Κάθε φορά μικραίνουν

[publius]

Αυτά τα παιδιά θαύματα όσο πάνε και μικραίνουν, σε λίγο από την κοιλιά της μάνας τους θα παίζουν

 

 

 

 

 

 

[Nikolas]

Ωραίες σκάλες κατεβάζει... ::) Απο μουσικότητα 0.  :'( Τι κρίμα... Άσε που τα έχω με ΟΛΑ τα παιδιά θαύματα (με εξαίρεση, ίσως, τον Καβάκο που ξέφυγε απο αυτήν την ονομασία σύντομα).

[publius]

Με προλάβατε... κρίμα, δεν μιλάμε για τεχνική ή συναίσθηση μουσικής αλλά για επιδώσεις που κάποιοι αρχάριοι και μη σε διπλάσια ή και τριπλάσια ηλικία από το παλικαράκι θα ζήλευαν. Σίγουρα όλοι μας έχουμε μπόλικο δρόμο μπροστά μας αλλά το παιδί έχει πολύ καλύτερες βάσεις απ'οτι είχαν οι περισσότεροι στην αντίστοιχη ηλικία.

 

Καλή συνέχεια στο παλικάρι και εις ανώτερα, σίγουρα θα πάει παραπάνω.

[Nikolas]

Τεχνική δε σημαίνει να παίζεις γρήγορα! Όσο πιο νωρίς το μάθει κάποιος αυτό, τόσο πιο μπροστά θα πάει. "Εσείς" οι κιθαρίστες το έχετε αυτό... ("εμείς" οι πιανίστες έχουμε άλλα... ντάξει...). Το να ζηλεύει κανείς κάτι τέτοιο, για μένα καθαρά φτάνει στα όρια της μανίας. Ναι έχει βασείς, κλπ, αλλά η μουσικότητα κλπ είναι που προέχει τελικά στη μουσική (φυσικά δεν μιλάω να χάνει νότες γιατί λιώνει στο μέλι παίζοντας ένα αργό κομμάτι, έτσι;).

 

Παιδιά που σπρώχνονται απο νωρίς στην αρένα, κατα κύριο λόγο καταστρέφονται. Σχεδόν όλα τα παραδείγματα είναι έτσι. Γιατί είναι πολύ απλό: Ένα παιδί θαύμα, παύει πολύ σύντομα να είναι παιδί. Και μετά έχει να κονταροχτυπηθεί με άλλους ενήλικες, και μεγαλύτερους και ταλεντάρες. Και εκεί δεν υπάρχει το "εεε μικρός είναι θα μάθει", κλπ. Και έτσι πάει...

 

Αν αυτό το παιδί, ή όποιο παιδί, μάθαινε ότι η σημασία της μουσικής είναι στην επικοινωνία, αντί να στοχεύει στις επιδώσεις, μπορεί να ήταν καλύτερη η μουσική σήμερα. Και οι συνήθεια είναι που εμποδίζει άτομα σαν το παλικαράκι (που δε το ξέρω προσωπικά, μακάρι να πάει μπροστά, να ακολουθήσει τα όνειρά του, έτσι; Πήρα έναυσμα απο το βίντεο) να μπουν στο σωστό δρόμο, καθώς και το "ψώνιο" που σαφέστατα έρχετε σε τέτοια νεαρή ηλικία.

[kosh]

("εμείς" οι πιανίστες έχουμε άλλα... ντάξει...).

 

άν μπορείς ανέλυσε λίγο, με ενδιαφέρει...

[Jasemeister]

Ε εντάξει, 8 ετών είναι ο σπόρος, η μουσικότητα έρχεται και με την εμπειρία  ;)

 

Μπράβο του πάντως, από μικρός φαίνεται ότι έχει καλό γούστο (ibanez, διπλοί, locking trem, shred)  :D

[spiros69]

Ας κανουμε απλά μια σκέψη...στα 8 εμείς τι παίζαμε?? :'( :'( :'(

[zestair]

Κάτι τέτοιο μήπως;;;  8)

 

[ReCoC]

Κάτι τέτοιο μήπως;;;  8)

 

[Nikolas]

άν μπορείς ανέλυσε λίγο, με ενδιαφέρει...

Απλά, έχω παρατηρήσει, ορθώς ή όχι, ότι πολύ κιθαρίστες έχουν μια εμμονή με τις χορδές, τα ξύλα, κλπ. Καθως και πολλοι έχουν κόλημα με την ταχύτητα.

 

Οι πιανίστες απο την άλλη, δεν ενδιαφέρονται και πολύ για το όργανό τους. Αφενώς τα καλά όργανα (Steinway) είναι απλά της τάξης των 30,000$ και πάνω, αφετέρου είναι πιάνα με ουρα που, σηνήθως δε χωράνε στο σπίτι. Και επίσης δε βάζουν χέρι μέσα, δε φτιάχνει κάποιος πιάνα, όπως φτιάχνονται κιθάρες, ούτε κάν το κουρδίζει σηνήθως το πιάνο του.

 

Το άλλο σημείο, είναι σημείο ρεπερτορίου. Οι κιθαρίστες (ηλεκτρικοί), έχετε μια "τάση" προς την ταχύτητα, όπως είπα, και σε κάποια πράγματα που φέρουν προς Baroque καταστάσεις (οι κλασικοί). Ρομαντισμός δεν παίζει ιδιαίτερα. Αντίθετα οι πιανίστες είναι μέλι, ρομαντισμός και τίποτα άλλο σηνήθως. Αγαπημένοι συνθέτες ο Chopin, ο Rachmaninov κλπ, ότι πιο δακρυβρεχτο το καλύτερο.

 

Αυτό εννοούσα, τέλος πάντων.