ ψηλά και οι απαιτήσεις μεγάλες!

 

The Dead Weather - Horehound

Το ροκ άλλοθί μου της χρονιάς. Μου φαίνεται όσο μεγαλώνω μαλακώνουν και οι ήχοι που μου αρέσουν. Γιατρέ μου είναι επικίνδυνο; Χρειάζομαι θεραπεία;

 

The Cribs - Ignore The Ignorant

Δύο δίδυμοι και ο έτερος αδερφός τους με τη συνδρομή του Johnny Marr από τους Smiths (ο οποίος δηλώνει πλήρες μέλος της μπάντας πλέον) φτιάχνουν ένα τυπικό και πολύ αξιόλογο alternative δίσκο, χωρίς καινοτομίες αλλά με πολύ καλά τραγούδια.

 

Neko Case - Middle Cyclone

Album της χρονιάς για το amazon.com. Μια ακούραστη αμερικανίδα τραγουδοποιός που πλέει στα νερά του alternative pop - rock - country ιδιώματος. Μη κολλάτε στο "country". Ακούστε τη! Αξίζει!

 

Arctic Monkeys - Humbug

Σταθερή αξία. Όσο κι αν φαίνεται υπερβολικό να πεις κάτι τέτοιο για μια μπάντα με μικρό χρόνο ζωής και με τόσο νέα μέλη σε ηλικία, τόσο αλήθεια είναι. Οι έξυπνοι στίχοι και τα περίεργα riffs υπάρχουν παντού κι εδώ. Ο ήχος τους γέμισε περισσότερο. Τα παιδιά μεγαλώνουν και εξελίσσονται.

 

Placebo - Battle For The Sun

Πάνε οι εποχές του Without You… Πάει και το σπρώξιμο από τα ΜΜΕ και τους κριτικούς. Εδώ όμως είναι Ελλάδα. Και οι Placebo συνεχίζουν να αρέσουν στον κόσμο. Ο ήχος τους έχει στρογγυλέψει. Οι κιθάρες ακούγονται πιο δυνατές από παλιά. Η φωνή του Molko δεν σπαράζει πλέον αλλά είναι πάντα …Molko. Το album έχει αδύνατες στιγμές (ποιο δεν έχει άλλωστε) αλλά είναι καλό. Πολύ καλό! Καλύτερο από το Meds.

 

The Decemberists - The Hazards Of Love

Το concept album της χρονιάς. Ιστορίες καθημερινότητας και (βέβαια) αγάπης με μελωδίες και σύνθετες ενορχηστρώσεις από ένα τεράστιο μουσικό φάσμα.

 

XX - The XX

Λιτή, μινιμαλιστική, ατμοσφαιρική indie-pop. Επαναλαμβανόμενα riff και καταθλιπτική ατμόσφαιρα. Όλα συνθέτουν έναν από τους κορυφαίους δίσκους της χρονιάς.

 

Camera Obscura - My Maudlin Career

Λαμπερή pop. Άλλοτε χαρούμενη και άλλοτε μελαγχολική. Πάντα γλυκιά σα καραμέλα. Η Tracy Campbell τραγουδάει και η μπάντα γεμίζει τα τραγούδια με πλήκτρα, πνευστά, φυσαρμόνικα, μαντολίνο και ότι άλλο σκεφτείτε. Η ζωή είναι ωραία και πρέπει κάπου κάπου να το θυμόμαστε.

 

Και δύο folk albums. Από τη Βρετανία και οι δύο μπάντες. Η πρώτη κοιτάει πιο πολύ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, με banjo, κλπ. Η άλλη γράφει απλά, όμορφα τραγούδια.

 

Noah And The Whale - The First Days Of Spring

Mumford And Sons - Sigh No More

 

 

Σίγουρα έχω αφήσει έξω πολλά καλά πράγματα. Ίσως επανέλθω με προσθήκες.

[bihlas87]

Αυτά που άκουσα πολλές φορές ήταν γύρω στα 150.

:o :o Δηλαδή συνολικά άκουσες πχ. 250 albums του 2009? Ακόμα και στον ύπνο

σου μουσική ακούς? :D

[indie-anos laternative]

:o :o Δηλαδή συνολικά άκουσες πχ. 250 albums του 2009? Ακόμα και στον ύπνο

σου μουσική ακούς? :D

 

Έχω μια χρόνια πάθηση από όταν ήμουν παιδί, που λέγεται οξεία μουσικοπάθεια. Ανίατη κατάσταση. Μου έχει καταστρέψει τη ζωή! :P

 

Συνολικά το 2009 άκουσα γύρω στα 220 καινούρια albums. ;)

[Επισκέπτης]

Bruce Springsteen - Working On A Dream

ΟΙ Έλληνες μουσικόφιλοι πάντα αντιμετώπιζαν με υπεροψία το "αφεντικό". Οι "ροκάδες" ακόμα χειρότερα. Παραήταν αμερικανός για τα γούστα τους. Δύσκολα αναγνώριζαν ότι μετά από τόσες δεκαετίες και παρά την τεράστια παγκόσμια αναγνώριση και τα βουνά από χρήματα που έχει βγάλει, συνεχίζει να παίζει απλό και όμορφο rock 'n' roll. Αλλά βέβαια που να ξέρει ο χωριάτης από το New Jersey τι σημαίνει rock 'n' roll; Εμείς οι Ελληνάρες ξέρουμε καλύτερα.

 

Καλώς ήλθες. Να αγιάσει το στόμα σου.