Καλό τραγούδι: το δυσκολότερο πράγμα...;

[playloud]

Παντως, χωρις σε καμμια περιπτωση να αμφισβητω την συνθετικη ικανοτητα των Beatles, τα κομματια τους μαλλον ειναι προιον "ενορχηστρωσης" παρα "συνθεσης" μιας κι αν τα δεις γραμμενα (πχ στο βιβλιο Beatles complete) σε καμμια περιπτωση οι Beatles ΤΟΤΕ δεν ηξεραν τετοια ακκορντα, μιας και μονο ματζορομινορα επαιζαν. Spector δεν τον ελεγαν τον τυπα? ΑΥτος την εκανε την δουλεια.

Εννοειται ομως οτι (τα περισσοτερα) ηταν κομματαρες

 

KINKS= Θεοι? Αυτο ειναι;

[audiokostas]

Παντως, χωρις σε καμμια περιπτωση να αμφισβητω την συνθετικη ικανοτητα των Beatles, τα κομματια τους μαλλον ειναι προιον "ενορχηστρωσης" παρα "συνθεσης" μιας κι αν τα δεις γραμμενα (πχ στο βιβλιο Beatles complete) σε καμμια περιπτωση οι Beatles ΤΟΤΕ δεν ηξεραν τετοια ακκορντα, μιας και μονο ματζορομινορα επαιζαν. Spector δεν τον ελεγαν τον τυπα? ΑΥτος την εκανε την δουλεια.

Εννοειται ομως οτι (τα περισσοτερα) ηταν κομματαρες

 

KINKS= Θεοι? Αυτο ειναι;

 

Οχι ότι διαφέρουν πολύ οι απόψεις μας, κι εγώ κάτι τέτοιο πιστεύω αλλά δεν είμαι απόλυτα σίγουρος. Η ανάλυση της βάσης είναι προϊόν ενορχήστρωσης αλλά οι αρχικές μελωδίες ήταν προιόν ευφυιας. Ακατανόητης μεν για τρία βλαχοαγγλάκια (ο Ringo ΔΕΝ έχει σχέση με τη μουσική) αλλά επαναλαμβανόμενα αποδεικνυόμενης. Ασε που πιστεύω ότι George & Paul ήξεραν τα πονηρά τ' ακκόρντα. Ο John έβαζε το 50% της έμπνευσης.

Μάλλον. Δεν ήμουν εκεί. Εικάζω. Ο Νίκος πρέπει να το χει ψάξει.

[Nestoras]

Ο George Martin ήταν ο παραγωγός- ενορχηστρωτής. Ο Phil Spector ανακατεύτηκε μόνο στο Let it be πιθανόν για να δώσει άλλον αέρα- ήχο ή για να τονώσει τις πωλήσεις τους (άλλαζε γαρ η μουσική το '69-'70). Σίγουρα ο Μartin έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο αποτέλεσμα αλλά μόνο εκεί. Οι συνθέσεις, τα φωνητικά, το πλέξιμο, η χημεία, είναι Beatles. Αν ήταν μονο θέμα παραγωγής τότε θα έπρεπε να μιλάμε το ίδιο κολακευτικά και για τους Bay city rollers στους οποίους επίσης έκανε παραγωγή.(Αλλά και σε άλλους, αλλά μη με βάλετε να ψάξω στη δισκοθήκη μου).

[Superfunk]

Spector δεν τον ελεγαν τον τυπα? ΑΥτος την εκανε την δουλεια.

 

 

μαλλον θα αναφερεσαι στον ΠΑΡΑΓΩΓΟ τους   Sir George Martin

 

http://en.wikipedia.org/wiki/George_Martin

 

ΟΛΑ τα ακκορντα τα "ηξεραν" οι μαγκες (μη ξεχνας οτι εκεινη την εποχη τα "περιεργα" ακκορντα δεν θεωρουνταν και τοοοσο περιεργα μια και ηταν ακομα πολυ κοντα η εποχη των big bands αλλα και του rock n' roll οπου κατα κορον τα χρησιμοποιουσαν ολοι,αλλα μη ξεχνας επισης οτι ο Harrison ηταν "σπουδαγμενος" κιθαριστας )  και φυσικα ΜΟΝΟΙ τους τα εγραψαν και οχι μονο τα ηξεραν αλλα εκαναν και απο μονοι τους ολα τα "πονηρα" που χαρακτηριζουν τον ηχο τους(θα δεις ας πουμε οτι σε οσα κομματια τους εχουν π.χ. ενα ρε εβδομης μινορε η μια κιθαρα παιζει το ρε7μιν αλλα η αλλη ειτε φα ματζορε είτε ρε μινορε (πολλες φορες εναλλαξ) και αλλα πολλα τετοια "κουφα") για να μη μιλησουμε βεβαια για το ΔΥΝΑΤΟ τους σημειο (τα καλυτερα φωνητικα ever) τα οποια ηταν προϊον εξαντλητικης μελετης και εργασιας. ;)

 

η "βρωμα" οτι οι Beatles δεν ηξεραν να "παιζουν" ειναι μια τεραστια μπουρδολογια (και πολλες φορες ξεκινουσε απο το γεγονος οτι...τολμουσαν να χρησιμοποιησουν ..καποταστα ακομα και στο μπασο,οχι βεβαια επειδη δεν ηξεραν να παιζουν αλλα για "ηχητικους" λογους),επισης ο Ρινγκο ηταν ΤΡΟΜΕΡΟΣ ντραμμερ (και ο μοναδικος που θα μπορουσε να παιξει με τους Beatles).

 

φυσικα ως arranger & producer o Martin επαιξε τεραστιο ρολο αλλα αν δεν υπηρχε το ΥΛΙΚΟ δεν θα μπορουσε να κανει τιποτα.

 

οι Beatles ηταν απλα geniuses & απλα δεν προκειται να επαναληφθει ενα τετοιο φαινομενο.

 

Οσο για τον Spector εδω εχει καποιες ωραιες πληροφοριες για το  μπερδεμα τους με τους Beatles (στα τελευταια τους)

 

In 1970, Allen Klein, manager of The Beatles, brought Spector to England. While producing John Lennon's hit solo single "Instant Karma!", which went to #3, Spector was invited by Lennon and George Harrison to take on the task of turning the Beatles abandoned "Get Back" recording sessions into a usable album. Spector went to work using many of his production techniques, making significant changes to the arrangements and sound of some songs. The resulting album, Let It Be, was a massive commercial success and topped the US and UK charts. The album also yielded the #1 single, "The Long and Winding Road". Although viewed as a major creative comeback for Spector, it may also have contributed to the contentious Beatles breakup, as Spector added what some[citation needed] considered inappropriate choir and orchestral arrangements to Lennon's "Across the Universe", and Harrison's "I Me Mine". His overdubbing of "The Long and Winding Road" infuriated its composer, Paul McCartney, especially since the work was allegedly completed without his knowledge and without any opportunity for him to assess the results. In 2003, McCartney spearheaded the release of Let It Be... Naked, which stripped the songs of Spector's input. Spector later stated that McCartney's complaints were "bullshit" and did not stop McCartney from accepting the "Best Musical Score" award at the 1971 Academy Awards for the Let It Be soundtrack.

 

However, both John Lennon and George Harrison were satisfied with the results, and Let It Be led to Spector co-producing albums with both ex-Beatles. For George Harrison's multi-platinum album All Things Must Pass (#1, 1970), Spector provided a cathedral-like sonic ambiance, complete with ornate orchestrations and gospel-like choirs. The LP yielded two major hits: "My Sweet Lord" (#1) and "What Is Life" (#10). That same year, Spector co-produced John Lennon's Plastic Ono Band (#6) album, which featured a very different, sparse and raw sound.

 

In 1971, Spector was named director of A&R for Apple Records. He held the post for only a year, but during that time he co-produced the single "Power to the People" with John Lennon (#11), as well as Lennon's chart-topping Imagine album. The album's title track, which hit #3 upon its release and #1 after Lennon's murder, is frequently considered to be one of the greatest pop songs of all time. With George Harrison, Spector co-produced Harrison's "Bangla-Desh" (a #23 hit) and wife Ronnie Spector's "Try Some, Buy Some" (which made it to #77). Also that year, Spector recorded the music for the #1 triple album The Concert For Bangla Desh. The album later won the "Album of the Year" award at the 1972 Grammys. Despite being recorded live, Spector used up to 44 microphones simultaneously while recording to create his trademark Wall of Sound.

 

Lennon retained Spector for the 1971 Christmas single "Happy Xmas (War Is Over)" and the poorly-reviewed 1972 album Some Time In New York City (#48). Similar to the unusual pattern of success that Spector's A Christmas Gift For You experienced, "Happy Xmas (War Is Over)" also stalled in sales upon its initial release, only later to become a fixture on radio station playlists during the holiday season. In 1973, Spector participated in the recording sessions for what would be Lennon's Rock 'n' Roll album (#6). It was during these sessions that Spector's relationship with Lennon ended; some versions claim that the producer suffered a breakdown in the studio, brandishing a gun and disappearing with the Rock 'n' Roll tapes, although Spector biographer Dave Thompson places most of the blame on the out-of-control behavior of Lennon and his entourage. After several months, Lennon retrieved the tapes and finished the album himself.

[koxcygr]

To θεμα ειναι πως κανανε τα τραγουδια τους τοσο καλα!!!! Αρα για μενα το ολο θεμα ειναι το πως καθεσε με τις ωρες μαζι με τα φιλαρακια σου και σχεδιαζεις το πως θα βγει χωρις βεβαια να σκεφτεσε το πως θα ακουγετε.  Στις μερες μας παρα πολυ κοσμος προσπαθει να βγαλει κατι που εχει ηδη ακουσει ή κατι στο οποιο να μοιαζει σε αυτο που εχει ακουσει με αποτελεσμα να ειναι κατι το οποιο επαναλαμβανετε και καθε φορα με χειροτερο τροπο.

[playloud]

Ναι ρε Νικο, καμμια ΑΠΟΛΥΤΩΣ αμφισβητιση για το ταλεντο και την χημεια (ειδικα στις φωνες υποκλινομαι οσο υποκλινομαι στις 2 κιθαρες στους Lizzy). Με την διαφορα οτι εχω ΠΟΛΛΑ video LIVE των Beatles και τα πραγματα ΔΕΝ ειναι ετσι. Το παιξιμο και τα ακκορντα ηταν τα τυπικα.

Στο στουντιο βεβαια ειμαι σιγουρος οτι κανανε παπαδες. Εχω κι εγω παθει πλακα με τις αρμονιες που "δημιουργουσαν". Γι αυτο λεω μηπως ηταν ο αλλος ο Sir kamoutsikhs απο πανω και ...... ενορχηστρωνε.

ΚΑΙ ΠΑΛΙ λεω χωρις αμφισβητηση για  το what was there..

 

Το μυστικο για το "καλο" τραγουδι παντως το εχω ακουσει απο τον Κηλαηδονη (αν δεν κανω λαθος), "....να σου θυμιζει σιγουρα κατι, χωρις να μπορεις να βρεις ΤΙ"

[Superfunk]

Με την διαφορα οτι εχω ΠΟΛΛΑ video LIVE

 

ρε συ το 99% αυτων ειναι... PLAYBACK.. ;D ετσι κι αλλοιως ΕΛΑΧΙΣΤΑ live (για το μεγεθος τους) εκαναν (με εξαιρεση την πρωτη περιοδο τους), απο το 1966 και μετα ηταν καθαρα studio band .

[bihlas87]

Σίγουρα η μουσική Bihlas, αλλά επειδή μιλάμε για τραγούδι, σίγουρα μετράει και ο στίχος. Ειδικά αν είναι και ελληνικό, δεν το συζητώ. Εν αρχή ειν ο λόγος.

Δεν θελω να γινομαι απολυτος, νεος ειμαι, μπορει να αλλαξει πολυ ο τροπος σκεψης μου στο μελλον. Θεωρω το χτισιμο ενος 'τραγουδιου' γυρω απο το στιχο και το ντυσιμο του με εναν ρυθμο και μερικες συγχορδιες, λαθος ξεκινημα για την διμιουργια μουσικης. Μου φαινεται σαν αδυναμια εκφρασης συναισθηματων μεσω της μουσικης συνθεσης και εμπορευματοποιηση μιας αλλης μορφης τεχνης (ποιησης) με σκοπο φυσικα το κερδος. Ειναι νομιζω πιο τιμιο απο πλευρας του καλλιτεχνη να ντυσει με στιχο (εστω και μετριοτατο) ομορφες μελωδιες παρα το αντιστροφο. Φαντασου εναν πινακα του οποιου ο δημιουργος δεν σε αφηνει να βγαλεις συμπερασματα μεσω της εικονας αλλα σου εξηγει τις ιδεες του με τη μορφη ενος ποιηματος σε μια γωνια του :).

[playloud]

Πιστεψε με αυτα που εχω ειναι 100% live. Δεν μιλαω γι αυτα τα ασπρομαυρα. Come on now, δεν νομιζεις οτι by now μπορω να ξεχωρισω τα playback ;D. Εχω μεγαλα πλοκαμια στην παρανομια εγω και βρισκω τετοια ;D. Live στην Ιαπωνια ας πουμε http://www.youtube.com/watch?v=8AoeM3V0LDg

(among others που δεν τα λεω γιατι ειναι.... κατεβασμενα)

[ReCoC]

Για μένα πάντως καλό τραγούδι είναι αυτό που καταφέρνει να με γεμίζει συναισθήματα. Να το ακούω και να πλημμυρίζομαι απο πάθος, αγάπη, συγκίνηση, οργή, χαρά κλπ κλπ. (Εξαιρούνται βέβαια αυτά που μου προκαλούν το συναίσθημα της αηδίας! :P). Αυτό βέβαια μπορεί να επιτευχθεί είτε με τον στοίχο είτε με την μελωδία είτε με την δομή είτε με όλα αυτά μαζί.

 

Βέβαια στον κάθε άνθρωπο διαφορετικά πράγματα του προκαλούν συναισθήματα. Πχ εγώ μπορεί να συγκινούμαι όταν ακούω:

"four thousand hungry children

leave us per our from starvation

while billions are spent on bombs

creating death showers"

 

ενώ εσύ να συγκινείσαι με το:

"Μη ρωτάς το γιατί

η αγάπη αυτή

έχει τώρα τελειώσει.

Η αγάπη η τόοοοοση"

 

Άρα γνώμη μου, εαν θέλεις το κομμάτι σου να "πουλήσει" πρέπει να αφουγκραστείς το ευρύ κοινό και να βρεις τι είναι αυτό που θα τους προκαλέσει περισσότερα συναισθήματα. Εαν απο την άλλη δε σε ενδιαφέρει να πουλήσεις αλλα σε ενδιαφέρει η τέχνη τότε μάλλον θα πρέπει τα δικά σου συναισθήματα να αποτυπώνονται στο τραγούδι σου έτσι ώστε όποιος το ακούει να νιώθει τα ίδια πράγματα με σένα.