100+ χρόνια ηχογραφήσεων... εξέλιξη, στασιμότητα και οπισθοδρόμηση

[marathon]

Η διαδικασια της προσφορας και της ζητησης αναδεικνυει τα τεχνολογικα αυτα επιτευγματα : melodyne επειδη η τραγουδιαρα δεν μπορει να ειναι σταθερη  στην τονικοτητα,πολλαπλα takes και κοψε-ραψε για εγγραφη ενος σολο επειδη ο κιθαριστας δεν ξερει να το παιζει καλα καλα,επεξεργασια στα τυμπανα επειδη ο ντραμερ δεν ειναι μετρονομος και δεν εχει δυναμικες...

Γι αυτό λέω ότι όλοι κρίνονται στο live...εκεί δεν κρύβεσαι

 

Δλδ άλλο θα σου κάνει ο κομμωτής, άλλο θα κάνεις μόνος.Το ένα πιο κοντα στα βιομηχανικά στάνταρντς το άλλο πιό προσωπικό...

Εδώ διαφωνώ ΚΑΘΕΤΑ. Στο τι μπορείς να κάνεις μόνος σου. Άλλη η δουλειά του μουσικού και άλλη του ηχολήπτη. Και αυτό είναι το "κακό" που έχει κάνει η τεχνολογία. Μουσικούς που νομίζουν ότι είναι ηχολήπτες και ηχολήπτες που το παίζουν δημιουργοί...πολύ σπάνια βρίσκεις όλα αυτά τα ταλέντα σε ένα άτομο

 

[blue]

Γι αυτό λέω ότι όλοι κρίνονται στο live...εκεί δεν κρύβεσαι

 

Χωρις να διαφωνω,να διακρινουμε καποιες περιπτωσεις : καποια πραματα δεν γινεται να παιχτουν live γιατι το τεχνολογικο βοηθημα εχει επιδρασει κατα την παραγωγη (πχ το mutronics mutator στο σολο του Paranoid android) ,πηγαινοντας την κατασταση ενα βημα μπροστα,  και καποια αλλα δεν ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ live γιατι η μπαντα εχει 3 κιθαριστες που παιζουν πεμπτες στο ιδιο voicing.

 

Στην 1η περιπτωση η τεχνολογια χρησιμοποιηθηκε για να προωθησει τη φαντασια του δημιουργου σε περιοχη που νωριτερα δεν γινοταν να βρεθει και στη 2η χρησιμοποιειται κατα την παραγωγη για να διορθωσει αυτο που ηδη εχουν κανει λαθος οι μουσικοι.

[Jasemeister]

Αναμφίβολα η εξειδίκευση σε εναν τομέα όπως του ηχολήπτη αποδίδει μια ξεχωριστή θέση σ'αυτόν ο οποίος έχει τα απαραίτητα φόντα, την όρεξη και ίσως τις ευκαιρίες να εξελιχθεί. Ο άνθρωπος αυτός είναι πολύτιμος συνεργάτης και μπορεί να προσθέσει μεγάλη αξία στο τελικό αποτέλεσμα. Μπορεί όμως και να το χαντακώσει τελείως, από άποψη του μέσου ακροατή ή το "όραμα" του μουσικού. Δεν υπάρχει κάποιο στάνταρ ηχοληψίας, δηλ. ενας κορυφαίος ηχολήπτης δεν είναι ίδιος με εναν άλλο κορυφαίο ηχολήπτη. Σίγουρα μπορεί και ενας μουσικός να αποκτήσει κάποιες εμπειρίες και καλές γνώσεις και να κάνει καλή δουλειά χωρίς να είναι κορυφαίος. Απλά αυτό αναγκαστικά χρειάζεται χρόνο και χρήμα, τα οποία θα μπορούσε να διαθέσει στη δική του εξειδίκευση (την μουσική).

 

Άλλη μια περίπτωση δηλ. jack-of-all-trades vs. absolute guru. To καθένα έχει τα προτερήματα και τα μειονεκτήματά του και διαλέγεις αναλόγως τους στόχους σου.

 

Άρα καλό το κομμωτήριο αλλά δε βλάπτει να ξέρεις και πέντε πράματα και συ να μπορείς να του εξηγήσεις καλύτερα πως θες να σε κουρέψει  ;)

[marathon]

Άρα καλό το κομμωτήριο αλλά δε βλάπτει να ξέρεις και πέντε πράματα και συ να μπορείς να του εξηγήσεις καλύτερα πως θες να σε κουρέψει  ;)

Προφανώς, ξερόλας και guru να μη το παίζεις (και επίσης προφανώς δεν εννοώ εσένα βεβαίως, βεβαίως...)

[nikodemos]

....νομίζω πως η εξειδίκευση, η κατοχή της τεχνογνωσίας και ο καταμερισμός των ρόλων (όλων....μουσικών, ηχοληπτών κλπ) των εμπλεκομένων - συντελεστών στην παραγωγική διαδικασία μιας ηχογράφησης είναι κάτι που σίγουρα έχει μεταβληθεί μαζί με την γενικότερη εξέλιξη του συγκεκριμένου χώρου.......όπως και ο τρόπος που αυτά αποκτούνται.

 

παραθέτω ένα , νομίζω σχετικό, παλαιότερο ποστ που έχουμε ήδη συζητήσει......είναι και αυτός ένας τομέας που με τα χρόνια έχει μεταβληθεί.......λίγο προς το καλύτερο....λίγο προς το χειρότερο....θα δείξει ::)

 

...αυτή η απορία νομίζω πως θέτει τις βάσεις για μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση σχετικά με τον τρόπο που διαμορφώνεται (ή πρέπει να διαμορφώνεται) και να διδάσκετε (μεταβιβάζεται) η έννοια του sound engineering ως γνωστικού αντικειμένου χθες, σήμερα αλλά και άυριο.

 

η γνώση οδηγεί στην απόκτηση (και χρήση) του εξοπλισμού ή ο εξοπλισμός (και η χρήση του) στην γνώση? ??? ::)....αυτό και αν είναι τεράστιο θέμα για συζήτηση ;D ;D ;D

 

Αναφέρομαι φυσικά στον τρόπο με τον οποίο αποκτάται η γνώση στο συγκεκριμένο αντικείμενο γενικότερα

 

Σίγουρα η τεχνολογική πρόοδος επιφέρει αλλάγες όχι μόνο στην ίδια την διαδικάσία και στις γνωστικές πτυχές της τέχνης των ηχογραφήσεων αλλά και στην τρόπο κατάρτισης και απόκτησης της τεχνογνωσίας....

 

Ως πριν κάποια χρόνια ο "δρόμος προς την ηχοληψία" ( ;D) ήταν ο προσωπικός πειραματισμός και το διάβασμα, coffee boy σε κάποιο recording studio ή "hamalizer" σε κάποιο PA, αργότερα βοηθός "γενικών καθηκόντων" (ίσως και tape op) , μετά assistant engineer κλπ κλπ.....κάποιοι θα γινόντουσαν ηχολήπτες, κάποιοι θα μέναν και θα εξειδικεύονταν ως τεχνικοί, κάποιοι θα ειδικευόντουσαν στην μίξη, κάποιοι στον "ζωντανό" ήχο κλπ κλπ

 

Σήμερα το σύνηθες είναι κάποια σχολή "μουσικής τεχνολογίας"(ότι και αν μπορεί να σημαίνει αυτό ::)) διάρκειας 1-3 ετών, ένα "αξιόλογο και επαγγελματικό computer DAW" (sorry θα έσκαγα αν δεν το ξαναέγραφα ;D ;D ;D) και voila....

.....ένας pro ηχολήπτης (επίσης ότι και αν μπορεί να σημαίνει αυτό σε μια χώρα σαν την Ελλάδα ...) έτοιμος να κατακτήσει την αγορά

 

Δεν θεωρώ ότι η πρώτη προσέγγιση είναι η απόλυτα σωστή (για την ακρίβεια θεωρώ πως δημιουργεί κενά, δύσκολα να καλυφθούν αλλά και ενέχει τον κίνδυνο της υποκειμενικης και μονόπλευρης θεώρησης ενός θέματος με άπειρες πτυχές και μονοπάτια) ....αλλά σίγουρα ούτε και η δεύτερη.

Και δεν νομίζω πως τίθεται θέμα "θεωρητική vs εμπειρικής - πρακτικής γνώσης", τουλάχιστον όχι απόλυτα και όχι από εμένα....

 

Πιθανότατα ο πραγματικά σωστός δρόμος να βρίσκεται (όπως συνήθως) κάπου στην μέση......σε έναν ισόποσο καταμερισμό θεωρητικής και εμπειρικής - πρακτικής κατάρτισης, παρακολούθησης των εξελίξεων και αφομείωσης της "παράδοσης", καθοδήγησης και προσωπικού πειραματισμού, διαβάσματος και (κυριολεκτικής) επαφής με εξοπλισμό, αναζήτησης απόψεων και προσωπικών (σωστών και λάθος) επιλογών, αντικειμενικών αξιωμάτων και υποκειμενικών θεωρημάτων, δημιουργία προσωπικής αντίληψης και κρίσης.......και σίγουρα όλα αυτά είναι δύσκολο να γίνουν μοναχικά , χωρίς οργάνωση και καλώς εννοούμενη καθοδήγηση μέσω της εμπνευσμένης διδασκαλίας (όχι απίθανο - ειδικά σήμερα - αλλά δύσκολο....η καθοδήγηση όσο δεν αποτελεί πατρονάρισμα είναι πάντα επιθυμητή στον συγκεκριμένο χώρο)

 

Αυτό που προσωπικά με ανησυχεί είναι πως ενώ συνήθως η τεχνολογική πρόοδος επιφέρει και καλύτερη εκπαίδευση αλλά και εξειδίκευση, στον δικό μας χώρο και απ'όσο μπορώ να αντιληφθώ έχει πολλές φορές σχεδόν τα αντίθετα αποτελέσματα......νομίζω πως σήμερα η εμμονή και η προσκόλληση σε τύπους και στερεότυπα είναι σχεδόν αντιστρόφως ανάλογη του καινοτομικού χαρακτήρα των νέων τεχνολογιών ενώ οι περισσότεροι "ασχολούμενοι με τον χώρο" μοιάζουν να είναι τα πάντα και τίποτα ταυτόχρονα :( .....Δεν αναφέρομαι βέβαια συγκεκριμένα  στην χώρα μας που η έννοια του "εμπειρικού" έχει μια ίσως ιδαίτερα κακή χροιά (....και λογικό σε μια χώρα χωρίς παράδοση στον χώρο) και η σύγκριση ανάμεσα στις 2 προσεγγίσεις που ανέφερα δεν έχει πάντα και πολύ νόημα (ούτε βέβαια είναι πάντα όπως τα περιέγραψα ;D ;D) ειδικά αν αναλογιστούμε την ελάχιστη σημασία που δίνεται στην διδακτική ικανότητα των εμπλεκωμένων (στην δυνατότητα δηλαδή να μεταδώσουν σωστά τις γνώσεις τους) αλλά και στον τυπικά "ελληνικό" τρόπο επιλογής τους στην πλειονότητα των περιπτώσεων....

...Φυσικά και αυτή η αίσθηση δεν αποτελεί κανόνα και σίγουρα υπάρχουν σε όλες τις περιπτώσεις εξαιρέσεις.

 

Μια άλλη σημαντική παράμετρος για μένα είναι το με ποια κριτήρια η συνέχεια και η εξέλιξη της  γνώσης στον συγκεκριμένο τομέα και γνωστικό αντικείμενο μετατρέπεται από εμπειρική - πρακτική διαδικάσία σε ένα καθαρά ακαδημαικό "προιόν", από ποιούς, γιατί (με ποιο σκοπό δηλαδή) και με ποιον τρόπο (και ποια αποτελέσματα - θετικά και αρνητικά) τελικά υλοποιήται. Φυσικά στις απαντήσεις εμπλέκονται πολλοί και διαφορετικοί παράγωντες όπως η ίδια η δομή των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών, ο τρόπος που λειτουργεί η αγορά εργασίας, οι τεχνολογική πρόοδος και οι αλλαγές που επιφέρει στις μεθόδους παραγωγής κλπ κλπ ......εξίσου σημαντικό όμως είναι το πως αντιμετωπίζουμε και εμείς οι ίδιοι ως άμεσα εμπλεκόμενοι (είτε ως "μάγοι" ::), "μαθητευόμενοι μάγοι" :o ή και απλοί θεατές του χώρου ;)) αυτή την κατάσταση.

[nikodemos]

 

 

Άρα καλό το κομμωτήριο αλλά δε βλάπτει να ξέρεις και πέντε πράματα και συ να μπορείς να του εξηγήσεις καλύτερα πως θες να σε κουρέψει  ;)

 

....νομίζω είναι αυτονόητο πως για να μπορούν να συννενοηθούν 2 ή περισσότεροι άνθρωποι είναι απαραίτητο να μιλάνε την ίδια γλώσσα ;)......

[marathon]

....νομίζω είναι αυτονόητο πως για να μπορούν να συννενοηθούν 2 ή περισσότεροι άνθρωποι είναι απαραίτητο να μιλάνε την ίδια γλώσσα ;)......

Όχι απόλυτα, γιατί ο μουσικός πρέπει να ξέρει τα του ηχολήπτη και το αντίστροφο? Συμφωνώ ότι πρέπει να έχει μια αίσθηση ο ένας τα του άλλου. Θεωρώ ότι πιο βασικά συστατικά είναι ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη

[Superfunk]

Προσωπικα νομιζω οτι τα πραγματα ειναι ΠΟΛΥ απλα και σχετιζονται ΜΟΝΟ με εναν πραγμα (οπως και καθε τι στη ζωη αλλωστε.. ;D) :ΠΟΣΑ ΦΡΑΓΚΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ.

 

Αν ειχα τρελλα φραγκα ΦΥΣΙΚΑ και θα εκανα ολη μου τη μουσικη στα καλυτερα στουντιο του κοσμου ,με τους καλυτερους ηχοληπτες και,γιατι οχι,και με τους καλυτερους παραγωγους.  ;)

 

ΔΕΝ εχω ομως και δεδομενου οτι,οπως και το 99,9% των συνοδοιπορων μου ;D στην εναλλακτικη μουσικη σκηνη της χωρας μας,το cd που θα βγαλω θα πουλησει ελαχιστα πρεπει να ΣΤΑΘΜΗΣΩ τα εσοδα με τα εξοδα.ΔΕΝ γινεται αλλοιως.Προσωπικα και παντα στα πλαισια της ελληνικης πραγματικοτητας η υπαρξη του ταπεινου μου home studio με εχει οδηγησει σε δραματικα καλυτερες παραγωγες απο αυτες που εκανα παλια για εναν εξαιρετικα απλο λογο: την υπαρξη ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟΥ (& ΔΩΡΕΑΝ) χρονου.

 

ΦΥΣΙΚΑ και με τα μηχανησματα που εχω (αλλα και με τις ηχοληπτικες ικανοτητες που εχω) δεν θα βγαλω τον ιδιο (η καλυτερο) ηχο με ενα εξαιρετικο στουντιο,& τον...Nικοδημο στο τιμονι :), στις ΙΔΙΕΣ ωρες αλλα σιγουρα θα βγαλω καλυτερο (ειδικα αν μιλαμε για μιξη) σε σχεση με τις ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ωρες της ελληνικης ..εναλλακτικο-studio time ;D πραγματικοτητας ( με αλλα λογια καλυτερη θα βγει η μιξη που θα κανω μεσα σε 70 ωρες σπιτι μου παρα αυτη που θα κανει σε 2 ωρες καποιος στη "στουντιαρα" του),βεβαια ,και αυτο ειναι πολυ σημαντικο, πρεπει και να ΞΕΡΕΙΣ τι κανεις ;D...οχι να περιμενεις να γινεις ο Albini με τα presets των σπασμενων plug ins σου... ;D  

[nikodemos]

Όχι απόλυτα, γιατί ο μουσικός πρέπει να ξέρει τα του ηχολήπτη και το αντίστροφο? Συμφωνώ ότι πρέπει να έχει μια αίσθηση ο ένας τα του άλλου. Θεωρώ ότι πιο βασικά συστατικά είναι ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη

 

 

....δεν είπα να γνωρίζει ο ένας όσα γνωρίζει ο άλλος αλλά να μιλάνε την ίδια γλώσσα...έχει διαφορά.....αλλά αν θέλεις ένας ηχολήπτης που θέλει να θεωρεί τον εαυτό του ειδικευμένο στο tracking,mixing & editing ΠΡΕΠΕΙ να είναι και καλός μουσικός τουλάχιστον σε επίπεδο γνώσεων (και όχι απαραίτητα καριέρας ;D)

[Alter]

  παντως βλεπω οτι η τεχνογνωσια, καποια ανεση δηλαδη με υπολογιστες, μουσικα προγραμματα, καποια τριβη με home & studio recording κ.τ.λ.ειναι πλεον για τον μουσικο του 21 αιωνα οσο απαραιτητο ηταν το να διαβαζεις νοτες τους προηγουμενους. μπορεις και χωρις αυτο δηλαδη, αλλα ειναι τεραστιο πλεονεκτημα σε εναν χωρο που γινεται ολο και πιο δυσκολος. και οσοι προλαβαν τα home studio με τα τετρακαναλα/οκτακαναλα μπομπινες η τα πρωτα pro tools με τα απιστευτα ακριβα hardware σιγουρα εκτιμουμε τη δυνατοτητα να στησεις ενα budget στουντιο σημερα με ενα μικρο κλασμα των χρηματων που θα εδινες δεκα-δεκαπεντε χρονια πριν.. απο κει και περα, δεν νομιζω πως εχει αλλαξει κατι, δηλαδη, οποιος εχει πραγματικα κατι να πει και αξιζει στο χωρο του, θα προχωραει...