Point to point amps. Το Χρυσό Δισκοπότηρο;

[bloody_sunday]

Ποιά η διαφορά του p2p με το pcb; Το ένα (pcb) είναι ολοκληρομένο κύκλωμα σε πλακέτα και το άλλο δεν είναι; Και άν ναι , ποιές διαφορές μπορεί να έχει στον ήχο δλδ;

 

EDIT:Μήπως να γίνει ένα άρθρο με το είδος των ενισχυτών για να μαθαίνει και ο απλός ο κόσμος;Λαπμάτοι,τρανζίστορ,κλάσεις , τί είναι το ενα , τι είναι το άλλο; Αν μπορούν 2-3 άτομα που κατέχουν δλδ θα ήταν πολύ καλό. Καθοδος, διόδος και πράσινα άλογα :)

 

Αρκετά από αυτά υπάρχουν (σε εμβρυακή μορφή) στα Απαντημένα. Κάπου εκεί βρίσκεται και κάτι σχεδόν νηπιακού επιπέδου που έγραψα εγώ για το bias (όχι, δεν αστειεύομαι, απλά θέλει βελτίωση & μερική διόρθωση στο στυλ και στα facts). Φωτό για τα pcb, turret board κλπ: http://www.noiz.gr/index.php?topic=164571.msg276485#msg276485

 

Προσωπικά ναι, έχω διαπιστώσει διαφορές ανάμεσα σε ενισχυτές με pcb και handwired. ΠΡΟΣΟΧΗ όμως, υπό ορισμένες προϋποθέσεις και για ορισμένα (κάπως προχωρημένα και πολύ απαιτητικά, τολμώ να πω) αυτιά. Η απόσταση μεταξύ αυθυποβολής και διαπίστωσης ηχητικής διαφοράς είναι μικρή αλλά θα προσπαθήσω να γράψω τι έχω ακούσει εγώ.

 

Αν κάποιος παίζει ΚΑΘΑΡΑ ή με πολύ ελαφρύ od που πηγάζει αποκλειστικά από το ζόρισμα των προενισχυτριών ή και των τελικών, χωρίς ΚΑΝΕΝΑ πετάλι, καρφί σε ενισχυτή που δεν υπερβαίνει τα 30-άντε 50 βατ και με ψηλά το vol (χωρίς όμως κατ'ανάγκη να είναι τερματισμένο), με κιθάρα με ποιοτικούς και responsive μαγνήτες (εννοείται -ανάμεσα σε άλλες- όχι με αυτές του Οξαποδώ με 666 γωνίες κλπ κλπ), τότε η εντύπωσή μου είναι ότι ο ήχος είναι κάπως πιο γεμάτος, πιο "τρισδιάστατος", με καλύτερες και πιο άμεσες αποκρίσεις σύμφωνα με τη δυναμική του παιξίματος, και με μια "υπογραφή" στις υψηλές-μεσουψηλές που αν της δώσεις την δέουσα προσοχή θα ανακαλύψεις ότι είναι πιο πλούσια σε αρμονικές. Α, επίσης τα έχει όλα και συμφέρει, διώχνει την πιτυρίδα, καταπολεμά τη φυλλόπτωση της βουκαμβίλιας, έχει γεμάτη γεύση, τριπλό αμμονιαζόλ και είναι σαν την κόκα κόλα: πάει με όλα.

 

Όλα αυτά βεβαίως ξέχνα τα μέσα σε band setting, πολύ περισσότερο με δεύτερο κιθαρίστα, όπως επίσης συνήθως και σε mix τραγουδιού. Αν παίζεις μόνος σου όμως, πιστεύω ότι ίσως (ΙΣΩΣ) γίνει αντιληπτή η διαφορά.

 

Disclaimer: αυτό βεβαίως δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι ενισχυτάρες όπως οι Bad Cat, Μatchless, Ηiwatt κλπ είναι για bedroom players, ούτε ότι δεν υπάρχουν ενισχυτές με απλό pcb που την ηχητική τους ποιότητα την ζηλεύουν πολλά handwired αδέρφια τους... και τα δυο υπάρχουν για να προσθέτουμε χρώματα στην ηχητική παλέττα. Οποιεσδήποτε παρόμοιες συγκρίσεις μεταξύ ενισχυτών είναι μάταιες και μοιάζουν με τις συγκρίσεις μεταξύ των μπαμπάδων μας (μάταιες γιατί ο δικός μου αποδεδειγμένα σας τους δέρνει όλους).

[nikodemos]

Προσωπικά ναι, έχω διαπιστώσει διαφορές ανάμεσα σε ενισχυτές με pcb και handwired. ΠΡΟΣΟΧΗ όμως, υπό ορισμένες προϋποθέσεις και για ορισμένα (κάπως προχωρημένα και πολύ απαιτητικά, τολμώ να πω) αυτιά. Η απόσταση μεταξύ αυθυποβολής και διαπίστωσης ηχητικής διαφοράς είναι μικρή αλλά θα προσπαθήσω να γράψω τι έχω ακούσει εγώ.

 

Αν κάποιος παίζει ΚΑΘΑΡΑ ή με πάρα πολύ ελαφρύ od που πηγάζει αποκλειστικά από το ζόρισμα των προενισχυτριών ή και των τελικών, χωρίς ΚΑΝΕΝΑ πετάλι, καρφί σε ενισχυτή που δεν υπερβαίνει τα 30 βατ, με κιθάρα με ποιοτικούς και responsive μαγνήτες (εννοείται -ανάμεσα σε άλλες- όχι με αυτές του Οξαποδώ με 666 γωνίες κλπ κλπ), τότε η εντύπωσή μου είναι ότι ο ήχος είναι κάπως πιο γεμάτος, πιο "τρισδιάστατος", με καλύτερες και πιο άμεσες αποκρίσεις σύμφωνα με τη δυναμική του παιξίματος, και με μια "υπογραφή" στις υψηλές-μεσουψηλές που αν της δώσεις την δέουσα προσοχή θα ανακαλύψεις ότι είναι πιο πλούσια σε αρμονικές.

 

...bloody μιλάς για μια σύγκριση ανάμεσα σε 2 ενισχυτές πανομοιότυπους σε όλα τα "συστατικά" και με μοναδικη διαφορά την διασύνδεση τους (p2p vs pcb) ή για 2 ενισχυτές  με παραπλήσια χαρακτηριστικά και επίσης την συγκεκριμένη διαφοροποίηση?

 

.....νομίζω πως μόνο στην πρώτη περίπτωση θα μπορούσε κάποιος να βγάλει ασφαλή (αν και πάλι υποκειμενικά) συμπεράσματα για το αν υπάρχουν διαφορές και ποιές είναι αυτές....και πάλι θα πρέπει να μιλάμε για τις ίδιες συνθήκες (χώρος, κατάσταση-γήρανση υλικών κλπ κλπ)

 

...α, να ξεκαθαρίσω πως δεν έχω ιδιαίτερη άποψη για το θέμα (σε ότι αφορά το καλύτερο - χειρότερο ή έστω διαφορετικό)

[bloody_sunday]

Έχεις πράγματι απόλυτο δίκιο Νικόδημε και έπρεπε να το είχα αναφέρει, όμως μου διέφυγε εντελώς...  :-[ :-\

 

Οι συγκρίσεις που έχω κάνει είναι μεταξύ ακριβών ενισχυτών που είναι όσο το δυνατόν πιο ομοειδείς (ίδια βατ, ίδιες λυχνίες, και οι δυο κόμπο κλπ), όμως θα ήταν πολύ πιο σωστό να γίνει υπό ελεγχόμενες και παρόμοιες συνθήκες, δηλαδή κάποιος να πάρει το ίδιο κύκλωμα και να το φτιάξει σε στυλ handwired και σε pcb, και να το βάλει ακριβώς στην ίδια καμπίνα, με τους ίδιους μετασχηματιστές, ίδιες καλές λυχνίες και με το ίδιο ηχείο.... μια μανούβρα που είναι κάπως ανέφικτη!  ;D

 

Πάντως, τέτοιες διαφορές ίσως φανούν και σε συγκρίσεις παλιών handwired ενισχυτών και σύγχρονων reissues τους με pcb. Κατά τη γνώμη μου, η πλάστιγγα γέρνει τις περισσότερες φορές (όχι πάντα, και σίγουρα όχι με τόσο συγκλονιστικές διαφορές) υπέρ των παλιών (πχ. των blackface Fenders), αλλά πρέπει να έχουμε υπόψη επίσης ότι η ποιότητα των υλικών τους απέχει κατά πολύ.

 

Τέλος, κάτι που δεν σημειώθηκε (οι πιο πολλοί το γνωρίζουν και σόρι αν κάποιος το έγραψε ήδη): το κόστος των handwired ενισχυτών είναι τόσο υψηλό γιατί απλούστατα είναι χειροποίητοι, παράγονται με μεγαλύτερο κόπο και σε δραματικά μεγαλύτερο χρόνο. Όμως έχουν ένα πλεονέκτημα που είναι πιο χειροπιαστό από τα ηχητικά τους: επισκευάζονται πολύ πιο εύκολα.

[harilatron]

....μεταξύ ακριβών ενισχυτών που είναι όσο το δυνατόν πιο ομοειδείς (ίδια βατ, ίδιες λυχνίες, και οι δυο κόμπο κλπ), όμως θα ήταν πολύ πιο σωστό να γίνει υπό ελεγχόμενες και παρόμοιες συνθήκες, δηλαδή κάποιος να πάρει το ίδιο κύκλωμα και να το φτιάξει σε στυλ handwired και σε pcb, και να το βάλει ακριβώς στην ίδια καμπίνα, με τους ίδιους μετασχηματιστές, ίδιες καλές λυχνίες και με το ίδιο ηχείο.... μια μανούβρα που είναι κάπως ανέφικτη!  ;D

...

Αφού τα ξέρεις μια χαρά βρε μπλάντυ μου.... γιατί πέφτεις στην παγίδα να γράψεις

...τότε η εντύπωσή μου είναι ότι ο ήχος είναι κάπως πιο γεμάτος, πιο "τρισδιάστατος", με καλύτερες και πιο άμεσες αποκρίσεις σύμφωνα με τη δυναμική του παιξίματος, και με μια "υπογραφή" στις υψηλές-μεσουψηλές που αν της δώσεις την δέουσα προσοχή θα ανακαλύψεις ότι είναι πιο πλούσια σε αρμονικές.

μιλώντας για 2 παρομοιους ενισχυτές (και αποδίδοντας σιωπηρά) τη διαφορά στο p2p?

 

 

 

[bloody_sunday]

Γιατί έχω ακούσει reissues και παλιούς handwired, όπως επίσης έχω κάνει και συγκρίσεις σε μεγέθη που ήταν συγκρίσιμα στον μέγιστο δυνατό βαθμό, και με βασικά χαρακτηριστικά που ευνοούσαν την σύγκριση (διαφορετικούς ενισχυτές μεν αλλά και τα δυο οpen back combos, ίδιες λυχνίες, ίδια βατ, ίδια κιθάρα). Πχ. στην φυσική δεν γνωρίζω πολύ καλά τι γίνεται, στην βιολογία πάντως οι 100% ίδιες συνθήκες σε πολλές περιπτώσεις είναι... πολυτέλεια!  ;D

[nikodemos]

Γιατί έχω ακούσει reissues και παλιούς handwired, όπως επίσης έχω κάνει και συγκρίσεις σε μεγέθη που ήταν συγκρίσιμα στον μέγιστο δυνατό βαθμό, και με βασικά χαρακτηριστικά που ευνοούσαν την σύγκριση (διαφορετικούς ενισχυτές μεν αλλά και τα δυο οpen back combos, ίδιες λυχνίες, ίδια βατ, ίδια κιθάρα). Πχ. στην φυσική δεν γνωρίζω πολύ καλά τι γίνεται, στην βιολογία πάντως οι 100% ίδιες συνθήκες σε πολλές περιπτώσεις είναι... πολυτέλεια!  ;D

 

....πολύ απλά δεν μπορεί να υπάρχει μια τέτοια σύγκριση παρά μόνο στην περίπτωση των απόλυτα όμοιων κατά τ'άλλα ενισχυτών και συνθηκών....

 

...αν θέλετε πάντως την (υποκειμενική) άποψη μου πιστεύω πως σε ένα τέτοιο υποθετικό σενάριο είναι πιθανό να ακούσουμε διαφορές οι οποίες όμως μάλλον θα οφείλονται στην (τυχαία και κατά περίπτωση) διαφοροποίηση της ποιότητας των συνδέσεων - κολλήσεων σε μια point to point υλοποίηση η οποία εκ των πραγμάτων είναι πιο επιρεπής σε ανθρώπινα λάθη, αστοχία υλικών, καταπόνηση και φθορά κλπ κλπ.....και πάλι βέβαια θα μιλάμε για διαφορά και όχι "καλύτερο ή χειρότερο" που είναι κάτι απόλυτα υποκειμενικό....

 

..το ζήτημα τελικά σε μια τέτοια περίπτωση μάλλον είναι (και από την στιγμή που βρίσκουμε καλύτερη την όποια διαφορά υπέρ του p2p) αν και κατά πόσο μπορεί αυτή να επαναληφθεί μαζικά (σε παραγωγή), να εντοπιστεί και να τυποποιηθεί με ακρίβεια.....ή απλά μιλάμε για τυχαία τερτίπια μιας κόλλησης.....πολλές φορές μια τέτοια ανθρώπινη ατέλεια ή κατασκευαστική αστοχία μπορεί να είναι η αίτία για να φτάσουμε στον απόλυτο (υποκειμενικά πάντα) ήχο .....δυστυχώς (ή ευτυχώς ;D) το έχω βιώσει.....αυτό όμως επ'ουδενί δεν κάνει de facto ανώτερη ποιοτικά την p2p συνδεσμολογία η τους τυλιγμένους στο χέρι μετασχηματιστές κλπ κλπ

[odis13]

Ρε παιδια μιλαμε για 2 διαφορετικους ενισχυτες που ενας θεος ξερει σε τι μπορει να διαφερουν απο μεσα και το αποδιδουμε σε διαφορα pcb-p2p?

 

Εδω υπαρχουν ηχητικες διαφορες αναμεσα σε πυκνωτες ιδιου μεγεθους, απο εναν sprague atom σε εναν nichiden πχ. Πως μπορουμε να τα αγνοουμε αυτα και να αποδιδουμε τις οποιες διαφορες στο pcb-p2p? Και ακομα και ακριβως ιδια υλικα να ειναι, ιδια μαρκα πυκνωτες κλπ κλπ μη ξεχνατε οτι η πλειοψηφια των πυκνωτων, αντιστασεων κλπ εχουν ενα +- απο 5 μεχρι και 20% στα nominal values τους.

 

Με ολο το σεβασμο bloody_sunday (το εννοω, εισαι απο τους λιγους που μπορω να πω οτι τα αυτια σου τα εμπιστευομαι παραπανω και απο τα δικα μου) μου φαινεται αστειο να αγνοουμε επιδεικτικα τετοιες διαφορες και να αποδιδουμε τις διαφορες σε PCB και p2p.Για παραδειγμα τοτε που αλλαξα pickguard στην κιθαρα μου και παρατηρησα διαφορα στον ηχο, νομιζετε οφειλετε στο οτι οτι αλλαξα απο πλαστικο σε ξυλινο pickguard? Μηπως αγνοουμε το οτι στην συγκεκριμενη περπτωση μπηκαν οι μαγνητες σε τελειως διαφορετικα υψη?

 

Ετσι και με τους πυκνωτες και τα λοιπα υλικα, υπαρχουν μεγαλες διαφορες απο το ενα στο αλλο (απο μαρκα σε μαρκα) αλλα και ιδια μεταξυ τους εχουν αποκλησεις και το να τις αγνοουμε και το να αποδιδουμε τις οποιες διαφορες στο πως ειναι βαλμενα μου φαινεται λιγο υπερβολικο.

 

Ακομα και σε ιδιους ενισχυτες οπως λες reissue και παλιους, τι σε κανει να πιστευεις οτι οι παλιοι με τους καινουργιους εχουν την ιδια μαρκα πυκνωτων? Και αν οντως εχουν, οτι η μαρκα αυτη (ας πουμε πχ Sprague Atom) φτιαχνει τους πυκνωτες της ακριβως οπως και πριν απο 50 χρονια?

 

Και ενας θεος ξερει σε τι αλλο μπορει διαφερουν...

 

 

 

Για να καταλαβετε για τι διαφορες μιλαμε, φτιαξτε ολοι το πολυ απλο noiz ovedrive του toneless, και παρτε 5-6 μαρκες πυκνωτων ιδιου τυπου και μεγεθους αλλα και αλλους 5-6 με λιγο διαφορετικες τιμες απο αυτες του schematic και καντε ενα μικρο πειραμα. Βαλτε καποιους, παιξτε, αλλαξτε τους και παμε παλι...ειλικρινα το προτεινω σε ολους, θα σας κοστισει το πολυ 10 ευρω μαζι με ενα breadboard για να μη παιδευεστε. Μπορω να σας εγγυηθω οτι θα το καλοσκεφτειτε προτου αποδωσετε την ηχτικη διαφορα 2 ενισχυτων στο οτι ο ενας εχει τα υλικα του κολλημενα πανω σε μια πρασινη πλακετα με paths απο καποιο υλικο ενω ο αλλος πανω σε μια καφε, ενωμενα με καλωδια...

 

 

 

 

Υ.Γ. Δειτε το λινκ που παρεθεσε ο roybatty πριν απο λιγο απο ενα αρθρακι του randall smith σχετικα με PCB, αυτα που λεει περι capacitance μεταξυ των tracks κλπ ειναι πολυ σωστα...

[bloody_sunday]

Odis είσαι πολύ ευγενικός και σε ευχαριστώ πολύ - απλά μερικές γνώμες ρίχνουμε στο τραπέζι (όπως σωστά επισημαίνεται η δικιά μου έχει μερικές τρύπες - δεν κάνω πλάκα), πάντως τα αυτιά σου είναι ο τελικός κριτής... Συμφωνώ με όλα όσα γράφεις. Για τα υλικά το είχα γράψει κι εγώ:

 

Κατά τη γνώμη μου, η πλάστιγγα γέρνει τις περισσότερες φορές (όχι πάντα, και σίγουρα όχι με τόσο συγκλονιστικές διαφορές) υπέρ των παλιών (πχ. των blackface Fenders), αλλά πρέπει να έχουμε υπόψη επίσης ότι η ποιότητα των υλικών τους απέχει κατά πολύ.

 

Kαι βεβαίως ακόμη και ακριβώς ίδια να ήταν, η παλαίωση παίζει κι αυτή εναν πολύ σημαντικό ρόλο. Προσοχή και πάλι, δεν λέω ότι οι πυκνωτές "παλαιώνουν ωραία" σαν το κρασί ή το βαρελίσιο ουίσκι (άσε που είναι ένα από τα πρώτα που αλλάζονται σε... υπερήλικα ενισχυτή), απλά ότι δεν γνωρίζω καν τι επίπτωση μπορεί να έχει αυτό στον ήχο.

[audiokostas]

Δεν την παρακολούθησα εν τη γενέσει της αλλά από την 1η σελίδα της μεταφοράς της.

Εξαιρουμένων των άναρθρων postings του Σπάρταν (που τελικά ανατροφοδοτούν μία χαώδη κατάσταση) νομίζω, αν δεν κάνω λάθος, ότι καταλήγουμε στο ίδιο σημείο τουλάχιστον ως προς το τελευταίο ζήτημα υπό συζήτηση. P2P vs PCB.

 

Τηρουμένων των συνθηκών ότι μιλάμε για το ίδιο κύκλωμα, για τις ίδιες τιμές αντιστάσεων, πυκνωτών και της ίδιας εταιρείας (ακόμα και τη δυσκολία που μπορεί να ενέχει αυτό) και με καλές κολήσεις, τότε η διαφορά μεταξύ ενός σωστά στηριγμένου lug/eyelet board και ενός PCB (καλής ποιότητας), λογικά θα υπάρχει (εάν υπάρχει καθόλου) μια πολύ μικρή διαφορά.

Και λέω λογικά γιατί αμφιβάλλω εάν έχει καταφέρει κάποιος από εμάς να ακούσει ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο κύκλωμα με τους δύο διαφορετικούς τρόπους.

Και τότε πως ξέρεις ότι θα χει διαφορά;

Αν όλα παίζουν τον ρόλο τους, και μόνο η διαφορετικότητα της μηχανολογικής ένωσης μεταξύ των δύο τρόπων θα αποφέρει μια διαφορά έστω ελάχιστη και πιθανά μη ακουστή παρά μόνο στα πολύ εξασκημένα αυτιά.

Και ποιό λογικά είναι το καλύτερο; Πεδίο μάχης λαμπρό.........

Προσωπικά μου αρέσει να υλοποιώ σε πλακέτα και να επιδιορθώνω (λες και μπορώ) σε turret.  ;D

Και συμφωνώ με το άρθρο (ένα από αυτά που έγιναν reference ή reference από reference του thread). Είναι πολύ όμορφο, από αισθητικής απόψεως, ακόμα και μόνο να κοιτάς ένα καθαρό, όμορφα υλοποιημένο P2P

 

Οι δυό δεκάρες μου........ :)

[Jasemeister]

Να πω και γω τα δικά μου 2 cents.

 

p2p vs pcb υλοποιήσεις

Οι ενισχυτές με pcb έχουν αποκτήσει μια άσχημη φήμη, η οποία όμως δεν οφείλεται στο ίδιο το pcb. Οφείλεται στην έλλειψη εμπειρίας των σχεδιαστών πάνω σε πρακτικά κυκλωμάτα σε pcb. Υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες που πρέπει να ακολουθηθούν ανάλογα με το είδος του κυκλώματος που σχεδιάζεις και το είδος αυτών των κυκλωμάτων. Το θέμα είναι ότι αν δεν έχεις την απαραίτητη πρακτική εμπειρία σ'αυτό που κάνεις (βλέπε τις πρώτες υλοποιήσεις reissue παλιών ενισχυτών) τότε πέφτεις στην παγίδα της μαζικής παραγωγής όπου φτιάχνεις ενα τεράστιο αριθμό Pcb για την παραγωγή σου και μετά από καιρό αρχίζεις και λαμβάνεις ασαφή παράπονα για τον ήχο. Από που να αρχίσεις το ψάξιμο; Στους μετασχηματιστές, τους πυκνωτές, το mojo; Για τους μουσικούς τα πράματα είναι απλά: τι άλλαξε, το Pcb άρα αυτό φταίει. Κι όμως, μια πληθώρα κατασκευαστών πλέον έχει εντοπίσει το πρόβλημα. Είναι η ΣΧΕΔΙΑΣΗ του pcb. Αν τηρείς τους βασικούς πρακτικούς κανόνες δεν έχεις προβλήματα. Είναι η διαφορά της θεωρίας απ'την πράξη. Στα τυπικά κυκλώματα pcb όπου έχεις μικρές τάσεις και πολύ μικρές εντάσεις μπορείς να στριμώξεις τις διαδρομές αρκετά και να τις μπλέξεις χωρίς προβλήματα. Αυτό είναι κιόλας που τυπικά διδάσκεται στις σχολές και στα πανεπιστήμια. Όσο ανεβαίνουν όμως οι τάσεις και οι εντάσεις, τότε αρχίζουν φαινόμενα όπως το coupling μεταξύ των κοντινών διαδρομών, είτε φέρουν σήμα είτε τροφοδοσία και μετά αρχίζουν τα πανηγύρια. Έλα όμως που συνήθως δε στο μαθαίνει κάποιος αυτό. Όσο πιο πολύπλοκο ενα κύκλωμα, τόσα περισσότερα μέρη υπάρχουν για να δημιουργηθούν παρεμβολές και να αλλοιωθούν τα πράγματα. Για μερικούς είναι αυτονόητο, για άλλους όχι. Το θέμα όμως είναι ότι και ενα p2p μπορεί να πάει για βρούβες αν δεν ξέρεις τι κάνεις. Απλά μπορείς να το διορθώσεις επιτόπου χωρίς ουσιαστικό κόπο και κόστος. Ενα pcb όμως δεν διορθώνεται, μονάχα πετιέται και σχεδιάζεται απ΄την αρχή. Μετά πρέπει να παραγγελθεί, να κατασκευαστεί, να δοκιμαστεί, κτλ. Διαδικασία χρονοβόρα και ακριβή.

 

Τυπικό παραδείγμα είναι o γνωστός Ken Fisher (Trainwreck Amps) που είχε τόση πρακτική εμπειρία όταν δούλευε στην Ampeg που όταν ο νέος του προϊστάμενος (εντελώς άπειρος στη σχεδίαση ενισχυτών) μετά την εξαγορά της εταιρίας του έδωσε ένα σχέδιο ενισχυτή σε pcb, ο Ken του είπε βλέποντας το σχέδιο ότι θα υπάρξει συντονισμός στο κύκλωμα γιατί έχει τη διαδρομή εξόδου δίπλα στη διαδρομή εισόδου. Όταν κατασκευάστηκε όντως συντόνιζε. Ο ίδιος ο Ken Fisher έλεγε ότι αποφεύγει τους pcb γιατί υπάρχουν πάρα πολλά σημεία όπου μπορεί να πάει για βρούβες ο ενισχυτής, ειδικά όσο πιο πολύπλοκο κάνεις το κύκλωμα (switching, preamps, etc), βέβαια δεν υπήρχε λόγος να πάει σε pcb με την ποσότητα των ενισχυτών που έφτιαχνε (που δεν θα του επέτρεπε να πειραματίζεται με τους ήχους που έψαχνε - είπαμε, pcb σημαίνει ελάχιστη δυνατότητα αλλαγών). Κι όμως, ο ίδιος έλεγε ότι όταν δούλευε στην Ampeg ο αγαπημένος του ενισχυτής ήταν ο B-15NF, η pcb εκδοχή του Β-15. Ήταν ενας καλά σχεδιασμένος pcb ενισχυτής.*

 

*από τη συνέντευξη του Ken Fisher στο "Guitar Amp Handbook" του Dave Hunter