progressed H αξία μιας Gibson λόγω "ονόματος" & οι εναλλακτικές

[Nestoras]

αυτό που με ενοχλεί είναι τοποθετήσεις του τύπου

για μένα, το έχω ξαναπεί και το ξαναλέω, μετα τα 700 ευρώ ηχητικές διαφορές μεταξύ κιθάρων είναι απλά διαφορές και δε μπορείς να τις κατατάξεις σε καλές και κακές.

 

και αυτό το λέω επειδή στα 700 ευρώ μπορείς να έχεις όλα τα στοιχεία που αποτελούν το 99.9% του ήχου της κιθάρας: τα ηλεκτρικά, τα κατασκευαστικά χαρακτηριστικα και τις μηχανικές ιδιότητες της κατασκευής.

 

Γιατί σε ενοχλεί η τοποθέτηση κάποιου που βρίσκει καλύτερη μια ξεσκισμένη Gibson που έχει μετατραπεί σε κουρέλι από αυτές που ανέφερα? Και τις 3 αυτές κιθάρες θα μπορούσα να τις είχα πάρει και μάλιστα σε πολύ χαμηλή τιμή αφου οι ιδιοκτήτες τους είναι φίλοι και κάποιοι συμπαίκτες. Και θα έβγαζα και τη Les Paul στο noiz για πούλημα, και τότε να δεις πόσοι θα τρέχανε ποιός θα ερχόταν πρώτος, ίσως και συ. Δεν το κάνω όμως ίσως επειδη είμαι πανακριβοθούλης ή όπως αλλιώς απεκαλέσθην. Ή μήπως το κάνω γιατί έχω και κάτι παραπανήσια έξοδα τώρα τελευταία.

[makam]

Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τη συζήτηση, που έχει γίνει πιά διαμάχη, μεταξύ ανατολής και δύσης και πολύ σωστά.

 

Πιστεύω πως από τους περισσότερους απο εδώ μέσα, έχει διαφύγει το πολύ σημαντικό συστατικό στην κατασκευή ενός μουσικού οργάνου, που λέγεται κουλτούρα. Κάτι που πιστεύω οι μεγαλύτεροι το νιώθουν καλύτερα.

Και για να το κάνω πιό κατανοητό.

 

Στην Κίνα ο εργάτης που θα φτιάξει μία Les Paul, θα το κάνει με βάση κάποια σχέδια και εντολές που του έχουν δώσει κάποιοι Αμερικάνοι και το τελικό προιόν, θα ελεγχθεί από κάποιον που απλά θα κοιτάξει για εμφανείς ατέλειες και τίποτα παραπάνω.

Φυσικά δεν ξέρει τις διαφορές που έχει μια gibson του '59 απο μια του '62 ή του '09, μιας και ποτέ του δεν έχει ακουμπήσει, πόσο μάλλον ακούσει κάποιες από αυτές για να κάνει την σύγκριση.

Μετά το τέλος δε της δουλειάς του, θα πάει σε κάποιο club της περιοχής του να ακούσει παραδοσιακή Κινέζικη μουσική ή αυτό το Κινεζοπόπ που υπάρχει εύκαιρο στην περιοχή του, παιγμένο από Yang Qin ή Pi Pa ή Gu-zheng.

 

Το όργανο που έφτιαξε και έλεγξε λίγες ώρες πρίν, δεν το 'γνώριζε' ούτε πραγματικά το 'γνωρίζει', κι ας το κατασκεύασε.

 

Πάμε τώρα στην Αμερική.

Ο εργάτης που μόλις έφτιαξε μια Gibson ή μια Heritage ή μια PRS, θα την ελέγξει για εμφανείς ατέλειες και μέσα του θα την συγκρίνει με την gibson του '59 ή του '62, που κρέμεται στο Guitar center της περιοχής του, ή έχει κάποιος γνωστός του και που καμιά φορά τζαμάρουν παρέα.

Μετά το τέλος δε της δουλειάς του, θα πάει σε κάποιο club της περιοχής του να ακούσει το αγαπημένο του rock- blues- country- jazz σχήμα. Και δεν αποκλείεται ο guitar hero που είναι στη σκηνή, να κρατά μία κιθάρα που του έφτιαξε ο θαυμαστής του μόλις 2 μήνες πρίν.

Για να μη πώ για την περίπτωση που από κάτω βρίσκεται ο James Hutchins της Gibson ή  ο ίδιος ο Paul Reed Smith.

 

Ας έρθουμε τώρα στον τόπο μας και θα δούμε πως κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με τους δικούς μας μπουζουκτζήδες.

Μόλις πήρε το όργανο, το δοκιμάζει σε κανονικές συνθήκες δουλειάς και από κάτω βρίσκεται ο ίδιος ο μάστορας που το δοκίμαζε λίγες ώρες πρίν, για τις τελικές παρατηρήσεις και υποδείξεις.

 

Ολοι αυτοί στα παραδείγματα που προανέφερα έχουν ένα κοινό σημείο. Κοινή μουσική κουλτούρα, του τόπου που ζουν, εργάζονται, διασκεδάζουν, δημιουργούν.  

 

Και ρωτώ.

Θα αγοράζατε εσείς μπουζούκι Κινέζικο ή από το custom shop της Gibson; Ποτέ….

 

Θα αγόραζε ο Κινέζος Pi Pa από την Gibson; Ποτέ….

 

Μπορεί κάποτε να συγχωνευθούν τόσο οι κουλτούρες (που το απεύχομαι) και να γίνει και αυτό. Αλλά για την ώρα παραμένει επιστημονική φαντασία.

 

 

 

[zoo]

Συμφωνω απολυτως με τον προλαλισαντα Μακη της παρεας,

Υπαρχει βεβαια  και η περιπτωση του παθιασμενου και μερακλη Ιαπωνα που εχει φαει κολημα με τις "καλες" αμερκανικες κιθαρες και την αφροαερικανικη μουσικη και αφου ξεπερασεi το μιμητικο συνδρομο ( ακομα και λογω ανωτερας βιας - βλεπε lowsuit ) "τσαμπουκαλευεται" ανακαλυπτει τις πραγματικες του δυνατοτητες και πλεον θελει οχι μονο να τις κοπιαρει αλλα και να τις ξεπερασει ( FujiGen Gakki , Matsumoku κλπ )

Τοτε επειδη το rock - blues η Jazz και γενικοτερα η αφροαμερικανικη και ποπ μουσικη αποτελουν πια μερος  μιας παγκοσμιας γλωσσας το πραγμα γινεται συνθετο και η κιθαρα ενος τρελαμενου αμερικανοπληκτου καμικαζι μπορει να ειναι πολυ καλυτερη απο εκεινη ενος βαρεμενου κοιλαρα readhead που μασοντας μια οδοντογλυφιδα , ονειρευεται τα μπαλκονια της Dolly Parton ή της Summer του Bay watch.

 

A tout ta leur ;)

[taq]

Να συμπληρώσω επίσης, ότι πέρα από κουλτούρα, που σαφέστατα, επιρρεάζει την όλη ιστορία, είχα ξαναγράψει και παλιότερα, ότι δυστυχώς ο καθένας έχει την αλήθεια του.

 

Οι διαφορές υπάρχουν για όσους μπορούν να τις διακρίνουν κα να τις ακούσουν. Διαφωνώ κάθετα ότι πάνε να δικαιολογήσουν οι περισσότεροι την αγορά μιάς Gibson μόνο και μόνο επειδή τα "έσκασαν" για την αγορά της... το λιγότερο που θέλουν οι οπαδοί της άποψης είναι ψυχολόγος.

 

Για να μην παραξηγηθώ, να συμπληρώσω ότι επειδή τα κριτήρια είναι υποκειμενικά, σε όλες τις περιπτώσεις, αν ο Χ επέλεξε Gibson και ο Ψ Burny - Tokai - Greco, δεν μπορεί ο Ψ να πεί ότι ο Χ το έκανε μόνο και μόνο επειδή είχε κόλλημα με το headstock, και ο Ψ όντως εξυπνότερος αγόρασε τον ήχο του 1000 ευρώ και παραπάνω φθηνότερα. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ο X και ο Ψ όταν βρεθούν και συγκρίνουν τι αγόρασαν ύστερα από 5 ώρες να συνεχίσουν να έχουν την ίδια προσωπική άποψη που είχαν πρίν βρεθούν.

 

'Αρα ο καθένας είναι ευτυχισμένος στον "κόσμο" του. Η δική μου άποψη πέρα της προσωπικής μου εμπειρίας, και το έχω ξαναγράψει, είναι ότι άν υπήρχε η δυνατότητα σε καταστήματα οργάνων, να δοκίμαζες ταυτόχρονα Απωανατολίτικες LP ή Gibson replicas γενικότερα, πλάι πλάι με original Gibson products και φυσικά σε περίπτωση που οικονομικά μπορούσες να επιλέξεις όποια ήθελες, έχω την αντίληψη ότι θα είχε καταριφθεί ο μύθος των φοβερών και τρομερών Απωανατολίτικων σε λίγες στιγμές..

 

Σίγουρα η κάθε κιθάρα είναι φτιαγμένη για να στοχεύει σε συγκεκριμμένη μερίδα καταναλωτικού κοινού... ευτυχώς το κοινό διαφέρει και εκεί είναι η ομορφιά... αν είμασταν όλοι ίδιοι στις επιλογές μας θα ήταν πραγματικά πολύ μονότονο..

[ffmakis]

Η δική μου άποψη πέρα της προσωπικής μου εμπειρίας, και το έχω ξαναγράψει, είναι ότι άν υπήρχε η δυνατότητα σε καταστήματα οργάνων, να δοκίμαζες ταυτόχρονα Απωανατολίτικες LP ή Gibson replicas γενικότερα, πλάι πλάι με original Gibson products και φυσικά σε περίπτωση που οικονομικά μπορούσες να επιλέξεις όποια ήθελες, έχω την αντίληψη ότι θα είχε καταριφθεί ο μύθος των φοβερών και τρομερών Απωανατολίτικων σε λίγες στιγμές..

 

Ετσι ακριβώς είναι.

Στο home studio μου δοκιμάσαμε αρκετές Tokai Greco.

Δίπλα σε μια Customshop Gibson ή PRS είναι για κλάματα.

Τώρα υπάρχει περίπτωση να πέσεις σε καμιά μάπα Gibson,υπάρχουν αρκετές μέτριες Les Paul standard,και να νομίζεις ότι παίζει ποιό καλά πχ η Burny & η Greco.

Το ίδιο συμβαίνει με τις PRS, είχα πάνω από 10,κάποιες είναι καλές,μετριες κλπ.

Το ζητούμενο σε μια κιθάρα είναι να παίζει καλά με καθαρό (Clean) ήχο.

Εκεί μπορείς να καταλάβεις τον ήχο τις κιθάρας.

Εαν είναι για να παίζεις metal και πάνω,η κάθε κιθάρα  ων 500 ευρώ, με 1 σετ καλούς μαγνήτες  θα σκίζει τον αέρα  ;)

Για όλα αυτά πού λέω για να τα καταλάβει κάποιος,πρέπει να έχει μια σχετική εμπειρία με κιθάρες,και πάνω απο όλα καλά αυτιά  ;)

Επειτα αυτό πού γουστάρω εγώ σε μια κιθάρα μπορεί να μην αρέσει σε κάποιους άλλους.

Με λίγα λόγια όλες οι κιθάρες καλές είναι.

Ανάλογα με την τσέπη πού διιαθέτει κάποιος, αγοράζει ότι γουστάρει.

Βλέπω όμως αρκετούς στο Νοιζ και έξω να βάζουν πρός πώληση τις κιθάρες τους,για να πάρουν μια Gibson Les Paul......δεν έχω άλλο χρόνο.

 

 

 

[roybatty]

Ετσι ακριβώς είναι.

Στο home studio μου δοκιμάσαμε αρκετές Tokai Greco.

Δίπλα σε μια Customshop Gibson ή PRS είναι για κλάματα.

Τώρα υπάρχει περίπτωση να πέσεις σε καμιά μάπα Gibson,υπάρχουν αρκετές μέτριες Les Paul standard,και να νομίζεις ότι παίζει πιό καλά πχ η Burny & η Greco.

 

Για όλα αυτά πού λέω για να τα καταλάβει κάποιος,πρέπει να έχει μια σχετική εμπειρία με κιθάρες,και πάνω απο όλα καλά αυτιά  ;)

 

 

Μη λες τέτοια,τρομάζεις τις απωανατολίτισσες εργάτριες:

 

[skantzos]

Προσέχτε, η ES-175 βγήκε το 1949 και έκανε 175 δολάρια (εξ ου και το όνομα). Με ένα inflation calculator βρίσκουμε ότι σημερινά λεφτά είναι πάνω κάτω 1500 δολάρια. (1065 ευρώ  :o :o :o). Και όλα αυτά μετά τον τρομερό εκσυγχρονισμό και αυτοματοποίηση που έχει μια γραμμή παραγωγής στο διάβα 60 χρόνων. Και μετά λέμε ότι πληρώνουμε ποιότητα;

 

Επίσης, δεν είδα κανέναν να αναφέρει τη διαφορά στα ημερομίσθια μεταξύ Κίνας κ ΗΠΑ. (αν και το έχει τονίσει σε παλιό θρεντ ο sf, αλλά φωνή βοώντος) Η οποία είνα αποτέλεσμα διεθνών χρηματοικονομικών μεταβλητών κ όχι του ότι ο Αμερικάνος εργάτης έχει πιάσει μια Γκίμπσον του 62 κάποτε.

 

Και η οποία μετακυλύεται στην τιμή.

 

Απλό μάρκετινγκ είναι, βγάζουμε αυτή που είναι ίδια με του xyz διάσημου κιθαρίστα και την πουλάμε 3000, βγάζουμε και μία "γυμνή" και την πουλάμε 1500, και οι Ασιάτες βγάζουν τις μαϊμούδες και τις πουλάνε 500. Έχετε δει μαϊμού τσάντες λουι βουιτον ή πώς τις λένε; τις ξεχωρίζετε :) ξέρετε πόσο κάνουν; Και η κιθάρα εμπόρευμα είναι

 

(Σε λίγο θα ακούσουμε ότι εκτός Αμερικής δεν ξέρουν να φτιάχνουν αυτοκίνητα.)

[frail]

Ακουμε πολλους να λενε οτι οι αντιγραφες και οι ρεπλικες δεν ειναι τοσο καλες οσο οι Gibson μεχρι και

Η δική μου άποψη πέρα της προσωπικής μου εμπειρίας, και το έχω ξαναγράψει, είναι ότι άν υπήρχε η δυνατότητα σε καταστήματα οργάνων, να δοκίμαζες ταυτόχρονα Απωανατολίτικες LP ή Gibson replicas γενικότερα, πλάι πλάι με original Gibson products και φυσικά σε περίπτωση που οικονομικά μπορούσες να επιλέξεις όποια ήθελες, έχω την αντίληψη ότι θα είχε καταριφθεί ο μύθος των φοβερών και τρομερών Απωανατολίτικων σε λίγες στιγμές..

Πρωτα απο ολα αυτο ειναι κατι τοσο γενικο κ αοριστο αφου υπαρχουν διαφορες Gibson και διαφορες ρεπλικες. (αρκετες πιο ακριβες απο τις Gibson).

 

Αυτο που ακομα θελω να δω ειναι το ΤΙ κανει τις αλλες κιθαρες υποδεεστερες φθηνοκιθαρες κλπ. (Το να παω να ακουσω αντι να ρωταω ελπιζω να μην μου προταθει μιας και αμα ειναι ετσι παμε ολοι να ακουμε και να μη συζηταμε καν.)

 

Τι ειναι λοιπον αυτο που ειναι καποιος τοσο πεπεισμενος οτι δεν αντιγραφεται;

Γιατι αν ολα αντιγραφονται καλα τοτε μπορουν να γινουν εξισου καλες οι αντιγραφες με τις Gibson και οι διαφορες να ειναι θεμα μαρκετινγκ (τιμης) - headstock - ημερομησθιων και quality control.

 

Εξαλλου ακομα και οι Gibson αντιγραφουν τις παλιες Gibson με την εννοια οτι δεν φτιαχνονται ολες οι κιθαρες (στους αιωνες των αιωνων) απο τα ιδια ατομα.

 

(Ολα αυτα χωρις καν να μιλησουμε για τα CNC αλλα εστω οτι ασχολουμαστε με τους υπευθυνους που εποπτευουν την παραγωγη και βαζουν το χερι τους στην καθε κιθαρα).

 

[Alter]

το μεγαλυτερο προβλημα στις μεγαλες εταιριες οπως αναφερεται τοσο συχνα σε συνεντευξεις και αρθρα ειναι οτι οι ρυθμοι παραγωγης (οπως ολοι οι ρυθμοι γενικα στη δυση) ειναι πλεον αμειλικτοι.. οταν οι κιθαρες πρεπει να βγαινουν κατα χιλιαδες απο το εργοστασιο καθε μερα, μοιραια η ποιοτητα και το quality control υποφερουν. επισης, το να ανταγωνιστει μια επιχειριση usa τα ημερομισθια των κινεζων ειναι παρα παρα πολυ δυσκολο..

 

βεβαια οι μεγαλες εταιριες (fender-gibson) εχουν και μεγαλα ατου: τεραστια πειρα, παραδοση και γνωση. οποιοδηποτε προβλημα η βελτιωση σε κατασκευη κιθαρας το εχουν αντιμετωπισει χιλιαδες φορες. εχουν τη δυνατοτητα να εχουν κορυφαιους ανθρωπους του χωρου. εχουν την παραδοση με το μερος τους: o ηχος του rock και γενικα της συγχρονης μουσικης ειναι σε μεγαλο μερος ο ηχος της fender και της gibson..

 

.. τωρα για gibson κιθαρες .. ;D προσωπικα μου αρεσουν, αλλα τις βρισκω υπερβολικα ακριβες. θα εψαχνα για μια καλη μεταχειρισμενη, μια που και η αξια της μονο προς τα πανω θα πηγαινει.. αυτη η εποχη ειναι καλη για να αγορασει κανεις ... ::) αν εχει τα λεφτα..

 

.. παντως τον τελευταιο χρονο δυο φιλοι μου, και οι δυο επαγγελματιες μουσικοι και χωρις οικονομικο προβλημα στην συγκεκριμενη αγορα, ψαχνοντας για ΕS335 style κιθαρα προτιμησαν framus τελικα απο gibson..

[odis13]

+1 στον Alter.

 

Σωστο και αυτο με το inflation που ειπε καποιος λιγο πιο πανω. Αν δειτε το κοστος μιας πχ american standard strat το 60 και το συγκρινετε με τωρα ειναι ουσιαστικα αρκετα πιο φτηνη τωρα.

Αντιθετως μια Gibson LP standard, ιδιο οργανο με αυτο που κυκλοφορουσε πριν απο 40 χρονια και με ολη την προοδο της τεχνολογιας, με ολα τα cnc που χρησιμοποιουν και που τους γλυτωνουν εργατικο δυναμικο και μισθους, και η τιμη συνεχιζει να ανεβαινει.

 

 

Εν ολιγοις, αφου η Gibson ακολουθει αυτη την τιμολογιακη πολιτικη, γιατι ο χ ψ κιθαριστας να μην επιλεξει μια αλλη ανταγωνιστικη εταιρεια που παραγει ενα παρομοιο η και πολλες φορες ολοιδιο προιον σε καλυτερη σχεση τιμη-ποιοτητας?

 

Λενε ολοι για τον κλασσικο, αυθεντικο ηχο Gibson που δε τον φτανουν αλλοι. Δυσκολευομαι να πιστευσω οτι ειναι αδυνατον να πετυχεις τον ηχο αυτο με μια non-gibson Les Paul και αρχιζω να πιστευω οτι αυτος ο ηχος μαλλον περιλαμβανει και το headstock, οποτε τσαμπα κουβεντα κανουμε.

 

 

 

Υ.Γ. Απορια : Ολες αυτες οι Tokai, Greco κλπ δινουν ενα ηχητικο αποτελεσμα που κατα κοινη αποδοχη (ακομα και οι φανατικοι gibson fans νομιζω θα συμφωνησουν εδω) ειναι αρκετα η και πολυ κοντα στον gibson ηχο. Να δεχτουμε οτι δεν τον φτανουν και οτι υπαρχει η μικροδιαφορα που ξεχωριζει τις Gibson απο τις υπολοιπες. Ε αυτη η μικροδιαφορα ειναι ΤΟΣΟ σημαντικη που ακουγεται σε καθε live και ηχογραφηση και που ΔΕΝ μπορει με ΤΙΠΟΤΑ να ισοσταθμιστει απο καποιο eq ή αλλο κομματι του rig? Δηλαδη αυτος ο gibson les paul ηχος εκτος του οτι δεν επιτυγχανεται με τιποτα non-gibson εχει και πληρη ανοσια σε πασης φυσεως χρωματισμο απο τον υπολοιπο εξοπλισμο?

 

 

Υ.Γ.2 Απορια 2η: Aκουω αρκετους ιδιοκτητες Gibson LP, ειδικα εδω στα ξενα, να λενε πως δοκιμασανε 10 20 30 Gibson Les Paul και διαλεξανε αυτην που ειχε τον αυθεντικο gibson ηχο, που λαλουσε, τους εκανε κλικ ή whatever. Αυτο τι ειναι, ανεκδοτο για το consistency της εταιρειας?