Προς το περιεχόμενο

Οι Εμπειρικοι κιθαρίστες , ο Κουτρουμπουσης & τα μαμωτραγουδα...


Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Moderator

Η παλιά ξύλινη πόρτα έτριξε καθώς ο νεαρός έκανε το πρώτο του βήμα μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο.

 

"Ποιός άνεμος σε φέρνει από εδώ?" Μουρμούρισε ο γερο-superfunk μέσα από τα μουστάκια του χωρίς να σηκώσει το βλέμμα του από το μανίκη της tele που καθάριζε με σάλιο.

 

"Ο άνεμος που ακούω από το ηχείο του ενισχυτή μου" Ψελλισε δειλά ο νέος.

 

Με μια ξερή κίνηση ο superfunk άφησε την τέλε να πέσει στον πάγκο και γύρισε αργά προς το μέρος του. Με αργές κινήσεις σηκώθηκε και τον πλησίασε, ενώ μια ηλεκτρισμένη σιωπή διαπερνούσε το δωμάτιο. Πλησίασε τον άτυχο νέο σε απόσταση αναπνοής ενώ στη μνήμη του ερχόταν η σάπια οσμή του καμένου μετασχηματιστή.

 

"...από το ΜΕΓΑΦΩΝΟ ... θέλεις να πεις " είπε ενώ ο άτυχος νέος έσκυβε το κεφάλι.

 

"Ναι... από το μεγάφωνο εννοούσα" Είπε ενώ με το ζόρι συγκράτησε ένα δάκρυ.

 

"Δοκίμασα τα πάντα...." βιάστηκε να συμπληρώσει ο νέος.

 

"Επαιξα με λιγότερο gain, έπαιξα με TELE, έπαιξα ΛΑ, έμαθα να υποστηρίζω το κομμάτι και όχι την πάρτη μου, αλλάζω ΣΥΝΕΧΕΙΑ χορδές.... Το μόνο που θέλω ... είναι λαμπερά πρίμα..." είπε ο ανεμοφερμένος νέος.

 

"Απλά, κάθε φορά που χτυπώ τη ΛΑ... ακούω έναν ήχο σαν σπασμένο γυαλί..." συμπλήρωσε ενώ ένας κόμπος ανέβαινε από το στομάχι του.

 

O Superfunk έκανε δυο βήματα πίσω και γύρισε προς την βιβλιοθήκη αφήνοντας τον άτυχο νέο να εκλιπαρεί για μια του λέξη.....

Ο γερο-Superfunk ήξερε ότι δεν έχει να κάνει με καλαμπόρτζη.

 

"Διάβολε!!! Πρέπει να μιλάμε για μικροφωνική 12AX7 ...." είπε.

 

Ενα δάκρυ κύλισε στο μάγουλο του νέου ενώ μουρμούριζε....

"Σ΄ευχαριστώ, σ' ευχαριστώ πολύ... θα το θυμάμαι για πάντα....."

 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 38
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Σου 'παιζα στην κιθάρα μου τα solos του Yngwie J.,

κι εσύ για φλώρο μ' άφησες, που άκουγε Coldplay...

---

 

Και ένα φαϊτκλαμπικό... :D

 

Σφενδάμι από παλίσανδρο καλύτερη ατάκα;

Το lemon oil στο μάνικα διώχνει όλη τη μάκα;

Ή παίζει σόλο ο Βρετός κι όλοι παθαίνουν πλάκα;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το gain πήγε στο 11, τριγύρω απλώθη πούσι*

Τον Κούντερα άσε ήσυχο, και βουρ στον Κουτρουμπούση

 

 

 

 

*σημ.τ.μτφρ: στην αργκό και ως pussy

τασκερα απο βουτυρο οπως αποκαλουμε μερικη

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Κι αν είσαι ρόκ, και αν είσαι μπέης,

με το sunburst σου το p-bass,

την σκόνη μου την γαλάζια θα φας,

set-neck και Gibson θα παραμιλάς.

 

LEGO people live in houses made of their own flesh.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η παλιά ξύλινη πόρτα έτριξε καθώς ο νεαρός έκανε το πρώτο του βήμα μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο.

 

"Ποιός άνεμος σε φέρνει από εδώ?" Μουρμούρισε ο γερο-superfunk μέσα από τα μουστάκια του χωρίς να σηκώσει το βλέμμα του από το μανίκη της tele που καθάριζε με σάλιο.

 

"Ο άνεμος που ακούω από το ηχείο του ενισχυτή μου" Ψελλισε δειλά ο νέος.

 

Με μια ξερή κίνηση ο superfunk άφησε την τέλε να πέσει στον πάγκο και γύρισε αργά προς το μέρος του. Με αργές κινήσεις σηκώθηκε και τον πλησίασε, ενώ μια ηλεκτρισμένη σιωπή διαπερνούσε το δωμάτιο. Πλησίασε τον άτυχο νέο σε απόσταση αναπνοής ενώ στη μνήμη του ερχόταν η σάπια οσμή του καμένου μετασχηματιστή.

 

Mια βαριά σιωπή κυριάρχησε στο δωμάτιο. Ο νέος άκουγε την καρδιά του να χτυπά ανήσυχα, παράξενα. Ακόμη κι έξω τα πάντα φαίνονταν ακίνητα, σαν μια αλλόκοτη προσμονή να πλανιόταν στον αέρα. Με μια αργή, διστακτική κίνηση έβγαλε από την τσέπη του ένα μικρό γυάλινο αντικείμενο με μικροσκοπικά νήματα. Αν και ψυχρό στο άγγιγμα, μια περίεργη θέρμη ανάβλυσε από μέσα του τη στιγμή που το κράτησε στο ιδρωμένο χέρι του. Το σήκωσε στο θαμπό, αχνό φως του τζακιού και άφησε το βλέμμα του να το χαϊδέψει. Κανένα ίχνος γραφής ή συμβόλων δεν έδινε κάποια ιδέα για την ιστορία του.

 

“Aυτό θα βοηθήσει;” ρώτησε ξέπνοα. O γέρος Superfunk έστρεψε το βλέμμα του επάνω του και ξαφνικά, μια φευγαλέα έκφραση τρόμου ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό του, τόσο αμυδρή που ο νέος αναρωτήθηκε αν την είχε πράγματι δει. “Ίσως… αλλά λίγα πράγματα είναι αυτό που φαίνονται. Βάλε την στη θέση της πρώτης προενισχύτριας και άναψέ τον” είπε, και με μια κίνηση έδειξε τον αραχνιασμένο Mesa Boogie στην γωνία του σκοτεινού δωματίου.

 

Ο νέος έσκυψε, και με τρεμάμενα χέρια έβαλε το μικρό γυάλινο αντικείμενο σε ένα κρυφό σημείο της συσκευής που του υπέδειξε ο γέρων. Μόλις το πλησίασε εκεί, ένιωσε ένα δυνατό ρίγος στη ραχοκοκαλιά του και τα εννέα μικρά μεταλλικά στελέχη, σαν να είχαν μια μυστηριώδη δική τους θέληση, βρέθηκαν μόνα τους με μια δυνατή έλξη σε εννέα μικρές τρύπες που θαρρείς ότι τα περίμεναν. Προσπαθώντας να κρύψει την έκπληξή του και την ιδιόμορφη αγωνία που τον κυρίευε όλο και περισσότερο, με μια μικρή ανεπαίσθητη κίνηση ενεργοποίησε την συσκευή.

 

“Τι βλέπεις;” ρώτησε ο γέροντας. “Διακρίνεις κάτι;” O νέος παρατήρησε το γυάλινο αντικείμενο: στο εσωτερικό του υπήρχε πια μια μυστηριώδης κόκκινη λάμψη που τον υπνώτιζε, και μια σκοτεινή ενέργεια είχε γεμίσει την μικρή κάμαρα, τόσο δυνατή που νόμισε ότι ένα κομμάτι μάρμαρο είχε πέσει πάνω στην καρδιά του. Με κόπο πλησίασε όσο μπορούσε πιο κοντά, και για πρώτη φορά στη ζωή του διέκρινε κάποια μικροσκοπικά πλαγιαστά καλλιγραφικά γράμματα, τα οποία δεν είχε ξαναδεί ποτέ πριν επάνω στο γυάλινο αντικείμενο.

 

“Δεν μπορώ να το διαβάσω”, αποκρίθηκε. “Λίγοι μπορούν”, απάντησε ο γέρων. “Aνήκει σε μια εποχή πανάρχαια, πολύ πριν ακόμη κι από μένα. Φτιάχτηκε όταν ο κόσμος ετούτος ήταν ακόμη νεαρός.” Με μια γρήγορη κίνηση του χεριού του προς τον νέο, τον ξαναρώτησε: “Ξανακοίτα τώρα. Προσπάθησε να το διαβάσεις. Τι λέει;”

 

Ο νέος, με μια υπεράνθρωπη προσπάθεια που σχεδόν του έκοψε την ανάσα, πλησίασε πάλι στον πυρακτωμένο γυάλινο κύλινδρο. Τα κουρασμένα μάτια του χόρεψαν επάνω του, και αμυδρά διάβασε επιτέλους την περίεργη αρχαία γραφή: Μullard...

 

 

(to be continued)

Fear no more the heat o' the sun

Nor the furious winter's rages

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου