Πειραματισμός και έκφραση με τσεκούρι.

[Terry RoscoeBeck5]

[Kαι αυτό....μπορεί να είναι μορφή τέχνης. Ξέρεις την Ορχήστρα λαχανικών της Βιέννης, που μετά το τέλος της παράστασης κάνουν σούπα με τα λαχανικά-όργανα και τη μοιράζουν στον κόσμο...νομίζω ότι εκείνοι δεν καίνε το φαί :D

 

Λοιπόν το γουρουνάκι δεν έγινε «φλαμπέ» και τελικά τώρα που το δοκίμασα... έκανα τέχνη...

[blue]

Επειδή είμαι καλό και ευγενικό παιδί, θα πω ότι απλώς βαρέθηκα να ακούω για την a priori "υποκειμενικότητα" της τέχνης. Ως θεμέλιο κάθε συζήτησης.

Ειδικά όταν υπάρχει μια τεράστια βιβλιογραφία (που αγνοούμε  ;) ) η οποία πραγματεύεται και το αντίθετο.

 

 

Εχω ασχοληθει με αυτη τη συζητηση πολυ και πλεον εχω καταληξει οτι κι εγω προτιμω να κουρεψω ενα προβατο. Ο λογος ειναι οτι σε μακρια αναλυση υπάρχει τρόπος να αμφισβητησεις την αντικειμενικοτητα μιας θεωριας που προβαλλεται αξιωματικα.

 

Μεγαλα θεωρητικα μυαλα, αμφισβητησαν την-κατα πολλους αυτονόητη- επαλευθησιμοτητα των μαθηματικων, βασιζομενοι σε αυτη την προσεγγιση : οτι δεν υπαρχει τιποτα που να μπορουμε να το δεχτουμε αξιωματικα. Και δεν μιλαμε για το απλο προβλημα της μοναδικότητας της μονάδας ;D

 

Oποτε λες οτι καπου πρεπει να πατησουμε, στη βιβλιογραφια. Αλλα μιας και για καθε ορισμο, θα σου δειχνω καποιον που προτεινει λογικες συνεπαγωγες που καταδεικνυουν την αρχικη υποκειμενικοτητα αυτου που συμφωνησαμε ως αντικειμενικο, θα παω να κουρεψω το προβατο που λεγαμε ;D

[marathon]

θα παω να κουρεψω το προβατο που λεγαμε ;D

δεν ανεβάζεις καλύτερα κανένα κλιπάκι?...να δούμε, έμαθες τίποτα?

[Terry RoscoeBeck5]

Μαζί σου Blue… αρκετά με την αμπελοφιλοσοφία το κουράσαμε, πήγε 17 σελίδες. Το θέμα (αν και άσχετο) είναι ότι η τεχνολογία δεν έχει προχωρήσει τόσο όσο να σου «ποστάρω» ένα μεζεδάκι από το λεμονάτο μου, για να ακούσω γνώμη…

[blue]

δεν ανεβάζεις καλύτερα κανένα κλιπάκι?...να δούμε, έμαθες τίποτα?

 

τι να μαθω? Αφου τα ξερω ολα. Η γνωση ειναι υποκειμενικη και μπορω να στηριξω την επιχειρηματολογια μου σε συγκεκριμενα ρευματα που υπο καποια οπτικη γωνια στεκουν.

 

 

 

[marathon]

Η γνωση ειναι υποκειμενικη και μπορω να στηριξω την επιχειρηματολογια μου σε συγκεκριμενα ρευματα που υπο καποια οπτικη γωνια στεκουν.

Ωραία...πάω και εγώ για λεμονάτο... :-X ;D ;D

[bloody_sunday]

Επειδή είμαι καλό και ευγενικό παιδί, θα πω ότι απλώς βαρέθηκα να ακούω για την a priori "υποκειμενικότητα" της τέχνης. Ως θεμέλιο κάθε συζήτησης.

Ειδικά όταν υπάρχει μια τεράστια βιβλιογραφία (που αγνοούμε  ;) ) η οποία πραγματεύεται και το αντίθετο.

 

Kαλά όλα αυτά Αudiokosta, αλλά επειδή σε βλέπω να μην ικανοποιείσαι από την πορεία της συζήτησης πάνω στο παρόν θρεντ και πάνω στο διπλανό με τον ορισμό της "καλής" μουσικής, χωρίς να θέλω να μειώσω τις γνώσεις και την προσφορά κανενός (ειδικά πχ. του Άη ή του Μπλου) έχω να σημειώσω το εξής: αν ήθελες πράγματι να εντρυφήσεις σε μεγάλης έκτασης και τεκμηριωμένες απόψεις από διανοητές επί της αξίας της μουσικής και επί του τι ορίζουμε σαν τέχνη, θα είχες καταφύγει κατευθείαν σε ένα βιβλίο και δεν θα περίμενες να βρεις μια απάντηση σε ένα φόρουμ... όμορφη και επιθυμητή μια συζήτηση για να δούμε τι απόψεις έχει αυτό που ονομάζουμε "ευρύ κοινό", αλλά αν δεν διαβάσουμε κατάλληλα σχετικά κείμενα (πχ. Σαρτρ, Παναγιώτη Κανελλόπουλου κλπ) δεν πρόκειται να καλλιεργηθούμε πνευματικά. Πάρε κι ένα πολύ καλό λινκ επειδή σε συμπαθώ :) : http://plato.stanford.edu/entries/music/

[Επισκέπτης]

Τα πράγματα είναι απλά:

 

Δύο άνθρωποι συζητούν για μουσική. Λέει ο ένας "εγώ ακούω φρη τζαζ και θεωρώ το Ascension ως ανυπέρβλητο αριστούργημα". "Μα τι λες" απαντάει ο άλλος, "είναι ένας κακόηχος αχταρμάς, απορώ πως είναι δυνατόν να ηχογράφησε κάποιος αυτό το πράγμα, πόσω μάλλον να το κυκλοφόρησε".

 

"Χμμ" σκέπτεται ο πρώτος, "για πες μου δηλαδή, εσένα ποιος φρη τζαζ δίσκος σου αρέσει"...και τότε ω του θαύματος προκύπτει ότι ο δεύτερος δεν ακούει καν φρη τζαζ.. ακούει μόνο ρούμπες και φοξτροτ.

 

Απορεί λοιπόν ο πρώτος... "Τι κάθομαι και μιλάω μ' αυτό το μαλάκα, αφού δεν ασχολείται καν με το θέμα"... αλλά επίσης σκέπτεται "Μήπως όμως όταν ένας δίσκος είναι αρκετά καλός, μπορούν να αναγνωρίσουν την αξία του όλοι, χωρίς να έχουν προηγούμενη επαφή με το αντικείμενο;".

 

---

 

Εγώ λοιπόν φίλοι, έχω προ πολλού καταλήξει στο συμπέρασμα ότι κάποιος που δεν ασχολείται με κάτι, τελικά δεν έχει να πει τίποτε έγκυρο γι' αυτό το κάτι, πόσο μάλλον για ομοειδή του πράγματα.

 

@audiokostas

+ 1

 

Καθόσαστε τώρα και συζητάτε (υπό το σκεπτικό ότι είστε ανάμεσα σε μουσικούς) για εικαστικά με τους... θαμώνες του noiz, οι οποίοι, τα έξι συναπτά έτη που συμμετέχω δεν έχουν ποτέ (των ποτών) αναφερθεί ούτε σε μία έκθεση, ούτε σε ένα βιβλίο, ούτε στην πλαστελίνη (που λέει ο λόγος).

 

Άσε μη πω περισσότερα...

 

 

[marathon]

Πάρε κι ένα πολύ καλό λινκ επειδή σε συμπαθώ :) : http://plato.stanford.edu/entries/music/

Και εγώ επειδή σε συμπαθώ, φίλε μου Audiokostas, σου δίνω ένα link με τη συνταγή του λεμονάτου

http://www.sintagespareas.gr/sintages/mosxari-lemonato-elafri.html

[Evilnye]

Καθόσαστε τώρα και συζητάτε (υπό το σκεπτικό ότι είστε ανάμεσα σε μουσικούς) για εικαστικά με τους... θαμώνες του noiz, οι οποίοι, τα έξι συναπτά έτη που συμμετέχω δεν έχουν ποτέ (των ποτών) αναφερθεί ούτε σε μία έκθεση, ούτε σε ένα βιβλίο, ούτε στην πλαστελίνη (που λέει ο λόγος).

 

Υπερβάλλεις.

Τον ενάμιση χρόνο που συμμετέχω έχω αναφέρει λίγες εκδηλώσεις που μου κίνησαν το ενδιαφέρον.

 

Πάντως έτσι σαν κουβέντα, εγώ λέω και εσύ και ο audiokostas να πάτε να διαβάσετε στο μπλογκ του νοιζ το συγκεκριμένο άρθρο.

http://www.noiz.gr/index.php?action=articles;sa=view;article=222

 

Επίσης αφιερώστε και χρόνο να ακούσετε τη μουσική του κυρίου που γράφει μιας και παραθέτει και τη σελίδα με τη δουλειά του.

 

Όταν τα κάνετε αυτά, εδώ είμαστε να συζητήσουμε για μουσική ενότητα στο νοιζ, καλή και κακή μουσική, αισθητήρια, σχόλια και ότι άλλο θέλετε.