100+ χρόνια ηχογραφήσεων... εξέλιξη, στασιμότητα και οπισθοδρόμηση

[nikodemos]

Άλλο τεράστιου ενδιαφέροντος θέμα. Εγώ -σαν ακροατής- και σαν midi guitars lover θεωρώ ότι έχουν φτάσει σε σημείο που το απλό αυτί να μην αναγνωρίζει το πραγματικό από το σαμπλαρισμένο όργανο.

Eσύ βέβαια nikodemos θα έχεις ακούσει περισσότερα (οπότε με ενδιαφέρει πολύ η άποψή σου)

 

.....θεωρώ το sampling ως επίσης κορυφαία εξέλιξη της μουσικής τεχνολογίας και φυσικά το σκαλοπάτι που οδήγησε στην έννοια του σύγχρονου DAW.....παρ'όλα αυτά προσωπικα δεν θεωρώ ιδιαίτερης σημασίας το πόσο "πειστικό" μπορεί να αποδειχθεί για τα αυτιά ένα δείγμα αλλά το πόσο χρήσιμο μπορεί να μου φανεί μέσα σε μια συνολική διεργασία όπως η παραγωγή και ηχογράφηση μουσικής (και πίστεψε με έχω καταφέρει να "ξεγελάσω" πολύ κόσμο για το τι είναι "αληθινό" και τι όχι ;))

 

Για μένα λοιπόν (και επειδή το εισαγωγικό κείμενο δεν είχε κάποια προσωπική τοποθέτηση) κάθε τεχνολογική και γνωστική ανακάλυψη στον συγκεκριμένο τομέα είναι και θετική εξέλιξη....από το πρώτο πολυκάναλο tape recorder του Les Paul έως την νέα πολυφωνική έκδοση του melodyne (που παρεπιμπτόντως θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στην φετινή NAMM :)) .......

 

το ζήτημα είναι πως αυτές αξιοποιούντε από εμάς.....αν δηλαδή τελικά χρησιμοποιούμε όλα αυτά τα εργαλεία, την γνώση και τις δυνατότητες για να επεκτείνουμε τα δημιουργικά μας όρια ή απλά για να διευκολύνουμε και να τελειώσουμε πιο γρήγορα την μάλλον τυποποιημένη και προκαθορισμένη (ίσως και από τις ίδιες τις "υπερ - δυνατότητες" μας) υποχρέωση απέναντι σε κάποιους τρίτους (αν μιλάμε για επαγγελματίες) ή και στους ίδιους μας τους εαυτούς ακόμη (αν μιλάμε για χομπίστες).....μήπως αυτοπεριοριζόμαστε τελικά από αυτόν τον "εκδημοκρατισμό" της όλης διαδικάσίας αντί να απελευθερονώμαστε ???.....

 

Είμαι σίγουρος πως σε άλλους συμβαινει και σε άλλους όχι...αλλιώς πως θα εξηγούσαμε όλη αυτή την θαυμάσια μουσική που συνεχίζει να παράγεται (από high end pro studios  ή  home studio σε φοιτητικά δωμάτια....δεν έχει σημασία....)   

[trolley]

Επιτρέψτε μου ένα εκτεταμένο σχόλιο.

 

Κατ' αρχήν, ας επαινέσω και εγώ τον nikodemos για το θέμα. Αν και προσωπικά διαφωνώ με όλη αυτή τη προσπάθεια που γίνεται εκ' μέρους των ηχοληπτών και των μουσικών παραγωγών, να συντηρούν την φαντασίωση ότι είναι συν-δημιουργοί των μουσικών που ακούμε, ας μην επεκταθούμε σε αυτό προς το παρόν.

 

Είδα όμως να υποβόσκει η ιδέα ότι υπάρχει ένα... έλλειμα ηχητικών απαιτήσεων εκ' μέρους του σύγχρονου ακροατή και ότι αυτό το έλλειμα "καθοδηγεί" τη μουσική βιομηχανία σε λανθασμένους δρόμους.

 

Γνωρίζω ότι οι πωλήσεις δίσκων έχουν μειωθεί δραματικά (και ίσως εξακολουθήσουν να μειώνονται) αλλά αυτό είναι (αν μου επιτρέπετε) το αντίστοιχο μίας δημοσκόπησης από την οποία προσπαθούμε να εξάγουμε συμπεράσματα χωρίς να λαμβάνουμε υπ' όψιν μας τα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Ποια είναι λοιπόν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά; Μα, απλούστατα, όλοι όσοι έχουν περιστασιακή και επιδερμική σχέση με τη μουσική, ασφαλώς δεν απαιτούν καμία ποιότητα και ασφαλώς αρκούνται να ακούνε κατεστραμένα mp3. Όπως ακριβώς κάποτε ακούγανε "πειρατικές" κασέτες που πουλιόντουσαν σε ντάτσουν.

 

Αυτούς, εγώ δεν τους θεωρώ "ακροατές μουσικής" όπως άλλωστε δεν θεωρώ τους αναγνώστες της "Εσπρέσο" ως "αναγνώστες εφημερίδας". Καταλαβαίνω ότι είναι η πλειοψηφία (πάντα οι άσχετοι είναι η πλειοψηφία) και καταλαβαίνω ότι τα περισσότερα μέλη της μουσικής βιομηχανίας χρησιμοποιούν τις ασταθείς απαιτήσεις τους σαν βαρόμετρο.

 

Πέρα από αυτό το τσούρμο όμως, να ξέρετε ότι υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που ΔΕΝ έχουν περιστασιακή και επιδερμική σχέση με τη μουσική - αυτοί απαιτούν την καλύτερη δυνατόν ποιότητα (στο μέτρο των οικονομικών δυνατοτήτων τους πάντα). Να ξέρετε, ότι αυτοί ΚΑΙ τα cd τους αγοράζουν, KAI τα μουσικά DVD τους αγοράζουν, ΚΑΙ για το καινούργιο ψάχνουν, ΚΑΙ απαιτήσεις για ποιότητα ήχου έχουν.

 

Είναι όντως λίγοι: αλλά πάντοτε λίγοι ήταν, γι' αυτό όλα τα καλά δισκάδικα της Αθήνας έχουν κλείσει εδώ και δεκαπέντε χρόνια, πολύ πριν το φοιτηταριό ανακαλύψει το ίντερνετ. Δεν είναι όμως και ΤΟΣΟ λίγοι ώστε να θεωρείται δεδομένη η... απουσία τους!!!

 

Να το πω πιο απλά: ΟΛΟΙ όσοι ήξερα να αγοράζουν δίσκους από τη δεκαετία του '80, ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ να αγοράζουν δίσκους (με εξαίρεση κάποιους που στο μεταξύ υπέστησαν κάποιες επαγγελματικές ήττες και έχουν αναγκαστεί να κάνουν λίγο ... κράττει). ΟΛΟΙ όσοι δεν αγόραζαν δίσκους, ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ να μην αγοράζουν δίσκους. Καλώ οποιονδήποτε να πει ότι έχει παρατηρήσει κάτι διαφορετικό από αυτό που έγραψα.

 

Μην συγχέετε την εξαφάνιση του "συνοικιακού" δισκάδικου με το ότι οι άνθρωποι σταμάτησαν να αγοράζουν δίσκους - δεν ισχύει: απλά το συνοικιακό δισκάδικο εξαφανίστηκε όπως πολλοί άλλοι τύποι συνοικιακών επιχειρήσεων για τους ίδιους λόγους που έχει συμβεί σε ΟΛΗ την πολιτισμένη Ευρώπη. Επειδή (λόγω μετακόμισης) χρειάστηκε να πάω δεκάδες φορές στο Media Markt τους τελευταίους πέντε μήνες (το οποίο δεν το λες και... δισκάδικο), παρατήρησα με έκπληξη ότι ούτε μία φορά δεν περίμενα στην ουρά του ταμείου χωρίς να υπάρχει εκεί και κάποιο πρόσωπο που να έχει αγοράσει μουσικό υλικό (είτε σε cd είτε σε dvd).

 

Μην αυταπατάσθε λοιπόν: το κοινό με τις audiophile απαιτήσεις, που θα εκτιμήσει τα πάντα (από το εξώφυλλο μέχρι τον ήχο) ΥΠΑΡΧΕΙ, ζει και βασιλεύει. Απλά δεν είναι ΤΟΣΟ μεγάλο ώστε να δικαιολογεί την επιχειρησιακή αμετροέπεια των μεγάλων δισκογραφικών εταιρειών. Γι' αυτό άλλωστε ο ακραιφνής ήχος υψηλότατης πιστότητας ήταν πάντοτε ζήτημα μικρών και εξειδικευμένων εταιρειών οι οποίες εξακολουθούν να ΥΠΑΡΧΟΥΝ και να παράγουν απίστευτο υλικό, εξαντλώντας τα τεχνολογικά όρια του CD με τρόπους που σε αφήνουν με ανοιχτό το στόμα.

 

Ψαχτείτε και ξεκολλήστε, είναι η φιλική μου συμβουλή.

 

:)

 

 

 

[matawan]

 

Κατ' αρχήν, ας επαινέσω και εγώ τον nikodemos για το θέμα. Αν και προσωπικά διαφωνώ με όλη αυτή τη προσπάθεια που γίνεται εκ' μέρους των ηχοληπτών και των μουσικών παραγωγών, να συντηρούν την φαντασίωση ότι είναι συν-δημιουργοί των μουσικών που ακούμε, ας μην επεκταθούμε σε αυτό προς το παρόν.

 

 

Να θεωρήσω ότι αυτό είναι απλά μία ,ως ένα βαθμό, ακραία τοποθέτηση προς εκτροπή της συζήτησης σε μία άλλη κατεύθυνση? Γιατί αντιλαμβάνεσαι πολύ καλά οτι μπορούν να παρατεθούν ΟΥΚ ολίγα παραδείγματα απο την  ιστορία της συγχρονης μουσικής που να καταδεικνύουν ακριβως το πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ σε αυτο που τελικα εφτασε στα αυτια του κοινού.

[nikodemos]

 

Είδα όμως να υποβόσκει η ιδέα ότι υπάρχει ένα... έλλειμα ηχητικών απαιτήσεων εκ' μέρους του σύγχρονου ακροατή και ότι αυτό το έλλειμα "καθοδηγεί" τη μουσική βιομηχανία σε λανθασμένους δρόμους.

 

 

Wow! δεν ξέρω αν υποβόσκει κάποια τέτοια ιδέα...εγώ πάντως ευθαρσώς υποστηρίζω το ακριβώς αντίθετο:

Η μουσική βιομηχανία έχει οδηγήσει με τις κινήσεις της τον σύγχρονο ακροατή σε ένα έλλειμα αισθητικής και αντίληψης σε ότι αφορά τον ήχο.

 

τώρα σχετικά με αυτό

Κατ' αρχήν, ας επαινέσω και εγώ τον nikodemos για το θέμα. Αν και προσωπικά διαφωνώ με όλη αυτή τη προσπάθεια που γίνεται εκ' μέρους των ηχοληπτών και των μουσικών παραγωγών, να συντηρούν την φαντασίωση ότι είναι συν-δημιουργοί των μουσικών που ακούμε, ας μην επεκταθούμε σε αυτό προς το παρόν.

 

...ασχέτως αν συμφωνώ ή όχι με την ουσία της φράσης, δεν μπορώ να καταλάβω που ακριβώς την εντοπίζεις αυτήν την προσπάθεια στο συγκεκριμένο θέμα......anyway όπως λες και εσύ ας μην επεκταθούμε σε αυτό προς το παρόν.  

 

 

[trolley]

Να θεωρήσω ότι αυτό είναι απλά μία ,ως ένα βαθμό, ακραία τοποθέτηση προς εκτροπή της συζήτησης σε μία άλλη κατεύθυνση? Γιατί αντιλαμβάνεσαι πολύ καλά οτι μπορούν να παρατεθούν ΟΥΚ ολίγα παραδείγματα απο την  ιστορία της συγχρονης μουσικής που να καταδεικνύουν ακριβως το πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ σε αυτο που τελικα εφτασε στα αυτια του κοινού.

 

α) Όχι, δεν είναι καμία προσπάθεια για εκτροπή.

β) Δηλαδή, πόσα παραδείγματα μπορείς να κατονομάσεις; Να σου κάνω τη χάρη να παραδεχτώ (μεταξύ σοβαρού και αστείου) ότι θα αναφέρεις 100 ανθρώπους; Άντε, να σου τη κάνω. Και πιστεύεις ότι 100 άνθρωποι αποτελούν αξιομνημόνευτο ποσοστό σε σχέση με τους στρατούς ηχοληπτών και μουσικών παραγωγών που απλά προσπαθούν (ανεπιτυχώς) να μιμηθούν τους 100 που θα αναφέρεις; Ας κατανοηθεί επιτέλους ότι επειδή ένας επαγγελματικός κλάδος έχει να αναφέρει έναν Μάρτιν και έναν ΊΝο, αυτό μεγαλώνει την απόσταση από τους υπόλοιπους, ΔΕΝ την μειώνει.

 

:)

 

 

 

[matawan]

α) Όχι, δεν είναι καμία προσπάθεια για εκτροπή.

β) Δηλαδή, πόσα παραδείγματα μπορείς να κατονομάσεις; Να σου κάνω τη χάρη να παραδεχτώ (μεταξύ σοβαρού και αστείου) ότι θα αναφέρεις 100 ανθρώπους; Άντε, να σου τη κάνω. Και πιστεύεις ότι 100 άνθρωποι αποτελούν αξιομνημόνευτο ποσοστό σε σχέση με τους στρατούς ηχοληπτών και μουσικών παραγωγών που απλά προσπαθούν (ανεπιτυχώς) να μιμηθούν τους 100 που θα αναφέρεις; Ας κατανοηθεί επιτέλους ότι επειδή ένας επαγγελματικός κλάδος έχει να αναφέρει έναν Μάρτιν και έναν ΊΝο, αυτό μεγαλώνει την απόσταση από τους υπόλοιπους, ΔΕΝ την μειώνει.

 

:)

Θαρρώ πως, αν πάρουμε τους 100 σημαντικότερους, κατα γενική ομολογία δίσκους στην ιστορία της μουσικής θα διαπιστώσουμε πως σε ενα μεγάλο ποσοστό τους, τμήμα αυτής της σπουδαιότητάς τους, ακουμπάει πολυ στο κομμάτι της παραγωγής.

[Alter]

ενα απο τα βασικοτερα πραγματα που παντοτε επηρεαζε τον τροπο ηχογραφησης και παραγωγης της μουσικης ηταν και ειναι βεβαια το κοστος. γι αυτο και οι μπαντες πλεον δεν ηχογραφουν (συνηθως) live, γι αυτο και ολα ειναι πλεον digital και computer based & edited, γι αυτο και οι δυνατοτητες μιξης, sampling, κ.τ.λ. που δινει η τεχνολογια εγιναν κατευθειαν τοσο δημοφιλεις. μου θυμιζει κατα καποιο τροπο την ιστορια με την παρακμη των big bands μολις εφευρεθηκαν τα ηλεκτρικα οργανα και ξαφνικα αντι για εικοσι μουσικους χρειαζοσουν τεσσερις πεντε..

απλα το φτηνο και ευκολο θα ειναι παντα το πιο δημοφιλες..

 

το ιδιο σκεπτικο εχει κανει και τους περισσοτερους ακροατες μουσικης να μην αγοραζουν πλεον μουσικη, αλλα να κατεβαζουν mp3. το οτι σχεδον κανενας δε θα πληρωσει για κατι που μπορει να το βρει τσαμπα (το αν ειναι ηθικο η οχι ειναι εντελως διαφορετικο θεμα).

μπα ,τα ακουνε γιατι ειναι ΤΖΑΜΠΑ..

  ;D ακριβως ετσι..

 

 

Να το πω πιο απλά: ΟΛΟΙ όσοι ήξερα να αγοράζουν δίσκους από τη δεκαετία του '80, ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ να αγοράζουν δίσκους (με εξαίρεση κάποιους που στο μεταξύ υπέστησαν κάποιες επαγγελματικές ήττες και έχουν αναγκαστεί να κάνουν λίγο ... κράττει). ΟΛΟΙ όσοι δεν αγόραζαν δίσκους, ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ να μην αγοράζουν δίσκους. Καλώ οποιονδήποτε να πει ότι έχει παρατηρήσει κάτι διαφορετικό από αυτό που έγραψα.

εγω παντως ξερω δεκαδες ανθρωπους με χιλιαδες βινυλια και cd, μουσικους και μη, και σχεδον κανενας δεν αγοραζει πια cd εκτος απο πολυ επιλεγμενα πραγματα.. για την ακριβεια δεν ξερω κανεναν πια που να αγοραζει cd (οπως τουλαχιστον εννοουσαμε παλια το να αγοραζεις.. εγω ας πουμε στην αμερικη που ηταν φτηνα πηρα περιπου 1000 cd σε τεσσερα χρονια)

 

[nikodemos]

ενα απο τα βασικοτερα πραγματα που παντοτε επηρεαζε τον τροπο ηχογραφησης και παραγωγης της μουσικης ηταν και ειναι βεβαια το κοστος. γι αυτο και οι μπαντες πλεον δεν ηχογραφουν (συνηθως) live, γι αυτο και ολα ειναι πλεον digital και computer based & edited, γι αυτο και οι δυνατοτητες μιξης, sampling, κ.τ.λ. που δινει η τεχνολογια εγιναν κατευθειαν τοσο δημοφιλεις.

 

 

....σίγουρα το κόστος παίζει τρομερά μεγάλο ρόλο στον σχεδιασμό μιας παραγωγής....αλλά τουλάχιστον το να ηχογραφήσει μια μπάντα "ζωντανά" στο στούντιο είναι σίγουρα πιο οικονομικό από το σταδιακό "χτίσιμο" μέσω overdubs.....και αυτό είναι ένα παράδοξο σε ότι αφορά την εγκατάλειψη αυτής της προσέγγισης ::).......βεβαία "ζωντανές" στουντιακές ηχογραφήσεις συνεχίζουν να γίνονται είτε ως αισθητική επιλογή είτε απλά για να μειωθεί το κόστος αλλά σίγουρα σε μικρότερο βαθμό από την εποχή που ήταν μονόδρομος

[trolley]

εγω παντως ξερω δεκαδες ανθρωπους με χιλιαδες βινυλια και cd, μουσικους και μη, και σχεδον κανενας δεν αγοραζει πια cd εκτος απο πολυ επιλεγμενα πραγματα.. για την ακριβεια δεν ξερω κανεναν πια που να αγοραζει cd (οπως τουλαχιστον εννοουσαμε παλια το να αγοραζεις.. εγω ας πουμε στην αμερικη που ηταν φτηνα πηρα περιπου 1000 cd σε τεσσερα χρονια)

 

Μα, αγαπητέ Alter, όταν έχεις χιλιάδες CD και βινύλια είναι λογικό ότι έχουν μείνει ελάχιστα πράγματα για να αγοράσεις. Το ερώτημα είναι αν αυτοί οι άνθρωποι που αναφέρεις, πλέον ακούνε μουσική από mp3, παραιτούμενοι της ποιότητας της συλλογής τους. Δε νομίζω να συμβαίνει κάτι τέτοιο.

 

 

 

[Alter]

Μα, αγαπητέ Alter, όταν έχεις χιλιάδες CD και βινύλια είναι λογικό ότι έχουν μείνει ελάχιστα πράγματα για να αγοράσεις

;D σωστο κι αυτο.. μεχρι ενα σημειο ισχυει...

 

 

αλλά τουλάχιστον το να ηχογραφήσει μια μπάντα "ζωντανά" στο στούντιο είναι σίγουρα πιο οικονομικό από το σταδιακό "χτίσιμο" μέσω overdubs..

 

..μην ξεχνας το κοστος σε χρονο και χρημα για τις προβες που χρειαζονται για να βγει σωστα το αποτελεσμα αν το σχημα δεν ειναι πολυ δουλεμενο ηδη απο πριν..