Προς το περιεχόμενο

κατι περα απο το σηνιθισμενο για les paul


Elixir

Προτεινόμενες αναρτήσεις

οποτε βαζω πεταλι(digitech deathmetal distortion) ο ηχος βρομιζει ευκολα αλλα ξυριζει.

Απλα LOL!!!!

Τι περιμενες με αυτο το πεταλι? Παρε αλλο πεταλι και ενισχυτη αφου λες οτι δεν τραβαει

Με deathmetal και κιθαρα με lipstick pus να πεξεις ανετα κατεδαφιζεις πολυκατοικια

Sickly-sweet, pink, and not for everybody

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 32
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

αυτο που σκεφτομαι ειναι να πηραξω πριν αλλαξω τον βαλβεστειτ

(εννοειται πωσ ξερω τι θα κανω) παιρνουν αλλαγη οι πλακετεσ των καναλιων χμμ...

ειδη κατι σκευφτομαι...

Μια μερα θα βρω κατι εξυπνο να γραψω εδω κατω...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

χαχα ειμαι πολυ καφρος...

απ αυριο αρχιζω μαθηματα με τον μπαμπινιοτη

Μια μερα θα βρω κατι εξυπνο να γραψω εδω κατω...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

Mερικές Προτάσεις:

 

α. Οι "κλασικοί"...

 

1. Seymour Duncan Pearly Gates Set

Πολύ καλοί αν η κιθάρα σου φαίνεται bright, οι πιο επιτυχημένοι κατά τη γνώμη μου διπλοί σε Epi και Fenderoειδή. Vintage "Texas Blues" ήχος.

 

2. Seymour Duncan Pearly Gates neck, Custom Custom Bridge.

Όπως και το παραπάνω σετ, αλλά με περισσότερο γκάζι στον bridge, πιο ισσοροπημένοι στη μεσαία θέση.

 

3. Seymour Duncan Jazz Neck, JB Bridge.

Hi-Fi ήχος, ιδανικός για κιθάρες πνιγμένες στα μπάσα, και σίγουρα μόνο για κιθάρες που δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα "ανεμικών μπάσων" και δεν είναι bright από μόνες τους. Σφιχτός ήχος, σηκώνουν όσο γκάζι θες, χωρίς να χάνουν σε ευκρίνεια, ο neck παίζει πολύ καλά και στα καθαρά.

 

4. Seymour Duncan '59 set.

"Κομμένοι" ελαφρώς στα μεσαία, ισορροπημένοι (μάλλον όμως προς το bright), προθέτουν ελαφρώς σε ογκο, δίνοντας την αίσθηση ότι έχει μεγαλώσει η συχνοτική απόκριση της κιθάρας. Όχι πολύ καλή επιλογή αν η κιθάρα είναι από μόνη της bright, ή αν ο ενισχυτής έχει από μόνος του "κομμένα" μεσαία.

 

5. Gibson Classic '57 set.

Προσθέτουν πάρα πολλά μπάσα στην κιθάρα, έχουν αρκετά άμεση ατάκα, fuzzάρουν πολύ ευχάριστα στο γκάζι. Ιδανικοί για κιθάρες που υστερούν στα μπάσα. Dark.

 

6. P.R.S #7 set. O "ενδιάμεσος" ήχος, κάτι μεταξύ μουντού μονού και bright διπλού, δεν έχουν τα καλύτερα καθαρά του κόσμου (αν και δεν είναι άσχημα), αλλά είναι και σίγουρα οι πιο ευκρινείς μαγνήτες όσο ανεβαίνουν τα γκάζια. Μπορείς βασικά να παίξεις ακόμα και με γελοίες ποσότητες gain και παρ' όλα αυτά να ακούς όλες τις νότες ενός τετράφωνου ακκόρντου... Δεν θα πρότεινα κάτι περισσότερο γκαζωμένο, σε μαγνήτη τουλάχιστον, εκτός αν κάποιος θέλει ήχο '80s. 

 

B. Οι boutique

 

1. Τom Holmes.

Οι ΠΑΝΑΚΡΙΒΟΙ. Όλα τα προτερήματα των Gibson '57 χωρίς τα υπερβολικά μπάσα. Καθαρίζουν επίσης πολύ καλύτερα. Παρόλα αυτά όχι για τις υπερβολικά dark κιθάρες.

 

2. Jason Lollar Imperials.

Oi Ηi-Fi. Άμεση ατάκα, ισορροπημένοι, μεγάλη συχνότική απόκριση. Πολύ ευέλικτοι μαγνήτες κατά τη γνώμη μου.

 

3. LIndy Fralin/RS Guitarworks True '60s.

Οι στρογγυλοί.  Σιγουρά Dark μαγνήτες, ήχος που θυμίζει εύκολά Dickey Betts. To καλύτερο blooming (ο ήχος "ανοίγει" μετά το αρχικό compressάρισμα). Αρκετό gain παρά τα "χαμηλά" νούμερα. Συμπεριφορά που θυμίζει αντοίστοιχα τους NoCaster της Fender (Βridge=Lead, Middle=Rhythm, Neck=Jazz). Οι Αntiquity του Seymor Duncan θα ήθελαν πολύ να τους μοιάσουν. Οι αγαπημένοι μου.

 

4. Lindy Fralin PAF set. Οι πιο "fat" που έχω ακούσει. Ήχος "Brothers In Arms"....

 

Eλπίζω να βοήθησα.

 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

αυτο που σκεφτομαι ειναι να πηραξω πριν αλλαξω τον βαλβεστειτ

(εννοειται πωσ ξερω τι θα κανω) παιρνουν αλλαγη οι πλακετεσ των καναλιων χμμ...

ειδη κατι σκευφτομαι...

 

Μια αρχική και εύκολη λύση για τους valvestate είναι η αλλαγή της λυχνίας που έχουν στην προενίσχυση. Είναι μια λυχνία τύπου 12Ax7 και η αλλαγή της συνήθως δίνει διαφορετικο ηχητικό αποτέλεσμα. Μετά, μια λίγο πιο προχωρημένη λύση είναι η αλλαγή του μεγαφώνου. Αυτές οι αλλαγές γίνονται σχετικά εύκολα αλλά με προσοχή. Αρκετοί έχουν αλλάξει μεγάφωνο και ακόμη περισσότεροι λυχνία, ψάξε το λίγο και στο forum και στο web: http://fastfude.org/topic.php?id=31797 

Αλλαγές στο κύκλωμα του ενισχυτή φυσικά και γίνονται απλά πρέπει να ξέρεις τι αποτέλεσμα θέλεις (π.χ. περισσότερο gain με ίδια χροιά/EQ) ώστε να γίνει κάποια αλλαγή σωστά. Επίσης, για την ασφάλεια σου και του ενισχυτή πρέπει να ξέρεις τι κανεις και τι "πειράζεις". Θέλει σίγουρα κάποια γνώση ηλεκτρονικών και να βρεις το schematic του ενισχυτή ώστε να το μελετήσεις πριν από κάθε αλλαγή.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

kpeyos  Νο2 solution μου φενεται τοπ θανκς

Σοττο ο δικος μου ειναι συνδιασμος λαμπα-solid s.

απλα θα δοκιμασω να παρακαμψω το  solid

εχω δει πωσ ειναι ανεξαρτητο το καθε συστημα(καναλι,τροφοδοτικο κλπ..)

και θ βαλω την λαμπα που ειπες

Μια μερα θα βρω κατι εξυπνο να γραψω εδω κατω...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Mερικές Προτάσεις:

 

α. Οι "κλασικοί"...

 

1. Seymour Duncan Pearly Gates Set

Πολύ καλοί αν η κιθάρα σου φαίνεται bright, οι πιο επιτυχημένοι κατά τη γνώμη μου διπλοί σε Epi και Fenderoειδή. Vintage "Texas Blues" ήχος.

 

2. Seymour Duncan Pearly Gates neck, Custom Custom Bridge.

Όπως και το παραπάνω σετ, αλλά με περισσότερο γκάζι στον bridge, πιο ισσοροπημένοι στη μεσαία θέση.

 

3. Seymour Duncan Jazz Neck, JB Bridge.

Hi-Fi ήχος, ιδανικός για κιθάρες πνιγμένες στα μπάσα, και σίγουρα μόνο για κιθάρες που δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα "ανεμικών μπάσων" και δεν είναι bright από μόνες τους. Σφιχτός ήχος, σηκώνουν όσο γκάζι θες, χωρίς να χάνουν σε ευκρίνεια, ο neck παίζει πολύ καλά και στα καθαρά.

 

4. Seymour Duncan '59 set.

"Κομμένοι" ελαφρώς στα μεσαία, ισορροπημένοι (μάλλον όμως προς το bright), προθέτουν ελαφρώς σε ογκο, δίνοντας την αίσθηση ότι έχει μεγαλώσει η συχνοτική απόκριση της κιθάρας. Όχι πολύ καλή επιλογή αν η κιθάρα είναι από μόνη της bright, ή αν ο ενισχυτής έχει από μόνος του "κομμένα" μεσαία.

 

5. Gibson Classic '57 set.

Προσθέτουν πάρα πολλά μπάσα στην κιθάρα, έχουν αρκετά άμεση ατάκα, fuzzάρουν πολύ ευχάριστα στο γκάζι. Ιδανικοί για κιθάρες που υστερούν στα μπάσα. Dark.

 

6. P.R.S #7 set. O "ενδιάμεσος" ήχος, κάτι μεταξύ μουντού μονού και bright διπλού, δεν έχουν τα καλύτερα καθαρά του κόσμου (αν και δεν είναι άσχημα), αλλά είναι και σίγουρα οι πιο ευκρινείς μαγνήτες όσο ανεβαίνουν τα γκάζια. Μπορείς βασικά να παίξεις ακόμα και με γελοίες ποσότητες gain και παρ' όλα αυτά να ακούς όλες τις νότες ενός τετράφωνου ακκόρντου... Δεν θα πρότεινα κάτι περισσότερο γκαζωμένο, σε μαγνήτη τουλάχιστον, εκτός αν κάποιος θέλει ήχο '80s. 

 

B. Οι boutique

 

1. Τom Holmes.

Οι ΠΑΝΑΚΡΙΒΟΙ. Όλα τα προτερήματα των Gibson '57 χωρίς τα υπερβολικά μπάσα. Καθαρίζουν επίσης πολύ καλύτερα. Παρόλα αυτά όχι για τις υπερβολικά dark κιθάρες.

 

2. Jason Lollar Imperials.

Oi Ηi-Fi. Άμεση ατάκα, ισορροπημένοι, μεγάλη συχνότική απόκριση. Πολύ ευέλικτοι μαγνήτες κατά τη γνώμη μου.

 

3. LIndy Fralin/RS Guitarworks True '60s.

Οι στρογγυλοί.  Σιγουρά Dark μαγνήτες, ήχος που θυμίζει εύκολά Dickey Betts. To καλύτερο blooming (ο ήχος "ανοίγει" μετά το αρχικό compressάρισμα). Αρκετό gain παρά τα "χαμηλά" νούμερα. Συμπεριφορά που θυμίζει αντοίστοιχα τους NoCaster της Fender (Βridge=Lead, Middle=Rhythm, Neck=Jazz). Οι Αntiquity του Seymor Duncan θα ήθελαν πολύ να τους μοιάσουν. Οι αγαπημένοι μου.

 

4. Lindy Fralin PAF set. Οι πιο "fat" που έχω ακούσει. Ήχος "Brothers In Arms"....

 

Eλπίζω να βοήθησα.

 

Xωρις να εχω δοκιμασει ολους οσους εχεις αναφερει, η περιγραφη σου για οσους εξ αυτων εχςω δοκιμασει ειναι πραγματικα  spot on.

2 things are infinite:the universe&human stupidity

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

kpeyos  Νο2 solution μου φενεται τοπ θανκς

Σοττο ο δικος μου ειναι συνδιασμος λαμπα-solid s.

απλα θα δοκιμασω να παρακαμψω το  solid

εχω δει πωσ ειναι ανεξαρτητο το καθε συστημα(καναλι,τροφοδοτικο κλπ..)

και θ βαλω την λαμπα που ειπες

 

Απλά για να έχω κι εγώ "το κεφάλι μου ήσυχο", γνωρίζεις ότι μέσα στον ενισχυτή υπάρχουν κάποιοι μεγαλούτσικοι πυκνωτές που δίνουν αρκετά volt στο κύκλωμα (και ιδιαίτερα στην λυχνία) ώστε να σε τινάξουν! Είναι επικίνδυνο αν δε γνωρίζει κανείς αρκετά για κυκλώματα.

Το να παρακάμψεις το solid state κομμάτι του ενισχυτή και να βάλεις μόνο μία λάμπα είναι απλά αδύνατο(ίσως βέβαια να μην εννοείς αυτό). Ο ενισχυτής χρειάζεται τροφοδοσία, προενισχυτή: ss, υβριδική(ss+tube) ή tube με 3-5λαμπες, τελικο ενισχυτή: ss ή με tube 2-4 λάμπες, νέο σασί, νέο circuit board... Το να βάλεις ένα σωρό άλλες λυχνίες και πλακέτες ώστε να γίνει full λαμπάτος γίνεται μεν, αλλά είναι μεγάλο το κόστος κι ακόμη μεγαλύτερος ο κόπος. θα κοστίσει όσο ένα νέος full tube marshall.

Απλά άνοιξέ τον σε 1ο στάδιο, άλλαξε την λυχνία με μια καλύτερη ίδιου τύπου, κλείσε τον και δες το αποτέλεσμα. Αν δε σε ικανοποιεί προχώρα σε ό,τι άλλες απλές αλλαγές

χρειάζεται ή δοκίμασε κάποιους λαμπάτους marshall.

 

Cheers!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

εχω την εντυπωση οτι το τρανζιστορ παρακαμπτεται

εαν οχι τοτε σιγουρα παμε για οτι ειπες...

και με την σειρα που ειπες

Μια μερα θα βρω κατι εξυπνο να γραψω εδω κατω...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου