Gibson basses: η αρχή

[kwstas79]

http://www.usd.edu/smm/PluckedStrings/Guitars/Gibson/10474/GibsonUprightBass.html

[Jasemeister]

Ωρε μανουλαμ λαχταριστό vintage...περίμενα να ήταν άταστο όμως.

[Yannis Methenitis]

Αν θέτε σας παρακαλώ, μη ξεκινάτε θέματα βάζοντας ένα ξερό λινκ... Λίγη σαλτσούλα κι μια περίληψη είναι ταμάμ. Βοηθάτε κι όσους δεν σκαμπάζουν ίνγκλις  ;)

[Jasemeister]

Καλά σου λέει βρε Κώστα, η μπανάνα δεν αξίζει χωρίς το περιτύλιγμα για να ξεφλουδιστεί με αμαρτωλό τρόπο σιγά σιγά  :)

[panagiotis]

Φχαριστούμε Κώστα!

[kwstas79]

Όπως λέει και στην σελίδα ο μάστορας, αυτό είναι ένα απότα 5 ηλεκτρικά μπάσα που έφτιαξε η μαμά Gibson στα τέλη της δεκαετίας του '30. Ποτέ φυσικά δεν μπήκαν σε ευρεία παραγωγή. Κατασκευαστικά, είναι hollow-body χωρίς sound holes. Λογικό, μιας και κατασκευάστηκε για να χρησιμοποιείται σαν ηλεκτρικό και όχι σαν ηλεκτρακουστικό όργανο.

 

 

Το συγκεκριμένο χρησιμοποιεί έναν μαγνήτη Charlie Christian, single-coil blade δηλαδή, ο οποίος ήτο (και είναι) ιδιαίτερα αγαπητός στους jazz-όβιους κιθαριάρηδες.

 

 

Επίσης φτιάχτηκε για να παίζεται "κάθετα" (σαν κοντραμπάσο δηλαδή) και όχι οριζόντια. Γιαυτό υπήρχε ένα αρκετά μακρύ endpin (σαν αυτό που χρησιμοποιούν στα cellos) και το string mute του ενεργοποιούνταν με ποδοδιακόπτη, και όχι με μοχλό πάνω στην γέφυρα όπως π.χ. τα μεταγενέστερα solid bodies μπάσα της μαμάς Gibson.

 

 

To συγκεκριμένο είχε "flush frets", δηλαδή τα τάστα ήταν σχεδόν στην ίδια επιφάνεια με την ταστιέρα (jumbo frets; Τιντούτο;). Ακολουθεί φωτό από άσχετο μαντολίνο για να καταλάβει ο ατυχής αναγνώστης τι εννοεί ο ποιητής.

 

 

Τα κλειδιά είναι τύπου κιθάρας, ήταν πολύ πιό σταθερά και πρακτικά από τα τύπου μπάντζο που χρησιμοποίησε αργότερα η Gibson σε κάποια EB0/EB3 μπάσα.

 

 

Να σημειωθεί πως δεν είναι αυτό το πρώτο "μπάσο" έγχορδο της μαμάς Gibson. Προηγήθηκε η Mandola, μια μορφή μπάσου μαντολίνου τις αρχές του 20ου αιώνα (νομίζω 1904) και το mandocello (κάτι σαν βαρύτονο μαντολίνο). Ακολουθούν φωτό:

 

Μandola

 

Mandocelo

 

To πρώτο ηλεκτρικό μπάσο ευρείας παραγωγής της Gibson ήταν φυσικά το violin shaped EB-1, που έκανε το ντεμπούτο του το 1953. Με ένα τέτοιο έπαιξε ο Jack Bruce αλλά και ο Felix Pappalardi (από τους πιό γνωστούς "χρήστες").

 

 

Το συγκεκριμένο χρησιμοποιούσε τα άβολα banjo tuners που σας έλεγα προηγουμένως και έναν neck single coil, o οποίος μοιάζει σαν τους διπλούς sidewinder που χρησιμοποίησε αργότερα η Gibson (χαιδευτικά αναφέρονται και ως "mudbuckers") αλλά κατασκευαστικά δεν έχει καμία σχέση. Aκολουθεί φωτό mudbucker σε πολύμετρο που τά'χει δεί όλα από την έξοδο.

 

 

Λίγο αργότερα, το 1957, η Gibson αγόρασε την σχεδόν χρεοκωπημένη Epiphone για $20000, για να εκμεταλλευτεί τον εξοπλισμό και την τεχνογνωσία της τελευταίας στην κατασκευή κοντραμπασων. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, που διηγείται βράδια χειμώνα δίπλα στο τζάκι, απλά, όμορφα και οικογενειακά.

 

Παρακαλώ σας μοντουλατόρια αλλάξτε τον τίτλο σε "Gibson basses: η αρχή".

 

Αν θέτε σας παρακαλώ, μη ξεκινάτε θέματα βάζοντας ένα ξερό λινκ... Λίγη σαλτσούλα κι μια περίληψη είναι ταμάμ. Βοηθάτε κι όσους δεν σκαμπάζουν ίνγκλις  ;)

 

Εν μέρει έχεις δίκιο αφεντικό. Αλλά είναι και λίγο απαράδεκτο να χρησιμοποιείς Η/Υ και να μην σκαμπάζεις γρι εγγλέζικά![/img]

 

 

[Yannis Methenitis]

Sorry για το off-topic

Εν μέρει έχεις δίκιο αφεντικό. Αλλά είναι και λίγο απαράδεκτο να χρησιμοποιείς Η/Υ και να μην σκαμπάζεις γρι εγγλέζικά!

Πίστεψε με... με αυτη τη λογική δεν θα υπήρχαν ελληνικά Windows, ούτε και ελληνικό Noiz. Ρώτα γύρω σου και θα καταλάβεις.

 

Υ.Γ. Φοβερό το θεματάκι για τα μπάσα όπως προέκυψε.

[kwstas79]

Sorry για το off-topic  Πίστεψε με... με αυτη τη λογική δεν θα υπήρχαν ελληνικά Windows, ούτε και ελληνικό Noiz. Ρώτα γύρω σου και θα καταλάβεις.

 

Αυτό χωράει πολλύ συζήτηση, αλλά ας μην αυτο-οφφ-τοπικ-θω... ;)

 

 

Υ.Γ. Φοβερό το θεματάκι για τα μπάσα όπως προέκυψε.

Αν αλλάξει και ο τίτλος σε κάτι πιό γενικό όπως είπα πριν θα αγγίξει την τελειότητα...

[Jasemeister]

ας μην αυτο-οφφ-τοπικ-θω... ;)

 

:o ;D

[Earendil]

Εύγε Κώστα.

 

Mudbucker-ιά και σάπια ambient, εκεί είναι το μέλλον για ένα πράσινο περιβάλλον, ένα ζωντανό ροκ, έναν πολυμετοχικό ΠΑΟΚ.