Τι γίνεται μετά απο ηχογράφηση στα 192 Khz ?

[nikodemos]

....βασικά εννοούσα αυτό

http://www.noiz.gr/index.php?topic=164943.0

 

....και είναι 12 σελίδες ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

 

...πάντως όταν και αν βρεις χρόνο ρίξε μια ματιά

[skantzos]

    Τα "khz" στα οποία αναφέρεσαι είναι το sampling rate, δεν έχουν σχέση με τα hertz του ακουστικου φάσματος. Όπως στην εικόνα έχουμε τον "κόκκο" (pixel).

    Όσα περισσότερα "pixel" έχει ο ήχος μας, τόσο περισσότερο προσεγγίζει την πραγματικότητα. Βέβαια μετά από ένα σημείο οι διαφορές είναι λιγότερο αντιληπτές.

Συγνώμη αλλά η συχνότητα δειγματοληψίας καθορίζεται από τη μέγιστη συχνότητα που περιέχεται στο φάσμα του αρχικού σήματος, σύμφωνα με το θεώρημα του Nyquist.

Για να το πούμε απλά, ο Nyquist είπε ότι έχουμε τέλεια δειγματοληψία όταν σε φασματικά περιορισμένο σήμα χρησιμοποιήσουμε ως συχνότητα δειγματοληψίας το διπλάσιο της μέγιστης συχνότητας του σήματος.

Επειδή παραδεχόμαστε ότι ο άνθρωπος ακούει μέχρι τα 20 ΚΗz, αν περιορίσουμε τα ηχητικά σήματα σε αυτή τη ζώνη (0-20ΚΗz), μπορούμε μετά με συχνότητα δειγματοληψίας 40KHz (δηλαδή 40 χιλιάδες δείγματα το δευτερόλεπτο) να κάνουμε άριστη δειγματοληψία στο φιλτραρισμένο αυτό σήμα.

 

Νίκος

[korakios]

(Λόγω ζαλούρας) θα πω το εξής απλό:

Ας δοκιμάσει κάποιος (με το cool edit 2 το είχα κάνει παλιά) να μετατρέψει το κομμάτι στα 192ΚHz και να αυξήσει κατα 100 (εκατό) db ή και πολλαπλάσια παραπάνω(στο adobe audition έχει τέτιοα νούμερα νομίζω) μετά τα 45KHz...μετά ας το ξαναμετατρέψει στα 44100...σε μένα ακουγόταν διαφορά πάντως....προς το καλύτερο!

[gboul]

Γεια σας

Ασχολούμαι με την ηχογράφηση 192kHz, εδώ και 2 χρόνια και έχω χαλάσει αρκετά χρήματα για να το καταφέρω.Λοιπόν σας λέω ότι πραγματικά αξίζει και όποιος το έχει κάνει σίγουρα το έχει καταλάβει.Εγώ θα σας πω με πολύ απλά λόγια τι κάνει η ηχογράφηση στα 192kHz,το συσχετίζω με μια μικρή σωλήνα νερού 44kHz και μια μεγάλη σωλήνα νερού 192kHz.Δηλαδή στην ηχογράφηση στέλνει λιγότερες πληροφορίες(αριθμούς)στα 44kHZ άρα ηχογραφούμαι πιο φτωχά το αναλογικό ήχο άρα δεν ηχογραφούμαι όλες τις αρμονικές του αναλογικού σήματος που μετατρέπεται  σε digital εν αντιθέσει με το 192kHz.Δηλαδή μεγάλη σωλήνα νερού πιο πολύ νερό μικρή σωλήνα νερού πιο λίγο νερό.Τώρα στην μετατροπή σε 44kHz για να γράψουμε CD, δεν αλιώνονται οι αρμονικές που έχουν ηχογραφηθεί ,γιατί ακριβώς είναι γραμμένες,απλός μεταφέρονται στο CD πιο φτωχά από ποιότητα.Δεν αμφισβητώ ότι το πρώτο πρέπει να έχεις καλά Monitors είτε γράφεις 44kHz or 192 kHz

όπως επίσης καλούς converters,καλές πηγές recording αυτό ισχύει σε ότι sampling rate ηχογραφήσεις.Τωρα γιατί δεν γράφουν πολύ στα 192 kHz.Πρώτον δεν σου δίνει τη δυνατότητα να ηχογραφήσεις και να Μιξάρεις στην καλλίτερη περίπτωση επάνω από36 κανάλια ή τράκς,γιαυτό η περισσότεροι που δουλεύουν στα 192kHz είναι σε surround,ή συγροτήμματα live πουν δεν χρειάζονται περισσότερα από 36tracksκαι ο δεύτερος λόγος είναι ότι στοιχίζει πολύ ακριβα.Από ότι έχεις στα 44kHz να υπολογίζεις επί(Χ)4, ηχογραφείς σε 4 δίσκους ταυτόχρονα,ολα τα Plug-ins που έχεις χάνουν την ισχύ τους 4 φορές,μεγαλύτερη υπολογιστική ισχύ στο computer,  converterς στα  192kHz, sound cards στα 192kHz πιθανόν 2-3 κάρτες γιατί οι κάρτες στα 192 δίνουν πιο λίγα κανάλια  από ότι στα 44kHz,επίσης ένα πρόγραμμα Original που να δουλεύει στα 192kHz, Protools,Nuendo4,Cubase5 e.t.c.

Εγώ που σας τα λέω έχω επαγγελματικό studio όπου ακούω ακριβώς αυτές τις απορίες που λέτε,και σπάνια θέλουν να ηχογραφούν στα 192kHz,και έτσι έχουμε βρει τη μέση οδό στα 96kHz

εγώ όμως επιμένω στα 19kHz.Πολλοί θα ρωτάτε γιατί το κάνω και τη μηχανήματα έχω λοιπόν εγώ είμαι άρρωστος με τη μουσική και τον ήχο,γιατί αν δεν τα έχεις αυτή την αρρώστεια, μην περιμένεις να κάνεις λεφτά από το Studio..Δουλεύω με Protools 8 HD3,Nuendo4,Cubase5,με 2 converters  Apogee Rosseta 800 192kHz, Monitors PMC AML-1, δεν γράφω άλλα για να μη θεωρηθεί διαφήμηση,αυτά τα έγραψα μόνο και μόνο για να σας δείξω με τι δουλεύω στα 192 kHz.

Πιστεύω κάτι να σας είπα!!!!!!!!!!

 

[spy]

Γεια σας

Ασχολούμαι με την ηχογράφηση 192kHz, εδώ και 2 χρόνια και έχω χαλάσει αρκετά χρήματα για να το καταφέρω.Λοιπόν σας λέω ότι πραγματικά αξίζει και όποιος το έχει κάνει σίγουρα το έχει καταλάβει.Εγώ θα σας πω με πολύ απλά λόγια τι κάνει η ηχογράφηση στα 192kHz,το συσχετίζω με μια μικρή σωλήνα νερού 44kHz και μια μεγάλη σωλήνα νερού 192kHz.Δηλαδή στην ηχογράφηση στέλνει λιγότερες πληροφορίες(αριθμούς)στα 44kHZ άρα ηχογραφούμαι πιο φτωχά το αναλογικό ήχο άρα δεν ηχογραφούμαι όλες τις αρμονικές του αναλογικού σήματος που μετατρέπεται  σε digital εν αντιθέσει με το 192kHz.Δηλαδή μεγάλη σωλήνα νερού πιο πολύ νερό μικρή σωλήνα νερού πιο λίγο νερό.Τώρα στην μετατροπή σε 44kHz για να γράψουμε CD, δεν αλιώνονται οι αρμονικές που έχουν ηχογραφηθεί ,γιατί ακριβώς είναι γραμμένες,απλός μεταφέρονται στο CD πιο φτωχά από ποιότητα.Δεν αμφισβητώ ότι το πρώτο πρέπει να έχεις καλά Monitors είτε γράφεις 44kHz or 192 kHz

Το κακό είναι ότι υπάρχουν κάποια άτομα που πουλάνε εξοπλισμό χρησιμοποιώντας επιχειρήματα αυτού του τύπου και ότι - δυστυχώς - υπάρχουν και αγοραστές που τους πιστεύουν.

[zestair]

Το κακό είναι ότι υπάρχουν κάποια άτομα που πουλάνε εξοπλισμό χρησιμοποιώντας επιχειρήματα αυτού του τύπου και ότι - δυστυχώς - υπάρχουν και αγοραστές που τους πιστεύουν.

   

Θες να πεις ό,τι οι παραπάνω οι παραπανω ισχυρισμοί δε ισχύουν?

 

Συγνώμη αλλά η συχνότητα δειγματοληψίας καθορίζεται από τη μέγιστη συχνότητα που περιέχεται στο φάσμα του αρχικού σήματος, σύμφωνα με το θεώρημα του Nyquist.

Για να το πούμε απλά, ο Nyquist είπε ότι έχουμε τέλεια δειγματοληψία όταν σε φασματικά περιορισμένο σήμα χρησιμοποιήσουμε ως συχνότητα δειγματοληψίας το διπλάσιο της μέγιστης συχνότητας του σήματος.

Επειδή παραδεχόμαστε ότι ο άνθρωπος ακούει μέχρι τα 20 ΚΗz, αν περιορίσουμε τα ηχητικά σήματα σε αυτή τη ζώνη (0-20ΚΗz), μπορούμε μετά με συχνότητα δειγματοληψίας 40KHz (δηλαδή 40 χιλιάδες δείγματα το δευτερόλεπτο) να κάνουμε άριστη δειγματοληψία στο φιλτραρισμένο αυτό σήμα.

 

Νίκος

 

      Άλλο πράγμα ο Nyquist κι άλλο αυτό που λέμε τώρα. Το sampling rate αυτό (192khz) δεν θα φτάσει απαραίτητα στην αναπαραγωγή (αν και σιγά-σιγά με το hda-high definition audio format της Intel, και τα Blu-ray θα φτάσει, αφού εφαρμοστούν και οι νεότερες τεχνολογίες στην κατασκευή ηχείων, και την μεταφορά σημάτων).

      Αλλά κατά την επεξεργασία, μειώνει τις συνολικές απώλειες στην μεταφορά του ήχου από αναλογικό, σε 41khz, και επίσης μειώνει τον ψηφιακό θόρυβο  (quantization noise) και την απώλεια αρμονικών (η οποία λέει ο Rupert Neve ότι μας νευριάζει). Κάθε αρμονική (και υπάρχουν θεωρητικά άπειρες αρμονικές και πρακτικά αμέτρητες αρμονικές σε κάθε σχεδόν φυσικό ήχο). Αφαιρόντας αρμονικές από έναν ήχο, είτε με το digitalising, είτε με low pass φίλτρο, αφαιρείς δομικά στοιχεία του ήχου-τις υψηλότερες αρμονικές, που είναι πάρα πολλές στο άθροισμα τους, οπότε μειώνεις την πιστότητα αναπαραγωγής (Βλέπε και θεώρημα Lissajous).

Τσέκαρε λίγο wiki για μερικές πληροφορίες έτσι αρχικά, αφούμε μιλάς με όρους τηλεπικοινωνιών (nyguist), ας μιλήσω εγώ και με όρους ακουστικής (κλάδος της φυσικής).

http://en.wikipedia.org/wiki/Harmonic

http://en.wikipedia.org/wiki/Harmonograph

http://en.wikipedia.org/wiki/Lissajous_curve

http://en.wikipedia.org/wiki/Jules_Antoine_Lissajous.

 

Γιατί αν μιλάτε και ψαρώνετε έτσι με τον ψηφιακό ήχο φαντάζομαι τι θα πάθετε αν βρεθείτε στο ίδιο δωμάτιο με ένα καλό βιολί Στραντιβάριους (για προσπαθήστε να με πείσετε ότι φτάνουν οι αρμονικές μέχρι τα 20khz). Για μένα απλά όλες αυτές τις ενασχολήσεις τις κάνει η βιομηχανία για να καταργηθούν οι μουσικοί, οι τεχνοκράτες δηλαδή να περισσότεροι από τους καλλιτέχνες (=ελεύθερα μυαλά). Και είναι εργαλεία στα χέρια των επαγγελματιών. Αποχωρώ!

 

 

 

 

[boukas]

κι εγώ zestair μαζί σου είμαι σε αυτό. Ποτέ δεν κατάλαβα πως έμπλεξαν τα khz του sampling rate με τα ακουστά khz

 

Βέβαια δεν έχω πολυασχοληθεί κιόλας με το όλο θέμα, οπότε κάπου κάτι χάνω μου φαίνεται

[Επισκέπτης]

Πόσο πιο εύκολη θα γίνει η κατανόηση του κόσμου γύρω μας, την ημέρα που θα συνειδητοποιήσουμε ότι στόχος της ανθρώπινης καλλιτεχνικής δραστηριότητας δεν ήταν ποτέ η ανταγωνιστική μίμηση του φυσικού κόσμου.

 

Ο φυσικός κόσμος φαντάζει αυθύπαρκτος και τέλειος: χαζεύουμε ένα ηλιοβασίλεμα και για λίγες στιγμές φαίνεται ότι δεν υπάρχει ανάγκη, ούτε να προσθέσουμε ούτε να αφαιρέσουμε τίποτε. Το ίδιο μας συμβαίνει την πρώτη φορά που ακούμε κάποιον να παίζει καλό πιάνο: ο μεστός ήχος του οργάνου ξυπνά τόσα νοητικά αισθητήρια μέσα μας που αγνοούμε τις ατέλειες του εκτελεστή, αν όχι και το ίδιο το κομάτι που παίζει.

 

Λίγο μετά όμως, έρχεται η επιθυμία να κρατήσουμε αυτό που συμβαίνει, να το κάνουμε κτήμα μας, να μπορούμε να το περιφέρουμε δεξιά και αριστερά, όπως το αυτοκίνητό μας. Παίρνουμε λοιπόν μία φωτογραφική μηχανή, φωτογραφίζουμε το ηλιοβασίλεμα και μετά παραπονιόμαστε (στο εργαστήριο π.χ.) ότι τα χρώματα δεν είναι τέλεια...

 

Ή, παίρνουμε ένα μικρόφωνο, ηχογραφούμε το πιάνο και μετά από μερικές ημέρες ακούμε την ηχογράφηση και διαπιστώνουμε ότι η "μαγεία" δεν είναι πλέον εκεί...

 

Τότε, έρχονται οι γκουρού της εκάστοτε τεχνολογίας με την πραμάτεια τους: "η φωτογραφία σου θα ήταν τέλεια αν είχες πάρει την τελευταία ιαπωνική μηχανή των 9.500 ευρώ και την χρησιμοποιούσες με το μοναδικό φιλμ "Κολορέξ" το οποίο μπλα μπλα μπλα".

 

Ή, "η ηχογράφησή σου θα ήταν τέλεια αν είχες γράψει στα 192 χρησιμοποιώντας το μοναδικό μικρόφωνο "Αρπατίξ" της γαλλικής εταιρείας "Ορμαφόν" και βέβαια με τέτοιο μικρόφωνο πως να μην θελήσεις και τον τάδε μοναδικό προενισχυτή μπλα μπλα μπλα".

 

Αρχίζει λοιπόν ένα ξόδεμα χρόνου και χρημάτων στην μάταιη προσπάθεια να κρατήσεις και να αναπαράγεις εκείνη τη μοναδική στιγμή, αλλά την έχεις πατήσει διότι αυτό που έκανε εκείνη τη στιγμή μοναδική δεν έχει σχέση με καμία τεχνολογία. Άσε κιόλας που τα καμπανάκια βαράνε διαρκώς τριγύρω σου: βλέπεις μία ασπρόμαυρη φωτογραφία και παγώνεις από το πόσο σε αγγίζει... και λίγο μετά μαθαίνεις ότι την έκανε κάποιος φουκαράς γάλλος που δεν είχε να φάει και μάλιστα με μηχανή που δεν μπορεί να θυμηθεί το όνομά της.

 

Ή, ακούς ένα δίσκο της δεκαετίας του 60 και ασυναίσθητα αρχίζεις να κτυπάς τα πόδια σου στο ρυθμό... λίγο πριν μάθεις ότι έχει γίνει με τέσσερα μικρόφωνα και για πολλά χρόνια κυκλοφορούσε μόνο σε γδαρμένους δίσκους βινυλίου... πριν τον "περιποιηθούν" τα παιδιά του re-mastering.

 

Στόχος της ανθρώπινης καλλιτεχνικής δραστηριότητας δεν ήταν ποτέ η ανταγωνιστική μίμηση του φυσικού κόσμου. Τα καλλιτεχνήματα οφείλουν να συνυπάρχουν με τον φυσικό κόσμο και να προσπαθούν να ενδυναμώσουν την εμπειρία μας από αυτόν, όχι να την καταλύσουν εις όφελος ενός τεχνολογικού οργασμού.

 

Αποτελεί ύβρι προς τον ύψιστο Κύριο, όπως και αν τον αντιλαμβάνεται ο καθένας, το να προσπαθείς να φτιάξεις κάτι που να ανταγωνίζεται τον φυσικό κόσμο. Είναι αυτή ακριβώς η ύβρις που γεννά και συντηρεί θλιβερές παρεξηγήσεις του 20ου αιώνα, όπως η ενασχόληση με τα high-end στερεοφωνικά και η επιδίωξη του τέλειου ήχου εις βάρος της μουσικής ουσίας (όπως την έχουμε ζήσει στο ρεπερτόριο κάποιων audiophile εταιρειών).

 

Είναι η αδυναμία μας να θυμόμαστε την παραπάνω αρχή, που μας βάζει κάθε φορά στη διαδικασία αξιολόγησης, απόκτησης και χρήσης διαρκώς απαιτητικότερου και διαρκώς ακριβότερου εξοπλισμού, όχι κάποια ουσιαστική τελειομανία ή κάποια καλλιτεχνική έμπνευση.

 

 

[audiokostas]

Λόγω του ότι η ομάδα της σπηλιάς XX (η δική μου) ανακάλυψε τώρα τελευταία τη φωτιά, τα τοιχώματα έχουν γεμίσει κάπνα και δεν μπορώ να χαράξω τα βουβάλια που τρέχουν.   - Κώστας Λουδίτης

 

Πέρα απο τα αστεία, η τοποθέτησή σου έχει μεγάλα στοιχεία αλήθειας (ή στοιχεία μεγάλης αλήθειας) αλλά ως συνήθως είναι λίγο δογματική.

 

Η τέχνη είναι τρόπος ερμηνείας και απεικόνισης της πραγματικότητας. Μέσα από ένα προσωπικό πρίσμα. Και η μίμηση έχει τη (μεγάλη) θέση της εκεί. (Πρόσφατα κοίταζα το  Μίμησις - Η εικόνα της πραγματικότητας στη δυτική λογοτεχνία του Erich Auerbach).

Αν δεν απατώμαι, στα Ιαπωνικά μαθαίνω και μιμούμαι έχουν την ίδια ρίζα.

Όταν αναπαράγω, εκ προοιμίου μιλάω και για μίμηση. Αναπαραγωγή η οποία έχει τις δικές της "σχολές", άρα εκ των πραγμάτων είναι εκφράσεις του προσωπικού πρίσματος. Αλλιώς δεν θα γνώριζαν και τόση επιτυχία οι λυχνίες.

Η αναπαραγωγή συναισθήματος είναι άλλο τεράστιο κεφάλαιο πολυσχιδές και πολυσύνθετο που δεν άπτεται μόνο της τεχνολογίας ως μέσο αναπαραγωγής του.

 

Το θέμα "ύβρις" έχει κάποιο έρεισμα αλλά ύβρις μην ξεχνάμε ότι θεωρήθηκε και η Προμήθεια πράξη.

 

Είναι μεγάλο και πολύ ενδιαφέρον θέμα και χαίρομαι που το άγγιξες αλλά φοβούμαι ότι δεν μπορώ να αναπτυχθώ άλλο επειδή ανελλειμένες υποχρεώσεις με αναγκάζουν............ και εκεί να δεις ύβρη αν δεν πάω.

[Nikolas]

+1 στον eye!  :o (xaxaxa)

 

Εεεε λοιπόν καταλαβαίνω ακριβώς γιατι μιλάει ο άνθρωπος και είμαι ταγμένος υπερ του. Φυσικά απο την φιλοσοφική μεριά του πράγματος γιατι κατα τα άλλα, τώρα που ετοιμάζομαι να πάρω μικρόφωνα και προενισχυτή, εεε... θα τα σκάσω στην "αμφορε" εταιρία, και την "τάδε" άλληνα.

 

Άλλωστε μια απο τις πλέον κλασικές ιστορίες σε ΟΛΕΣ τις θρησκίες (όχι δεν τις έχω μελετήσει όλες, αν μυο βρείτε μια θα με πιάσετε αδιάβαστο!;D) είναι αυτή που ο άνθρωπος θέλει να μιάσει στον θ/Θεο και την πατάει. Ύβρις και τώρα δεν απέχουμε και πολύ απο το ίδιο πράγμα με αυτά που παραθέτει ο eye!

 

Kudos λοιπόν!  8)