Τα αγγλοφωνα γκρουπ απο την Ελλαδα μπορουν να πανε Νο.1 στο UK!

[menelaos]

Αυτό με τoν Καναδά το έχει αναφέρει ο Jeff Waters των Annihilator σε κάποια του συνέντευξη.

 

Δεκτό, δεν το αμφισβητώ, απλώς λέω είναι τόσο "απλό" όσο ακούγεται; Γιατί συνήθως λέμε το χτυπητό και δε μαθαίνουμε άλλα 20 που υπάρχουν από πίσω, τύπου "στη Γερμανία δεν υπάρχουν όρια ταχύτητας" ή "στην Ολλανδία τα ναρκωτικά είναι νόμιμα" ;)

[animae]

Δεκτό, δεν το αμφισβητώ, απλώς λέω είναι τόσο "απλό" όσο ακούγεται; Γιατί συνήθως λέμε το χτυπητό και δε μαθαίνουμε άλλα 20 που υπάρχουν από πίσω, τύπου "στη Γερμανία δεν υπάρχουν όρια ταχύτητας" ή "στην Ολλανδία τα ναρκωτικά είναι νόμιμα" ;)

 

 

Και πες ότι αυτό με τον Καναδά είναι πολύπλοκο...το perdition city των ulver (πρωην βλακμεταλλοι) το έχει χρηματοδοτήσει το υπουργείο εξωτερικών της Νορβηγίας(ή καποιο άλλο υπουργείο, δεν θυμάμαι τώρα).

Στην Αγγλία μπορεί να μην έχουν τέτοιες διευκολύνσεις, αλλά έχουν όλα τα υπόλοιπα.

 

Και ερχόμαστε στο προηγούμενο ποστ σου

1.Τέλος πάντων, ναι, φυσικά κατάλαβα τι λες. Δεν κόλλησα στον αριθμό, λάθος κατάλαβες. Το ερώτημα ήταν: θεωρείς ότι οι Sugah Gallore ή τα άλλα 5 ονόματα που είπες είναι επιπέδου Oasis και απλώς δεν έχουν το κοινό και τις υποδομές; Ή μάλλον για να το θέσω πιο σωστά, για να μην προκαταβάλλω το μέλλον: θεωρείς ότι οι μπάντες που αναφέρεις έχουν κάνει μέχρι στιγμής δουλειά που να τις κατατάσσει στο επίπεδο των Oasis; Ή των άλλων συγκροτημάτων που ανέφερα;

 

2.Μεγάλοι γεννήθηκαν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι από κάτω τους έσκιζαν τις μπλούζες ;D Δε σημαίνει καν ότι ήταν "φτασμένοι" μουσικά. Απλώς ο καθένας μας έχει ένα μέγιστο που μπορεί να φτάσει σε κάθε τομέα. Προφανώς για να φτάσει πρέπει να σκιστεί στη δουλειά, αλλά το μέγιστο που μπορεί να φτάσει ο καθένας είναι συγκεκριμένο. Για να φέρω ένα απλούστατο παράδειγμα, κάποιος που τρέχει τα 100m σε 9,8sec προφανώς ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ με το potential να ΜΠΟΡΕΙ να το κάνει αυτό, ενώ άλλος γεννιέται με λίγο στραβά ή κοντά ή αδύναμα πόδια, άλλος γεννιέται με ευαισθησία και τραυματίζεται εύκολα και άλλος γεννιέται με δυσμορφία στα πόδια και δε μπορεί να περπατήσει. Όλοι μπορούν να βελτιώσουν την κατάσταση, ο αργός να γίνει λίγο πιο γρήγορος κλπ, αλλά αν όλοι κάνουν σκληρή δουλειά ο ένας θα γίνει ο Carl Lewis και οι υπόλοιποι θα γίνουν εγώ όταν τρέχω να προλάβω το λεωφορείο ;) Αντιστοίχως το ότι ένα group θα δουλέψει σκληρά δεν συνεπάγεται ότι θα γίνει οι Beatles (μιλώντας πάντα από άποψη μουσική, όχι μόνο για πωλήσεις) ή για να φέρω ένα παράδειγμα που δε μου αρέσει (μην κατηγορηθώ ότι "επειδή σου αρέσουν οι Beatles.... μπλα μπλα) δε θα γίνει οι Whitesnake.

 

1. Το αν θα μπορούσαν να πιάσουν τέτοια επίπεδα(προς θεού δεν λέω ότι θα μπορούσε κάποια-ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ-μπάντα να φτάσει αυτά τα επίπεδα αναγνώρισης και επιρροής, είναι άλλωστε και η χρονική συγκυρία που δεν το επιτρέπει)μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ.

Δεν θα το μάθουμε ποτέ για τους λόγους που έχω γράψει στα προηγούμενα ποστ μου.

Δηλαδή, δεν θα έχει τα βασικά που θα έπρεπε να έχει και θεωρούνται δεδομένα, ώστε να μπορέσει να αδειάσει το κεφάλι τους και να ασχοληθούν καθαρά με την μουσική. Πως είναι δυνατόν να μπορέσεις να φτάσεις στο σημείο όπου από ελλάδα θα "πηδήξεις" στην παγκόσμια αγορά, χωρίς να έχεις μια εταιρία η οποία θα ενδιαφερθεί να σου κλείσει τα σωστά λαιβ, να σου κάνει το σωστό προμόσιον,να σου κάνει τις σωστές διαφημίσεις? Πως είναι δυνατόν να μπορέσεις να φτάσεις σε αυτό το επίπεδο, άμα οι χώροι που υπάρχουν για λαιβ είναι ελάχιστοι και ελάχιστα ποιοτικοί? Πως είναι δυνατόν να φτάσεις σε τέτοια επίπεδα, όταν στην χωρα που βρίσκεσαι, το κοινό είναι μικρό, "απαίδευτο" και δεν έρχεται να σε υποστηρίξει. Αν καταρχήν έχεις τόοοσες δυσκολίες ώστε να κάνεις ένα καλό ξεκίνημα στην  χώρα σου, πως θα κάνεις το μεγάλο βήμα? Μην ξεχνάμε και την οικονομική κατάσταση στην ελλάδα και το πόσο εύκολα μπορεί να πάρει κανείς την απόφαση ώστε να ασχοληθεί με την μουσική και μόνο.

 

2. Ναι προφανώς, για να ασχοληθώ με την μουσική θα πρέπει να το "εχω" έστω και λίγο περισσότερο από αυτόν που δεν ασχολείται καθόλου. Θες να μου πείς ότι οι Nickelback το χουν? Οι ανθρωποι είναι άμπαλοι(συνθετικά μιλώντας και κατά την γνώμη μου πάντα).

Τους γνωρίζει ΑΠΕΙΡΟΣ κόσμος. Το αξίζουν? Όχι για μένα. Είχαν καλή εταιρία για πλάτες η οποία ήξερε το πως και το γιατί? Προφανώς.

Ισχυριζόμαστε εν τέλει ότι στην Ελλάδα απλά δεν το "έχουμε"? Τι γενίκευση είναι αυτή?

 

Μιλώντας για ποιότητα και όχι πωλήσεις, αλλάζει εντελώς το πράγμα. Υπάρχουν άπειρες μπάντες στο εξωτερικό, οι οποίες έχουν τόνους περισσότερης ποιότητας από τις αντίστοιχες mainstream μπάντες τους είδους τους, αλλά τους ξέρει 3 και ο κούκος.

 

 

Θες δε θες ο Galagher μεγαλος γεννηθηκε,βρες μου ΕΝΑΝ Ελληνα που να μπορει να γραψει τετοιους αγγλοσαξωνικους υμνους και θα παω πασο.....

 

O gary moore βρε sf, που γεννήθηκε, ποιά εποχή και πόσο πιθανό ήταν αναλογιζόμενος τα προηγούμενα να μπορέσει να γίνει έστω καλός μουσικός?

Προφανώς κάποιοι το "χουν". Άμα όμως το "χαν" και δεν είχαν όλα τα υπόλοιπα, αυτή την στιγμή παίζει να μην ασχολούνταν καν.

[darshan]

Πως είναι δυνατόν να μπορέσεις να φτάσεις σε αυτό το επίπεδο, άμα οι χώροι που υπάρχουν για λαιβ είναι ελάχιστοι και ελάχιστα ποιοτικοί? Πως είναι δυνατόν να φτάσεις σε τέτοια επίπεδα, όταν στην χωρα που βρίσκεσαι, το κοινό είναι μικρό, "απαίδευτο" και δεν έρχεται να σε υποστηρίξει. Αν καταρχήν έχεις τόοοσες δυσκολίες ώστε να κάνεις ένα καλό ξεκίνημα στην  χώρα σου, πως θα κάνεις το μεγάλο βήμα? Μην ξεχνάμε και την οικονομική κατάσταση στην ελλάδα και το πόσο εύκολα μπορεί να πάρει κανείς την απόφαση ώστε να ασχοληθεί με την μουσική και μόνο.

 

το Αθηνών Αρένα καλό δεν είναι σαν χώρος? Kanei gia metal?

Ιερά Οδός γεματη κάθε ΣΚ. Παραλία κάθε μέρα το καλοκαίρι. Βγαίνει ο κόσμος.

Ποιός είναι ο αλγόριθμος της δόξας?

[harilatron]

Πάντως -προσωπικά- το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα να δω, είναι κρτική επιχορήγηση στην εγχώρια black σκηνή και ανακοινώσεις από χαρτογιακά του υπουργείου πολιτισμού να λέει ότι πρέπει "να υπάρξουν κίνητρα για τους νέους καλλιτέχνες".

[animae]

Πάντως -προσωπικά- το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα να δω, είναι κρτική επιχορήγηση στην εγχώρια black σκηνή και ανακοινώσεις από χαρτογιακά του υπουργείου πολιτισμού να λέει ότι πρέπει "να υπάρξουν κίνητρα για τους νέους καλλιτέχνες".

 

 

Πρώτον, γιατί?

Δεύτερον, το μπλακμέταλλοι το είπα για το "εντυπωσιακό" της υπόθεσης. Ο δίσκος δεν έχει καμία σχέση με το είδος. Ευτυχώς δηλαδή. Για την ακρίβεια δεν έχει καν σχέση με το ροκ.

 

darshan, προς τι η ειρωνεία?

[blue]

Πάντως -προσωπικά- το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα να δω, είναι κρτική επιχορήγηση στην εγχώρια black σκηνή

 

εγω ζω για να το δω.Απο τη στιγμη που η μιση επαρχια εχει γεμισει με σπορ αυτοκινητα με φιμε τζαμια,που γραφουν καπου στην ουρα "αγροτικο", φαντασου ποσοι θα παιζουν black metal τοτε

 

*

(για να χαρακτηριστει ενα αυτοκινητο αγροτικο,αρκει τα πισω τζαμια του να ειναι καλυμμένα,οποτε αυτοι τα περνανε ολα με ενα φιμέ φιλτρο και νατο το αγροτικο supercar :D :D )

[bloody_sunday]

Πως είναι δυνατόν να φτάσεις σε τέτοια επίπεδα, όταν στην χωρα που βρίσκεσαι, το κοινό είναι μικρό, "απαίδευτο" και δεν έρχεται να σε υποστηρίξει. Αν καταρχήν έχεις τόοοσες δυσκολίες ώστε να κάνεις ένα καλό ξεκίνημα στην  χώρα σου, πως θα κάνεις το μεγάλο βήμα? Μην ξεχνάμε και την οικονομική κατάσταση στην ελλάδα και το πόσο εύκολα μπορεί να πάρει κανείς την απόφαση ώστε να ασχοληθεί με την μουσική και μόνο.

 

Μα τι πάει να πει "απαίδευτο" βρε Animae? Και γιατί να είμαστε σώνει και καλά σαν τους έξω? Να έχουμε τα μουσικά τους γούστα, τις δικές τους αντιλήψεις, τη δική τους κοσμοθεωρία?

 

Όχι, δεν το πηγαίνω μακριά. Συνειδητοποίησα για πρώτη φορά τι σημαίνει αυτό που ονομάζουμε εμείς "ξένο τραγούδι" για τους ξένους όταν πρωτοέφυγα από Ελλάδα για να ζήσω στο εξωτερικό περίπου 8 χρόνια πριν. Όταν βλέπεις νοικοκυρές, οικοδόμους, χρηματιστές και καθηγητές πανεπιστημίου να ακούν κάθε μέρα στο ραδιόφωνο Britney, Spice Girls, Oasis, Muse, Amy Winehouse, αυτούς τους σαχλαμπούχλες τους Κολντπλέις, Supergrass, Girls Aloud, So Solid Crew, και ανάμεσα σε αυτά να πεταχτεί και ένας παλιότερος αχταρμάς από Ramones, Abba και 80s μέχρι Hendrix, Joy Division, Joplin, Τoto και Jackson 5, ε, τότε καταλαβαίνεις ότι μας χωρίζουν ΕΤΗ φωτός. Σκέψου το δικό μας ραδιόφωνο τι παίζει και θα καταλάβεις τα επιχειρήματα περί διαφορετικής ψυχοσύνθεσης και διαφορετικής διαθέσιμης αγοράς. Ακούν όλη μέρα από το πρωί μέχρι το βράδυ αυτά που εμείς τα ονομάζουμε "ξένα" και τους κολλάμε την ταμπέλα του "in".

 

Το ερώτημα όμως είναι: "γιατί να θέλω να είμαι σαν και αυτούς;" To γεγονός ότι οι Ελληνίδες νοικοκυρές και ταξιτζήδες δεν ακούν ότι ακούν και αυτοί του εξωτερικού τους κάνει "απαίδευτους"?

 

 

[playloud]

To υπουργειο πολιτισμου (ε?) και βεβαια δεν επιχορηγει ΚΑΜΜΙΑ μορφη μουσικης που ειναι για "ναρκοτικακιδες" (απο blues μεχρι black metal) ασχετα με το ποσο καλες ειναι οι μπαντες σε αυτο που κανουν. Ομως ωραιοτατα παραχωρει καθε φορα το μεγαρο μουσικης για συναυλιες σε κατι τυχαρπαστους με σμοκιν που το δηθεν δεν το χωραει ουτε το ταβανι, που το παιζουν "καλλιτεχνες" και "ποιοτικοι" αλλα το ΜΟΝΟ που εχουν ειναι τα ΚΟΝΕ (κι οχι τα kohones)

[darshan]

 

ps: δεν σε ειρωνεύομαι animae, απλά σου λέω πως και χώροι γενικά υπάρχουν, και ο κόσμος βγαίνει, απλά προτιμά να δει τον Πλούταρχο. Οτιδήποτε άλλο παραμένει underground, και μόνο ως underground θα αντιμετωπιστεί και στο εξωτερικό. Το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: "Τι είναι αυτό που διαμορφώνει το maistream σε ένα τόπο?"

 

 

 

[playloud]

Πλακα, πλακα αυτο ειναι αληθεια. Εχουμε απο τους καλλιτερους συναυλιακους χωρους μονο που ειναι μπουζουξιδικα. Και λεφτα για ηχο εχουν ριξει μεσα και για φωτισμο και αν μη τι αλλο τα περισσοτερα ειναι τεραστια. Το κοινο απο κατω βεβαια ειναι αλλο πραμα