Ποια ειναι η χειροτερη "μουσικη" στιγμη σας?

[evil twin]

μιας και εχεις παιξει playback στην τηλεοραση, θελω να ρωτησω το εξης:

 

Εχω δει σε πολλα playback οτι στην κιθαρα δεν βαζουν καν καλωδιο και εναν ενισχυτη απο πισω - κι ας μην ειναι αναμενος -  ετσι, για τα ματια του κοσμου βρε παιδι μου.

 

Ειναι επιλογη του σκηνοθετη ή προκειται απλα περι αγνοιας/βλακειας?

 

και μια δευτερη ερωτηση: ο drummer τι κανει? εκει δεν μπορει να κανει playback. παιζει πανω απο το τραγουδι και ευχεται να τα παιξει ολα σωστα?

 

ειναι επιλεγμενη βλακεια του σκηνοθετη να  νομιζει οτι ο κοσμος δεν τα παιρνει ειδηση και ας μην ειναι μουσικος η γνωστης του χωρου γενικοτερα.

 

ειδικα σε παλια πλειμπακ αποτο 60 μεχρι και πτωσεις βασεων τυμπανων βλεπουμε αλλα δεν τις ακουμε!!!!!

 

ον τοπικ τωρα εμενα η χειροτερη μουσικη στιγμη μου ειναι που αναγκαστηκα και για προστασια της υγειας μου να κοψω κομματι στη μεση γιατι οι ηλιθιοι ηχοληπτες του συρμου θεωρησαν σκοπιμο να ανεβασουν το volume του μονιτορ στο θεο και να κινδυνευω με κωφωση

 

ασε δε  που ο βλακας του ελεγα να ανεβασει λιγο τον ηχο και πανιβλακας ανεβαζε το πηγαδι κοινως reverb!!!!

 

 

[Μπάσσο και Ξερό ψωμί]

Χειρότερη μουσική στιγμή ήταν μισή μέρα πριν ένα λάιβ στο όνομα του ρόδου.

 

Τζαμάρω αγέροχα σπίτι μου περιμένοντας τα υπόλοιπα ,μέλη της μπάντας να φύγουμε για καλλιθέα για το σάουνττσεκ.

 

νιώθω την ΜΙ (μπάσσο παίζω) κάπως ξεκούρδιστη, κάτι σαν ντροπντ ΡΕ. σταματάω, πάω να κουρδίσω και προσέχω πως το κλειδί χάνει στροφές. η χορδή είχε φτάσει κάπου κοντά στο ΝΤΟ όταν αποφασίζω πως κάτι πρέπει να κάνω.

 

άλλο μπάσσο δεν είχα και κατεβαίνω πειραιά να πάω σε κανένα μαγαζί. Ιμπανεζ το μπάσσο που να βρω ίδιο κλειδί;;;

 

η ώρα 3 και μισή περίπου με σαουνττσεκ να αρχίζει στις πέντε και ως τελευταία μπάντα να πρέπει να τσεκάρουμε πρώτη.

πάω σε ένα μαγαζί λύνω το κλειδί και το γρανάζι (που του έλειπαν δυο-τρία δόντια) είχε τετράγωνη υποδοχή.

 

λύσαμε κάμποσα κλειδιά από το μαγαζί και όλα είχαν 5-γονη υποδοχή.

 

Το λοιπόν ξηλώσαμε όλο το κλειδί και βάλαμε κιθάρας (για να έβαζα κλειδί μπάσσου έπρεπε να μεγαλώσω την τρύπα και να κάνω τρύπες για βίδες σε διαφορετικά σημεία.

 

η μπάντα είχε φτάσει σπίτι μου και βάραγε κουδούνια και εγώ πάλευα με το κλειδί...

 

εντέλει βρεθήκαμε και σε όλο το λάιβ έτρεμα μην πεταχτεί το κλειδί και πετύχει κανέναν άμαχο από τα μπροστινά τραπέζια που θα πίνει ανέμελος την μπύρα του.

 

Υ.Γ.  αυτό το μπάσσο το έχω ακόμα έτσι (με το κλειδί κιθάρας) για δύο λόγους:

 

1) χρειάζομαι οικονομικούς πόρους για να του βάλω αξιοπρεπή κλειδιά

2) να μου θυμίζει το χαβαλέ εκείνη τη μέρα! το πρώτο μου λάιβ!!!

[Nognir]

Χειρότερη μουσική στιγμή; Ένα live που αναγκάστηκα να παίξω μια π@π@ρι@ των Bon Jovi (Say it isn't so νομίζω λεγότανε) που σιχαινόμουνα και να την ακούω, κατέληξα να αυτοσχεδιάζω στις εναλλαγές των chords...

[playloud]

.....μια π@π@ρι@ των Bon Jovi (Say it isn't so νομίζω λεγότανε)

 

Χαρα στο κουραγιο σου, ΗΡΩΑΣ

[tugito]

αν δεν ηταν ο Bon Jovi δεν θα είχαμε την Bon Studio.

:o :o :o ;D ;D ;D

[Κουφη Λεοπαρδαλη]

Παιζαμε το intro του Wake up των RATM στην τελετη αποφοιτησης και εγω ειχα την δευτερη κιθαρα που παιζει την κλασσικη tremolo picking εισαγωγη. Πραβα ειχαμε κανει ενα διωρο πριν, μπηκαμε βιαστικα ουτε soundcheck, τιποτα, ετοιμαζεται ο ντραμερ, μας κανει νοημα, παταω στο distortion pedal εγω και βλεπω δεν αναβει.

 

Πριν το καταλαβω εχουμε αρχισει και εγω ειμαι στον καρακαθαρο ηχο, παταω, ξαναπαταω το πεταλι, τιποτα. Ειχε τελειωσει η μπαταρια! Και εκει που εχω χασει ενα, δυο μετρα και οι αλλοι αναρωτιουνται γιατι δεν παιζω, τι να κανω και εγω αρχιζω και παιζω. Σαν μπουζουκι ακουγοταν! Το τι ουουουου ακουσα απο κατω δεν λεγεται. Ηθικο διδαγμα? Μονο duracell.

 

Ενα αλλο που θυμαμαι δεν μπορεις να το πεις αμιγως μουσικο, αλλα το θεωρω πολυ αστειο.

 

Κοιμομουν και εβλεπα ενα ονειρο στο οποιο επαιζα σολο με πολλες επικες ψηλες νοτες. Εκεινη τη στιγμη χτυπαει και το ξυπνητηρι το οποιο, καλα μαντεψατε, ειναι το κλασικο ντριιιιιν. Εκεινη τη στιγμη το μυαλο μου σαλταρε. Ειχα ακομη νωπη τη μνημη του ονειρου, προστεθηκε σ'αυτο και το ξυπνητηρι. Ιt was too much...  ;D

[playloud]

αν δεν ηταν ο Bon Jovi δεν θα είχαμε την Bon Studio.

:o :o :o ;D ;D ;D

 

Ε? ? ? για καν το ψιλα :)

[tugito]

Ε? ? ? για καν το ψιλα :)

 

Και καλα.. Bon Jovie... Μουσικός. Bon Studio .. εταιρεία που φέρνει μηχανήματα εισαγωγή στην Ελλάδα. Και καλά ότι δηλαδή ο bon jovie ... καλά τι να λέω.. Post του Tugito... κρυόπωπω.  :-[

[Μπάσσο και Ξερό ψωμί]

Χειρότερη μουσική στιγμή; Ένα live που αναγκάστηκα να παίξω μια π@π@ρι@ των Bon Jovi (Say it isn't so νομίζω λεγότανε) που σιχαινόμουνα και να την ακούω, κατέληξα να αυτοσχεδιάζω στις εναλλαγές των chords...

 

 

αχώνευτος ο Μπον Τζοβι ρε. Με βάλανε να παίξω με το ωδείο.

τα άλλα ωδεία παίζανε Κλαπτον και εμείς τον μαλάκα...

 

Πίκρα!

[boody]

καλα χαλαρωστε λιγο :)  . οταν εισαι γυμνασιο , ο Bon jovi φανταζει μοτσαρντ για τα λιγοστα ακουσματα που εχεις.

Απο τα "χαρωπα τα δυο μου χερια να χτυπω" και τον σακη ρουβα (ή την πωλινα την βισσυ και τον καρβελα στην δικη μου σχολικη ηλικια) το να ακουσεις bon jovi ειναι μια χαρα ομαλη και φυσικη μεταβαση στην ποπ ροκ κουλτουρα της γνωστης χωρας περα απο τον ατλαντικο. :)

Εγω θυμαμαι , πρωτη γυμνασιου ακουσα ενα δισκο των scorpions (to savage amusement ) και εναν των bon jovi (αυτον που ειχε μεσα το bad medicine και τα υπολοιπα γνωστα) , και πιστευα οτι ειμαι χεβμεταλας :) :) :)