Τι μας φτιαχνει κ τι μας τη σπαει οταν παιζουμε

[Goatbarber]

Εμένα μου τη σπάει το ότι είμαι μόνος μου. Αυτό συμβαίνει εδώ και 15 χρόνια περίπου' date=' καθώς οι άξιοι συνοδοιπόροι μου τράβηξαν διαφορετικούς δρόμους. Το ξέρω ότι ακούγεται pathetic, αλλά είναι η αλήθεια.[/quote']

 

Βρες καινουριους (ΚΑΤΑΛΗΛΟΥΣ) συνοδιπορους....!!!!

[Betty The Raccoon]

Μου αρέσει γιατί:

1)Μπορώ να εξωτερικεύσω τα συναισθήματα μου μουσικά

2)Θέλω να δημιουργώ και να συνθέτω μουσική

3)Να ψάχνω καινούριους ήχους

4)Να παίζω με την μπάντα μου

 

Μου τη σπάει:

1)Όταν οι χορδές θέλουν άλλαγμα και βαριέμαι να τις αλλάξω

2)Όταν δεν ικανοποιούμε με τον ήχο μου(είτε live είτε στην πρόβα)

3)Όταν στη σκηνή τα δίνω όλα να βγάλω ενέργεια και ο κόσμος χασμουριέται

4)Όταν ενώ αυτοσχεδιάζω η έμπνευση κάνει φτερά

 

Τέλος μου τη σπάει γιατι τα πιπίνια του βόλευ είναι πιο κοντά στον taki παρά σε μένα :lol: :wink:

[takis]

:lol: :lol: :lol:

ο χειμωνας ερχεται...υπομονη.

μονο την ζεστασια του σπιτιου του τακη θα θελουν σε λιγο καιρο ολα αυτα... :lol: :lol:

[ikon]

Το πράγμα που μου τη σπάει περισσότερο είναι το ότι για να ξεκινήσω να γράψω κάτι πρέπει: Nα ανοίγω το pc/mixer/monitors/cubase/vst's/ να ψάχνω στο kontakt για όργανα, να κάνω ρυθμίσεις στα vst να συνδέω την ακουστική, να ρυθμίζω το korg να γράφω τα drums κ.τ.λ..... :x και όλα αυτά απο ενα άτομο που δεν ξέρει στο cubase να ορίσει σε μια νότα να κάνει pitch bend χωρίς να χρησημοποιήσει live τη "ροδέλα".... καταλαβαίνετε πόσο σπαστικό είναι αυτό....στο τέλος δεν μπαίνω καν στη διαδικασία.....

Επίσης μου την έσπασε προχθές που είχαν έρθει κάτι φίλοι μου και παίζαμε στην βεράντα (είναι ψιλοερημιά εκεί που μένω) και όταν είπα να παίξω λίγη τρομπέτα (εντελώς άσχετος) ξαφνικά ακούστηκαν κάτι πυροβολισμοί απο κάποιον μακρινό γείτονα μάλλον.... :lol: :lol: οι οποίοι σταμάτησαν όταν σταμάτησα και εγώ...

 

Αυτό που μου αρέσει είναι φυσικά η στιγμή που ακούω το τελικό αποτέλεσμα αυτού που έχω γράψει....μπορεί να το ακούω και για μια ώρα συνεχώς κάνοντας κύκλους στο δωμάτιό μου...τρομερή ικανοποίηση και ευφορία μπορώ να πω...

Επίσης μου αρέσει πολύ όταν με ανέχονται οι άλλοι στο στούντιο και με αφήνουν να τραγουδάω καμιά φορά...

[metalash]

Ελπιζω το στουντιο να ειναι καλα μονωμενο γιατι βλεπω το γειτονα να παρακολουθει που πας!!!Θα σε φαει μπαμπεσικα....

[jonn]

Likes:

1.) Όταν η μπάντα έχει 5/5 μέλη σε φόρμα και αποδίδει

2.) Τα recording sessios, γιατί γράφω για κάθε κομμάτι 5-6 riffs και διαλέγω τα καλύτερα για να μπουν στο mix

3.) Όταν ολοκληρώνω ένα νέο κομμάτι και σκέφτομαι πως θα το γουστάρουν κι οι υπόλοιποι

4.) Όταν ο πληκτράς "σκίζει" το Nord Lead 2 εν είδη solo κάτω από τις βρώμικες κιθάρες

5.) Όταν στο τέλος ενός live δεν ακούω κάλπικα συγχαρητήρια από γνωστούς, αλλά βλέπω άγνωστες φάτσες χαμογελαστές να σφυρίζουν ένα refrain.

 

Dislikes:

1.) Η αίσθηση πως έγραψα κάτι που θυμίζει κάτι γνωστό

2.) Ο κακός ήχος που έχω σπίτι με την κιθάρα line in στο PC γιατί ο JCM 800 θέλει καλό μικρόφωνο που δεν έχω και δεν μπορώ να γράψω

3.) Ο bass player όταν προσπαθεί να παίξει ένα guitar riff για να με πείσει ότι δεν είναι δα και τόσο δύσκολο...

4.) Όταν ο drummer βαριέται και θεωρεί ότι midtempο είναι τα 60 bpm

5.) Όταν δεν έχω χρόνο για π΄ροβες λόγω διαβάσματος (ευτυχώς σε ένα μήνα το πρόβλημα αυτό θα εξαλειφθεί άπαξ δια παντός!)

[not_guilty]

Μου αρέσει ...

 

Το ταξίδι που σε βάζει το κομμάτι...

 

Ο πειραματισμός με τους ήχους

 

Όταν το κομμάτι γκρουβάρει και το ακούω συνέχεια ψάχνωντας για μικρές λεπτομέρειες προς διόρθωση..

 

Δεν μου αρέσουν :

 

Οι φτηνοί στίχοι,

Οι κολλητοί και συγγενείς που θέλουν να γράψουμε κομμάτι κατα παραγγελία...

 

Ο χρόνος που πηγαίνει χαμένος όταν είσαι με παραπάνω απο ένα άτομο...

 

ΑΥΤΑ

[kaisos]

(+)

Το καλό κλίμα σε ένα σχήμα..

 

(-)

Οι πληκτράδες... (Δεν έχω καταφέρει να συνενοηθώ με κανέναν ποτέ...)

[fenderiarhs]

+

Οταν γουσταρω/ουμε (για οποιονδηποτε λογο)

 

-

Οταν δεν γουσταρω/ουμε (για οποιονδηποτε λογο)

[elavd]

Μου αρέσει:

1) Oταν έχω καινούριες χορδές και το χέρι "πετάει" πάνω στo μανίκι (τρόπος του λέγειν, γιατί μάλλον εμένα θα έπρεπε να ονομάσουν Slowhand και όχι τον Clapton...)

2) Ο αυτοσχεδιασμός με την μπάντα πάνω σε γνωστό θέμα, όπου μπορεί να ξεκινήσει από reagge και να καταλήξει σε ηπειρώτικο...

3) Όταν ανακαλύπτω κάτι καινούριο στο παίξιμο και νιώθω στιγμιαία σαν κάτι να "ξεκλείδωσε" μέσα μου

4) Το επιδοκιμαστικό χαμόγελο από τα μέλη της μπάντας σε ένα πρωτότυπο ρυθμικό που θα κάνω και αντίστροφα

5) Το στήσιμο ενός live και η προετοιμασία

 

Δεν μου αρέσει:

1) Όταν δε μπορώ να κάνω πρόβα επειδή οι άλλοι δεν προλαβαίνουν

2) Όταν ο μπασίστας δε θυμάται τίποτα από το κομμάτι και κοιτάει εσένα να δει τι παίζεις (το έκλεψα αυτό) ή όταν του λες "πάμε να παίξουμε το ...τάδε κομμάτι" και ρωτάει "ποιο είπαμε ότι είναι αυτό;"

3) Όταν το κομμάτι είναι από ΜΙ και ο τραγουδιστής ταδουδάει σε ΜΙ+ 1/2 bend...

4) Όταν βρίσκω γνωστούς από παλιά και έρθει η κουβέντα στη μουσική και ακούσω την ατάκα "άντε ρε !! ακόμη παίζεις κιθάρα;"...λες και η κιθάρα είναι τσιγάρο που κόβεται ή σα να υποννοούν "μεγάλωσες πια, δε σοβαρεύτηκες ακόμη;"...

5) Η έλλειψη έμπνευσης

6) Το άγχος πριν το live που συνοδεύεται από σφίξιμο στο στομάχι και ιδρωμένα χέρια

7) Τα τεχνικά προβλήματα που σχεδόν ΠΑΝΤΑ προκύπτουν τελευταία στιγμή...

κ.α. :D