Προς το περιεχόμενο

H αξία μιας Gibson λόγω "ονόματος" & οι εναλλακτικές


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Επειδή ακριβώς δν είμαι ο πιο έμπεριος κιθαρίστας και σίγουρα δν ειμαι ειδικός στο να βλέπω με την μια τα κατασκευαστικά λάθη και αδυναμίες σε μια κιθάρα και δν είμαι καν κάτοχος μιας gibson, και ούτες προβλέπεται, (είναι πολλά τα λεφτά άρη!) δν μπορώ να το υποστηρίξω π0αρα πέρα. Παρολαυτά μακροπρόθεσμα και απότι φαίνεται η gibson κατασκευάζει μέτρια όργανα χρόνια τώρα, δν θα πρέπει να είχε επίπτωση στην αξία του headstock;

To λουκουμι στο μαγκα. ;)

5 long years

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 191
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

  • Moderator

Επειδή ακριβώς δν είμαι ο πιο έμπεριος κιθαρίστας και σίγουρα δν ειμαι ειδικός στο να βλέπω με την μια τα κατασκευαστικά λάθη και αδυναμίες σε μια κιθάρα και δν είμαι καν κάτοχος μιας gibson, και ούτες προβλέπεται, (είναι πολλά τα λεφτά άρη!) δν μπορώ να το υποστηρίξω π0αρα πέρα. Παρολαυτά μακροπρόθεσμα και απότι φαίνεται η gibson κατασκευάζει μέτρια όργανα χρόνια τώρα, δν θα πρέπει να είχε επίπτωση στην αξία του headstock;

 

Σίγουρα θα είχε, αν είχε καταφέρει κάποιος να βγάλει για παράδειγμα ένα όργανο ανώτερης ποιότητας του custom shop της Gibson, ή στη μισή τιμή. Κάπως έτσι έχουν αρχίσει για παράδειγμα να πηγαίνουν "άπατες" οι Fender (στο USA), γιατί εκεί υπάρχουν πεντ'έξι μάγκες (Don Grosh, Ron Kirn κλπ) που τα 'χουν καταφέρει.

 

Στις Gibson όμως για να πάς σε μια καλή Tokai ή μια καλή ESP Navigator θα δώσεις περίπου όσα και για την Gibson. Αν πάς να αγοράσεις μια Max (που θεωρείται η καλύτερη L.P αυτή την στιγμή θα πρέπει να πας σε αστρονομικά ποσά (20000 και βάλε)...

 

Μετά υπάρχουν και άλλες δέκα εταιρείες, με παραπλήσια όργανα, που όμως έχουν διαφορετικό χαρακτήρα (βλέπε PRS πχ), οπότε δεν ικανοποιούν το ίδιο κοινο.

 

Με λίγα λόγια η Gibson παίζει μόνη της.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Είμαστε οφτόπικ, αλλά ήθελα να σχολιάσω το εξής:

 

Μετά υπάρχουν και άλλες δέκα εταιρείες, με παραπλήσια όργανα, που όμως έχουν διαφορετικό χαρακτήρα (βλέπε PRS πχ), οπότε δεν ικανοποιούν το ίδιο κοινο.

 

Με λίγα λόγια η Gibson παίζει μόνη της.

 

Διαφωνώ κάθετα με αυτό... σε όλες τις κατηγορίες τιμής η Gibson έχει άφθονους αντιπάλους, όπως άλλωστε και η Fender. Στις χαμηλές (μέχρι 1200 ευρώ) έχει τα γνωστά ονόματα που συζητούμε συχνά, και στις μεσαίες και υψηλές έχει ακόμη περισσότερα, όπως Heritage, Huber, Framus, McInturff, Brian Moore, Collings, PRS, τις singlecuts solidbodies της Τaylor, της Maton, της Carvin - πιο φτηνή αυτή, τις διάφορες ακριβές (και παράνομες) ρέπλικες της Gibson που σκάνε μύτη δεξιά και αριστερά (τόσο καλές που έχουν κοινό που τις αγοράζει γνωρίζοντας ότι είναι ρέπλικες, σε τιμές από 5000 ευρώ και πάνω και με αναμονή τουλάχιστον 2-3 ετών)...

 

Δεν είναι και πυρηνική φυσική. Πάρε για παράδειγμα τον Slash που δεν έκανε βήμα χωρίς τις Gibson LP ρέπλικές του, φτιαγμένες από τους Kris Derrig και Max Baranet, οι οποίοι μετά έγιναν και διάσημοι σαν luthiers. Aυτό είναι το μόνο που χρειάζεται: ένας καλός luthier, όχι ένα logo που να γράφει Gibson. Ποτέ μου δεν πίστεψα το γνωστό χαζό σλόγκαν "οnly a Gibson is good enough". Υπενθυμίζω ότι μιλάω αποκλειστικά για singlecuts set neck solidbodies με humbuckers και απλό 3 way selector.

 

Και επίσης, οι PRS και άλλες που ανέφερα (ξαναλέω: singlecuts, set necks, με fixed bridge κλπ κλπ) δεν έχουν διαφορετικό χαρακτήρα όπως λες, ούτε απευθύνονται σε διαφορετικό κοινό. Kαι αυτό γιατί η ιδέα του ιδανικού ήχου των LP δεν είναι μια και μοναδική, αλλά διαφέρει πάρα πολύ από παίχτη σε παίχτη: άλλος την φαντάζεται ήπια και μπλουζιάρικη, άλλος πιο hot rodded, άλλος τη θέλει με πολλές συχνοτικές λεπτομέρειες και βάθος στον ήχο της για soft fusion στυλ, άλλος για άγρια ροκ χωσίματα, άλλος για ποπ, άλλος για μέταλ... για να μην συζητήσουμε καν και την τεράστια επίδραση που έχει μια απλή αλλαγή μαγνητών. ;)

Fear no more the heat o' the sun

Nor the furious winter's rages

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

Είμαστε οφτόπικ, αλλά ήθελα να σχολιάσω το εξής:

 

Διαφωνώ κάθετα με αυτό... σε όλες τις κατηγορίες τιμής η Gibson έχει άφθονους αντιπάλους, όπως άλλωστε και η Fender. Στις χαμηλές (μέχρι 1200 ευρώ) έχει τα γνωστά ονόματα που συζητούμε συχνά

 

Nομίζω ότι θα συμφωνήσεις ότι:

α) Μια Greco, Tokai, Edwards σε αυτή την κατηγορία χρημάτων δεν θεωρείται κατά κανόνα καλύτερη.

β) δεν μπορείς να τις ακούσεις στην Ελλάδα, άρα παίρνεις γουρούνι αμφιβόλου ποιότητας στο σακί

γ) δεν έχουν την μεταπωλητική αξία μιας Gibson, σε περίπτωση που δεν σου κάτσουν

 

και στις μεσαίες και υψηλές έχει ακόμη περισσότερα, όπως Heritage, Huber, Framus, McInturff, Brian Moore, Collings, PRS, τις singlecuts solidbodies της Τaylor, της Maton, της Carvin - πιο φτηνή αυτή, τις διάφορες ακριβές (και παράνομες) ρέπλικες της Gibson που σκάνε μύτη δεξιά και αριστερά (τόσο καλές που έχουν κοινό που τις αγοράζει γνωρίζοντας ότι είναι ρέπλικες, σε τιμές από 5000 ευρώ και πάνω και με αναμονή τουλάχιστον 2-3 ετών)...

 

Αναφερόμουν κυρίως στον ανταγωνισμό μιας LP Standard μιας και αν σου βρίσκονται 4000-5000 ευρώ μάλλον το μόνο σου πρόβλημα είναι ποιο headstock σ' αρέσει περισσότερο . Aν είχες διαβάσει πιο προσεκτικά το post...

Για να καταλάβεις τον παραλληλισμό, πέρυσι διάλεξα μια Don Grosh Tele για έναν φίλο. Πλήρωσε 1400 ευρώ, όταν ο thomann είχε την '52 reissue 1600-1700 αν θυμάμαι καλά και πήρε ένα όργανο αξίας και specs Fender Custom Shop Masterbuilt αξίας 5000 ευρώ. Αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο σε Gibson, δέχομαι μετά χαράς υποδείξεις. Καμία αντίρρηση ότι κάποια από τα όργανα που αναφέρεις εδώ πρέπει να είναι καταπληκτικά.

 

Δεν είναι και πυρηνική φυσική. Πάρε για παράδειγμα τον Slash που δεν έκανε βήμα χωρίς τις Gibson LP ρέπλικές του, φτιαγμένες από τους Kris Derrig και Max Baranet, οι οποίοι μετά έγιναν και διάσημοι σαν luthiers. Aυτό είναι το μόνο που χρειάζεται: ένας καλός luthier, όχι ένα logo που να γράφει Gibson. Ποτέ μου δεν πίστεψα το γνωστό χαζό σλόγκαν "οnly a Gibson is good enough". Υπενθυμίζω ότι μιλάω αποκλειστικά για singlecuts set neck solidbodies με humbuckers και απλό 3 way selector.

 

Δεν έκανε βήμα χώρις μια replica των 20000 ευρώ...βρε τι μαθαίνει ο άνθρωπος ;D

 

Και επίσης, οι PRS και άλλες που ανέφερα (ξαναλέω: singlecuts, set necks, με fixed bridge κλπ κλπ) δεν έχουν διαφορετικό χαρακτήρα όπως λες, ούτε απευθύνονται σε διαφορετικό κοινό. Kαι αυτό γιατί η ιδέα του ιδανικού ήχου των LP δεν είναι μια και μοναδική, αλλά διαφέρει πάρα πολύ από παίχτη σε παίχτη: άλλος την φαντάζεται ήπια και μπλουζιάρικη, άλλος πιο hot rodded, άλλος τη θέλει με πολλές συχνοτικές λεπτομέρειες και βάθος στον ήχο της για soft fusion στυλ, άλλος για άγρια ροκ χωσίματα, άλλος για ποπ, άλλος για μέταλ... για να μην συζητήσουμε καν και την τεράστια επίδραση που έχει μια απλή αλλαγή μαγνητών. ;)

 

Για να ξεκινήσω από το τέλος, δυστυχώς δεν ακούγονται όλες οι κιθάρες ίδιες με ένα σετ μαγνήτες. Και λέω δυστυχώς γιατί κι εγώ θα ήθελα να λύσω το πρόβλημα μου με πέντε Epi και πέντε σετ μαγνήτες ή ακόμα καλύτερα με πέντε Squier. Το μεγαλύτερο δε πρόβλημα το αντιμετωπίζουν οι "vintage" κατεύθυνσης μαγνήτες που αποκαλύπτουν περισσότερο τον πραγματικό χαρακτήρα ενός οργάνου.

Είναι δικαίωμα φυσικά του καθενός να θέλει μια Hot Rodded, Heavy Metal, Disco Duck κιθάρα, και φυσικά εκεί δεν περιορίζεται στις επιλογές του και συμφωνώ.Και μάλιστα αν θέλεις κάτι άλλο πιο πολυδιάστατο, πιο γκαζάτο κλπ δεν αξίζει με τίποτα να πας να πάρεις Gibson.

 

Eγώ αναφερόμουν σε κάποιον που θέλει να βάλει ένα vintage set μαγνήτες και να βγάλει τον ήχο των Kossof, Clapton, Taylor,Rohnson, Allman, Betts, Green, Page κλπ, ή απλά με ένα σετάκι JB μαγνήτες να πετύχει το Growl του ήχου του Jeff Beck της εποχής LP...Εκεί o μόνος ανταγωνισμός είναι οι ρέπλικες, οι οποίες έχουν τα μειονεκτήματα που ανέφερα παραπάνω.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Nα σου απαντήσω σε μερικά που γράφεις:

 

Nομίζω ότι θα συμφωνήσεις ότι:

α) Μια Greco, Tokai, Edwards σε αυτή την κατηγορία χρημάτων δεν θεωρείται κατά κανόνα καλύτερη.

β) δεν μπορείς να τις ακούσεις στην Ελλάδα, άρα παίρνεις γουρούνι αμφιβόλου ποιότητας στο σακί

γ) δεν έχουν την μεταπωλητική αξία μιας Gibson, σε περίπτωση που δεν σου κάτσουν

(α) Τι πάει να πει "κατά κανόνα"? Όπως έχουμε πει και παραδεχθεί τόσες φορές, οι προτιμήσεις/απαιτήσεις και τα γούστα είναι τόσο υποκειμενικά και αστάθμητα που δεν υπάρχουν κανόνες. Αν εννοείς κάποια κοινή συνισταμένη απόψεων, και πάλι δεν βγαίνει ασφαλές συμπέρασμα διότι οι πιο πολλοί δεν γνωρίζουν καν τι εστί Greco κλπ. και πηγαίνουν κατευθείαν στις Gibson, κατά τη γνώμη μου σφάλλοντας. Ευτυχώς όμως, υπάρχει μια σοβαρή τάση εξερεύνησης αυτών των κιθαρών, και οι απόψεις είναι πολύ θετικές σε σύγκριση με τις Gibson της ίδιας τιμής.

(β) Μπορείς να τις ακούσεις στην Ελλάδα αν δοκιμάσεις την μεταχειρισμένη που κάποιος πουλάει ή αν πας στο ανάλογο κατάστημα (Μεταλλίδης? δεν θυμάμαι) που φέρνει Τοkai. O Nτούκας επίσης φέρνει Duesenberg, ο Κουρμπής Heritage, PRS κάποιος που δεν θυμάμαι κοκ.

(γ) Βεβαίως έχεις δίκιο.

 

Αναφερόμουν κυρίως στον ανταγωνισμό μιας LP Standard μιας και αν σου βρίσκονται 4000-5000 ευρώ μάλλον το μόνο σου πρόβλημα είναι ποιο headstock σ' αρέσει περισσότερο . Aν είχες διαβάσει πιο προσεκτικά το post...

Το ποστ το διάβασα εξαιρετικά προσεκτικά. Δεν μου βρίσκονται 5000 ευρώ. Αυτό το ανέφερα σαν παράδειγμα για την υψηλή κατηγορία τιμής, και (εννοείται) όχι για την μεσαία στην οποία ανήκει η Standard. Eπίσης, το ανέφερα σαν παράδειγμα αυθυποβολής σχετικά με το impact που έχει το όνομα στο headstock.

 

Δεν έκανε βήμα χώρις μια replica των 20000 ευρώ...βρε τι μαθαίνει ο άνθρωπος ;D

Eίναι προφανές (και περιττό να το τονίσω) πως δεν είπα αυτό. Βεβαίως και λατρεύει άπειρες αυθεντικές Gibson. Όταν αγόρασε αυτές που είπα, δεν είχε στον ήλιο μοίρα, και πολύ περισσότερο το ποσό που αναφέρεις. Αν αμφιβάλλεις για αυτά που γράφω, το Google είναι φίλος σου.

 

Για να ξεκινήσω από το τέλος, δυστυχώς δεν ακούγονται όλες οι κιθάρες ίδιες με ένα σετ μαγνήτες. Και λέω δυστυχώς γιατί κι εγώ θα ήθελα να λύσω το πρόβλημα μου με πέντε Epi και πέντε σετ μαγνήτες ή ακόμα καλύτερα με πέντε Squier.

Και βέβαια δεν ακούγονται ίδιες. Ξαναείναι προφανές πως δεν είπα κάτι τόσο αφελές.

Fear no more the heat o' the sun

Nor the furious winter's rages

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

Nομίζω ότι θα συμφωνήσεις ότι:

 

Αναφερόμουν κυρίως στον ανταγωνισμό μιας LP Standard μιας και αν σου βρίσκονται 4000-5000 ευρώ μάλλον το μόνο σου πρόβλημα είναι ποιο headstock σ' αρέσει περισσότερο . Aν είχες διαβάσει πιο προσεκτικά το post...

Για να καταλάβεις τον παραλληλισμό, πέρυσι διάλεξα μια Don Grosh Tele για έναν φίλο. Πλήρωσε 1400 ευρώ, όταν ο thomann είχε την '52 reissue 1600-1700 αν θυμάμαι καλά και πήρε ένα όργανο αξίας και specs Fender Custom Shop Masterbuilt αξίας 5000 ευρώ. Αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο σε Gibson, δέχομαι μετά χαράς υποδείξεις. Καμία αντίρρηση ότι κάποια από τα όργανα που αναφέρεις εδώ πρέπει να είναι καταπληκτικά.

 

Είναι δικαίωμα φυσικά του καθενός να θέλει μια Hot Rodded, Heavy Metal, Disco Duck κιθάρα, και φυσικά εκεί δεν περιορίζεται στις επιλογές του και συμφωνώ.Και μάλιστα αν θέλεις κάτι άλλο πιο πολυδιάστατο, πιο γκαζάτο κλπ δεν αξίζει με τίποτα να πας να πάρεις Gibson.

 

Eγώ αναφερόμουν σε κάποιον που θέλει να βάλει ένα vintage set μαγνήτες και να βγάλει τον ήχο των Kossof, Clapton, Taylor,Rohnson, Allman, Betts, Green, Page κλπ, ή απλά με ένα σετάκι JB μαγνήτες να πετύχει το Growl του ήχου του Jeff Beck της εποχής LP...Εκεί o μόνος ανταγωνισμός είναι οι ρέπλικες, οι οποίες έχουν τα μειονεκτήματα που ανέφερα παραπάνω.

 

 

@bloody sunday.

 

Aν υπάρχει κάποια απάντηση εδώ, στο νόημα δηλαδή τόσο αυτού όσο και του προηγούμενου post, θα με ενδιέφερε πολύ.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν σε καταλαβαίνω... να απαντήσω επάνω σε ποιο ακριβώς από όλα αυτά? Έθιξα ήδη αυτά που ήθελα. Αν ψάχνεις τέτοιους ήχους, από ότι θυμάμαι κινείσαι ήδη προς τη σωστότερη κατεύθυνση, που είναι κατ'αρχήν οι κατάλληλοι μαγνήτες όπως πχ. οι Βare Knuckle τύπου PAF που δοκιμάζεις, και μετά μια αξιοπρεπής (αλλά όχι αναγκαστικά Gibson, κατ'εμέ) LP. Πολύ μεγαλύτερη σημασία πιστεύω ακράδαντα ότι έχει το κυνήγι του σωστού ενισχυτή παρά της one-in-a-million κιθάρας.

Fear no more the heat o' the sun

Nor the furious winter's rages

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

εννοώ ότι αν δεν ύπάρξει μια κιθάρα που θα κοστίζει το 1/3 από μια καλή gibson vos LP, έστω και ως mint μεταχειρισμένη, αλλά και θα έχει ΑΚΡΙΒΩΣ τον ήχο μιας vos LP, όπως συμβαίνει σήμερα ανάλογα με τις fender (το παράδειγμα στο προηγούμενο post), δεν πρόκειται να υπάρξει ουσιαστικός ανταγωνισμός για την εταιρεία, ούτε και δικαιώνονται αυτοί που μιλάν για headstock.

Γιατί αν είναι να πάρεις μια κιθάρα με λίγα ευρώ λιγότερα που θα πάιζει έστω το ίδιο με μια Gibson, άλλα σε περίπτωση που θα χρειαστεί να την πουλήσεις θα πάρεις τα.....(ΜΠΙΠ)..... απλά δεν το κάνεις, δεν είναι κι έξυπνο δηλαδή.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Γιατί αν είναι να πάρεις μια κιθάρα με λίγα ευρώ λιγότερα που θα πάιζει έστω το ίδιο με μια Gibson, άλλα σε περίπτωση που θα χρειαστεί να την πουλήσεις θα πάρεις τα.....(ΜΠΙΠ)..... απλά δεν το κάνεις, δεν είναι κι έξυπνο δηλαδή.

 

 

Για να καταλαβω, οι Don Grosh, Suhr κλπ δηλαδη εχουν καλυτερη μεταπωλητικη αξια απο τις Tokai κλπ? Εμενα μια βολτα στο ebay aλλα μου εδειξε...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου