Εχετε ακόμα την 1η κιθαρα σας;

[The Genius Loci]

 

Η... τυπικά πρώτη μου κιθάρα ήταν μια Τσέχικη (!) Cremona, "ακουστική" (ο θεός να την κάνει). Υπάρχει ακόμα, και πολύ θα ήθελα να την κάνω να παίζει, αλλά δυστυχώς μετά από ένα ατύχημα το μπράτσο δεν τοποθετήθηκε ποτέ σωστά στο σώμα... και προφανώς δεν θα πάω να δώσω μια περιουσία για neck reset... Την έχω και την βλέπω πάντως (νοσταλγία...).

 

Η πρώτη μου ηλεκτρική επίσης είναι ακόμα κοντά μου (μια Hondo bolt-on Les Paul copy, από κόντρα πλακε...). Μάλιστα, τηρουμένων των αναλογιών, παίζει και μια χαρά.

 

 

[Oldtimer]

Την πρώτη κιθάρα την αγόρασα το 1976 και ήταν μια TEISCO EP-2T του 1967. Την έχω ακόμα και είναι σε αρκετά καλή κατάσταση με αυτά που έχει περάσει.

[korakios]

Είχα μία samic ηλεκτρική(τζάμπα-πράγμα) και έβγαλα όλη τη "αλητεία" της νιότης πάνω της....!Εκτώς απο τα πεσίματα που είχε φάει και όλες τις ακατάλληλες θερμοκρασίες-υγρασίες ,απο το πολύ παίξιμο φαγωθήκανε κάποια τάστα της....μετά της περνούσα χορδές μπάσου και μπασοκίθαρου και τελικά της ξήλωσα τους μαγνήτες για να κάνω ένα βιολί ηλεκτρικό...μετά σιγά-σιγά δωρίστηκαν και τα υπόλοιπα μέρη...δεν μπορώ να πω οτι το μετάνοιωσα!άλλωστε για να γουστάρεις είναι η φάση... 8)

 

[oizgeorge]

Η πρωτη μου κιθαρα ηταν μια κλασσικη απο Ισπανια.... ::)

Την ειχε παρει ο μπαμπας μου το 1969.....(10 χρονων τοτε) σε αυτην εκανα τα πρωτα μου βηματα...μεχρι που πηρα την ηλεκτρικη εδω και 2 χρονια.....

Τωρα πλεον ειναι κρεμασμενη στον τοιχο γιατι εχει γερασει πολυ....... ::)

[Alter]

εμενα η πρωτη μου κιθαρα ηταν ενα .. κουπι, μια κλασικη που ειχε φτιαξει ο θειος ενος φιλου μου με τις χορδες κανα δυο ποντους ψηλα.. τελικα νομιζω οτι την πεταξα οταν πηρα μια fender lead II (στους εννια μηνες), την πρωτη μου κανονικη κιθαρα  ;D

 

σε κανα δυο χρονια την πουλησα κι αυτη και πηρα μια gibson sg custom (αυτη με τους τρεις μαγνητες), που ηταν και η μοναδικη μου κιθαρα για τα επομενα δεκα χρονια... (αυτην την πουλησα στην αμερικη για μια 335, αλλα το μετανοιωσα γιατι ηταν ωραιο οργανο, ασε που ειχα περασει και δεκα χρονια παιζοντας ολη μερα).. :'(

[Spiros Mavromatis]

1)ανοιξη 1982 , απο ενα μαγαζακι-"τρυπα" στην φιλολαου.

 

μια κλασσικη κοντραπλακεδενια κιθαρα η οποια κοστισε 5.000 δρχ , μαζι με μια θηκη απο καφε δερματινη και ενα σετ χορδες "μ'εκαψες".

μου την αγορασε ο πατερας μου , με επιλογη του θειου μου ο οποιος ηξερε το "ρε ματζορε" και πεντ-εξι αλλα ακκορντα στην κιθαρα.

 

(η πρωτη φραση που ακουσα μεσα στο μαγαζακι μολις "εκλεισε" η αγορα , ηταν : "μεγεια και να μαθεις!" μολις βγηκαμε εξω και περπατησαμε μεχρι το σπιτι , η πρωτη κουβεντα ηταν : " ωραια φαινεται παντως. αν δεν μαθει , θα την κρεμασω στο σαλονι".)

 

αυτη η κιθαρα υπαρχει ακομα και εχω σκοπο να την κρεμασω στον τοιχο του μελλοντικου μου home studio.

δυστυχως εχει ξεκολλησει λιγο το καπακι απο το πλαινο στο κατω μερος αλλα θα κολληθει και θα συντηρηθει.

 

ΠΟΤΕ δεν προκειται να την δωσω , ακομα και αν ερθω στο σημειο να "μεινω στο δρομο". και το εννοω.

 

2) ανοιξη 1999. ενας φιλος μου διαλεγει μετα απο παρακληση μου (οντας τελειως ασχετος) την πρωτη μου ηλεκτρικη κιθαρα. strat plus με lace sencors και roller nut.απο Στολλα. 470.000 δρχ.

 

ειναι το οργανο που εχω περασει τα πιο σημαντικα πραγματα μαζι του και δεν θα φυγει απο τα χερια μου οσο ζω τουλαχιστον.. ακουγομαι  λιγο υπερβολικος και απολυτος αλλα εκφραζω οτι ΑΚΡΙΒΩΣ νιωθω.

 

......αυτα......

 

[kultura]

Η πρώτη μου κιθάρα ήταν -και είναι ακόμα- μια κλασική μάρκα μ' έκαψες, που λέει κι ο Σπύρος, και η αλήθεια είναι ότι δεν θα 'θελα να τη δώσω... Το κορυφαίο με αυτή την κλασική είναι ότι έχει και truss rod, παρακαλώ πάρα πολύ... ;D

[Jasemeister]

1996 Fender Mexican Standard Srat, rosewood, 3-tone sunburst (φετίχ) από mail-order μαγαζί στην Αγγλία. Αθάνατη κιθάρα, μόνο οι μαγνήτες έχουν αλλάξει προς το παρόν και συνεχίζει να ηχορυπαίνει ακάθεκτη.

[burliufo]

η δικια μου ειναι μια κλασσικη hohner που μου την εδωσε μια θεια μου το 2005!!

[kontras]

εγώ την έχω κρατήσει... Μια squier κόκκινη (θε μου...) η οποία παίζει ακόμα απροβλημάτιστα! Την είχα πάρει το 1997 με γραμμάτια (τότε). Και να ήθελα να τη δώσω (που δεν παίζει) δε νομίζω να την έπαιρνε κανείς, παρά μόνο όταν γίνω τρανός και διάσημος :D