JCP Δημοσιευμένο 21 Μαρτίου 2009 Share Δημοσιευμένο 21 Μαρτίου 2009 επειδη τρελαθηκα τωρα βρηκα το ιστορικο εισιτηριο.......24-05-1991 running wild - raven ΕΛΛΗΣΠΟΝΤΟΣ.. TIMH δεν φαινετε γιατι εκει ειναι κομμενο.....εδω ηταν με το Blazon stone album... δεν εχω και σκανερ τωρα να το σκαναρα ... J.C.P. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
bouzoukleri Δημοσιευμένο 21 Μαρτίου 2009 OP Share Δημοσιευμένο 21 Μαρτίου 2009 Μόνο που το... έγχορδο οφθαλμόλουτρο προέρχεται από την μουσική ακαδημία του Μινσκ της Λευκορωσίας κι όχι από την Τσεχία... (θεές και οι μεν, και οι δε ούτως ή άλλως). Ευχαριστώ που με διόρθωσες. Πραγματικά είχα άλλη εντύπωση. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
bloody_sunday Δημοσιευμένο 22 Μαρτίου 2009 Share Δημοσιευμένο 22 Μαρτίου 2009 A, δεν το'κανα επίτηδες... :o Σε πνεύμα φιλικής συζήτησης... :-[ Αλήθεια, ποια συγκροτήματα θεωρείτε ότι έχουν τις πιο εντυπωσιακές και ουσιαστικές ενορχηστρώσεις (ας μιλήσουμε κυρίως για συμφωνικό μέταλ αλλά όχι αποκλειστικά) και σε ποιο άλμπουμ? Με μια βιαστική σκέψη μου έρχονται οι Therion & το τελευταίο άλμπουμ των Nightwish (το οποίο όμως είναι ζήτημα αν το έχω ακούσει δυο φορές ολόκληρο γιατί αντιπαθώ βαθύτατα την τραγουδίστρια!) Fear no more the heat o' the sun Nor the furious winter's rages Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Jasemeister Δημοσιευμένο 23 Μαρτίου 2009 Share Δημοσιευμένο 23 Μαρτίου 2009 +1 στους Therion με το μόνο παράπονο ότι όντας παλιός Therion-όπληκτος ότι καμιά φορά καταντούν μονότονες και επαναλαμβανόμενες μερικές απ'τις ενορχηστρώσεις που έχουν κάνει. Ξεχωρίζει το Vovin (αν και "βαρύ") γιατί συνδυάζει και απίστευτα ντραμς. Σπύρο μου κάνει εντύπωση αυτό που λες για τους Nightwish, δεν άκουγα ΠΟΤΕ και αφότου άλλαξε η τραγουδίστρια έπεσε στα χέρια μου το ντεμπούτο της στο γκρουπ σα διπλό cd, ένα με τη φωνή και ενα μόνο τα κομμάτια χωρίς φωνή. Χωρίς φωνή τα κομμάτια ήταν καλύτερα ;D Να θυμήσω τους Savatage όπου μάλλον το κομμάτι Prelude to Madness είναι η αδυναμία μου (η άτυπη εισαγωγή για το Hall of the Mountain King). Τι θέλατε και μου θυμήσατε τους Running Wild, μεγάλος καημός! Θα τους δω άραγε ποτέ live? Rage και PV φοβεροί ;) Μη με ξυπνάς απ΄τις έξι... Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
animae Δημοσιευμένο 23 Μαρτίου 2009 Share Δημοσιευμένο 23 Μαρτίου 2009 +1 στους Therion με το μόνο παράπονο ότι όντας παλιός Therion-όπληκτος ότι καμιά φορά καταντούν μονότονες και επαναλαμβανόμενες μερικές απ'τις ενορχηστρώσεις που έχουν κάνει. Ξεχωρίζει το Vovin (αν και "βαρύ") γιατί συνδυάζει και απίστευτα ντραμς. Σπύρο μου κάνει εντύπωση αυτό που λες για τους Nightwish, δεν άκουγα ΠΟΤΕ και αφότου άλλαξε η τραγουδίστρια έπεσε στα χέρια μου το ντεμπούτο της στο γκρουπ σα διπλό cd, ένα με τη φωνή και ενα μόνο τα κομμάτια χωρίς φωνή. Χωρίς φωνή τα κομμάτια ήταν καλύτερα ;D Να θυμήσω τους Savatage όπου μάλλον το κομμάτι Prelude to Madness είναι η αδυναμία μου (η άτυπη εισαγωγή για το Hall of the Mountain King). Τι θέλατε και μου θυμήσατε τους Running Wild, μεγάλος καημός! Θα τους δω άραγε ποτέ live? Rage και PV φοβεροί ;) Εμένα πάντα μου φαινόταν βαρετό το συμφωνικ μετσαλ. Ειδικά για τις μπάντες που είπες αγαπητέ :-[ Oι Therion πχ του vovin που μουσικά είναι εξαιρετικά συμπαθές, τα "οπερετικά" φωνητικά το κατεβάζουν 8,9 σκαλιά κάτω. Οι rage του 13 βεβαίως είναι πολύ ωραίοι. Πάντως αν είναι να μιλήσουμε για δίσκο ο οποίος έχει κλασσικά όργανα σε όλη την διάρκεια του και παίζουν σημαντικό ρόλο στην συνολική ατμόσφαιρα, ε τότε ένα είναι: Be. http://www.youtube.com/watch?v=Mvae5Lt0smI Κill the wise one! Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Jasemeister Δημοσιευμένο 23 Μαρτίου 2009 Share Δημοσιευμένο 23 Μαρτίου 2009 Δεν εκπλήσσομαι με την άποψή σου μιας και το Vovin αρχικά μου προκαλούσε κατάθλιψη και σε ορισμένα σημεία αποστροφή. Τελικά όμως μου "κάθισε" και μάλιστα πολύ καλά. Παρόμοια εμπειρία (όσον αφορά τα φωνητικά) με τους Dream Theater όπου για χρόνια δεν άντεχα με τίποτα τον LaBrie αλλά κάποια στιγμή έγινε το κλικ και πέρασα στην απέναντι όχθη (τώρα τον βρίσκω φανταστικό και δε χορταίνω να τον ακούω). Μη με ξυπνάς απ΄τις έξι... Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργήστε λογαριασμό
Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Σύνδεση