Πειρατία, τα έχω δεί όλα

[npap]

Σωστος wasted..

Στα 40 μου ήρθε η ώρα να σταματήσω την ηθικολογία..

Σειρούλα eye σ'ακολουθώ..ήδη κρέμασα στην les paul μου ένα μπορδοροκόκκινο φιογκάκι μούρλιαααα..λες να βοηθήσει τον ήχο της???

 

ΥΓ.Αν ήταν να περίμενω να γίνω Λάτσης για να αποκτήσω original τα cdάκια μου, θα χα ήδη αυτοκτονήσει πνιγμένος στην λίμνη της μετριότητάς μου, που θάχαν δημιουργήσει τα δάκρυα φόρο τιμής στο παιδί του λαού συνονόματου Ξανθόπουλου..(προτιμώ άλλωστε τις κωμωδίες του Αυλωνίτη από τα μελό της Βούρτση)..

Αντιθέτως μπορώ αν θέλω να προσπαθήσω με προσωπικό κόστος, να διδάξω τα παιδιά μου (να τα 5 cd το μήνα), ή να μην τρώω βούτυρο becel ( τρέμε Σκλαβενίτη), ή να.... ή να ....ή να....

Η ανάγκη σε καθορίζει, δεν την καθορίζεις, αλλά και οι προτεραιότητες του καθενός αλλάζουν ως προς την αντιμετώπισή της..Και όσο είμαι δω δεν είδα κανένα να επιβάλλει γνώμη, γι αυτό και συνεχίζω να λέω την δική μου..

ΥΓ2.Η "κούραση" καιει θερμίδες..ενίοτε και εγκεφάλων με ελαστική συνείδηση..

ΥΓ3. Όσοι δεν αντέχουν διαφορετική άποψη από αυτή που θα δικαιώνει την δική τους, μάλλον.............

¶στο γιατί θα γίνω και γραφικός αν δεν έχω γίνει ήδη δηλαδή...

ΥΓ4. eye, μόνο φίλοι, μόνο φίλοι προς θεού..η Σοφία έχει αρχίσει και αντιμετωπίζει με καχυποψία την συμπάθεια που τρέφω στο πρόσωπό σου.. :?

ΥΓ5 και τελευταίο..Μήπως το noiz πρέπει να γίνει το μοναδικό net forum παγκοσμίως με

κανόνες δεοντολογίας πέρα των προσωπικών του καθενός μας???..Λέω, μήπως???

[Betty The Raccoon]

Έχει δίκιο ο wasted_sunsets' date=' ας περάσουμε σε πιο οικεία θέματα... τι λέγαμε... α,ναι.. εγώ επιμένω ότι οι κίτρινες stratocaster παίζουν καλύτερα από τις πορτοκαλί, εκτός αν έχουν φτιαχτεί στην ιαπωνία οπότε να ψάξουμε την ούγια να δούμε αν έχει το χαρακτηριστικό χρυσαφί λογότυπο. Όχι πια σεξ, μόνο φίλοι;[/quote']

 

:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

[wasted]

Εγώ πάντως αυτή τη συζήτηση με τα ξύλα κλπ, γιατί μάλλον εκει πάει η αναφορά, την είχα πάρει πολύ πιο σοβαρά από ότι χρειάζόταν. Προφανώς λάθος, γιατί από ότι φαίνεται ούτε οι συμμετέχοντες σε αυτήν δεν το κάναν. Όσο για το τελευταίο περι σεξ και φιλίας, όχι ότι με ενδιαφέρει, αλλά, ενημερωτικά, δεν το κατάλαβα που κολάει.

[Betty The Raccoon]

Μάλλον το ωραίο ήταν αυτό το ότι δεν κολλούσε πουθενά :D :D

[wasted]

ΥΓ2.Η "κούραση" καιει θερμίδες..ενίοτε και εγκεφάλων με ελαστική συνείδηση..

 

Αν αυτό είναι υπαινιγμός για το δικό μου εγκέφαλο' date=' μπράβο ρε φίλε έχεις πέσει διάνα. Πολύ έξυπνο, το δέχομαι και δε δίνω συνέχεια.

 

ΥΓ3. Όσοι δεν αντέχουν διαφορετική άποψη από αυτή που θα δικαιώνει την δική τους, μάλλον.............

 

 

Προφανώς έχουμε διαφορετική αντίληψη για το ποια είναι η κυρίαρχη άποψη εδω μέσα, πάνω σε αυτό το θέμα, και ποια η διαφορετική.

 

Αντιθέτως μπορώ αν θέλω να προσπαθήσω με προσωπικό κόστος' date=' να διδάξω τα παιδιά μου (να τα 5 cd το μήνα), ή να μην τρώω βούτυρο becel ( τρέμε Σκλαβενίτη), ή να.... ή να ....ή να....

[/quote']

 

Καλά με παρακολουθείς την ώρα που ψωνίζω; :lol:

[yannis]

Παίδες, για όσους ξέρουν γαλλικά αυτή η συνέντευξη του σπουδαίου πιανίστα της jazz Laurent De Wilde είναι εξαιρετικά επίκαιρη.

Το site είναι http://www.jazzmagazine.com/

Ο τύπος έχει εξαιρετικούς δίσκους με κλασική τζαζ και εσχάτως παίζει πολύ electro-jazz. Εδώ μιλάει για την ασχετοσύνη των δισκογραφικών εταιρειών να μπουν στη νέα τεχνολογία. Δυστυχώς είναι πολύ μεγάλη για να την μεταφράσω - αν κάποιος με περισσότερο χρόνο μπορεί, αξίζει

Γιαννης

Να η συνέντευξη...

On va du pire au pire. Je ne suis pas énervé que le jazz ne passe pas à la télé, mais je suis furieux que l’industrie musicale fasse comme si l’Internet n’existait pas. J’ai été artiste AOL-Time Warner et je les ai quittés en 2004. Eh bien ce n’est que fin 2003 que Warner a eu un site, en France. Warner étant associé à AOL je m’attendais à un site génial ! En fait, il sont arrivés trop tard, avec un truc horrible, pas fonctionnel, utilisant les standards les plus bas possibles pour pouvoir faire plaisir à tout le monde. Bref : j’ai été dégoûté. Comme disaient nos profs, ce n’était ni fait ni à faire. Bien sûr, quand on voit que mon « patron » de l’époque ignorait, en 2003, ce qu’était Google, la surprise est moins grande… Imaginez, les filles de Warner à qui j’envoyais du mp3 ne pouvaient pas les lire… Ils ont l’Internet, mais c’est pour se transmettre des graphiques de marketing. Ils n’ont aucune approche ludique de l’ordinateur, ils n’ont pas du tout la même utilisation de cette machine que leur public, ils sont donc incapables de comprendre à quel point cet appareil a révolutionné la manière de consommer la musique. Toute la campagne essentiellement répressive qui a été lancée aurait pu être très différente. Par rapport au format, par exemple : la généralisation du MP3 a commencé par des procès ! Il y a eu perte de temps, une volonté délibérée d’écraser ce système que je trouve répugnante – et surtout, pour eux, pas du tout commerçante. J’ai une théorie sur la question. Dans les années 1980, les cinq majors ont décidé d’abandonner la guerre des supports – VHS, Beta, etc. – et de tout baser sur le CD. Elles ont gagné énormément d’argent. Les gens ont refait leur discothèque, les prix ont été fixés artificiellement haut et le marché s’est envolé. Conclusion de la période : l’argent rentre mieux dans les caisses avec un bon chef marketing qu’avec un bon directeur artistique. Résultat : le marketing s’est infiltré dans tous les secteurs. Chez Sony comme chez Warner, j’ai toujours eu des « chefs de produits », jamais de directeurs artistiques. Autre évolution, l’installation progressive de la vogue des compilations. Des CD sans artistes : c’est le rêve pour les compagnies – j’ai toujours remarqué ça dans les couloirs des majors : les artistes, ils aimeraient mieux qu’il n’y en ait pas ! Ce facteur humain est perturbant, alors qu’on peut très bien régler ça entre avocats… La compilation, c’est un disque fait par des avocats. Tout ça a duré… jusqu’à l’arrivée de l’Internet. A la fin des années 1990, l’industrie du disque contrôlait bien toutes les cartes du jeu, et ça marchait bien pour elle. Mais elle a eu le tort de croire que ça allait durer indéfiniment… Elle a été emportée par un vrai délire de puissance. Et le phénomène “Star Ac” est l’aboutissement parfait de cette logique de production : l’investissement artistique est ramené à zéro, puisqu’on laisse le public décider de qui sera sa star ! C’est formidable, il n’y a plus de risque ! Le public aura forcément ce qu’il attend, forcément le dénominateur commun le plus bas… Ça aussi ça va finir par se casser la gueule. A côté de ça, l’Internet s’excite, et l’industrie aussi, à retardement. Actuellement la Spedidam et l’Adami se mobilisent pour la taxation du transfert des fichiers musicaux depuis les serveurs. C’est pas mal, je ne suis pas convaincu que ça va tout résoudre, mais au moins ça fait avancer. Il faut agiter la vase dans laquelle on patauge.

 

On parle beaucoup de « dématérialisation » de la musique. Ne pensez-vous pas que la rupture du lien entre musique et support, donc l’éclatement de la « cohésion » actuelle des titres d’un même CD, va induire une évolution de la musique ?

Certainement. Par rapport à l’Internet, les jeunes qui déboulent et qui ne connaissent rien se goinfrent de tout ce qu’ils trouvent. Dans la mesure où c’est « gratuit », ils remplissent leurs « poches » jusqu’à ce qu’elles éclatent ! Mais bon, sur dix thèmes il y en a un qu’ils écoutent en boucle, et c’est à la rigueur à l’auteur de ce titre-là que l’Internet porte préjudice… Mais je suis persuadé que l’Internet fait du tort à ceux à qui il fait le moins de tort. Autrement dit, Quand Madonna « perd » deux millions de disques téléchargés gratuitement, elle en vend encore quatre. Ça ne me gêne pas. Ah bien sûr, Pascal Nègre va alors nous annoncer que chaque téléchargement l’assassine, lui personnellement, sa famille et ses descendants… A mon niveau, ça n’a pratiquement aucun effet. Ce qui ne relativise en rien le fait que toute l’industrie du disque est en train de s’effondrer. Là où je vous rejoins c’est qu’effectivement, ça va changer radicalement l’approche : tout va devenir du « one shot ». Mais c’est de fait ce qui se passait déjà quand on « remplissait » un CD autour d’un thème fait pour marcher. En jazz, au contraire, on a toujours considéré les albums comme des œuvres totales, avec des choses qui s’enchaînent pour raconter une histoire, etc., c’est donc différent. Dans l’idéal, un bon disque est fait de thèmes qui sont tous bons et qui reflètent tous l’ambiance du CD. Théoriquement, le fait de découper en tranches ne devrait pas avoir beaucoup d’effet. Le lombric coupé en morceaux continue de s’agiter…

 

Et se multiplie…

C’est vrai ! En fait, c’est par rapport à la consommation de la musique que les choses sont en train de changer énormément. On n’a pas encore fini de faire le tri. L’industrie ajoute un zéro à ses pertes, exagère, mais a raison de s’inquiéter. Hélas, faute d’imagination, le réflexe répressif se développe dans les compagnies ! Quand on a n'a pas d’idées, on cogne. Mais ils ne vont pas pouvoir poursuivre indéfiniment des infirmières, des enseignants, des libraires… Ce qui est horripilant, au fond, ce n’est pas que la musique soit écoutée gratuitement, c’est qu’il y ait des gens qui la volent, des gens qui font de l’argent avec. Ce n’est pas au même niveau. J’aimerais bien savoir où va le business de la musique. Tout le monde attend que quelque chose de nouveau se mette en place, alors que les Majors veulent continuer de travailler à l’ancienne. Quand on les voit s’agiter contre le peer-to-peer alors qu’il existe déjà des logiciels capables d’aller enregistrer sur des radios en ligne le titre qu’on veut, il y a de quoi rire ! C’est un seau qui est percé de toute part. C’est passionnant et… désespérant à la fois !

Propos recueillis par Christian Gauffre

[npap]

janick το "Όχι πια σεξ, μόνο φίλοι;" είναι μια έκφραση που τουλάχιστον εγώ χρησιμοποιώ συχνά όταν μεταφορικά θέλω να δηλώσω την αναγκαιότητα της "σύγκρουσης" παράλληλα με την όποια ευχαρίστηση με στόχο το όποιο δημιουργικό αποτέλεσμα..Το μόνο φίλοι είναι σε ελεύθερη μετάφραση το "με άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε" που παραπέμπει σε συζητήσεις για τον καιρό..

Τώρα αν ο eye την χρησιμοποίησε μην "κολλώντας" πουθενά ή με άλλη έννοια, ντάξει..πήρα λάθος πάσα..:D

wasted τα "ξύλα" είναι όντως σοβαρή συζήτηση, αλλά όχι και η μόνη..Η συζήτηση για την τέχνη αν περιοριστεί στο "μέσο" που θα την υλοποιήσει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, υποβιβάζει και την έννοιά της..

Κακώς πήρες προσωπικά τις αναφορές μου.Γι αυτό το λόγο άλλωστε υπάρχουν και τα πμ αν είχα τέτοια πρόθεση..

 

ΥΓ.Που ξέρεις ότι δεν σε παρακολουθώ?? Ξέχασες τα συστήματα ασφαλείας που αποκτήσαμε σαν χώρα για τους ολυμπιακούς??Τώρα που τελείωσαν να τα πετάξουμε?? :lol:

ΥΓ2. Υπάρχει νόημα στο ναχουμε αντίληψη για το ποια είναι η κυρίαρχη άποψη εδώ μέσα??Κι αν μεταξύ μας είναι διαφορετική ποιο το μεμπτόν ώστε να μας φέρει σε αντιπαράθεση??

[trolley]

..πήρα λάθος πάσα..

.. όχι δεν πήρες λάθος πάσα, αυτό εννοούσα. Έχω καταλάβει ότι διάφορα παιδιά έχουν ενοχληθεί με τις συνεχείς αναφορές μου στο θέμα της πειρατείας. Πάω πάσο λοιπόν, δεν έχω κανένα λόγο να κάνω εγώ τον κακό. ¶λλα λόγια να αγαπιόμαστε, όπως πολύ σωστά κατάλαβες.

[wasted]

Κανένα μεμπτό, λοιπόν. Όχι πια σεξ μόνο φίλοι.

 

 

Ακολουθεί μια μάλλον ελάχιστα επιτυχημένη προσπάθεια μετάφρασης της επιστολής του Γιάννη:

 

On va du pire au pire. Για να δω ότι πήρε πήρε.

Je ne suis pas énervé que le jazz ne passe pas à la télé, Δεν ξέρω αν η νευρική τζαζ μπορεί να περάσει με μια τελεκάστερ mais je suis furieux que l’industrie musicale fasse comme si l’Internet n’existait pas Ξέρω όμως ότι η φουριόζικη φάση της μουσικής βιομηχανίας με αυτόν τον τρόπο δεν υπάρχει από το Ιντερνετ.

 

Θα συνέχιζα αλλά κόλησα στη φράση AOL-Time Warner . Θα ψάξω στο λεξικό κι άμα τη βρω θα συνεχίσω.

 

:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

[yannis]

χαχαχα

Καλό!

Σόρι που δεν έκανα μετάφραση (είναι πελώρια....) του κειμένου. Ως γενική περιγραφή θα έλεγα πως ο DeWilde αφενός τσαντίζεται που η μουσική βιομηχανία αγνοεί το ιντερνέτ και τις δυνατότητές του και, ακόμη περισσότερο, που έχει managers πωλήσεων στη θέση των καλλιτεχνικών διευθυντών και των ανθρώπων με όραμα και γνώσεις... Φέρνει ως παράδειγμα την πρώην εταιρεία του που αν και θυγατρική της AOL είχε αστείο site το οποίο, μάλιστα, ανέβασε στο ιντερνέτ με μεγάλη καθυστέρηση. Λέει επίσης πως δεν κινδυνεύει από το παράνομο download και πως η τεχνολογία μόνο καλό κάνει στους καλλιτέχνες. Επίσης λέει πως οι χιλιάδες Συλλογές που κυκλοφορούν καθημερινά είναι απαράδεκτες και πως είναι "έργα των δικηγόρων και όχι των καλλιτεχνών"! Συμφωνώ μαζί του συνολικά