marathon Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 Share Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 Ήμουν σε έναν υπολογιστή χωρίς flash και με αυτά που γράφετε με βάλατε στο λούκι να το δω το κλιπάκι. Προφανώς δεν δούλευες στο Mac σου... και εμβάθυνα μελετώντας γι' αυτό το είδος, τόσο από τη σκοπιά του ακροατή, όσο και από τη σκοπιά του συνθέτη. Φιλικά...δεν νομίζω να έχεις και πολλούς ακροατές...η γυναίκα σου το αντέχει? Η δική μου δεν αντέχει ούτε το ασανσέρ μου... Υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του Paul Hegarty (Noise Music : A History) το οποίο μπορεί να βοηθήσει στην περαιτέρω κατανόηση του ζητήματος (μπορείτε να το δείτε στο Amazon) αν και υπάρχουν και διάφορες μελέτες σκόρπιες στο internet. Άσε δεν πειράζει...ας μην το κατανοήσουμε Θα εκπλήξω τον Marathon (αν του μίλαγα δηλαδή), παραπέμποντάς τον στον δίσκο του Pat Metheny με τίτλο "Zero Tolerance For Silence" ήτοι "Μηδενική Ανοχή Στη Σιωπή", όπου ο Metheny παίζει τη δική του ζαριά στο είδος. Λαλακίες μπορούν να κάνουν όλοι οι μεγάλοι...να τις συνεχίζουν δεν επιτρέπεται Επειδή έχω παρακολουθήσει αρκετές συναυλίες free jazz... Είσαι πολύ τολμηρός...εμένα μια μου έφτασε για να μην ξαναπατήσω αλλά παίζει καθένας από αυτούς ένα ρόλο που έχει μεν ένα περιθώριο ελευθερίας αλλά επίσης έχει και αρκετή τυποποίηση. Μην με παρεξηγήσεις...αλλά προτιμώ τον Τσακ Νόρρις Μαραθώνιος Εναλλακτική Σχολή Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
darshan Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 Share Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 ένας δόκιμος τρόπος ανάγνωσης είναι να το βλέπει κανείς σαν θεατρικό και όχι μουσικό δρώμενο. και κινηματογραφικό, ειδικά στα thiller, το noise (σαν νοοτροπία) έχει την τιμητική του, ξεκινώντας από τον Χίτσκοκ. Και πολλές φορές τα live συνδιάζονται με visuals. νομίζω πως δεν είναι μουσική που ακούγεται συμβατικά, που εστιάζεις πάνω της, αλλά κάτι πιό αφαιρετικό και σαν τρόπο ακρόασης (hear vs listen). Δεν είμαι ειδήμων, αλλά νομίζω πως στην ουσία είναι μία φόρμα που την έχουν χρησιμοποιήσει καλλιτέχνες απο πολλά είδη μουσικής, απο κλασσική, τζαζ, ambient, punk&hardcore, metal, electro, progressive, indie, κλπ... Είναι εξερεύνηση και πειραματισμός και για τον μουσικό και για τον ακροατή. Προσωπικά έχει τύχει να φύγω τρέχοντας, έχει τύχει να φύγω και μεταμορφωμένος. Σαν το acid ένα πράγμα... :D ΥΓ: Ρε Trigga, το Dead Space είναι απίστευτο κάψιμο!!! Και φοβερή μουσική, το 60% της ατμόσφαιρας που έχει το παιχνίδι (not for the faint of heart...) Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Επισκέπτης Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 Share Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 Ο Metheny είναι ι δ ι α ί τ ε ρ α ευαίσθητος για το ZTFS, όπως έχει προκύψει σε συνεντεύξεις αλλά και στο φόρουμ του δικτυακού του τόπου. Εκεί, υπάρχει μία θεματική ενότητα που λέγεται Question and Answer, όπου ο ίδιος ο Metheny απαντά σε ερωτήματα επισκεπτών/ακροατών αν κρίνει ότι τον ενδιαφέρουν αρκετά. Υπάρχουν δύο ερωτήματα σχετικά με το ZTFS τα οποία παραθέτω μαζί με τις απαντήσεις (τα bold δικά μου): Question: hi pat, first i would like to say i think ztfs is one of my favorite offerings from you. i hear(and feel) something new and different everytime i liten to it. i was wondering how much of that recording was "improvised" and if any of it was pre arranged or worked out in advance. i ask this because part 2 it so lyrical and almost symphonic (well, to me at least). also it looks like you're playing a les paul on the incert of the CD, was this the first time you have recorded with one? it sounds really bad-ass! thanks pat for sharing your great music with all of us!! sincerely, Greg Delcore Pat’s Answer: it was actually pretty much written out - not exactly in conventional notation, but more in the form of a shape that i had worked on for a few years before going in there to record it. within that form, there was a lot of room for improvising, while still sticking with the longer shape of the whole thing. i used to play a les paul all the time for about a year, when i was 18 or so - i had put the 175 under the bed for a year or so to try something different. i also have another les paul that i use on occasion (the sign of 4) that is fitted with a special tuning mechanism that allows me to switch tunings quickly and easily. ---- Question: Hi Pat - Of all the 'standard' guitars you have played, which one (or more) stands out as the most comfortable for your style of playing? I am in awe of your musical ability and love all but one of your CDs, namely ZTFS. It was the fourth CD of yours that I bought and if I had not known better, it may have put me off buying your other works as it is SO different! Given that it may have alienated others from the majority of your music, can you rationalise your decision to release it? Pat’s Answer: we've been through this a few times before... you might want to check the archives. as far as "alienation" goes, with all due respect, anyone who is alienated by that record (or any of the others for that matter) is welcome to their own musical world that we all are in the continuous process of defining for ourselves - whether listeners or players. i guess my point is that no rationalization is necesary when it comes to playing the music that one likes. --- Αβίαστα προκύπτει ότι ο Metheny ήξερε ακριβώς τι έκανε και δεν έκανε καθόλου "λαλακίες" - άλλωστε είναι γνωστό από άλλη πηγή ότι εργάστηκε τρία χρόνια γι' αυτό το δίσκο. Κατά τη γνώμη μου, το σημείο-κλειδί είναι εκεί που αναφέρει ότι όλοι βρισκόμαστε σε μία διαρκή διαδικασία επαναπροσδιορισμού του μουσικού μας κόσμου. Τουλάχιστον έτσι το αισθάνεται αυτός. Τώρα, για τα επιμέρους σχόλια: Φιλικά...δεν νομίζω να έχεις και πολλούς ακροατές...η γυναίκα σου το αντέχει? Η δική μου δεν αντέχει ούτε το ασανσέρ μου... Και ποιος έχει πολλούς ακροατές στην Ελλάδα, εκτός από το Χατζηγιάννη και τον Playloud; Άσε δεν πειράζει...ας μην το κατανοήσουμε Αυτό μου θυμίζει όσα μας μαθαίνανε στο μάθημα των Θρησκευτικών για τις θρησκείες στην Ινδία: εύκολα κατέληγε κανείς στο συμπέρασμα ότι οι Ινδοί λατρεύουνε τις αγελάδες τους και τρώνε ρύζι με αγριόχορτα. Είσαι πολύ τολμηρός...εμένα μια μου έφτασε για να μην ξαναπατήσω Ναι, αλλά ούτε θέατρο πας.. σωστά; Μην με παρεξηγήσεις...αλλά προτιμώ τον Τσακ Νόρρις Είσαι στο σωστό φόρουμ. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
blue Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 Share Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 Ένα ενδιαφέρον σημείο, είναι ότι με το είδος ασχολούνται βιρτουόζοι (με παράλληλες καριέρες σε περισσότερο βατά μουσικά σχήματα) αλλά και τελείως "λαϊκοί" τύποι (όπως οι Sonic Youth). Ο John Zorn είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ακαδημαϊκά εκπαιδευμένου συνθέτη που πάντα φλέρταρε με το είδος, όπως άλλωστε πάντα φλέρταρε με τη τζαζ. Αυτο ειναι πραγματι πολυ ενδιαφερον και με εχει απασχολησει και εμενα.Επειδη δεν θελω να βγω οφτοπικ,θα αναφερω απλως ενα παραδειγμα απο αλλον τομεα ,που πιστευω οτι χωραει παραλληλισμός. Στην επιστημη των Μαθηματικών και της Λογικής, οι περισσσοτεροι καινοτομοι-ανθρωποι που με το πνευμα τους προηγαγαν ουσιαστικα τον πολιτισμό-κατεληξαν σε ψυχιατρειο.Αλλος πεθανε απο ασιτια επειδη φοβοταν οτι θα τον δηλητηριασουν, αλλος αλλαξε τομεα και εγραφε ρατσιστικα κειμενα και ασχολιοταν με θεωρίες συνωμοσιας.Η μεταβαση τους απο θεματα που δεν χωρανε αμφισβητηση σε θεματα μηδαμινης αποδοχης εγινε αποτομα και δημιουργουσε δυσφορια στο κοινο τους. Εκει η κατασταση ηταν σαφης και μενει ιστορικα με την κλισε διατυπωση οτι η διανοια με την παραφροσύνη ειναι οι 2 οψεις του ιδιου νομισματος (πραγμα με το οποιο δε συμφωνω,αλλα ειπα δεν θα επεκταθω πολυ).Kαταληγω διαπιστωνοντας οτι μονο στην τεχνη επιτρεπεται αυτη η (κακως εννοουμενη) αναρχια και η δικαιολογηση των εργων ενος και την εξηγω με την ελαφροτητα που εχουν δοθει στις εννοιες (oι ορισμοι δεν οφειλουν να ειναι αδιαμφισβητητοι και αποδειξιμοι). Θυμιζω για το προσωπικό θεμα της συζητησης οτι και μουσικη διαβαζω και εκτιμω την τζαζ και την κλασική,καθως και οτι διαθετω noise generator και kaoss pad και μαλακιζομαι.Αλλα δεν τα συγχεω ως προς την πρωτοπορια τους. Καμμια πρωτοπορια δεν ηταν ποτε κτημα μεμονωμενων ομαδων. https://beetroot.bandcamp.com/ Music | SnoozeLoop Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Επισκέπτης Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 Share Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 Καμμια πρωτοπορια δεν ηταν ποτε κτημα μεμονωμενων ομαδων. Εξ' ορισμού, η πρωτοπορεία είναι κτήμα μεμονομένων ομάδων. Το ευρύ κοινό αδιαφορεί για την πρωτοπορεία και (σε ακραίες περιπτώσεις) κυνηγάει και θανατώνει (οικονομικά ή φυσικά) τους πρωτοπόρους. Άλλωστε, αυτό δεν υποστηρίζεις και εσύ όταν λές ότι "Στην επιστημη των Μαθηματικών και της Λογικής, οι περισσσοτεροι καινοτομοι-ανθρωποι που με το πνευμα τους προηγαγαν ουσιαστικα τον πολιτισμό-κατεληξαν σε ψυχιατρειο"; Ή εννοείς κάτι άλλο; Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
darshan Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 Share Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 η πρωτοπορεία είναι επιδίωξη μεμονωμένων ομάδων, αλλά κτήση όλου του κόσμου (συνήθως βέβαια σε κάποιο βάθος χρόνου). Εξάλλου, η μη αποδοχή των καρπών αυτής της επιδίωξης απο τα πλήθη, τους έσπρωχνε στην αυτοαμφισβήτηση και στην τρέλα. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
blue Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 Share Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 Εξ' ορισμού, η πρωτοπορεία είναι κτήμα μεμονομένων ομάδων. Το ευρύ κοινό αδιαφορεί για την πρωτοπορεία και (σε ακραίες περιπτώσεις) κυνηγάει και θανατώνει (οικονομικά ή φυσικά) τους πρωτοπόρους. Άλλωστε, αυτό δεν υποστηρίζεις και εσύ όταν λές ότι "Στην επιστημη των Μαθηματικών και της Λογικής, οι περισσσοτεροι καινοτομοι-ανθρωποι που με το πνευμα τους προηγαγαν ουσιαστικα τον πολιτισμό-κατεληξαν σε ψυχιατρειο"; Ή εννοείς κάτι άλλο; Πως στεκει ο ορισμος σου;Το οτι χρησιμοποιουμε ηλεκτρικο ρευμα δεν ειναι κτημα μας, το οποιο κληρονομησαμε απο το πρωτοποριακο μυαλό καποιων; Στη φραση μου, που παραθετεις,μιλαω κυριολεκτικα.Οτι ανθρωποι με απεριοριστο πνευμα και προσφορα νόσησαν καποια στιγμη ψυχικα. Δεν το επεβαλλε η πρωτοπορια τους να νοσησουν (δλδ τα επιτευγματα τους), αλλα εγινε στη συνεχεια, πολλες φορες απο αδυναμια να επιλυσουν το επομενο μεγαλο προβλημα.Γινεται αυτο στην τεχνη ή μηπως καθε επομενη εμπνευση λαμβανεται ως συνεχεια του εργου τους; https://beetroot.bandcamp.com/ Music | SnoozeLoop Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
pacoman Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 Share Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 Παιδιά,χωρίς ίχνος ειρωνείας,τρέφω απεριόριστο σεβασμό και θαυμασμό σε όλους εσάς που πήγατε αυτό το κλιπάκι ως τον πάτο. Εγώ δεν άντεξα,παρά μερικά δευτερόλεπτα μόνο κι αυτά με τα ακουστικά μερικούς πόντους μακρυά από το κεφάλι μου. Έτσι λοιπόν δεν έχω άποψη,αλλά αν αυτό που πρόλαβα ν' ακούσω συνεχίζεται ως το τέλος,για ποιά τέχνη μιλάμε; ???Και τι σχέση μπορεί να έχει ο Pat Metheny μ' αυτό το πράμα; πωπωωω,παραγέρασα μού φαίνεται..... moto perpetuo Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Superfunk Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 Share Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 ακομα ενα thread του noiz που μιλαμε ολοι μαζι και ΟΥΔΕΙΣ προπαθει καν να καταλαβει......ΤΙ λεμε.... ::) www.soundcloud.com/superfunk12 https://superfunk12.wordpress.com/ Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
bloody_sunday Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 Share Δημοσιευμένο 1 Μαΐου 2009 H noise music είναι ένα ολόκληρο μουσικό είδος με βαθειές ρίζες (δείτε το σχετικό άρθρο στη Wikipedia εδώ : http://en.wikipedia.org/wiki/Noise_music). Αυτό το ανακάλυψα αφού διαπίστωσα την έλξη που ασκούσε πάνω μου η δουλειά των Sonic Youth και των Mogwai (σε διαφορετικές χρονικές περιόδους), και εμβάθυνα μελετώντας γι' αυτό το είδος, τόσο από τη σκοπιά του ακροατή, όσο και από τη σκοπιά του συνθέτη. Πιστεύω ότι η δουλειά των Mogwai και των Sonics μπροστά σε αυτά είναι σαν βίπερ νόρα μπροστά στο "Εκκρεμές του Φουκώ". Εγώ το βλέπω σαν μια πιο εύπεπτη έκδοση (ή αλλιώς και για να μην είμαι τόσο αυστηρός, μια δουλειά που έχει δανειστεί λίγα στοιχεία) αυτού που παραθέτεις. Αυτό δεν είναι κακό βέβαια... εγώ είμαι τρελός και με τις δυο μπάντες, και οι συναυλίες τους συμπεριλαμβάνονται στις φοβερότερες που έχω δει. Βεβαίως, τουλάχιστον οι Sonics έχουν ένα μεγάλο ελαφρυντικό: έχουν διατελέσει στο παρελθόν συνεχιστές του ρεύματος http://en.wikipedia.org/wiki/No_Wave με το οποίο έχω ασχοληθεί λίγο κι εγώ. Υπάρχει κι ένα πολύ ωραίο ντοκυμαντέρ για αυτό που είχα δει σε κάποιες παλιές "Νύχτες Πρεμιέρας" αλλά δεν θυμάμαι πώς το λένε κι αν κυκλοφορεί. Είναι πολύ συναφές με αυτό που λέει ο Eye. Όσον αφορά στη βάφτιση του μουσικού ρεύματος αυτού ως "τέχνη", προσωπικά έχω επανειλημμένα γράψει ότι δεν μου καίγεται καρφί το αν θα γίνει πράγματι κάτι τέτοιο, και αν μια τέτοια κίνηση έχει κάποιο αντίκρισμα ή αξία. Fear no more the heat o' the sun Nor the furious winter's rages Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργήστε λογαριασμό
Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Σύνδεση