δισκοι αναφορας

[Alchemist]

Καταρχήν, δεν θα αναφέρω κάποιον μοναδικό δίσκο αναφοράς γιατί απλά δεν έχω ένα συγκεκριμένο δίσκο ως δουλειά με φοβερή ποιότητα και παραγωγή, είναι τόσοι πολλοί που πρέπει να θυμηθώ... Θα περιοριστώ στο να πω ότι μου αρέσει πολύ η παραγωγή και όλη η ηχητική εργασία σε κάποιους δίσκους των Tool για να κάνω ξεκάθαρο το τι θεωρώ καλή παραγωγή. Απαντώντας στην κύρια ερώτηση, προσπαθώ να μην καθοδηγούμαι από δουλειές άλλων (ακόμα κι αν είναι κορυφαίες). Αυτό το κάνω για να μην πέφτω στην προφανή παγίδα ότι η δουλειά μου θα μοιάζει με κάτι άλλο, έστω και στον καθαρά ηχητικό τομέα. Επιδιώκω να έχω ένα μοντέλο για τον ήχο μου στο μυαλό μου (φυσικά κάπου το έχω ακούσει), αλλά εκεί σταματάω γιατί αν συνεχίσεις, όχι μόνο είναι εύκολο να πέσεις στην παγίδα αλλά είναι και πολύ πιθανό να μην καταφέρεις να φτάσεις την άπιαστη δουλειά που έχουν κάνει στον δίσκο που έχεις ως αναφορά και να μην είσαι με τίποτα ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα που θ' ακούς... Αυτό κι αν είναι μαρτύριο! :wink:

[Superfunk]

ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΚΑΝΩ ΠΑΡΑΓΩΓΗ.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ "ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ" ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ JOHN HAMMOND ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η ARETH FRANKLIN ΚΑΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΤΕΡΑΤΑ ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΗΧΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ.

ΕΠΙΣΗΣ ΤΟ ''ACHTUNG BABY" TΩΝ U2 ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΛΗΠΤΟ ΣΑΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ.

ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΑΝΩ Α/Β ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΩΝ COLDPLAY ΙΣΩΣ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ...

[Terumi]

Κατα την γνώμη μου, πολλά είναι τα album που έχουν να "πούν" απο άποψη παραγωγής σε κάθε είδος μουσικής.

Μερικά από αυτά που έχω επισημάνει και πιστεύω οτι αξίζει κάποιος να μελετήσει:

 

 

Pink floyd (ξεχάστε το, όλα)

Προσέξτε τα ηχάκια που "αιωρούνται" στον χώρο τα οποία συμπληρώνουν μουσικά και ρυθμικά τα θέματα που ακούγονται στο Wall.

 

 

Porcupine tree (Lighbulp Sun)

"Γαμ#%να τεράστιοι" ήχοι που μιξάρονται πολύ σιγά στα κομμάτια και δίνουν άλλες διαστάσεις.

 

Mum (Finaly, we are no-one)

"Γαμ#%να μικροί" ήχοι που μιξάρονται πολύ δυνατά στα κομμάτια και δίνουν άλλες διαστάσεις.

 

 

Radiohead (OK computer, Kid-A, Amnesiac)

Όλα τα παραπάνω με τρελλό panning και τεράστια stereo εικόνα.

 

 

Θανάσσης Παπακωνσταντίνου (Ο βραχνός προφήτης, Αγρύπνια)

Μπράβο στον άνθρωπο.

 

 

Αphex Twin (Drugks)

Καλα ο τύπος δεν παίζεται.

 

 

Sigur Ros (τα 2 τελευταία)

Και αυτοί κόλπα με "μικρά" ηχάκια.

[Alchemist]

Πείτε μου ότι δεν σας αρέσει η παραγωγή των Enigma και των Tool να τρελαθώ! Οι τύποι έχουν ΤΟΝ ήχο! Όταν στους Enigma κάνει παραγωγή ο Michael Cretu, τι να περιμένεις;

[Terumi]

Ξέχασα να αναφέρω τους τελευταίους δίσκους της bjork.

 

Νομίζω οτι σε ό,τι ανέφερα και νωρίτερα, μπορείς να "δεις" πάντα το που βρίσκονται οι ήχοι.

 

Κάτι σαν το "musique pour les eyex" του Eric Satie.

 

Πάντως το ideal crash έχει πολύ όμορφη παραγωγή, γήινη θα έλεγα, αλλά πολύ όμορφη.

 

Συνεχίζω το θέμα, γιατι με ενδιαφέρει πολύ.

 

Feath-ερικά

 

Terumi

[Terumi]

Παιδιά πάντως εγώ αποφεύγω τα live albums όπως ο διάολοσ το λιβάνι.

To μόνο live που μου άρεσε ήταν αυτό των portishead.

 

Φιλικά

 

Terumi

[ex-asrael]

Να την εξομολογηθώ λοιπών κι εγώ την αμαρτία μου για τους αγαπημένουθς μου δίσκους που τους ακούω όσο πιο πολύ μπορώ και πάλι λίγο μου έρχεται.

 

Από ηχοληψία ξέρω πάρα πολύ λίγα πράγματα οπότε δεν μπορώ να σχολιάσω γιατί ότι και να πω μάλλον τσιμεντόλιθος θα βγεί και δεν μου αρέσει να κάνω τον σχετικό εκεί που δεν είμαι.

 

Οι δίσκοι των Floyd φυσικά και αποτελούν την πρώτη μου προτίμηση.

 

Μου αρέσουν οι Totto γιατί όταν τους ακούω είναι τόσο ζώντανή η ηχογράφηση τους που νομίζεις ότι η μπάντα είναι μέσα στον ίδιο χώρο που είμαι κι εγώ και φυσικα οσ drummer λατρεύω τον Porcaro και ασ αναπαύσει ο Θεος την ψυχή του. Με Simon Philips δεν τους έχω ακούσει αρα δεν μπορώ να πο κάτι.

 

Για τον ίδιο λόγο που μου αρέσουν οι Totto μου αρέσει και ο Phill Collins με και χωρίς ους Genesis.

 

Μου αρέσουν πάρα πολύ οι Camel γιατί έχουν έναν τρόπο στους τελευταίους δίσκους με τον ήχο τους αλλά και με τις μελωδίες που παίζουν να ταξιδεύω σε διάφορα μέρη όσες φορές κι άν ακούσω ας πούμε το Rajaz.

 

Μου αρέσουν επίσης πάρα πολύ και οι Rush γιατί έχουν έναν δικό τους τρόπο να σε κάνουν να ζήσεις πράγματα, να φανταστείς πράγματα και μην καταλάβεις το πως πέρασε η ώρα ακουγοντας κάτι από αυτούς. Περαν απο το δεξιοτεχνία τους που ναι μεν είναι 3 άτομα αλλά παίζουν απο 2-3 όργανα ο καθενας τους.

 

Υπάρχουν κι άλλα πολλα που όμως θα μου πάρει πολύ χωρο να γραψω.

 

Φιλικά

Σταμάτης

[Maxos]

Πολύ ενδιαφέρον θέμα....

 

Lamb - What sound

 

The Notwist - Neon Golden

 

New Order - Get Ready

 

Alpinestars - White Noise

 

Και άλλα πολλά με τα 2 τελευταία να τα έχω σαν πρότυπο. http://www.smokecds.com/cd/30743

[S4410]

Oι παραγωγές του Brian Eno είναι δίσκοι αναφοράς για μένα(Talking Heads,U2,Bowie,James).Και η Βjork έχει αψογες παραγωγές.

 

Υπεύθυνος για την αλλαγή του ήχου του Θανάση Παπακωνσταντίνου είναι

ο Μπάμπης Παπαδόπουλος (κιθαρίστας στις Τρύπες,νομίζω) που δουλεύει

και με τον Μάλαμα σαν ενορχηστρωτής.Πολύ καλοί συνθέτες και οι δυο,αλλά ο Παπαδόπουλος τους εδωσε άλλη ώθηση.

[kokoman]

Φίλε Μάχο δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με τις προτιμήσεις σου.Ειδικά με τους alpine-stars,οι άνθρωποι κάνανε στήσιμο για σεμινάριο,φοβερό δέσιμο.Μπορεί αρκετοί να διαφωνήσουν,αλλά έχετε προσέξει την παραγωγή και γενικά την πλήρη εικόνα του ήχου στο BUNKKA του Oakenfold?Για μένα απλά εκπληκτικό (και πολύ μακρινό από τις δυνατότητές μου)

Θα προσέθετα το never never land από Unkle για να κλείσω από ηλεκτρονικά και από rock-like: deus/in a bar under the sea,bjork/medulla,U2/achtung baby και φυσικά το ηχητικό θαύμα του Alan Parson ...Pink floyd/the dark side of the moon

 

Υ.Γ. (και πολλά άλλα που λόγω του λίτρων ούζου που έχω καταναλώσει είναι φυσικό να μην τα θυμάμαι... :) )