Ροκ και στίχος

[Yannis Methenitis]

Ο \ έγραψε:

Οι έλληνες' date=' εδώ και πολλά χρόνια αποτυγχάνουν να συνδέσουν τα τραγούδια τους με τη ζωή τους. ¶λλη ζωή ζούν και για άλλη ζωή τραγουδάνε. Αντιλαμβάνονται ως "σύνθεση" την συμμόρφωση με συνθετικά κλισέ και υφάκια. Δεν έχουν τα κότσια να μιλήσουν με ειλικρίνεια γι' αυτό που νιώθουν. Αν το κάνανε, τότε θα ήταν πραγματικά ροκ.

 

Με αφορμή το σχόλιο του πάντα εύστοχου Wow! προτείνω θέμα για συζήτηση.

Τι έχετε ακούσει / καταλάβει ότι τραγουδούν ως επι το πλείστον... οι άγγλοαμερικάνοι ροκάδες;

Π.Χ. Τα περισσότερα τραγούδια των Rolling Stones ασχολούνται με τον έρωτα και κάθε δεύτερoς στίχος καταλήγει σε "babe". Το ίδιο και του Βαρδή χωρίς το babe... (και ίσως παίζουν και καλύτεροι session μουσικοί εδώ που τα λέμε).

Πόσο σημαντικός είναι ο στίχος στο ονομαζόμενο "ροκ; Ο έρωτας δεν είναι ζωή; Είναι λαϊκό θέμα; Και λοιπόν;

Πως θα ταυτιστεί το κοινό με τον καλλιτέχνη;

Ποιά τα εντονότερα συναισθήματα που νοιώθει ένας 25χρονος μουσικός; Αλλά κυρίως... Μήπως το ροκ είναι ένα μουσικό ιδίωμα καθαρά ορχηστρικό;

[alpatman]

στο ροκ , η μουσικη εχει πλεον πολυ περισσοτερο βαρος απ το στιχο

γιαυτο και τους περισσοτερους πιστευω δεν τους νοιαζει αν ο στιχος

μιλαει για δρακους , αγαπες ,λουλουδια η οτιδηποτε ,

 

αλλωστε οταν εχεις να κανεις με μουσικους υψηλου επιπεδου και

πολυ καλη μουσικη ακομα και το babe babe babe , ειναι αποδεκτο .

 

αλλωστε το παραδειγμα της λεγομενης 'εντεχνης' ελλ μουσικης ,

με το 'ψαγμενο' στιχο και την μονοτονη χωρις φαντασια μουσικη

ειναι το αντιστροφο .

 

Αν η μουσικη δεν 'λεει' , δεν παει να ειναι στιχος του Ελυτη , το κομματι

'μαπα' θαναι .

 

η προσωπικη βεβαια γνωμη δεν ειναι κατ αναγκη και σωστη

 

alp

[mechmg93]

αυτο που σκεφτομαι αυτες τις μερες ειναι οτι σε ενα ελληνικο ροκ κομματι αν ακουω φρασεις "σε θελω" , "σε αγαπω" κλπ, με χαλαει, ενω αν τα ακουω με αγγλικο στιχο δεν εχω κανενα προβλημα.

αν αναλυσω το συμπλεγμα μου αυτο, συνειδητοποιω οτι ο αγγλικος στιχος δρα πιο πολυ ως οργανο μεσα στο κομματι.μπορει βεβαια να φταινε και τα ελλειπη αγγλικα μου :lol:

 

τωρα οσο για την θεματολογια, δεν βρισκω πιο ωραιο θεμα για ενα τραγουδι απο την αγαπη και τον ερωτα. υπαρχει παντου γυρω μας, στις ζωες των πιο πολλων απο εμας και μας απασχολει ολους μας. βεβαια ο ερωτικος στιχος, δεν ειναι κατ αναγκη αυτοσκοπος.

το θεμα ειναι ο τροπος γραφης, ας πουμε, ο ενας γραφει "για σενανε κοβω φλεβες και χτυπαω φραπεδες", ενω ο αλλος κατι πιο λογιο, με ομορφοτερερες λεξεις κλπ.

[Earendil]

Αιδεσιμότατε :o yameth, "αγκαθωτό" το θέμα που θίγεις, πλην πάντα επίκαιρο...

 

Αυτό που συνηθίζω να λέω είναι ότι το "ελληνικό ροκ" περιλαμβάνει πολύ λίγους κάτω από αυτή την ταμπέλα.Πουλικάκο,Πανούση,Σιδηρόπουλο. ¶ντε και τις Τρύπες, όχι γιατί είναι του γούστου μου, αλλά γιατί αυτό που κάνανε ήταν αυθεντικό.

 

Το πιο πρόσφατο "ελληνικό ροκ" μου φαίνεται μια κλασσική περίπτωση μετεμφύτευσης ενός τροπικού φυτού στους πάγους. Δεν ξέρω...Η ευκολογραφία ζει και βασιλεύει...Χώρια που ο ίδιος ο χώρος των ενεργά ασχολούμενων (μουσικοί,οπαδοί κλπ) βρωμάει από την ίδια γκετοποίηση που επιδιώκουν διάφορες ομάδες σαν ένα κάποιο μέσο "αυτοανάδειξης".

Είναι εύκολο να είσαι "πρώτος στο χωριό", αν επιμένεις να βλέπεις τα σύνορα του χωριού-τσιφλικιού σου σαν τις άκρες του Σύμπαντος, και αυτομάτως να απομονώνεσαι-ούτως ώστε οι λίγοι να είναι όλοι "πρωτεργάτες" και "παιχταράδες".Είναι κρίμα.Κι είναι ακόμα μεγαλύτερο κρίμα που και η underground σκηνή σε ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ περιπτώσεις ξεκινάει κοιτώντας την στραβή ντόπια αντιγραφή και όχι τις συνθήκες που κατέστησαν το (γιατί όχι;) ξενόφερτο είδος άξιο αναφοράς.

 

Τουλάχιστον νιώθω σίγουρος πως παντού και πάντα,μια κάποια σιωπηλή μειοψηφία θα κοιτάει μπροστά και θα καταθέτει προτάσεις αυθεντικές. Κι ας μην πουλήσει παραπάνω απ'την Πέγκυ Ζήνα.

 

Ίσως μοιάζουν λίγο εκτός θέματος όσα προείπα, αλλά και ο στίχος δεν είναι ξεχωριστό κομμάτι. Το εύκολο,το δήθεν, το θολό παίζουν την μπάλα. Έτσι ώστε να είναι ευδιάκριτη στους...μύστες η τεράστια απόσταση από το "¶παπα" της Βανδή και να πορεύονται ήσυχοι πως πράτουν το σωστό.

 

Κρίμα και πάλι κρίμα.

[kostas loverboy665]

MπOPOYME NA MIλHσOYME γIA TPOπOYς σYNθEσHς KAI TEXNIKEς ENOPXHσTPωσHς... AYTO NOMIZω θA EXEI πIO AMEσH σXEσH ME AYTO πOY OλOI πPOσπAθOYME NA πPOσEγγIσOYME

 

Anamesa se alles kotsanes pou leo kata kairous apantisa kai ta parapano sto thema ton laikon-skuladikon me to skeptiko oti genika auto paizei mono kai oti auto kathorizei to stil kai to eidos kai oxi kati allo...mazi sou yameth.

[Tuff_P]

Το 95% τον νεοελληνικών στίχων είναι για πέταμα χωρίς καμία αξία, Ψεύτικοι ικανοί να εκφράσουν μόνο τον έρωτα ενός ανήλικου κοριτσιού που ζει με ψευδαισθήσεις και τίποτα παραπάνω.

Μαλακίες μέχρι εκεί που δεν παίρνει. ¶σε που τα τραγούδια δεν έχουν πάνω από 5-10 λέξης.

Αυτός είναι ένας λόγος που γουστάρω το Hip-Ηop στο Rap τα λες ωμά όπως είναι μιλάς καθαρά, βιωματικά. Ένα κομμάτι μας έχει τόσους στίχους όσο ένα Album του εμπορίου.

(Παράδειγμα: http://www.noiz.gr/modules/My_Uploads/user_folders/Tuff_P/Ligo_fos(kano_komati).mp3)

[fenderiarhs]

Νομιζω πως δεν αποφευγουμε καποιες γενικευσεις..............υπαρχει και, εδω ειναι το μεγαλυτερο προβλημα για μενα, υπηρξε ροκ με πραγματικα καλο απαλλαγμενο απο κλισε, ειτε πολιτικο, ειτε φιλοσοφικο στιχο.......................το κλασσικο παραδειγμα που παντα πρωτο μου ερχεται στο μυαλο: Pink Floyd(γενικοτερα) Animals (ειδικοτερα) (.....ασε που και μουσικα το αλμπουμ ειναι κορυφαιο...για τους φιλους κιθαριστες ακουστε αυτο το αλμουμ οσοι νομιζετε οτι Gilmour ειναι The wall/ dark side k.l.p)

Και στην ελληνικη μουσικη σκηνη παντως νομιζω πως δεν ειναι ολα μαυρα οπως παντα μηδενιστικα θελουμε να πιστευουμε........εδω το πρωτο παραδειγμα που μου ερχεται στο μυαλο ειναι η Ρεζερβα του Σαββοπουλου.........ισως διαφωνησετε με το κατα ποσο ειναι ροκ ο εν λογω δισκος........και ομως εμενα ως τετοιος μου ακουγεται..............

Εκει που θα συμφωνησω ειναι στο οτι πλεον οντως η Ελληνικη (αλλα και η ξενη ) ροκ ειναι καπως ετεροβαρης ως προς την αναλογια στιχου/μουσικης και ανεπαρκης οσον αφορα την υπαρξη "πραγματικου" στιχου..........δυστυχως το παρελθον βγαινει κατα κρατος νικητης στη συγκριση με το παρον.........

[takis]

Pink Floyd(γενικοτερα) Animals (ειδικοτερα) (.....ασε που και μουσικα το αλμπουμ ειναι κορυφαιο...για τους φιλους κιθαριστες ακουστε αυτο το αλμουμ οσοι νομιζετε οτι Gilmour ειναι The wall/ dark side k.l.p)

 

+1

μακραν ο καλυτερος μου δισκος των Pink floyd και σαν στιχοι και ειδικα σαν μουσικη :wink:

[spirou]

κοίτα να δεις σύμπτωση...το απόγευμα άκουγα led zeppelin (i) και παρατηρούσα ακριβώς αυτό...το πόσες φορές λέει την λέξη "baby" σε ένα κομμάτι ο plant...

 

ούτε εμένα μου πολυαρέσει ο ελληνικός στίχος στο rock.δεν ξέρω γιατι...

ίσως επειδή είναι ξένο το είδος και δεν το έχουμε αφομοιώσει αλλά "μεταλλάξει" ,ίσως επειδή η ελληνική γλώσσα είναι "καθαρή",με πολυσύλλαβες λέξεις και τις πιο πολλές φορές δεν κολλάνε απλά πάνω στη μουσική...

για νόημα,δεν πιστεύω ότι υστερούμε,δεν είναι δα και ποιητές οι περισσότεροι ξένοι rockstar.

 

εμένα ηχητικά κάτι δεν μου κάθεται καλά.

 

να φέρω δυο παραδείγματα από τη νέα (?) γενιά του rock (του ποιου???)

 

ο κοργιαλάς μου αρέσει σε αυτόν τον τομέα,ενώ δε γράφει τίποτα ιδιαίτερο στους στίχους,τους ακούς ευχάριστα και ως επι το πλείστον ειναι ευκολομνημόνευτοι και "ανώδυνοι".

 

αντίθετη περίπτωση αποτελούν τα "κίτρινα ποδήλατα" που προσπαθούν να γράψουν στίχους με ΠΟΛΥ (μιλάμε όμως για πολυ :D ) νόημα και καταλήγουν σε κάτι συνοθυλεύματα ανούσια του στυλ ..."εγώ μεσ'στο εγώ μου,στο φιλί της ζωής,φοιτητής μιας στιγμής..."

 

 

πάντως να πω οτι γενικά δεν έχω και πολύ επαφή με το ελληνικό rock , δεν γνωρίζω και πολλά πράγματα ,σε αυτό συντέλεσε σιγουρα το ότι στα γυμνασιακά μου χρόνια μου είχαν δώσει μια κασσέτα από τρύπες και είχα ξενερώσει απίστευτα με τη φωνή και τους στίχους.

 

όσο για το hip-hop που αναφέρει ο φίλος Tuff_P,προσωπικά το θεωρώ το είδος με το πιο ρηχό περιεχόμενο στις μέρες μας αφού μεταλλάχτηκε και αυτό ,και απο κατακραυγή στην αστυνομική βία και στην γκετοποίηση-ρατσισμό τώρα πια μιλάει (σχεδόν αποκλειστικα) για γκόμενες,λεφτά,ξύλο κλπ.

Α,μερικές φορές βγαίνει και κάποιος φορώντας γούνες,5 κιλά χρυσάφι,με 10 μουν@ρες αγκαζέ στην λιμουζίνα 30ft - φαλλικό σύμβολο - και μιλάει για φτώχεια και από τις 200 λέξεις οι 199 είναι "fuckin'" ... :lol: pathetic at least...

 

εκτός του ότι το hip-hop δεν έχει καμία (μα καμία όμως) σχέση με τη μουσική.

 

(από την τριάδα μελωδία-αρμονία-ρυθμός έχει μόνο το τελαυταίο)

 

tspa, θα μπορύσε να ανοιχτεί άλλο topic για το hip-hop στην Ελλάδα και τους στίχους του ,τα παραπάνω είναι προσωπικές απόψεις,μη παρεξηγηθεί κανείς

 

:)

[Betty The Raccoon]

Συγνώμη παιδιά οι Τρύπες δεν άρεσουν σε κανέναν.Πιστεύω είχαν να δώσουν και μουσικά(Παπαδόπουλος,Καρράς)και στιχουργικά(Αγγελάκας)