Φωνητικά και Ελληνικό ιδίωμα

[The Genius Loci]

Υπάρχει όντως ζήτημα με τους τραγουδιστές (και τις τραγουδίστριες, ειδικά αυτές....) στην Ελληνική σκηνή των ερασιτεχνικών συγκροτημάτων.

 

Τα προβλήματα κατά τη γνώμη μου είναι δύο:

 

1) Τα αγγλικά δεν είναι η μητρική μας γλώσσα. Καταλάβετέ το.

 

Πολύ δε περισσότερο, δεν μιλάμε καν κάποια γλώσσα της γενικότερης "γερμανικής" οικογένειας. Ένας Ολλανδός ή ένας Νορβηγός ας πούμε είναι ΠΟΛΥ ευκολότερο να αποδώσει αγγλικό στίχο από έναν Έλληνα.

 

Δεδομένου ότι η συντριπτική πλειονότητα των ελληνικών σχημάτων παίζουν διασκευές, προκύπτει το άμεσο πρόβλημα της προφοράς στους αγγλικούς στίχους. Σε περίπτωση που δεν το έχετε υπόψιν σας, θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι όποιος ξένος ακούσει ελληνικό γκρουπ να τραγουδάει ροκ στα αγγλικά, ξεραίνεται στα γέλια. Είναι περίπου σαν να ακούμε εμείς έναν Ιάπωνα να τραγουδάει ρεμπέτικα.

 

Δυστυχώς όσα φροντιστήρια και να έχεις βγάλει, αν δεν έχεις ζήσει επί μακρόν στην ξενητιά, τη γλώσσα δεν την "νοιώθεις" σαν τον αυτόχθονα. Εξαίρεση στα παραπάνω αποτελούν μερικά (ελάχιστα) γκρουπ με τραγουδιστή ή τραγουδίστρια που έχει καταγωγή από έξω, ή έχει μεγαλώσει εκεί. Θα το καταλάβετε αμέσως.

 

 

2) Οι 99 στους 100 τραγουδιστές πιστεύουν ακράδαντα ότι επαρκεί το "ταλέντο" τους και δεν χρειάζεται να μελετήσουν ΠΟΤΕ στη ζωή τους.

 

Όλα τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ θα πρέπει να μελετάνε, οι ίδιοι δεν έχουν τέτοια ανάγκη. Για φανταστείτε τον πληκτρά του γκρουπ ας πούμε να μην έχει ιδέα από αρμονία ή ρυθμό και να βασίζεται στο ταλέντο του για να παίξει...

 

Επιπλέον εξεγείρονται όταν τους προτείνεις επιφυλακτικά να παρακολουθήσουν μερικά μαθήματα ορθοφωνίας ή έστω να πάνε σε ένα δάσκαλο να τους μάθει να αναπνέουν... Όχι βέβαια, αρκούν οι πρόβες που κάνουν στο μπάνιο τους. Τους διαφεύγει ότι η φωνή είναι ένα ακόμα "όργανο" και μάλιστα το σημαντικότερο στη μουσική που παίζουν. Και πρέπει και να το μάθεις και να το μελετήσεις (με τον τρόπο που χρειάζεται ο καθένας).

 

Η μαύρη αλήθεια είναι πως ούτε ένας στους 1000 τραγουδιστές (ο Καζαντζίδης ας πούμε που μάλλον υποτιμητικά αναφέρθηκε στο αρχικό ποστ...) το "έχουν" από γεννησιμού τους. Οι υπόλοιποι, λίγο ως πολύ, πρέπει να δουλέψουν. Ωστόσο ενώ κανείς δεν ξυπνάει ένα πρωί και αποφασίζει ότι είναι το νέο ταλέντο στην κιθάρα, στα φωνητικά αυτό αποτελεί κοινό τόπο. Βασικά είναι απλό φίλοι μου: 9 στους 10 τραγουδιστές που ακούτε στα live θα έπρεπε να πάει σπίτι του. Αν έπαιζε κιθαρίστας όπως τραγουδάει ο μέσος "vocalist" θα τον έπαιρναν όλοι με τις ντομάτες...

 

 

 

Διαφωνω εδω. Ναι, μπορει να εκφραζεσαι πιο ευκολα στο γραψιμο του στιχου, λογω μητρικης γλωσσας, αλλα εμενα ποτε δε μου εκατσε ελληνικος στιχος σε κατι πιο "rock" απο πυξ λαξ και ξυλινα σπαθια. Μου ακουγεται εποιηκως αστειο...

 

Ενώ αν ακούς Φινλανδικά, Γερμανικά ή Γιαπωνέζικα σου φαίνεται εντάξει και σοβαρό ε?  ;D ;D

[The Genius Loci]

Αλλη παρατηρηση ειναι οτι ενω οι "ξενοι" τραγουδιαρηδες λενε για πλακα (ακομα και οι βητατζες) σολ-λα, οι ελληνες αν πανε να πουν πανω απο ρε, κλανουνε οι φωνητικες π...χορδες τους.

Πολυ τσιγαρο μαλλον αδερφε. :)

 

Α ναι, αυτό το ξέχασα.  ;D

 

3) Ο μέσος Έλληνας ροκάς-"vocalist" θεωρεί ιερή του υποχρέωση να καταναλώσει μισό μπουκάλι ουίσκυ και διόμιση πακέτα τσιγάρα πριν ακριβώς βγει στη σκηνή.

 

Ίσως για να του βγαίνει φυσικά η "αγρίλα"...  ::)

 

Έχω φύγει τουλάχιστον από 2 μπάντες γι'αυτό το λόγο...

[Spyros Delta]

Και τη δικη μου γιαυτο το λογο την διαλυσα

σε μια καλη ευκαιρια για την μπαντα βγηκε ο τραγουδιαρης πιτα, γιναμε ρεζιλι

 

Ολα οσα λες πολυ ευστοχα +1

 

με μονη διαφωνια την περιπτωση καζαντζιδη

ποιος σου ειπε οτι δεν μελατεγε?

ολη μερα στην οικοδομη τι εκανε?

δεν υπηρχαν φυσικα, ωδεια για το ειδος του για να παει, αλλα βρηκε τον τροπο αυτος να μελεταει ;)

ετσι ευκολα γινεται το ταλεντο μεγαλειο?

[The Genius Loci]

με μονη διαφωνια την περιπτωση καζανζτιδη

ποιος σου ειπε οτι δεν μελατεγε?

ολη μερα στην οικοδομη τι εκανε?

δεν υπηρχαν φυσικα, ωδεια για το ειδος του για να παει, αλλα βρηκε τον τροπο αυτος να μελεταει ;)

 

Δεν διαφωνώ φίλε Σπύρο... βέβαια μ'αυτή τη λογική όλοι "μελετάνε" λίγο πολύ  ;)

 

Ο Καζαντζίδης όμως σαν χροιά, όγκο και ένταση φωνής ήταν one in a million... Εξάλλου τραγουδούσε τραγούδια "της φυλής του", δεν χρειαζόταν να προσποιείται. Δεν αμφιβάλλω πάντως (χωρίς να ξέρω) ότι ήταν εργατικός και επαγγελματίας στις πρόβες, κλπ

[bihlas87]

Οι 99 στους 100 τραγουδιστές πιστεύουν ακράδαντα ότι επαρκεί το "ταλέντο" τους και δεν χρειάζεται να μελετήσουν ΠΟΤΕ στη ζωή τους.

αφου εχουν τραγουδησει στα 16 τους στην παραλια το 'μια μερα εκει που τα πινα με καποιον κολλητο μου'  με συνοδεια ακουστικης κιθαρας και αρεσε στα κοριτσια... (μακραν το πιο εμετικο ελληνικο κομματι)

Αν έπαιζε κιθαρίστας όπως τραγουδάει ο μέσος "vocalist" θα τον έπαιρναν όλοι με τις ντομάτες...

απορω πως ενας κιθαριστας που βγαζει καρμπον ολα τα τα solo κορυφαιων κιθαριστών ανεχεται το 'μαλ******ρι'

στη μπαντα.

[bihlas87]

ολη μερα στην οικοδομη τι εκανε?

θυμαμαι πριν απο μερικα χρονια οταν χτιζοταν πολυκατοικια απεναντι απ το σπιτι μου, ηταν ενας οικοδομος ο οποιος ειχε ΧΑΛΑΡΑ την καλυτερη λαικη φωνη που εχω ακουσει. τον ακουγε καμπανα ολη η γειτονια και εβγαιναν στα μπαλκονια και χειροκροτουσαν.

[DaveMurrayJr]

Ενώ αν ακούς Φινλανδικά, Γερμανικά ή Γιαπωνέζικα σου φαίνεται εντάξει και σοβαρό ε?  ;D ;D

 

Νταξει, με τα γερμανικα κατι γινεται. Αλλα more or less συμφωνω μαζι σου:P

[Superfunk]

ισως δεν ειναι στα γονιδια μας τελικα...

 

ΑΚΡΙΒΩΣ.

 

Παμε για ΑΛΛΑ λοιπον, δεν χρειαζεται να χανουμε το χρονο μας τραγουδωντας στα...ξενικα. ;)

 

(και εμενα μου αρεσουν περισσοτερο απο οποιοδηποτε ειδος μουσικης  τα κλασσικα τουρκια τραγουδια αλλα εχω αποδεχτει την ...ηττα μου & δεν προσπαθω καν να τα παιξω....ποσο μαλλον να τα τραγουδησω... ;D)

 

 

καταληγω λοιπον στο συμπερασμα οτι η ψωροκωσταινα μονο αποτυχημενος κλωνους του καζαντζιδη μπορει να παραγει

 

εδω κανεις ΜΕΓΑΛΟ λαθος ,δοξα τω θεω απο ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ τραγουδιστες (και τραγουδιστριες) με ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ τραγουδι (σε ολα τα ειδη, ακομα και στο...τρισκαταρατο ..εντεχνο) ΒΡΩΜΑΕΙ ο τοπος ...(και δεν εχω γνωρισει ουτε ΕΝΑΝ που να ΜΗ μελεταει)

 

Στελιος βεβαια ηταν μονο ΕΝΑΣ αλλα και ΜΠΕΤΟΒΕΝ ηταν μονο ενας δεν λεει τιποτα αυτο. ;D

[boukas]

Σωπάτε μωρέ παιδιά. Και στο εξωτερικό παίζουν τρελές μούφες για τραγουδιάρηδες. Απλά αυτοί που γνωρίζουμε εμείς είναι όσοι το έχουν. Κι εδώ ξέρω 2-3 που μπορούν άνετα να σταθούν δίπλα στα ξένα ονόματα. Χωρίς μελέτες, χωρίς τίποτις, απλά να το λέει η ψυχούλα σου είναι.

 

Και όσα λέγονται περί αγγλικών και άλλων, υπάρχουν πολλοί βλάχοι στο εξωτερικό κι Ελλάδα, που όταν αρχίσουν να τραγουδάνε, από προφορά είναι για το λεό, αλλά δεν τους εμπόδισε κάτι από το να εκφραστούν και να τα σπάσουν και οι υπόλοιποι μαζί τους. Πάρτε όλη την ελληνο-γερμανο-σκανδιναβική σκηνή και θα καταλάβετε...

 

Απλά αυτό που φταίει κυρίως με τους τραγουδιάρηδες στην ελλάδα (ανεξαρτήτως είδους μουσικής) είναι ότι με του που έπιασαν μικρόφωνο στα χέρια τους, περιμένουν groupies και γενικά να χέσουν τον κόσμο όλο...

 

Προσοχή, εκτός του τελευταίου μιλάω μόνο για μέταλ και ολίγον από χαρντ ροκ.

 

 

 

[bouzoukleri]

Επίσης σπάνια έχω συναντήσει τραγουδιστή να ΕΧΕΙ το δικό του μικρόφωνο.

Σπάνια έχει δοκιμάσει να βρει σε τι τόνο είναι το τραγούδι.

Σπανιότερα ακόμα να ηχογραφεί τα μέρη του και να τα ΑΚΟΥΕΙ.

Επίσης μια γνωστή λούμπα είναι τα κολακευτικά σχόλια από τους ακροατές, που ροκ για αυτούς, σημαίνει μπλάκ μάτζικ γούμα από Notis, και λαϊκό, η Δραπετσώνα από Πετρέλη.

Επίσης-επίσης μπορεί και να συμφωνούσα για τα σχόλια περί κακής άρθρωσης αλλά νομίζω πως πρόκειται περί κακής γνώσης της γλώσσας. Και δεν εννοώ το συντακτικό αλλά την ορθοφωνία της.    ;)

Γιατί και ινδό να βάλεις να τραγουδήσει ηπειρώτικα αν κάνει μαθήματα ορθοφωνίας και γνώσης των φθόγγων μια χαρά θα τα πει.

Γιατί τραγουδάμε και δεν τραγκουντάμε. Αγαπάμε και δεν αγαμπάμι.

 

Προσέξτε πως βγαίνουν οι φράσεις σε παλιές ηχογραφήσεις προ ΄60, τότε που τα φωνήεντα μάθαιναν οι τραγουδιστές να τα αναφέρουν ένα-ένα και ακούγονταν. Και από σύμπτωση έμαθα πως η ορθοφωνία τότε στηριζόταν στα σημεία στίξης. Οξείες , βαρίες όλα τα μάθαιναν.

Πόσες τέτοιες και άλλες  λεπτομέρειες δεν περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα της

μάθησης ενός τωρινού βάρδου και καταλήγουμε εδώ που φτάσαμε.