Καλό τραγούδι: το δυσκολότερο πράγμα...;

[audiokostas]

delete me please!

:D

 

Ελα βρε σύ. Μη το παίρνεις τόσο κατάκαρδα. Δεν ήταν τόσο σοβαρό.  ;D

 

[marathon]

:D

Ελα βρε σύ. Μη το παίρνεις τόσο κατάκαρδα. Δεν ήταν τόσο σοβαρό.  ;D

Καλά σου λέει...μην κάνεις τον μπεμπέκο!!! Άσε που όταν θα δώσουν συναυλίες σαν EYE & PLAY, θα πάμε να τους πετάξουμε γιαούρτια (παίζουν δε παίζουν καλά!!!)

[audiokostas]

Κι ο δίσκος ......"The Protocol of Loudness"

 

Ψσσσσσσσσσστ τρομερό.

Κράτα δύο για τα πιτσιρίκια μου  ;D

[marathon]

Κράτα δύο για τα πιτσιρίκια μου  ;D

Γιαούρτια?

[audiokostas]

Γιαούρτια?

 

Δίσκους (λόγω ηλικίας θα το βγάλουν σε βινύλιο) φίλε Marathon.

Τα γιαουρτάκια, ένα θα πετάξουμε (με όποιο χέρι δεν πονάει) και ένα θα φάμε μισό μισό, παπούλη  ;D

[Jasemeister]

(Πήγα να κάνω παράθεση αλλά δεν ξέρω αν την έκανα καλά...)

 

Το θέμα του καλλιτέχνη όμως φίλε μου, δεν είναι μόνο αυτό. Εννοώ ότι σκοπός δεν είναι μόνο να εκφραστεί, αλλά και να μοιραστεί, να επικοινωνήσει και να γνωστοποιήσει. Ως εκ τούτου, δεν είμαι υπέρ του "εγώ έτσι το έκανα, έτσι μου βγήκε, και όποιος το πιασε το πιασε", είναι και η μεγαλύτερη λούμπα που πέφτει ένας δημιουργός. Πρέπει να το κάνει και με τρόπο που θα αγγίξει τον άλλο εύκολα, άμεσα και με τη μια (όσο περισσότερο μπορεί φυσικά). Αυτό που θέλει να πει να τον κάνει να νομίσει ότι τον αφορά κι αυτόν...!!!

 

Αυτό λέω και γω φίλε μου, η έκφραση είναι το πρώτο βήμα για να γνωστοποιήσεις, να επικοινωνήσεις και να μοιραστείς.

 

Η έπαρση που αναφέρεις είναι οπωσδήποτε μεγάλη λούμπα, για να καλύψουμε τις ανασφάλειές μας. Δεν εννοούσα να πάμε προς τα εκεί αλλά ακριβώς να ξεπεράσουμε αυτές τις λούμπες.

 

υ.γ. αγόρια είστε πολυβόλα σήμερα  8)

[sonap]

Η έπαρση που αναφέρεις είναι οπωσδήποτε μεγάλη λούμπα, για να καλύψουμε τις ανασφάλειές μας. Δεν εννοούσα να πάμε προς τα εκεί αλλά ακριβώς να ξεπεράσουμε αυτές τις λούμπες.

 

 

Δεν το αναφέρω τόσο ως έπαρση όσο ως προς το ότι είναι η συνήθης, εύκολη δικαιολογία όταν ο καλλιτέχνης "κολλάει". Δηλαδή όταν δεν μπορεί να βρει διέξοδο, αυτό που έχει εμπνευστεί να το κάνει προσιτό και στον δέκτη, πετάει ένα "έτσι μου βγήκε, καλλιτέχνης είμαι κλπ κλπ" και δεν το παιδεύει περισσότερο. Κι εδώ έρχονται οι χαρισματικοί δημιουργοί και τραγουδοποιοί, που λες και γεννήθηκαν με το εν λόγω χάρισμα, που με απίστευτη ευκολία έχουν την αμεσότητα.

[Thanocaster]

:D

 

Ελα βρε σύ. Μη το παίρνεις τόσο κατάκαρδα. Δεν ήταν τόσο σοβαρό.  ;D

 

Καλά σου λέει...μην κάνεις τον μπεμπέκο!!! Άσε που όταν θα δώσουν συναυλίες σαν EYE & PLAY, θα πάμε να τους πετάξουμε γιαούρτια (παίζουν δε παίζουν καλά!!!)

;D ;D ;D Για το double post το έγραψα το delete me please.  ;)

 

 

[bloody_sunday]

Αλλα παλι κομματια, δεν σε πιανουν απο το λαιμο, κι ομως, ακουγοντας τα και "χωνευοντας" τα τελικα, σου αρεσουν πολυ περισσοτερο απο αυτα που ισως σου αρεσαν απο το 0.01

 

Είναι πολύ σωστό αυτό, και μέχρι σήμερα δεν έχω κατασταλάξει ποιο είναι το πιο "θεμιτό", ή αν προτιμάτε ποιο κάνει ένα τραγούδι/άλμπουμ πιο αξιόλογο: αυτό που σου αρέσει με την πρώτη ή με αρκετές ακροάσεις; Αυτό που απαιτεί να το αποκρυπτογραφήσεις ή αυτό που σου αιχμαλωτίζει το μυαλό από το πρώτο δίλεπτο; Μου αρέσει να κάνω την ερώτηση αυτή μόλις μου δοθεί η ευκαιρία, και την έχω κάνει σε πολλούς, του χώρου της μουσικής / media και εκτός. Mην απαντήσετε "και τα δυο" γιατί το θεωρώ υπεκφυγή. Τοποθετηθείτε υπέρ του ενός ή του άλλου... και το ωραίο είναι ότι η απάντηση συνδέεται άμεσα και με τον τίτλο του θρεντ.  ;)

[bihlas87]

αυτό που σου αρέσει με την πρώτη ή με αρκετές ακροάσεις; Αυτό που απαιτεί να το αποκρυπτογραφήσεις ή αυτό που σου αιχμαλωτίζει το μυαλό από το πρώτο δίλεπτο;

Πολυ ωραια ερωτηση  ;). Μαλλον αυτο που εχει καποιο στοιχειο που θα σου κανει ενα κλικ στο πρωτο ακουσμα και θα σε προκαλεσει να το ξανακουσεις για να το αποκρυπτογραφησεις.