Με τα μάτια του μάστορα- Μαγνήτες

[marathon]

Καλή χρονιά σε όλους. Λέω να "εκμεταλευτώ" αυτή την ενότητα και να αντλήσω πληροφόρηση από όσους ξέρουν.

Έχω (πλέον) στην κατοχή μου μια headless Hohner και έχω μία απορία σε σχέση με την τοποθέτηση των μαγνητών της. Όπως βλέπετε http://jacksmusicstore.com/graphics/products/ftd/ins/egt/g3tbk-big.jpg

η απόσταση μεταξύ των μαγνητών είναι πολύ μικρότερη από μια "αντίστοιχη" Strato...2 μονοί, ένας διπλός.

http://www.fender.com/products/prod_images/guitars/0101500764_xl.jpg.

Το γιατί είναι (μάλλον) για να χωρέσουν στο σωματάκι της και οι 3 μαγνήτες.

Η ερώτηση είναι...δεν επηρεάζει η απόσταση τον γενικό ήχο της κιθάρας? Σε πιό ελεύθερη απόδοση, σε ένα συγκεκριμένο σώμα ιδίου εμβαδού (πχ μια Strat είναι περίπου 40cmX32) μπορώ να ξεφύγω από την συγκεκριμένη τοποθέτηση των μαγνητών?

Τα ρωτάω όλα αυτά για το πρωτότυπο που θέλω να σχεδιάσω και θέλω να καταλάβω πόσο θα επηρεάσει το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα η διαφορετική τοποθέτηση των μαγνητών.

[kwstas79]

Το πολύ-πολύ να μην έχουν τόσο μεγάλες διαφορές ηχητικά όπως σε μια στρατ, που είναι πιό "απλωμένοι" οι μαγνήτες, για παράδειγμα ο neck δεν θα είναι τόσο μπασαριστός σε σχέση με τον bridge. Αctive δεν είναι τούτο το "κουπί"; Αν ναι, τότε δεν έχει και τόσο σημασία.

[marathon]

Η Hohner έχει passive μαγνήτες (εάν εννοείς αυτό). Ένα προβληματάκι που μου δημιουργεί (όχι ηχητικό) είναι το εάν έχεις συνηθίσει να παίζεις σε Gibson-Strat, "βρίσκεις" με τη πένα λόγω της μικρής απόσταση μεταξύ τους..

Η ερώτηση είναι, εάν σχεδιάσω μια κιθάρα από την αρχή και θέλω να ανοίξω τρύπες για 2 μονούς, ένα διπλό, ακολουθώ το παράδειγμα τηνς Hohner ή της Strat? (και με τι επιπτώσεις στον ήχο?)

Ή απλά επειδή θα πρόκειται για Custom όργανο, μπορούμε να πούμε ότι ο ήχος της θα έιναι αυτός αφού δεν θα υπάρχει σύγκριση? Υπάρχουν γενικά κανόνες για το placement των μαγνητών στο σχεδιασμό ενός σώματος?

[kwstas79]

Αν φτιάξεις μια κιθάρα με 24 τάστα, τότε θα αναγκαστείς να "στριμώξεις" τους μαγνήτες, θες δεν θές. Από την στιγμή που θα φτιάξεις κάτι ξεχωριστό, γνώμη μου είναι να μην κολλήσεις σε ήδη υπάρχοντα σχέδια, άλλωστε οι κανόνες υπάρχουν για να καταρρίπτονται.

Π.χ. μια headless με 2 Ρ-90 θα ήταν μούρλια.

[Jasemeister]

Με τα μάτια του Τσιριμόνη:

 

Όχι δεν υπάρχουν κανόνες, πειραματίζεσαι ελεύθερα. Οι καθιερωμένες διατάξεις και αποστάσεις είναι όμως μπούσουλας για να καταλάβεις τι ήχο θα βγάλεις από διαφορετικές θέσεις.

 

 

Π.χ. μια headless με 2 Ρ-90 θα ήταν μούρλια.

 

Αυτές είναι πολύ πρόστυχες σκέψεις. Θα αναστατώσω αν προτείνω να τους κάνουμε και slanted?

[marathon]

Π.χ. μια headless με 2 Ρ-90 θα ήταν μούρλια.

Μαζί σου...αλλά από που βρίσκω τη σωστή τους θέση? Από μία Gibson ας πούμε? Με λίγα λόγια βλέπω που τελειώνει το neck και μετράω τις αποστάσεις? (μπορώ βέβαια να χρησιμοποιήσω τα blueprints των Strat, Gibson...). Δεν μου απαντάς όμως στης ερώτησή μου εάν ο ήχος επηρεάζεται ή θα τον θεωρώ δεδομένο.

[kwstas79]

Το "πρόβλημα" είναι κυρίως στον neck μαγνήτη, ο οποίος αναγκαστικά θα πάει λίγο πιό κοντά στην γέφυρα. Ηχητικά αυτό σημαίνει λίιιιγο περισότερα πρίμα και definition. Πιστεύω πως δεν θα είναι μεγάλη διαφορά πάντως.

Τον bridge μπορείς να τον βάλεις σε ανάλογη θέση με π.χ. μια Les Paul, αν και λόγω γέφυρας κυρίως ΔΕΝ θα έχεις τον ίδιο ήχο με την Les Paul. Γιαυτό μάστορα μην μου αγχώνεσαι,

 

Herr Jasemaster, όντως το slanted είναι γκάβλα, πιθανόν όμως να υπάρχει πρόβλημα με το string spacing. Μια λύση είναι να βάλεις διπλό στην θέση bridge και για την θέση neck έναν slanted P-90 για θέση bridge, με πιό αραιά polepieces. Με πιάνεις;

[marathon]

Για αρχή πάντως σκέφτομαι να κάνω κάτι απλό, 2 διπλούς. Άρα νομίζω ότι εάν μετρήσω μια Gibson θα είμαι εντάξει. Tώρα για τα πρίμα, μπάσα...είμαι από αυτού που δεν πιστεύουν. Ας μην ξεχνάμε ότι ένα ηλεκτρικό όργανο, είναι ένα εξαρτώμενο όργανο από το τι μαγνήτες θα φοράει και σε τι έξοδο θα βγεί. Δόξα τω Θεώ λοιπόν, όλοι οι ενισχυτές έχουν ρύθμιση πρίμα-μπάσα, ώστε να φέρει τον ήχο σου.

[kwstas79]

Έτσι σε θέλω, χώσε και σώσε. Δύο διπλοί άλλωστε είναι καλύτεροι από έναν, οι τρεις βέβαια αγγίζουν την τελειότητα.

[X-minor]

Κάτι τέτοιο είχα παρατηρήσει (και με είχε ψιλοχαλάσει) σε μια jackson που είχα. Οι μαγνήτες της (δύο humbuckers) ήταν πολύ πιο κοντά ο ένας στον άλλο, σε σχέση με άλλες κιθάρες (LP, strat/superstrat κλπ.), και ενώ ο ήχος στη bridge θέση ήταν μια χαρά, στη neck ήταν σαν να είχα άλλον έναν bridge ουσιαστικά, και δεν μου άρεσε ιδιαίτερα...

 

 

Ιδού και τα "πειστήρια":