Κιθάρες - ποσότητα αντί για ποιότητα;

[evris]

Evri είσουν καταιγιστικός θα έλεγα και με υπερκάλυψες. Βέβαια διαφωνώ στο ότι είναι ίδιο πράγμα η κιθάρα με τον

υπολογιστή,αλλά κέρδισες επάξια τα γυαλιά σου.Καθώς θα έρχεσαι φέρε και την tele να της κάνουμε ένα τσέχικο φτιάξιμο

στα τάστα.

8)

(φωτογραφια μου με γυαλια ηλιου)

[kwstas79]

+1 στον elvris. Δεν έχει νόημα για μένα π.χ. η αγορά μιας ακριβής Gibson, μιάς και περισσότερο θα την κρύβω μην τυχόν και χαλάσουν τα νίτρα της, παρά θα παίζω. Θα της φέρομαι σαν μαμάκα δηλαδή. Από την άλλη θαυμάζω τους πανκς που σκίζουν ακριβές κιθάρες, αλλά εγώ έχω κατοχικό σύνδρομο, δεν μπορώ να το κάνω.

 

[off-side] Πάντως είναι ΠΑΡΑ πολύ άδικο να βάζουμε τις τσέχες στο ίδιο σακί με τις κινέζικες, ότι και αν λέει ο marathon. Οι πρώην κομμουνιστές φίλοι μας είναι ποιοτικώς πολύ ανώτεροι, και μιλάω για προσοχή στην λεπτομέρεια, όχι στα "χοντρά", που εκεί τα καταφέρνουν μια χαρά τα κινεζάκια. [/off-side]

[bouzoukleri]

Δεν έχω αγοράσει δεκάδες κιθάρες αλλά την πρώτη δεκάδα την ξεπέρασα.

Εκτός από μια Michael Kelly που την είδα την έπιασα την έπαιξα και την αγόρασα σε χρόνο ίσο με τη διάρκεια αυτού του post σε όλες τις άλλες κιθάρες που έχω , τους έχω αλλάξει τον αδόξαστο. Κυριολεκτικά.

 

Ήμουν παρών στο Noiz Open Day. Η κιθάρα του ΑΒ ήταν παρούσα. Για να παίξει κάποιος να τη χαρεί. Ντρεπόμουν που την έβλεπα. Όταν δε μου την πρόσφεραν για ολίγη χρήση (ναι ρε τη χούφτωσα) περισσότερη ώρα κοιτούσα να μη τη γδάρω παρά να παίξω.

Κακά τα ψέματα. Οι φτηνοκατασκευές είναι για αυτό που λέει η ίδια η λέξη να σκευάσεις κάτι φτηνά. Και ο σοφός λαός μας λέει η φτήνια τρώει τον παρά. Χαίρομαι που μπορώ να κάνω κάτι φτηνά αλλά αλήθεια έχω δώσει αρκετό παρά ως τώρα για να το μάθω.

 

Ναι η ποσότητα μου έμαθε να μπορώ να κρίνω την ποιότητα. Οπότε φυσιολογική η διαδρομή από τα φτηνόργανα σε καλύτερα σε ακριβότερα σε μπουτίκ. Όμως είναι ανεξάρτητο από τη χαρά που μου δίνει το ίδιο το παίξιμο.

 

 

[chord]

(πχ.μια ροζ strat με birdseyes και κάτι Les Paul που φέρανε κάποιοι) εκτιμήθηκαν δεόντως.

 

 

 

Μιας και ειμαι ο κατοχος της strat που προανεφερες,εχω να σου πω  οτι κι εγω ειμαι χτυπημενος (και μαλιστα τα τελευταια 4 χρονια απο τα...28 που παιζω) απο το μικροβιο των αγορων κιθαρων,ενισχυτοαξεσουαροπεταλακιων κ.λ.π

Δεν ξερω αν κανω καλα τωρα η ολο  το προηγουμενο διαστημα που καθομουνα στα αυγα μου.

Στην τσεπη  μου παντως σιγουρα εχω κανει ζημια προσπαθωντας να κανω τα αυτια μου ευτυχισμενα ;) αλλα αυτο ειναι το τιμημα αν δεν σου περισσευουν ::).Και την κιθαρα που προανεφερα για παραδειγμα ευχαριστως θα την πουλουσα η θα την ανταλλασα προκειμενου να αποκτησω κατι διαφορετικο σε ηχο που μεχρι τωρα δεν ειχα 8)   

Τελος γνωμη μου ειναι οτι  αυτα δεν τελειωνουν ποτε για οσους εχουν την ψωναρα και διαρκως ψαχνονται με τον ηχο και τα παιξιματα .Γενικα ευτυχισμενος ειναι οποιος παιζει ΕΝΑ ειδος μουσικης και εχει βρει ΕΝΑ οργανο με ΕΝΑΝ ενισχυτη (αν μιλαμε για ηλεκτρικα οργανα) και ΕΝΑΝ αλλα ΤΟΝ ηχο του.Ουτε ψαχνει ουτε τιποτα απλα ΤΟ ΧΕΙ ΒΡΕΙ ;).Οι υπολοιποι ειμαστε ευχαριστα μεν, καταδικασμενοι  δε, να δοκιμαζουμε και (καμια φορα να αγοραζουμε ) ''κυριες'' διαφορων χρωματων και εθνικοτητων,ετσι για εμπειρια... ;D

Εχω συναντησει τον ιδιο τυπο ανθρωπου σε καθε χομπυ και πιστεψε με υπαρχουν πολυ ακριβοτερα απο την μουσικη...

[alderbody]

...για να χωθω κι εγω στην κουβεντα να πω οτι καπου στη μεση των δυο "στρατοπεδων" βρισκονται οι γνωστες σε ολους partscasters.

 

Σ' αυτη την περιπτωση εχουμε πλεονεκτηματα και απο τους δυο "κοσμους"...

Εχεις αρκετο (εως πολυ) DIY_ιλίκι, νορμαλ τιμες (κι αυτο adjustable) και μπορεις να καταληξεις με ενα οργανο super που τσαλαπαταει ενιοτε "ακριβες" κατασκευες.

 

Αρα μπορει να παει καπως ετσι: (απο οικονομικης πλευρας)

 

ειτε 10 κινεζοτσεχοκορεατισσες, ή x parstcasters (με 6<x<3), ή 1 και ..."καλη" ;)

[marathon]

Οι πρώην κομμουνιστές φίλοι μας είναι ποιοτικώς πολύ ανώτεροι, και μιλάω για προσοχή στην λεπτομέρεια, όχι στα "χοντρά", που εκεί τα καταφέρνουν μια χαρά τα κινεζάκια. [/off-side]

Έλα που δεν έχεις δίκαιο...στην επόμενη μάζωξη, φέρε την Τσέχα σου και εγώ και ο faltsoo θα φέρουμε από μία κινέζικη...φέρε και μαντήλια για τα δάκρυα!!!!!

[marathon]

Εχεις αρκετο (εως πολυ) DIY_ιλίκι, νορμαλ τιμες (κι αυτο adjustable) και μπορεις να καταληξεις με ενα οργανο super που τσαλαπαταει ενιοτε "ακριβες" κατασκευες.

Με την τελευταία Tele που έφτιαξα, κατάλαβα αυτό ακριβώς. Ότι έχανα τον χρόνο μου (και τα λεφτά μου), ψάχνοντας Κινέζους, Βιετναμέζους, Τσέχους κλπ.

Αλλά πραγματικά, εάν δεν περάσεις κάποιο στάδιο πειραματισμού και δοκιμής δεν μπορείς να κρίνεις...σε πιάνει και αυτή η καταναλωτική μανία...(1,42 σήμερα το $...)

[oselifer]

Εμένα η φιλοσοφία μου είναι να αγοράζω κιθάρες και γενικά πράγματα που μπορώ να τα πουλήσω τουλάχιστον στην ίδια τιμή αν όχι μεγαλύτερη..

Και σε αυτή την κατηγορία είναι τα επώνυμα μεταχειρισμένα.

 

πχ αν πάρεις μια Gibson Les paul standard γύρω στα 1200 ευρώ εύκολα ή δύσκολα μπορείς να την πουλήσεις το ίδιο.

Και αν τη διατηρείς σε άριστη κατάσταση η τιμή μπορεί και να ανέβει με το πέρασμα των χρόνων..

Αν όμως πάρεις μια Epiphone LP Custom που έχει 540 ,και της βάλεις και μαγνήτες δίνεις άλλα 150 ευρώ και πας στα 700..

Όμως αν θελήσεις να την πουλήσεις δε θα πιάσει πάνω απο 400..Όπότε πάει η 300άρα.

 

 

[audiokostas]

Να πω και γω μη μείνω απέξω.

Θιασώτης του ευγενούς σπορ της φθηνής κιθάρας θα συμφωνήσω με τον Evri σε μερικά

Είμαστε κατασκευάσματα και τζάνκια της καταναλωτικής κοινωνίας και ως εκ τούτου παίρνουμε τις τζούρες μας με κάθε αγορά. Αλλοι τα χουνε και τα χωνουνε άλλοι οχι και ψάχνουν για εναλλακτικές. Η τρίτη κατηγορία είναι αξιολύπητη.

Εγώ είμαι στη δεύτερη και το διασκεδάζω. Δεν είμαι κιθαρίστας. Αλλά μ' αρέσει να τις βλέπω, να τις χαιδεύω να τις παίζω στα γόνατά μου. Είναι όμορφες πανάθεμά της. Σαν τα πικάπ, τα ρολόγια, τους εξάντες, τις μοτοσυκλέτες. Και βγάζουν και μουσική.

Και επειδή ψάχνομαι πρόσφατα (ξανά) για μια LP DC μαιμού, τις σκέφτομαι (και) τις Τσέχες. Αλλά δεν θα πω ψέμματα ότι δεν θα ήθελα να βλέπω το γνωστο ονοματάκι στο headstock. Τόσα χρόνια δέκτης του μάρκετινγκ, δεν τα αποτινάσσω εύκολα. Οχι για την ποιότητα. Η πρόσφατη γύρα μου για αγορά Gibson LP (φίλου) με άφησε τουλάχιστον απογοητευμένο από πλευράς ποιότητας / κόστους των συγκεκριμένων.

Αλλά μεγαλώσαμε ....... Και θέλουμε κομμάτι της παραμύθας και εμείς.

Γιατί πρόκειται μόνο για παραμύθα.

Α, μία μόνο κιθάρα, δύσκολο να υπάρξει. Γιατί απλά δύσκολα κανείς μας είναι τόσο κατασταλαγμένος ή τόσο μονοσήμαντος.

[VAGTANPLAN]

Γεια και απ εμενα,  

 

μετα απο πολλα ασκοπα εξοδα σε φτηνες κιθαρες ενισχυτες και παρεκλομενα η φιλοσοφια μου πλεον ειναι ποιοτητα και οχι ποσοτητα.

Ειμαι 37 χωρις καραφλα χεχεχεχε και πλεον πιστευω οτι τον οσο χρονο παιρναω με μια κιθαρα αγκαλια ή γενικοτερα με την μουσικη μου θελω να ειναι πολυ καλης ποιοτητας...

Λιγες και καλες λοιπον γιατι κακα τα ψεματα αλλη αισθηση αλλος ηχος αλλο αποτελεσμα οταν παιζεις με εξοπλισμο καποιου επιπεδου.

 

Τωρα το θεμα της προσοχης ειναι σχετικο πιστευω οτι μικρα παρασημα απο το χρονο χρησης δεν ειναι και μεγαλης σημασιας ...βεβαια αν δω την κορη μου να ζωγραφιζει με κανα μαρκαδορο την κιθαρα θα φρικαρω (το εχει κανει στην τηλεωραση !!)

 

Μη παρεξηγηθω για κανας ταχωνιδης-φραγκατος ολα απο το υστερημα μας γινονται και την τρελλα για μουσικη.

 

αυτα ....να ειμαστε καλα να φχαριστιομαστε την τρελλα μας ποσοτικη ή ποιοτικη....

 

 

(τωρα βεβαια ο chord θα γελαει και θα με βριζει γιατι αλλιως τα ειχα τα πραγματα πριν δω το φως !!!!!)