Η οικονομική κρίση, και ο νέος ρόλος της μουσικής..

[konu57]

Σήμερα η μουσική είναι ένα εμπορικό προϊόν.

Αυτός που την φτιάχνει, αυτό έχει στο μυαλό του,

το πώς δηλαδή θα φτιάξει κάτι που να αρέσει στην πλέμπα

για να πουλήσει και να πλουτίσει, ή να γίνει γνωστός και να δοξαστεί.

 

Συγνωμη αλλα απο τη στιγμη που ενας καλλιτεχνης δημοσιευει τα τραγουδια του το κανει για να ακουστουν απο ενα κοινο. Αλλιως θα τα κραταγε για την παρτη του μονο. Τον ακροατη δεν τον ενδιαφερει να μαθει τα σωψυχα του εκαστοτε καλλιτεχνη αλλα να μαθει πως αυτα θα μπορουσαν να αποκτησουν νοημα για την δικη του περιπτωση. Και για να το θεσω και λιγο "ρομαντικα", ο κοσμος δεν ενδιαφερεται για εναν καλλιτεχνη που μιλαει μονο για την ψυχη του αλλα για εναν που με αφορμη τη δικη του ψυχη να μιλαει και να αγγιζει τις ψυχες αλλων. Συνεπως δεν βλεπω κατι το κακο στο να αντιλαμβανεται καποιος το τι περιπου μουσικη αρεσει σε μια μεριδα ανθρωπων και να τους την προσφερει. Αλλωστε ποιος θα ακουγε αναγκαστικα κατι που δεν του αρεσει?

[not_guilty]

στο χαλασα ε???τι να κανουμε ετσι ειναι η ζωη και δυστυχως χρειαζονται ΠΟΛΥ περισσοτερα απο μια οικονομικη κριση για να αλλαξει η...ποιοτητα της "τεχνης" στην Ελλαδα...   

 

 

Μου το χάλασες αλλά δεν πειράζει.. ούτως η άλλως γουστάρω που απάντησες σε μια διαφορετική τοποθέτηση..Μπορεί όντως ιστορικά, να μην είμαι καλύτερα πληροφορημένος, αλλά διατηρώ την πεποίθηση ότι το starιλίκη θα πεθάνει.. αργά ή γρήγορα, τώρα ή αργότερα...Εφόσον είναι κάτι που γεννήθηκε μπορεί κάλλιστα και να πεθάνει..

 

Διαφωνώ όμως για το τι δεν τρέχει τίποτα με το internet....Η τωρινή πιτσιρακαρία είναι η ενήλικοι του μέλλοντος. Το πράγμα αλλάζει αυτο λέω εγώ..

[not_guilty]

Φίλτατε not_guilty θα σε στεναχωρήσω αλλά το παραπάνω μόνο μανιφέστο δεν είναι.

Συνυπολογίζω και το γεγονός της φόρτισης που φέρνει η χρονική περίοδος ή/και η ώρα συγγραφής , αλλά παραμένουν πλίνθοι και κέραμμοι κυριλεκτικά ατάκτως ερριμένοι.

Η απουσία δομημένου (και ουχί σοδομημένου) λόγου και πρότασης (ένθεν και ένθεν) είναι το μεγαλύτερο (κατ' εμέ) πρόβλημα των καιρών.

Ελλάδα δεν είμαστε εμείς και οι φίλοι μας και θα ήθελα να σε βεβαιώσω ότι η Ελλάδα συνεχίζει να πηγαίνει στα μπουζούκια, η Ελλάδα δεν ανοίγει myspace, ο Ασιμος δεν ήταν στρατευμένος, η διαφήμιση (όπως με διαβεβαιώνουν κολλητοί σε pre & post production εταιρείες) καλά κρατεί.

 

Επειδή είμαι οπαδός του evolution rather than revolution χωρίς να αναιρώ την αναγκαιότητα αμφοτέρων, συμφωνώ με τον Νίκο ότι τα βαθειά προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας αντιμετωπίζονται με την καθημερινή μας συνέχεια και συνέπεια με συγκεκριμένο και τεκμηριωμένο λόγο και πράξεις που είναι απείρως πιο δύσκολη αλλά αποτελεσματική κίνηση από δεκάδες άλλες πυροτεχνηματικές.

 

 

 

Σωστά και δομημένα τα παρουσιάζεις, αλλά μήπως και εσύ είσαι λίγο αόριστος, δηλαδή ποιά είναι η καθημερινή μας συνέχεια και συνέπεια και ποιον τεκμηριωμένο λόγο και πράξεις, βλέπεις ή εσυ συμμετέχεις σε, ούτως να γίνει αυτην η πολυπόθητη αλλαγή..?

[not_guilty]

Φίλε μου, αναλογίσου πώς ξεκίνησε η μουσική.

Δεν ξεκίνησε ως εμπορικό προϊόν …

αλλά ως ανάγκη έκφρασης – λόγου  (= ψυχοθεραπεία) του δημιουργού της,

αλλά και όλων των άλλων που την αναπαρήγαγαν. 

 

Πρόσεξε, στην μουσική τότε δεν υπήρχαν ακροατές,

αλλά όλοι είχαν ενεργό ρόλο

και άρα ήταν αποδέκτες της ευεργετικής της επιρροής στην ψυχή τους.

Κάτι ανάλογο με την ομαδική ψαλμωδία (και χορούς)

που επιβάλουν οι θρησκείες, ο μυστικισμός και ο αποκρυφισμός.

Τότε η συμμετοχή στην μουσική ήταν ουσιαστική και κάτι το ανώτερο.

 

Σήμερα η μουσική είναι ένα εμπορικό προϊόν.

Αυτός που την φτιάχνει, αυτό έχει στο μυαλό του,

το πώς δηλαδή θα φτιάξει κάτι που να αρέσει στην πλέμπα

για να πουλήσει και να πλουτίσει, ή να γίνει γνωστός και να δοξαστεί.

 

Ποιος φτιάχνει σήμερα μουσική ή άλλο είδος τέχνης για τον εαυτό του;

Ποιος φτιάχνει σήμερα μουσική γιατί "έτσι του βγήκε";

 

Τώρα λοιπόν που σιγά  - σιγά η εποχή του "βγάζω ένα τραγουδάκι και τα κονομάω" φεύγει,

τώρα μουσική θα φτιάχνει όποιος το έχει,

μακριά από παραγωγούς και εταιρείες.

Τώρα ίσως η μουσική να γίνει και πάλι η αβίαστη ροή ψυχής,

και να πάρει πάλι την αρχική της θέση δηλαδή  την ψυχαγωγία = αγωγή της ψυχής.

 

 

Ιχνιλάτη πιστεύω ότι βρισκόμαστε στο ίδιο μονοπάτι..

[Superfunk]

το starιλίκη θα πεθάνει.. αργά ή γρήγορα,Εφόσον είναι κάτι που γεννήθηκε μπορεί κάλλιστα και να πεθάνει..

 

Αυτο ειναι ακυρο και ηταν σε ολες τις εποχες (τι δηλαδη νομιζεις οτι ο Μπετοβεν και ο Μοτσαρτ ΔΕΝ ηταν σταρ?οταν πεθανε ο Στράους,ο οποιος σε διαβεβαιωνω οτι ΗΤΑΝ και ΣΤΑΡ αλλα και...εκανε...καλουτσικη μουσικη ;D πηε 1 εκατομμυριο κοσμος στην κηδεια του και οι κυριες σκιζανε τα ρουχα τους...)

 

Οι Beatles & o Dylan καρα-σταρς δεν ηταν (οπως και οι U2 ,oι Blur,o Nick Cave & χιλιαδες αλλοι ανθρωποι που εκαναν και κανουν ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ μουσικη και ΕΙΝΑΙ η ΕΠΙΤΟΜΗ των σταρς)

 

Πιστεψε με προβλημα με το..σταριλικι εχουν ΜΟΝΟ οι Ελληνες απλα και μονο επειδη "ζηλευουν" την οικονομικη τους "επιτυχια" (η οποια ετσι κι αλλοιως της πλακας ειναι συγκρινομενη βεβαια με την οικονομικη επιτυχια των..ξενων σταρς)  & βεβαια εχουν και το "επιπεδο" των σταρς...που τους ΑΞΙΖΕΙ... ;D ;D (με αλλα λογια αν οι Ελληνες σταρς ηταν ολοι του επιπεδου του Χατζηδακη & του Θεοδωρακη δεν θα υπηρχε προβλημα)

 

Επισης η Ελλαδα ειναι η ΜΟΝΗ χωρα στον κοσμο που υπαρχουν ανθρωποι που επιμενουν οτι ειναι "καλυτερα" οι μουσικοι να ΜΗΝ αμοιβονται για τη ΔΟΥΛΕΙΑ τους (γιατι ΔΟΥΛΕΙΑ ειναι για παρα πολλους ανθρωπους η μουσικη) αλλα να ψοφοπεινανε η να αναγκαζονται να ασχολουνται "ερασιτεχνικα" (και αρα ΕΛΑΧΙΣΤΑ) μαζι της..πως γινεται λοιπον να κανουν ΚΑΛΗ μουσικη απο τη στιγμη που δεν αφιερωνουν ΟΛΟ τον χρονο τους σε αυτη οπως ολοι οσοι ασχολουνται με μια τεχνη δεν μπορω να το καταλαβω (αν το παμε ετσι ας υποχρεωναμε και τον Πικασσο να δουλευε δεκαωρα στη..φαμπρικα και να εκανε μονο..ερασιτεχνικη ζωγραφικη...) :)

 

Τα πραγματα ειναι πολυ απλα νομιζω οποιοσδηποτε κανει μια ΔΟΥΛΕΙΑ (γιατι και η τεχνη δουλεια ειναι και ΠΑΝΤΑ ως τετοια αντιμετωπιζονταν) μεσα σε ενα συστημα στο οποιο η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ειναι το Α & το Ω ,αν την κανει ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ παρα πολλες φορες ΑΜΟΙΒΕΤΑΙ και αναλογα,το ιδιο συμβαινει και με τη ΜΟΥΣΙΚΗ μονο που επειδη ειναι και ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ (δεν ξερω περι αγωγης της ψυχης και αλλα τετοια...βαρια ;D) συνηθως οι "απλοι" ανθρωποι "θεοποιουν" αυτους που την κανουν "καλα" κανοντας τους "σταρ".

 

Και παλι επισημαινω οτι ΜΟΝΟ στην ΕΛΛΑΔΑ εχω δει ανθρωπους να αρνουνται σε αλλους ανθρωπους το ΔΙΚΑΙΩΜΑ στη "λαμψη" (κατι που αλλωστε δεν ειναι και τυχαιο προσον μια και ΠΟΛΥ λιγοι το εχουν) 

[audiokostas]

Σωστά και δομημένα τα παρουσιάζεις

 

Σε ευχαριστώ πολύ αλλά δεν παρουσίασα τίποτα

 

...αλλά μήπως και εσύ είσαι λίγο αόριστος,

 

ούτε και όρισα τίποτα αρα εκ προοιμίου δεν είμαι και αόριστος

 

δηλαδή ποιά είναι η καθημερινή μας συνέχεια και συνέπεια

 

αυτή που ζεις και βιώνεις καθημερινά

 

και ποιον τεκμηριωμένο λόγο και πράξεις, βλέπεις ή εσυ συμμετέχεις σε, ούτως να γίνει αυτην η πολυπόθητη αλλαγή..?

 

Μου (μας) ζήτησες σχόλιο επι των γραφομένων σου και όχι τις πολιτικοινωνικές μου (μας) τοποθετήσεις και επιλογές. Θα μου επιτρέψεις να μην επεκταθώ.

[yann]

Καλα τα λεει ο Superfunk,νομιζω....

Το σταριλικι δεν θα πεθανει,αν δεν σταματησουν οι "φανς" να

θεοποιουν καποιους για κατι που απλως κανουν καλυτερα απο αλλους...

 

Ακομα και οι πολεμιοι του σταρ συστεμ γενικοτερα,

εχουν τους δικους τους,..underground stars...!  ;D

 

Και παλι επισημαινω οτι ΜΟΝΟ στην ΕΛΛΑΔΑ εχω δει ανθρωπους να αρνουνται σε αλλους ανθρωπους το ΔΙΚΑΙΩΜΑ στη "λαμψη" (κατι που αλλωστε δεν ειναι και τυχαιο προσον μια και ΠΟΛΥ λιγοι το εχουν)  

Οχι μονο να αρνουνται,αλλα να χλευαζουν κιολας... :P

 

[IxNiLaTiS]

Συγνωμη αλλα απο τη στιγμη που ενας καλλιτεχνης δημοσιευει τα τραγουδια του το κανει για να ακουστουν απο ενα κοινο. Αλλιως θα τα κραταγε για την παρτη του μονο. Τον ακροατη δεν τον ενδιαφερει να μαθει τα σωψυχα του εκαστοτε καλλιτεχνη αλλα να μαθει πως αυτα θα μπορουσαν να αποκτησουν νοημα για την δικη του περιπτωση. Και για να το θεσω και λιγο "ρομαντικα", ο κοσμος δεν ενδιαφερεται για εναν καλλιτεχνη που μιλαει μονο για την ψυχη του αλλα για εναν που με αφορμη τη δικη του ψυχη να μιλαει και να αγγιζει τις ψυχες αλλων. Συνεπως δεν βλεπω κατι το κακο στο να αντιλαμβανεται καποιος το τι περιπου μουσικη αρεσει σε μια μεριδα ανθρωπων και να τους την προσφερει. Αλλωστε ποιος θα ακουγε αναγκαστικα κατι που δεν του αρεσει?

 

Προφανώς συγχέεις τον καλλιτέχνη με τον τεχνίτη.

Αυτός που φτιάχνει κάτι σύμφωνα με το τί περίπου θα αρέσει στους άλλους

ασκεί τεχνική όπως ο υδραυλικός, και όχι τέχνη.

Ο καλλιτέχνης φτιάχνει κάτι που "έτσι του γούσταρε" αλλά πάντα με άποψη,

και μετά το ελευθερώνει στο πλήθος ( όπως ένα μπουκάλι με σημείωμα στην θάλασσα)

για να βρεί κάποιους που θα το καταλάβουν.

Όσοι το καταλάβουν 1% ή 2% ή 3% ή 10 % ... αυτοί θα μαζευτούν γύρω του.

Γιά τους υπολοίπους δεν τον ενδιαφέρει, ενώ τον τεχνίτη τον ενδιαφέρει να μαζέψει το 90%.

Όμως ούκ εν τω πολλώ το εύ ... με καταλαβαίνεις;

Νομίζεις πως αυτός που εμπνέυστικε το Γιάννη μου το μαντήλι σου ή το Τζιβαέρι γύρευε το σταριλίκι; Όχι βέβαια ... Για αυτό και τα κομμάτια τους θα μείνουν στον αιώνα, ενώ του χατζητέτοιου δεν θα τα θυμάται κανένας ...

 

Ζούμε την εποχή της άκρατης εμποριοποίησης των πάντων.

Βλακεία θέλετε να αγοράσετε;;; Βλακεία σας δίνω  λοιπόν ...

Και να τα αποτελέσματα.

 

 

 

 

[not_guilty]

Δηλαδή superfunk εσύ πιστεύεις, ότι όλα αυτά που ανέφερα, ασχέτως αν θα θάψουν το σταριλίκι, δεν θα επηρεάσουν καθόλου την μουσική ελληνική πραγματικότητα?

[boukas]

Μπα. Το σκυλομπούζουκο καλά κρατεί.