100+ χρόνια ηχογραφήσεων... εξέλιξη, στασιμότητα και οπισθοδρόμηση

[vageos]

Η "μοναξιά" του μουσικού είναι άκρως δημιουργική , παραγωγική και κάποιες φορές απαραίτητη.

Αρκεί να μη σε αρρωσταίνει...

Να μη σε οδηγεί ατέλειωτες μέρες μπροστά σε φωτεινές οθόνες και απομόνωση.

Που τελικά είναι κάτι διαφορετικό απο τη μοναξιά του δημιουργού.

 

Από την μικρή μου εμπειρία σε studio ηχογραφήσεων και ηχογραφήσεις, μπορώ να πω ότι νοιώθω πολύ ευτυχισμένος που μπορώ πλέον να καταγράψω αυτό που ακριβώς φαντάζομαι ως δημιουργός, με τη βοήθεια της τεχνολογίας , την οποία σήμερα μπορεί κάποιος να κατανοήσει και να χρησιμοποιήσει πολύ ευκολότερα απ΄ότι πριν από μια εικοσαετία σχεδόν.

Σίγουρα το αποτέλεσμα ηχητικά , μπορεί να μην είναι αυτό του επαγγελματικού studio ηχογράφησης αλλά είμαι πεπεισμένος ότι πολύ συχνά είναι πολύ κοντα.

Και είμαι αρκετά ικανοποιημένος που μπορεί οποιοσδήποτε να ακούσει τα τραγούδια μου στο myspace και  να τα διαχειρίζομαι εγώ όπως θέλω και όχι μια τυχαία   εταιρεία Δίσκων που θα έβγαζε μια χιλιάδα αντίτυπα, για να δικαιολογηθεί στην Εφορία  ή για να κάνει την αρπαχτή της από μια πιθανή "επιτυχία" και να βγάλει δεκάδες συλλογές αποδίδωντάς σου μηδενικά ποσοστά.

Και καλά να πάθει η βιομηχανία παραγωγής μουσικής , που δεν ξέρει πώς να διαχειριστεί όλη αυτη την έκρηξη .Γι αυτό και δεν υπάρχει πρόοδος και εξέλιξη στα μέσα εγγραφής.

Εξάλλου, το κοινό θέλει απλά να ακούσει ένα αγαπημένο τραγούδι, έναν αγαπημένο καλλιτέχνη και δεν  έχει σημασία σε τι στερεοφωνικό (ή ....στερεοφΟνικό) θα το αναπαράγει.

 

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια νοοτροπία επιστροφής στην φυσικότητα του ήχου και των οργάνων...Χωρίς πολλά πολλά ενδιάμεσα (ασφαλώς ανάλογα το είδος και τα γούστα των δημιουργών). Χωρίς αυτό να απλοποιεί τα πράγματα.Αυτό που ακούγεται όμως, είναι ουσιαστικά πρωτόγονο, με την καλή του έννοια.

Στα cd των Pearl Jam , αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι μέσα στο studio και ακούς τα τύμπανα όλο και πιο κοντα σου.

Αυτή η αμεσότητα εμένα με ενθουσιάζει.

Πόσο μακριά φεύγουν όλα, όσο προσθέτεις βάθια, delay ψευτοcompressores, και τα γυαλίζεις με EQ

Όχι ότι αυτές οι ηχογραφήσεις δεν είναι "πειραγμένες". Είναι όσο χρειάζεται και πολύ συχνά με πανάκριβα μηχανήματα.Αλλά όσο χρειάζεται.

Θεωρώ ότι όλο αυτό το κύμα του "έντεχνου" Ελληνικού, βαδίζει μέσα από αυτή την νοοτροπία της αμεσότητας στον ήχο και είναι και μια παράμετρος επιτυχίας...

 

Τελειώνοντας την σκέψη αυτή, θέλω να πιστεύω, ότι η έμπνευση του δημιουργού είναι εκείνη που φτιάχνει τη μουσική και όχι το καλογραμμένο cd.

Και την καλή παραγωγή την κάνει ένας καλός παραγωγός-τεχνικός ήχου και όχι τα μηχανήματα

[marathon]

και ίσως και η απαξίωση προς το σύνολο της διαδικασίας  

Aυτή η "απαξίωση" οφείλεται στους υπολογιστές, στην ημιμάθεια και σε αυτό που εγώ λέω "αδελφές και παλληκάρια, γίναμε μαλλιά-κουβάρια). Πόσοι εδώ μέσα (ας πούμε) δουλεύουν στο Logic ή στο Cubase, ενώ πραγματικά δεν χρειάζονται κάτι παραπάνω από το Garageband?

Ας μην αναφέρω το Photoshop (που λίγο πολύ όλοι έχουν?) Πόσοι ξέρουν ότι το πρώτο πράγμα που κάνεις στο Photoshop είναι να ρυθμίσεις τα Color Settings ώστε να αντιστοιχούν στα ευρωπαϊκά πρότυπα και όχι στα Αμερικάνικα (όπως είναι τα default του προγράμματος)...

[pastelius]

Προσωπικά πιστεύω πως η ψηφιοποίηση του τρόπου αναπαραγωγής/καταγραφής της

μουσικής,απέσπασε ένα τεράστιο κομμάτι της "αυθεντικότητας της στιγμής" όπως μ αρέσει

να το λέω.

Στα studios της Motown ήταν όλα γραμμένα live,ας πούμε,και είναι οι πιο

ποιοτικές (ή αλλιώς εξαιρετικές) παραγωγές που έχω ακούσει ποτέ μου.Η ενέργεια που

βγάζουν οι μουσικοί μεταξύ τους δεν αναπαράγεται με κανένα τεχνολογικό μέσο i.m.o. :)

 

 

[marathon]

Στα studios της Motown ήταν όλα γραμμένα live,ας πούμε,και είναι οι πιο

ποιοτικές (ή αλλιώς εξαιρετικές) παραγωγές που έχω ακούσει ποτέ μου.Η ενέργεια που

βγάζουν οι μουσικοί μεταξύ τους δεν αναπαράγεται με κανένα τεχνολογικό μέσο i.m.o. :)

Αυτό όμως οφείλεται στη ποιότητα της (πρωτόγονης) παραγωγής ή στη ποιότητα των τότε μουσικών? (νομίζω ότι έρχεσαι στα λόγια μου περί ταλέντου)

[nikodemos]

Αυτό όμω οφείλεται στη ποιότητα της (πρωτόγονης) παραγωγής ή στη ποιότητα των τότε μουσικών? (νομίζω ότι έρχεσαι στα λόγια μου περί ταλέντου)

 

... και επιπρόσθετα η ικανότητα να "συμβιώσεις" μουσικά αλλά και στην ουσία ως κοινωνία μαζί με αρκετές ακόμη ετερόκλητες πιθανότατα προσωπικότητες υπηρετώντας έναν (έστω και περιορισμένο χρονικά) κοινό σκοπό για ένα χρονικό διάστημα μέσα σε ένα περιορισμένο χώρο όπως είναι ένα στούντιο ηχογραφήσεων ίσως αποτελεί ένα είδος μουσικού ταλέντου εξ'ίσου σημαντικού με την εκτελεστική ή συνθετική δεινότητα. Και σίγουρα είναι κάτι που οι ευκολίες της σύγχρονης τεχνολογίας και προσέγγισης το έχουν ατονήσει....

 

......πάντως εξακολουθεί να γίνεται και σήμερα πχ daptone με πολύ καλά αποτελέσματα....εννοείται πως δεν είναι όλες οι μουσικές το ίδιο και δεν μπορούν να βγαίνουν συνέχεια κόπιες από κάτι συγκεκριμένο ακόμη και αν είναι πανέμορφο......απλά ας αναλογιστούμε πόσα είδη και υποείδη μουσικής απλά δεν θα υπήρχαν αν είχαμε μείνει στην motown και στην sun records......έτσι για να κάνω και λίγο τον δικηγόρο του διαβόλου 

[pastelius]

Τις προάλλες μιλούσα με φίλο παραγωγό,για μια δουλειά που λέμε να παρουσιάσουμε,και

του έλεγα κάτι τέτοια περί στιγμής ,να πετύχουμε παρόμοιο ήχο με αυτόν της τότε soul,να ακούς το βήξιμο του drummer κτλ.κτλ. ,και μου λέει "Είσαι τρελλός?Έχεις μείνει πίσω.Όλα γίνονται ψηφιακά"  :o

[Earendil]

Δεν έχω καμία ιδέα απ'το αχανές πεδίο της ηχογράφησης. Οπότε δε θα σας κουράσω. :D

 

Το μόνο που θέλω να πω είναι πως θα μ'άρεσε να ξέρω πως κάθε σοβαρή μπάντα έχει κι από ένα Metanoia στο ενεργητικό της...όχι για να το κυκλοφορήσει, ντε και καλά.

 

Απλά για να μετρήσει τα πραγματικά άλογα του κινητήρα της σε ζόρικη διαδρομή.

[nikodemos]

...φίλε pastelius δεν μπορώ να καταλάβω τι σχέση έχει το αν ηχογραφεί κάποιος ψηφιακά ή αναλογικά με το τι ηχογραφεί και με ποια προσέγγιση και μεθοδολογία?.....ένα μέσο καταγραφής είναι...απλά...καλύτερο ή χειρότερο δεν έχει σημασία γι'αυτό που συζητάμε (και επίσης τελείως υποκειμενικό)....εκτός αν εννοείς την χρήση δειγμάτων στην θέση "ζωντανών" μουσικών....οπότε πάω πάσο....αλλά αυτό είναι δική σου επιλογή,σωστά?

 

...είναι πραγματικά λίγο κουραστική η διαρκής δαιμονοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας ::)

 

 

 

[marathon]

....εκτός αν εννοείς την χρήση δειγμάτων στην θέση "ζωντανών" μουσικών....οπότε πάω πάσο....αλλά αυτό είναι δική σου επιλογή,σωστά?

Άλλο τεράστιου ενδιαφέροντος θέμα. Εγώ -σαν ακροατής- και σαν midi guitars lover θεωρώ ότι έχουν φτάσει σε σημείο που το απλό αυτί να μην αναγνωρίζει το πραγματικό από το σαμπλαρισμένο όργανο.

Eσύ βέβαια nikodemos θα έχεις ακούσει περισσότερα (οπότε με ενδιαφέρει πολύ η άποψή σου)

[pastelius]

...είναι πραγματικά λίγο κουραστική η διαρκής δαιμονοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας ::)

 

 

Όχι,με παρεξήγησες :) Ειδικά στην ηλεκτρονική μουσική (ή ότι περιέχει ηλεκτρονικό στοιχείο)

έχει προσφέρει τα μέγιστα,φυσικά.Όταν ακούω techno ή drum'n'bass ας πούμε,την εκτιμώ απεριόριστα! :D Απλά μάλλον το αναλογικό μου ταιριάζει καλύτερα στο αυτί,τελικά.

 

Έκανα μια αναφορά στη motown,γιατί έχω την αίσθηση πως η παραγωγή και η μίξη (ο ηχολήπτης και ο παραγωγός και όποιοι άλλοι) ,είναι πλέον η μισή μπάντα,πράγμα φυσιολογικό και αποδεκτό. :)

Όταν δε σε κάνει μάγκα ο ηχολήπτης όμως τό'χεις?... ;)