Ροκ και στίχος

[Superfunk]

αλλά και  από κανένα άλλο είδος.

 

μαλλον δεν ακους τα ΣΩΣΤΑ ειδη ;D

 

 

http://www.youtube.com/watch?v=pflPmYG4Ewg&feature=related

 

 

[audiokostas]

.... καταθέτοντας ότι τα τελευταία χρόνια κυρίως, δεν ;eχω ακούσει κανέναν ενδιαφέροντα στίχο στην Ελλάδα, ούτε από το χώρο της ροκ αλλά και  από κανένα άλλο είδος......

 

Υπερβάλλεις υπερβολικά.

Για πες μου όμως, ποιά είναι η περίοδος που καθορίζει τα "τελευταία χρόνια" και ποιά είναι η τελευταία αξιόλογη στιχουργική δουλειά που άκουσες;

[Κουφη Λεοπαρδαλη]

Δεν μετραει ο στιχος οσο η μουσικη. Προσοχη! Δεν μιλησα για τη φωνη αλλα για το στιχο. Καθαρα για τις λεξεις και το νοημα/η μη που εχουν. Στιχοι για πεταμα (στο χαρτι) μπορει να βγουν πολλοι ωραιοι, ηχητικα, απ'τον τραγουδιστη. Στιχοι με νοημα, βιωματικοι που εχουν καποιο στοχο οπως την κριτικη, να σοκαρουν η να ευαισθητοποιησουν τραγουδημενοι πεζα (πχ. Bob Dylan) αξιζουν αμα τους δωσεις προσοχη ομως ειναι λιγοτερο μουσικη και περισσοτερο ποιηση.

 

Ο Wagner ειπε "Πανω απ'τον τονο βρισκεται ο λογος". Διαβαζοντας ενα καλο βιβλιο μπορει να σου φερει συναισθηματα πιο δυνατα και απ'την καλυτερη μουσικη που εχεις ακουσει. Απ'την αλλη η μουσικη πρεπει να ειναι μια ολοκληρωμενη εμπειρια, αμα δεν εχει ρυθμο, εαν δεν ξεσηκωνει το σωμα σου οσο και την ψυχη σου, και κινητοποιει μοναχα το μυαλο σου (οι στιχοι) τοτε δεν αξιοποιει την πληρη δυνατοτητα που εχει.

 

Το ροκ ειναι μια κατ' εξοχην μουσικη φορμα με καταβολες απο τα blues με την βιωματικοτα και αμεσοτητας τους και το ροκ εν ρολ με το ρυθμο τους. Η μουσικη βεβαιως βεβαιως ερχεται πρωτη, να τωρα σκεφτομουν το stairway to heaven ενα αριστουργημα με στιχους που οσο τους μελετας τοσο δεν βγαζεις ακρη (θα πρεπε?) και ειδικα το σημειο εκει που λεει "Τhere's a lady that's sure all that glitters is gold". H μουσικη, το context, στο οποιο ειναι τραγουδημενος ο συγκεκριμμενος στιχος καθαρα υπογραμμιζει πως ο τραγουδιστης, και κατ'επεκτασει ο ακροατης που τον προσωποποιειται, ξερουν κατι που η λαιδη δεν ξερει. Και πικραινονται γι΄αυτην.

 

Σε ενα δωδεκαμετρο blues o συγκεκριμμενος στιχος θα αλλαζε στο νοημα του. Η πικρια θα αντικαθιστοταν απο ενα παιχνιδιαρικο πνευμα και η λαιδη αυτη την φορα θα βρισκοταν σε ενα συμπαν τυπου Benny Hill.

 

Δεν ειναι ο στιχος, δεν ειναι η μουσικη, δεν ειναι η συγκεκριμμενη ενορχηστρωση. Ειναι ολα αυτα μαζι και τιποτα απ'αυτα. Η μαλλον τιποτα μονο του. Καποιο στοιχειο ξεχωριστα μπορει να μην αξιζει αλλα να προσθετει στο γενικο αποτελεσμα του τραγουδιου. Οταν οι διαφορες πτυχες ενος τραγουδιου στεκονται καλες και μονες τους, εκτος context, το αποτελεσμα ειναι τοσο πιο καλο.

 

Ελληνικο ροκ δεν ακουω, αλλα απ'τα τραγουδια που εχω ακουσει ενα που μου αρεσε πολυ και σαν μουσικη και σαν στιχος ειναι το "Μολυβενιος στρατιωτης" απ'τις Δυτικες Συνοικιες. Ποιος δεν εχει αισθανθει καποτε σαν αυτο που περιγραφει το τραγουδι? Χωρια που ειναι υποδειγμα ροκ τραγουδιου και εχει το σολο που συμβολιζει την υπερβαση απ'την πραγματικοτητα του κομματιου και την φυγη.

 

"Μουσικη στιχων" ειναι το ραπ. Αλλα το συζηταω εαν ειναι μουσικη. Το ροκ ΔΕΝ χρειαζεται τους στιχους, τους ψαγμενους, αλλα σιγουρα ΚΑΙ καλοι στιχοι βοηθανε.

[audiokostas]

Με όλο τον ειλικρινέστατο σεβασμό μου, λες μπούρδες.

 

[Κουφη Λεοπαρδαλη]

Πεστες μου μια, μια γιατι θελω να μαθω.

[blue]

Πεστες μου μια, μια γιατι θελω να μαθω.

 

Μία :

 

το σολο που συμβολιζει την υπερβαση απ'την πραγματικοτητα του κομματιου και την φυγη.

 

Τωρα να πω γιατί είναι μπούρδα αυτό ή το καταλαβαίνεις μόνος σου?

[audiokostas]

Κατ' αρχή συγγνώμη για το εμφατικό της απάντησης αλλά πιστεύω ότι αμα κάνεις άλλη μία ανάγνωση του κειμένου σου θα διαπιστώσεις και την ορθότητα της διάγνωσης.

 

Υπάρχει ένα πρόβλημα ειρμού γενικότερα.

 

Είναι πολλά και θα μπορούσα να αντικρούσω πρόταση - πρόταση αλλά να μην πω ψέμματα, ψιλοβαριέμαι.

 

Εν αρχή ην το blues. Ok αλλά και τι σημαίνει αυτό;

Τα blues τραγούδια (που σημειωτέον ακούω αλλά και παίζω με το γκρουπ μου), καλά χρυσά και άγια, αλλά τραγούδια blues με λόγια με κατιτίς παραπάνω από το μάνα δε μου κόβουν τ' ένσημα, μετριώνται στα δάχτυλα παραπληγικού που δουλεύει σε πριονοκορδέλα ξυλουργείου που φτιάχνει χέβυ μέταλ κιθάρες.

Εξάλλου ο στίχος (blues - ρεμπέτικου) χρήζει κοινωνιολογικής (ίσως και σημειολογικής) ανάλυσης για συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές. Αυτό δεν αναιρεί την έλλειψη (με τα σημερινά κριτήρια) καλού στίχου. Αλλά να το συζητήσουμε κάποια στιγμή. Με ενδιαφέρει.

Αλλά ότι και να τανε. Και οι πρώτοι άνθρωποι ζωγραφίζανε σε σπηλιές ταύρους, εκεί θα μείνουμε;

Δεν θα επεκταθώ (έχω πολύ δουλειά, σοβαρά) και θα χαρώ  να τα πούμε στη μπύρα αύριο αλλά εν κατακλείδι.....

Το τραγούδι είναι τραγούδι. Και αποτελείται από μελωδία και στίχο - λόγο.

Αν υπάρχει η μαγκιά και βρεις το κουμπάκι της χημείας και μπορείς να βρεις τον ευήκοον ου (απαραίτητο συστατικό), το φτιαξες το αριστούργημα. Στη ροκ είναι δεκάδες αυτοί που τα καταφέραν. Δεν μπορούνε όλοι. Γιατί θέλει τη μαγκιά του (από πολλές πλευρές) για να το καταφέρεις. Χωρίς να σημαίνει ότι με μάπα στίχο, πάει στράφι το κομμάτι.

Και όπως να το κάνουμε, οι Springsteen και Dylan (μιας και αναφέρθηκαν σε αυτό thread) την συγκεκριμένη μαγκιά, την έχουν / είχαν με τις οκάδες. Ή ο Τζιμάκος (σε κλίμακα πάντα) στην Ελληνική ροκ σκηνή. Ο Plant και οι μυστικιστικές του ανησυχίες από την άλλη δεν είναι kat eme και το ιδανικό παράδειγμα αλλά εφόσον tickle your fancy, πάσο.

 

Ο στίχος παίζει ρόλο εκτός αν επιλέξεις λόγω αδιαφορίας ή αδυναμίας να μην το συμπεριλάβεις στα ροκ σχέδιά σου.

[astraxan19]

Προφανως στιχοι και μουσικη ειναι τεχνες αρικτα συνδεδεμενες. Αρκετες φορες εχουν λογο υπαρξης η καθεμια ξεχωριστα αλλα τοτε δεν με πολυσυγκινουν, εξηγουμαι: καλος ο scofiled, o metheny, o miles davis, o beck κλπ κλπ αλλα δεν μπορω να τους ακουσω πανω απο μιση ωρα (εκτος αν προκειται για live  ;D ) απο την αλλη ανατριχιαζω οταν ακουω πχ το(ν) "μοχα" ή τον κηπουρο του παυλιδη (οπου η μουσικη ειναι παναπλη κ ο στιχος ποιηση). Θελω να πω οτι ορισμενες φορες σκεφτομαστε περισσοτερο με βαση το πενταγραμμο κ λιγοτερο με βαση το αυτι.Ελπιζω να εγινα κατανοητος.  ::)

[marathon]

Προφανως στιχοι και μουσικη ειναι τεχνες αρικτα συνδεδεμενες.Ελπιζω να εγινα κατανοητος.  ::)

Δηλαδή στη κλασική μουσική, πρέπει να έχουμε οποσδήποτε άριες?  Ή δεν είναι μουσική? ή δεν σου είναι κατανοητή?

 

ο scofiled, o metheny, o miles davis, o beck κλπ κλπ...

Κατα τύχη, επειδή αγαπώ όλους αυτούς που αναφέρεις, θεωρώ ότι έαν έβαζαν λόγια στα κομμάτια τους, θα τα κατέστρεφαν. Ακόμα και όταν το κάνουν όμως, είναι με μεγάλη σύνεση και εκπληκτικό αποτέλεσμα (π.χ. Pat Metheny και Anna Maria Zopek...)

[Κουφη Λεοπαρδαλη]

Μία :

 

Τωρα να πω γιατί είναι μπούρδα αυτό ή το καταλαβαίνεις μόνος σου?

   

To καταλαβα. Επι παραγγελια μπουρδες να ψαχνεις, τετοια δεν θα βρεις.

                                   

Εμενα μου εμεινε η απορια γιατι τα λογια τα λεμε "στιχους" στα ελληνικα και "lyrics" στα αγγλικα. Μπουρδες!! Θα τα λεμε λογια και words.  :)