BBC: The Story Of The Guitar

[Superfunk]

Δεν ξέρω αν θα ακουστώ βέβηλος (γιατί ποτέ δεν με συγκίνησαν οι Sonic Youth), αλλά νομίζω ότι ο τύπος ...παπαρολογεί ασύστολα... :-\

 

 

θα σε τιμωρησω μικρε Ηλια..... ;D ;D ;D

(αχ αυτη η νεολαια που δεν περασε ποτε της απο το punk... ;D ;D)

[bloody_sunday]

Δεν ξέρω αν θα ακουστώ βέβηλος (γιατί ποτέ δεν με συγκίνησαν οι Sonic Youth), αλλά νομίζω ότι ο τύπος ...παπαρολογεί ασύστολα... :-\

 

 

 

Όχι, καθόλου σε διαβεβαιώ. Εξαρτάται και από το πόσο έχεις ακούσει Sonic Youth, αν τους έχεις δει λάιβ και αν τους εκτιμάς για αυτό που κάνουν.

 

Για μένα, αυτό το "πλέξιμο" ασυνήθιστων -και μερικές φορές κακόφωνων - συγχορδιών σε ένα μουσικό σύμπαν που χρησιμοποιεί συνεχώς τις ίδιες συγχορδίες (και πολλές φορές στην ίδια ΣΕΙΡΑ κιόλας) είναι μια όαση μέσα στην έρημο της μονοτονίας στις φόρμες. Αυτό βεβαίως έχει και τις ρίζες του στο "no wave", για το οποίο όμως η έλλειψη μουσικότητας ήταν αυτοσκοπός, ενώ εδώ δεν είναι μιας και οι Sonics έχουν βγάλει και πολύ γλυκά και συγκινητικά κομμάτια όπως πχ. το Tunic (Song for Karen).

 

Επίσης, αυτό που λέει room sound (που κυνηγούσαν & οι Velvet Underground) δεν είναι τίποτα άλλο από ορισμένες συχνότητες συντονισμού του εκάστοτε δωματίου, εμπλουτισμένες από τα feedback των ανακλάσεων... Υοu should try it sometime!  ;)

 

Ο οποιος συν τοις αλλοις προβλεπει και την καταρευση του καπιταλισμου που συνεβει την προηγουμενη εβδομαδα!! :o

 

:o :o :o Κι εγώ σοκαρίστηκα! Και μάλιστα το αποδίδει και στην "digitalization of money" (πόσο δίκιο έχει!!)

[blues power]

 

Ασχετο ίσως

αλλά για τους fan του Iggy υπάρχει στο νετ μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του στην Γαλλική τηλεόραση  : "This Is Iggy (1998 French TV documentary)"

Ανάμεσα στα άλλα μιλάει φυσικά για τους Stooges,Velvets και ειδικότερα γιά τον Cale και την Νico,τον Johny Cash (οτι το "Νο fun" το "δανείστηκε" από το "Ι walk the line"),πόσο εχει επηρεαστεί και έχει "πάρει" από Stones και πολλά άλλα, με μία ειλικρίνεια που δεν συναντάται εύκολα.

Είναι διάρκειας 50 λεπτών.

[elavd]

 

Επίσης, αυτό που λέει room sound (που κυνηγούσαν & οι Velvet Underground) δεν είναι τίποτα άλλο από ορισμένες συχνότητες συντονισμού του εκάστοτε δωματίου, εμπλουτισμένες από τα feedback των ανακλάσεων... Υοu should try it sometime!  ;)

 

Τι να πω ρε παιδιά...Πολύ "παπατζιλίκι" μου ακούγεται αυτό, αλλά anyway, ίσως να μην έχω πιάσει εγώ το νόημα...

[orbital]

 

 

http://www.bbc.co.uk/musictv/guitars/video/johnnymarr/

 

ο marr ειναι απο τους θεους μου... ειναι πραγματικα σε μεγαλο βαθμο αυτο που θα ηθελα, παιξιμο με ουσια, χωρις περιττα σολαρισματα.. παιξιμο που φανταζει απλο αλλα αν πας να παιξεις τα τραγουδια του μενεις μ@λακας καθως ανακαλυπτεις οτι για καποιο λογο... ακουγεσαι χαλια ενω παιζεις ακριβως τις ιδιες συγχορδιες μ'αυτον  ???

 

και φυσικα, ειναι το προτυπο της brit pop:

 

http://www.youtube.com/watch?v=Y1MsuoNJQ3U

 

εδω ο noel μιλαει για smiths και j.marr. νομιζω αξιζει τον κοπο.  :)

[Superfunk]

"even he can't play what he plays!!" ;D ;D

 

& βεβαια ΤΟ σημαντικοτερο για να εισαι σοβαρος κιθαριστας:

 

"He always wore impeccable SHOES & had a GREAT HAIRCUT!"  :)

 

ίσως να μην έχω πιάσει εγώ το νόημα...

 

Ειπαμε εισαι απο αλλη γενια (αυτη που θαυμαζε τους "μουσικους") η δικια μου "κολλαγε" περισσοτερο στις "περσονες" :) και τα 2 εξισου καλα ειναι... ;)

[matawan]

Τι να πω ρε παιδιά...Πολύ "παπατζιλίκι" μου ακούγεται αυτό, αλλά anyway, ίσως να μην έχω πιάσει εγώ το νόημα...

 

Νομίζω πως οποιοσδήποτε έχει παραβρεθεί σε live των Sonic Youth, My bloody valentine, Dinosaur Jr. και αρκετών άλλων μετά-πανκ συγκροτημάτων, θα διαφωνούσε μαζί σου Ηλία... Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε, πως η μουσική, είναι μια μορφή τέχνης και οδεύει και αυτή σε ολοένα και περισσότερο "conceptual" δρόμους.

[spy]

ο marr ειναι απο τους θεους μου... αν πας να παιξεις τα τραγουδια του μενεις μ@λακας καθως ανακαλυπτεις οτι για καποιο λογο... ακουγεσαι χαλια ενω παιζεις ακριβως τις ιδιες συγχορδιες μ'αυτον  ???

Πράγματι. Άσε που μερικές φορές είναι αρκετά δύσκολο να βρεις ακριβώς τις συγχορδίες που παίζει. Στα ακόρντα και στα riffs, ο Marr είχε απίστευτη ευρηματικότητα σε σύγκριση με τους υπόλοιπους κιθαρίστες της εποχής και του είδους.

[Superfunk]

Στα ακόρντα και στα riffs, ο Marr είχε απίστευτη ευρηματικότητα σε σύγκριση με τους υπόλοιπους κιθαρίστες της εποχής και του είδους.

 

ενταξει ο Marr ειναι "κανονικος" κιθαριστας (εχει φοβερη τεχνικη ασχετα αν δεν την χρησιμοποιει και πολυ,αν θελει ομως να "παιξει" παιζει παππαδες ;))

[gangster]

Και εφιστώ την προσοχή στον Lee Ranaldo των κορυφαίων & πάντα πρωτοπόρων Sonic Youth (http://www.bbc.co.uk/musictv/guitars/video/leeranaldo/ - μιλάει βέβαια και για τα 5000 διαφορετικά κουρδίσματα που χρησιμοποιούν)

 

Aπ' τα πιο ενδιαφέροντα, σύμφωνα και με τη δική μου άποψη.

 

Κορυφαίες και οι κιθάρες με την ταινία πίσω απ τα κλειδιά που είναι γραμμένο το κούρδισμα!  ;D