Ψυχοακουστικη αντίληψη?

[Superfunk]

τα λεγαμε στο www.tdpri.com για τις διαφορες μεταξυ των χορδων,των καλωδιων και του gear γενικοτερα & ο Ron Kirn

 

http://www.ronkirn.com/quest.htm

 

μας τα ειπε πολυ καλα νομιζω

 

Most perceive an increase in volume as an improvement in tone. If it’s as slight as less than one db, it may not be recognized as an increase in volume, but you perceive the difference and think of it as a better quality sound not a louder sound.

 

There are a number of ways to increase the output of a pickup which leads to louder sound. Some are: stronger magnets, more windings, move the magnets closer to the strings, move more mass within the magnetic field of the transducer or cause the string to move more within the magnetic field. You cannot do any or worse ALL of these without taking into consideration of the interrelationship of each with the other.

 

Thus going to larger gauge strings places more mass within the magnetic field yielding increased output from the pickup. The increased sustain due to the application of Newtonian law give the perception of improved everything else associated with a plucked string.

 

Pretty much the same thing can be had by turning the knob on the amp from 6 to 7.

 

Perhaps it’s time once again to share a bit of what I have found from years of “tinkering” with these things. There are so many new members; perhaps this will help many when making choices to do so with a tad more information.

 

I would say the things that effect tone the most are, in order of importance, the talent of the guitarist, the amp, peripheral electronics, the room’s acoustic properties where the complete setup is played, the ancillary audio equipment such as the vocalist’s mike, etc., and other “open” mikes in relativity close proximity to the guitarist’s amp.

 

Notice something? I haven’t even gotten to the guitar yet. There’s a reason. It’s a minor part of the equation. Contained under the word “guitar” are the strings, frets, pickups, caps, paint, wood, nut, keys, bridge/tremolo, saddles, and on and on.

 

Here’s an experiment most can try that will illustrate how the room and the placement of the amp (speaker) in that room can affect the sound. This will help you to experience how seemingly insignificant variables can alter the “tone: quiet dramatically.

 

Sit in front of a reasonably good stereo system, and have two friends move the speakers around as you are listening. You will immediately notice a change in the tonal characteristics of the sound.

 

Now… wait a few moments, and listen to music again, this time with the speakers in the normal position. Then turn off the music, reposition the speakers, and resume listening. The sound will appear unchanged.

 

This is because of the ability of the brain, your brain, if you didn’t burn it out in the 60’s and 70’s like most of us did, to recall the program material, and if the sound is slightly different, to fill in the “errors” so you perceive the sound as you think you remember it.

 

Also, if you hear a specific sound, such as auditioning guitar cords as an example, shut everything down, then try a second cord; you cannot remember the sound the first produced. If you do, it’s more a product of your mind and not reality.

 

In this thread we’re discussing gauge of strings. There are a multitude of variables that have not been discussed. For instance, you have 10’s on your guitar, you replace them with 9’s and think… darn, these baby’s sound great…. Well duh. . . If you replaced the 10’s you had. They too would sound great. Strings ability to reproduce the harmonic structure degrades after a few days. BUT!!! how old were the strings you replaced? Old strings always sound more dull than a new set.

 

Further the psychosomatic effect comes into play. You THINK or have been convinced that Super Skinny Bammer Bashers are the string to have, you yank your D’Addario’s off and replace them with the Bashers, and you are going to hear an improvement because your grey matter is convinced of that fact. The only exception is if there was some gross change. But in the realm of subtleties, it’s more times than not in the head, than based in reality.

 

This it true of the whole gamut of “mods” we do to our guitars. You hear an improvement because you want to.

 

I have participated in many a “blind” test over the years. That’s a real fast way to get humbled. When you don’t know what your listening to, you have very little real chance of picking consistently what you think sounds best. And if you have been touting he superiority of something related to sound, you better be able to tell it, when you hear it, but really, there are a very, very few that have such hearing.

 

So, those that are getting ready to head out tomorrow and drop a couple a hundred on new pups, or strip the “tone choking” poly off your body, or whatever else. Read the above again.

 

Notice the first thing I listed as affecting your tone…. That can be had for ZERO…. It comes with practice.

 

If the finest guitarists were to spend as much time chatting about their technique for developing their talent, as they do barking about tone . . . well.. Ohh the possibilities…

 

Remember. . You can hand the most superbly made mother of all guitars to an amateur, and the sound will still suck, but hand a 69.99 Wal-Mart special to a talented guitarist and you will be amazed. It is not the gear; it will never be the gear. It is the 6 inches of grey matter between your ears.

 

Ron Kirn

 

ποια ειναι η γνωμη σας για την "ψυχοακουστική" αντιληψη του ηχου και ποσο αυτη εχει σχεση με αυτο που ΟΝΤΩΣ ακουμε και αυτο που...ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ οτι ακουμε?

[harilatron]

Συμφωνώ απόλυτα με όλα όσα γράφει.

 

Ειναι η άποψη την οποία έχω διαμορφώσει ακούγοντας, παρατηρώντας και αναλογιζόμενος το σύνολο των παραγόντων που επιδρούν σε αυτό που ακούμε.

 

Κάτι στο ίδιο πνεύμα: Όλοι συμφωνούμε ότι οι μαγνήτες επηρρεάζουν τον ήχο μας. Και μπορούμε (στο δικό μας rig με δική μας κιθάρα) να παρατηρήσουμε διαφορές αλλάζοντας / ρυθμίζοντας τους μαγνήτες ειδικά όταν δοκιμάσουμε να παίξουμε κάτι που έχουμε ξαναπαίξει και θυμόμαστε (π.χ.) την απόκριση του όλου συστήματος στην πένα μας. 

 

Πολύ συχνά όμως διαβάζω κριτικές και γνώμες της μορφής:

"Η κιθάρα XYZ είναι πολύ καλή (για τα λεφτά της πάντα <---(sic ;D )). Το φινίρισμα είναι πολύ καλό, τα ταστα καλοβαλμένα, το σώμα resonant και ελαφρύ αλλά οι μαγνήτες ήταν χάλια και πρέπει να αλλαχθούν αμεσως".

 

 

Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να παραδεχθώ ότι ΔΕΝ μπορώ να αξιολογήσω με βεβαιότητα μαγνήτες τους οποίους ακούω για πρώτη φορά σε "άγνωστό" όργανο, εκτός αν μιλάμε για κάτι extreme (πχ. υπερβολικά low  ή  high output). Και αυτό γιατί οι μαγνήτες είναι ένα "κομμάτι της εξίσωσης" που έχει και άλλους άγνωστους όρους.

 

Να συμπληρώσω, ότι πολύ συχνά υποτιμούμε τς αλλαγές στο output. Δεν πρόκειται μόνο για το  ψυχοακουστικό φαινόμενο που περιγράφει ο τύπος παραπάνω. Αλλαγές στο output μποροεί να προκαλέσουν δραστικές αλλαγές στο φασματικό περιεχόμενο των μεταβατικών μας (εννοώ αυτά που λέμε στο χωριό μου "transients") όταν οποιοδήποτε τμήμα του rig μας μπαίνει στη η γραμμική περιοχή (δηλαδή .. συνέχεια  ;D).

 

[audiokostas]

Την συζήτηση την έχω κάνει δεκάδες φορές ξανά και ξανά ειδικά με ανθρώπους του high end audio που είναι και πιο εφαρμόσιμο καθότι ο ανθρώπινος παράγοντας εκεί είναι παθητικά δεκτικός στην αναπαραγωγή του ήχου σε αντίθεση με την πρωτογενή παραγωγή με την οποία αχολείται (ή τουλάχιστον θα έπρεπε) το παρόν forum.

 

Τα θεωρώ δεδομένα αυτά που είπε ο κος Kirn και για αυτό ίσως ακούγομαι κακός όταν λέω σε κάποιους "τα έλυσες όλα τα άλλα προβλήματα στην κιθαριστική σου αλυσίδα και σε απασχολεί το maple vs rosewood". Και για αυτό αποδέχομαι σαν ένα από τα καλύτερα επιχειρήματα επιλογής όταν λένε "το θέλω βρε παιδί μου γιατί με φτιάχνει".

 

Από την άλλη, όπως και πάλι επανελλειμένα έχει ειπωθεί, ο μοναδικός (ίσως) τρόπος σύγκρισης είναι το blind Α/Β τεστ κάθε υλικού με τα ίδια υλικά στην ίδια αλυσίδα ειδικά για έναν "κριτή" όπως η ακουστική μνήμη που είναι γνωστό πόσο υποκειμενική, έκθετη στη διάθεση της εκάστοτε στιγμής και ταυτόχρονα μικρή είναι. Οταν σε κάθε αλλαγή μαγνητών αλλάζουμε χορδές και σετάρουμε την κιθάρα και συνυπολογίζοντας τον παράγοντα το πόσο θέλουμε να πείσουμε τον εαυτό μας (και τους άλλους) ότι δεν μας πιάσαν κώτσους και βρήκαμε τη νιρβάνα, καταλαβαίνουμε γιατί σε κάθε review είναι ελάχιστες οι κακές κριτικές για μαγνήτες (απλώς για παράδειγμα).

 

Τέλος πάντων. Αν τα παίρναμε όλα ορθολογιστικά θα χάναμε και όλο το chit-chat που είναι η καρδιά αυτού του forum με τα (πολλά) καλά και (κάποια) άσχημα που αυτό εμπεριέχει.

 

Θα ήταν ίσως καλό και μιά ματιά και εδώ ..... http://en.wikipedia.org/wiki/Psychoacoustics για το τί εννοούμε psychoacoustics.  

 

ΥΓ Βλέπω ότι χρησιμοποιήσαμε και το ίδιο παράδειγμα με τον harilatron. Πιο γρήγορος από μένα όμως στο γράψιμο  ;D

[Jasemeister]

Δε θα συμφωνήσω με τη διατύπωση του φίλου που παραθέτεις SF όσον αφορά το increase in volume που λέει στην αρχή. Απ'τα παραδείγματά του νομίζω ότι έχει "βάλει σε ενα τσουβάλι" τη μεταβολή της αντίληψης του επιπέδου των διαφόρων συχνοτήτων από το αυτί με την αύξηση της έντασης και τις μεταβολές στο συχνοτικό περιεχόμενο και στην τονικότητα από αλλαγή των επιμέρους εξαρτημάτων.

[fleamail]

Το ωραίο είναι ότι αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά την αύξηση στις διαφορετικές συχνότητες και συνήθως ο εγκέφαλος μας τις αποδίδει διαφορετικά.

 

Τι θέλω να πω, πχ τα μπάσα τα συνδέουμε με την δύναμη, τα μεσαία με το περιεχόμενο και τα πρίμα με την καθαρότητα του ήχου. Επίσης αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά την αύξηση της έντασης των συχνοτήτων, πρώτα τα μπάσα και τα πρίμα και μετά τα μεσαία. Οπότε αν πχ αυξήσουμε ένα ηχητικό δείγμα κατα 2db αντιλαμβανόμαστε την αύξηση της δύναμης και της καθαρότητας του ήχου οπότε το αποδίδουμε σε καλύτερο αποτέλεσμα και ξεγελιόμαστε.

[audiokostas]

Εχω την εντύπωση (και παρακαλώ διορθώστε με) ότι ούτε η ακουστική αντίληψη είναι γραμμικό φαινόμενο (και για αυτό στις πολύ χαμηλές εντάσεις τείνουμε να ενισχύουμε τα μπάσα που θέλουν κάτι παραπάνω για να "αναδειχθούν" βλ. cone excitement, εκτόπισμα αέρα) αλλά ούτε και η μηχανική αλυσίδα (βλέπε λάμπες) συμεριφέρονται ιδεατά το ίδιο σε όλες τις εντάσεις.

[Jasemeister]

Βέβαια, θα ακολουθήσω τη συμβουλή του να ξοδεύουμε λιγότερη ώρα πληκτρολογώντας και να παίζουμε περισσότερο  8)

 

 

 

Από τη νέα μου συλλογή ποιημάτων, "Σκάσε και παίζε":

 

Η καρδιά μου χτυπάει για σε στα 200bpm

πάω να κάνω arpeggios με τη floral Jem

Ταχύτητα φωτός, warp drive Mr. Sulu

η μαγεία μου κατέκτησε τουν κούσμου ούλου

[Jasemeister]

Κώστα δες αυτό για αρχή:

 

http://en.wikipedia.org/wiki/A-weighting

[Superfunk]

Οπότε αν πχ αυξήσουμε ένα ηχητικό δείγμα κατα 2db αντιλαμβανόμαστε την αύξηση της δύναμης και της καθαρότητας του ήχου οπότε το αποδίδουμε σε καλύτερο αποτέλεσμα και ξεγελιόμαστε.

 

ακριβως για αυτο και θα συμφωνησω με τον Kirn οτι το 99% των ανθρωπων ακουν το ¨δυνατοτερο¨ ως ¨καλυτερο¨ ;)

 

το βλεπω αλλωστε αυτο καθε μερα απο το...πλατυ χαμογελο ;D των παιδιων που ενω ακουνε μια τελεια μιξη που εχω κανει σε λογικα επιπεδα "παθαινουν πλακα" μολις βαλω το....preset στο OZONE στο master bus & δωσω 3-4 db παραπανω (ασχετως αν το eq & το mix εχουν παει περιπατο.. ;D ;D)

[audiokostas]

"This it true of the whole gamut of “mods” we do to our guitars. You hear an improvement because you want to."

 

Αγαπημενος αφορισμός των απανταχού ορθολογιστών σε όλη την οικουμένη. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ και το λέω ευθαρσώς.

Δεν διαφωνώ ότι αν αλλάξεις τα καλώδια από PVC σε teflonάτα δεν πιστεύω ότι θα αλλάξει ο ήχος σου ΑΛΛΑ όταν υπάρχουν αλλαγές οι οποίες μπορούν να επαληθευτούν με επιστημονικό και κατ΄επανάληψη τρόπο ότι επιφέρουν αλλαγές (και δεν μιλάω για το αγαπημένο αντικείμενο του snake oil theory - χροιά) δεν μπορείς να τις απορρίπτεις με τέτοια ευκολία. Τώρα εάν ακούγονται ή όχι από το δικό σου αυτί, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.

 

Thanks Jas, I will.