Προς το περιεχόμενο

Τελικά ισχύουν νόμοι στην Ελλάδα;


Nikolas

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Και αυτή είναι και η δυστυχία μας. Ότι αργούμε να τσακιστούμε, να φτάσουμε σε ένα σημείο όπου πλέον ο μόνος δρόμος είναι προς τα πάνω. Έτσι θα συνεχίσουμε να πέφτουμε...

 

Νομίζω πως αυτό συμβαίνει γιατί ουσιαστικά βιώνουμε-γνωρίζουμε-ισορροπούμε ανάμεσα σε 2 μόνο καταστάσεις.

ΘΡΊΑΜΒΟΣ - ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ

Οι οποίες εναλλάσονται μεταξύ τους με απίστευτη ευκολία και σε χρόνο dt.

Μία διαρκής παλινδρόμηση ανάμεσα στα 2 καί συνήθως δεν έχουμε λόγο ούτε γιά το ένα ούτε για το άλλο.

Ολες οι άλλες ενδιάμεσες καταστάσεις μας είναι απο αδιάφορες εως άγνωστες.

Αγνοούμε επιδεικτικά το οτι η "αλήθεια βρίσκεται στις αποχρώσεις" (που τον θυμιθηκα τον Προυντόν πρωί-πρωί).

Το δίπολο θρίαμβος-πανωλεθρία είναι η λογική εξέλιξη του διπόλου ΕΠΑΡΣΗ-ΚΑΚΟΜΟΙΡΙΑ που μας χαρακτηρίζει.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 172
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

  • Moderator

...

Μία διαρκής παλινδρόμηση ανάμεσα στα 2 καί συνήθως δεν έχουμε λόγο ούτε γιά το ένα ούτε για το άλλο.

.....

Το δίπολο θρίαμβος-πανωλεθρία είναι η λογική εξέλιξη του διπόλου ΕΠΑΡΣΗ-ΚΑΚΟΜΟΙΡΙΑ που μας χαρακτηρίζει.

 

Νομίζω ότι όλα εξηγούνται απλά και μόνο με τη "διαρκή παλινδρόμηση"  ;D.

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Νομίζω πως αυτό συμβαίνει γιατί ουσιαστικά βιώνουμε-γνωρίζουμε-ισορροπούμε ανάμεσα σε 2 μόνο καταστάσεις.

ΘΡΊΑΜΒΟΣ - ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ

Οι οποίες εναλλάσονται μεταξύ τους με απίστευτη ευκολία και σε χρόνο dt.

Μία διαρκής παλινδρόμηση ανάμεσα στα 2 καί συνήθως δεν έχουμε λόγο ούτε γιά το ένα ούτε για το άλλο.

Ολες οι άλλες ενδιάμεσες καταστάσεις μας είναι απο αδιάφορες εως άγνωστες.

Αγνοούμε επιδεικτικά το οτι η "αλήθεια βρίσκεται στις αποχρώσεις" (που τον θυμιθηκα τον Προυντόν πρωί-πρωί).

Το δίπολο θρίαμβος-πανωλεθρία είναι η λογική εξέλιξη του διπόλου ΕΠΑΡΣΗ-ΚΑΚΟΜΟΙΡΙΑ που μας χαρακτηρίζει.

 

Εξαιρετικη διατυπωση!!!  Συμφωνω απολυτα! 

 

Η διαφορα ειναι παντα στη λεπτομερεια, κατι το οποιο λιγοι αντιλαμβανονται και ...ασπαζονται ;)

 

αν ελλειπαν φρασεις του στυλ: ελα μωρε, καλο ειναι. ασ' το ετσι... ...δε βαριεσαι μωρε?.... και αλλες παρεμφερεις πιστευω θα ηταν πολυ διαφορετικη η κατασταση.

 

Βεβαια ενα μεγαλο μερος του προβληματος πιστευω οτι οφειλεται στο φαινομενο του οτι ο "Ελληνας" ειναι ...μαγκας!

 

Μιλαει σαν μαγκας, κινειται σαν μαγκας, και γενικως εχει παντα "τον τροπο του" να παρακαμπτει καταστασεις.

Νιωθει τρομερη επαρση και πολυ ..."μαγκας" οταν περναει με ...κοκκινακι, οταν "τα κρυβει" απο την εφορια, οταν λαδωνει και λαδωνεται για να προσπεραστουν τα οποια εμποδια κλπ κλπ...

Κανει παντα αυτο που τον βολευει, no matter what...

 

Και το κακο ειναι οτι αυτη η "μαγκια" μεταλαμπαδευεται ευλαβικα απο γονεις σε παιδια και εξαπλωνεται.

 

ειμαστε και πολυ μαγκες ως εθνος τελικα.....  ;D  ((... :'(  :'(  :'( ))

wood matters

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η Μαλβίνα δεν είχε μιλήσει για τον περίφημο Πανωλεθρίαμβο;

 

Πολύ πιθανόν.Εγώ πάντως από τον Κ.Τζούμα το άκουσα.Είναι και ο τίτλος του επόμενου βιβλίου του.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η Μαλβίνα... ;

Ο ... Τζούμας...;

 

Με κάθε σεβασμό προς το πρόσωπό σας, επιτρέψτε μου να υποδείξω ότι αυτή ακριβώς αντίληψη ότι τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας μπορούν να συζητηθούν - και να αντιμετωπισθούν - από λογοτέχνες και διανοούμενους, είναι που έχουν γιγαντώσει την σημερινή αθλιότητα που βιώνουμε.

 

Μετά από αιώνες - κυριολεκτικά - οι έλληνες άρχισαν να κατανοούν ότι για τα προβλήματά τους δεν ευθύνεται ο Θεός, πόσο μάλλον δεν μπορεί η επίκλησή Του να τα διευθετήσει... Ας μην περάσουν άλλοι τόσοι αιώνες για να κατανοηθεί και το εύρος ευθύνης των διανοούμενων, για τα ίδια ακριβώς προβλήματα...

 

 

Mea Culpa

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αγαπητέ Wow!

δεν έκανα καμμία επίκληση του ονόματος κανενός διανοουμένου (ή μη διανοουμένου).

Κάτι το οποίο έτσι και αλλιώς αντιπαθώ.

Απλά ανέφερα το "ΘΡΊΑΜΒΟΣ - ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ" σαν ένα από τα χαρακτηριστικά μας,γιατί απλά πιστεύω οτι είναι

ένα από αυτά (όπως κάποιος άλλος κάλλιστα θα μπορούσε να πιστεύει οτι δεν είναι).

Ο φίλος mscmkr αναρωτήθηκε αν η πατρότητα (ή μήπως μητρότητα?  :) ) της συγκεκριμένης φράσης-ατάκας ανήκει στην Μαλβίνα και πολύ καλά έκανε κατά τη γνώμη μου.

Επειδή εγώ ανέφερα την συγκεκριμένη φράση,θεώρησα υποχρέωση μου να του απαντήσω (για τη ροή της κουβέντας μας),από που το πρωτοάκουσα.Καί έτυχε να το πρωτοακούσω από τον Κωνσταντίνο Τζούμα (δεν βλέπω κάτι το μεμπτό σε αυτό).

Θα μπορούσε η ''πατρότητα" της συγκεκριμένης φράσης να ανήκει στην Μαλβίνα,τον Τζούμα,τον Χατζηδάκη ή τον Ταμτάκο (πράγμα που με αφήνει εντελώς αδιάφορο σε όποιον και αν ανήκει) ή καί σε κανέναν από αυτούς.

Από την στιγμή που μου αρέσει μία σκεψη την υιοθετώ ανεξαρτήτως προέλευσης λαμβάνοντας φυσικά και την ευθύνη των λόγων μου και χωρίς να επικαλούμαι το ειδικό βάρος (βαρύ ή ελαφρύ) του οιουδήποτε.

Άλλωστε αν κοιτάξεις το αρχικό ποστ θα δείς οτι δεν υπάρχει αναφορά κανενός ονόματος (τουλάχιστον επί του συγκεκριμένου θέματος).Υπάρχει μία αναφορά στον Προυντόν γιατί όντως γέλασα τη στιγμή που το έγραφα με το οτι τον θυμήθηκα πρωί-πρωί...

Δεν νομίζω οτι διαφωνούμε κάπου έτσι κι αλλιώς διότι δεν τρέφω και καμμία ιδιαίτερη εκτίμηση στους "διανοούμενους" με την έννοια οτι μπορείς να ακούσεις απίστευτες ανακρίβειες απο δαύτους και πολύ "σοφά" πράγματα από "απλούς" ανθρώπους (κατά την υποκειμενική άποψη του καθενός μας πάντα περί "σοφίας" και "βλακείας")

 

Φιλικότατα  :) :) :)

 

blues power

 

Υ.Γ  συγνώμη γιά τον ενικό.Μόλις πρόσεξα οτι το κείμενο σας είναι στον πληθυντικό

      (αν συμφωνείτε και εσείς θα προτιμούσα να υιοθετήσουμε τον ενικό)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

δεν έκανα καμμία επίκληση του ονόματος κανενός διανοουμένου (ή μη διανοουμένου).

Κάτι το οποίο έτσι και αλλιώς αντιπαθώ.

 

Δεν προκύπτει κάτι τέτοιο από τους συνειρμούς και τις αναφορές σου, πάντως.

 

Απλά ανέφερα το "ΘΡΊΑΜΒΟΣ - ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ" σαν ένα από τα χαρακτηριστικά μας,γιατί απλά πιστεύω οτι είναι ένα από αυτά (όπως κάποιος άλλος κάλλιστα θα μπορούσε να πιστεύει οτι δεν είναι).

 

Το "περί ορέξεως κολοκυθόπιτα" είναι επίσης δόγμα των διανοούμενων - πως αλλιώς θα εξασφάλιζαν τον απαραίτητο χώρο και την απαραίτητη ανοχή της κοινωνίας για τις μαλακίες τους.

 

Ο φίλος mscmkr αναρωτήθηκε αν η πατρότητα (ή μήπως μητρότητα?  :) ) της συγκεκριμένης φράσης-ατάκας ανήκει στην Μαλβίνα και πολύ καλά έκανε κατά τη γνώμη μου. Επειδή εγώ ανέφερα την συγκεκριμένη φράση,θεώρησα υποχρέωση μου να του απαντήσω (για τη ροή της κουβέντας μας),από που το πρωτοάκουσα.Καί έτυχε να το πρωτοακούσω από τον Κωνσταντίνο Τζούμα (δεν βλέπω κάτι το μεμπτό σε αυτό).

 

Ούτε εγώ, αλλά ας μην θεωρηθεί τυχαίο το ότι επαναλαμβάνεις δημόσια αυτό που άκουσες. Είναι και αυτό ένα στίγμα της θέσης σου.

 

Θα μπορούσε η ''πατρότητα" της συγκεκριμένης φράσης να ανήκει στην Μαλβίνα,τον Τζούμα,τον Χατζηδάκη ή τον Ταμτάκο (πράγμα που με αφήνει εντελώς αδιάφορο σε όποιον και αν ανήκει) ή καί σε κανέναν από αυτούς.

 

Κάνεις εξαιρετικά μεγάλο λάθος. Κατ' αρχήν, τι δουλειά έχουν αυτά τα τέσσερα ονόματα στην ίδια πρόταση;

 

Από την στιγμή που μου αρέσει μία σκεψη την υιοθετώ ανεξαρτήτως προέλευσης λαμβάνοντας φυσικά και την ευθύνη των λόγων μου και χωρίς να επικαλούμαι το ειδικό βάρος (βαρύ ή ελαφρύ) του οιουδήποτε.

 

Εγώ αντίθετα, ουδέποτε υιοθετώ ή επαναλαμβάνω θέσεις ανθρώπων που δεν εγκρίνω προσωπικά. Ο λόγος είναι απλός: οι άνθρωποι πολλές φορές λέμε ψέμματα, προκειμένου να εξυπηρετήσουμε σκοπιμότητες και συμφέροντά μας, ή απλά να ποζάρουμε. Ειδικά για έλληνες, εφ' όσον ζούμε και στην ίδια χώρα, είμαι ιδιαίτερα προσεκτικός αν το δημόσιο προφίλ τους είναι εναρμονισμένο με το ιδιωτικό.

 

Άλλωστε αν κοιτάξεις το αρχικό ποστ θα δείς οτι δεν υπάρχει αναφορά κανενός ονόματος (τουλάχιστον επί του συγκεκριμένου θέματος).Υπάρχει μία αναφορά στον Προυντόν γιατί όντως γέλασα τη στιγμή που το έγραφα με το οτι τον θυμήθηκα πρωί-πρωί...

 

ΟΚ

 

Δεν νομίζω οτι διαφωνούμε κάπου έτσι κι αλλιώς διότι δεν τρέφω και καμμία ιδιαίτερη εκτίμηση στους "διανοούμενους" με την έννοια οτι μπορείς να ακούσεις απίστευτες ανακρίβειες απο δαύτους και πολύ "σοφά" πράγματα από "απλούς" ανθρώπους (κατά την υποκειμενική άποψη του καθενός μας πάντα περί "σοφίας" και "βλακείας")

 

Πάλι το δόγμα περί κολοκυθόπιτας, όμως.

 

 

Mea Culpa

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

Συνεχίζω να πιστεύω οτι ουσιαστικά δεν διαφωνούμε.

Σε μερικά επιχειρήματά μου ίσως έδωσα έμφαση μεγαλύτερη απ'οτι χρειαζόταν γιά να τονίσω τα σημεία στα οποία συγκλίνουμε.Το θέμα μας ήταν οι "διανοούμενοι" και νομίζω οτι έχουμε την ίδια στάση-θέση απέναντι στην "αυθεντία" τους.Το να συμφωνούμε απόλυτα σε όλα και σε λεπτομέρειες νομίζω πως μόνο καλό δεν θα έκανε στην πολυφωνία της συζήτησης.

 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου