H πρώτη μου συνθεση στη τζαζ - trigga

[trigga]

Αμα θα μαζεψω ιδεες ωριμες καποτε θα βρώ ανθρωπους να τα ζωντανέψουμε ολα.Τωρα να κατσω με τα biab,flstudio,nuendo,plugins να χάσω απ τη ζωή μου 5000 ώρες κ να βγεί ένα μέτριο αποτέλεσμα και μονόπλευρο αφού είμαι ένας κ οι ιδεες μου θα ειναι προς μια κατεύθυνση και χωρίς το ταλέντο-ιδέες-στίγμα αλλων μουσικών δεν αξίζει τον κόπο.

 

Ισως να ξαναδώ την αρμονία ή να δώ πως θα αδειάσω αλλάξω τις πλάτες προς το καλύτερο-καθαρότερο ωστε να υπαρχει χώρος για ουσιαστικές,λίγες,καλές επεμβάσεις στην ιδεα πριν το τελικο που αν θα γινει καποτε θα γινει απο ζωντανούς οργανισμούς.

 

Γι αυτο ειπα αν εχετε να πειτε κατι ωστε να το δουμε κ παρέα ή αν καποιος εχει διαθεση να πειραματιστεί ή ακομη κ να γράψει πραγματα μαζί μου είμαι ανοιχτος σε ολα.Εχω ακομα πολύ ψωμί για να μαθω να παιζω καταρχήν κ μετα ίσως και να συνθέτω κατι αξιολογο.Περα απ τα σχολια σας μενω αυστηρός κριτης του εαυτού μου κ διαπιστώνω πως ειναι απλα ενα είδος εξάσκησης πανω στις γνώσεις μου αυτο το κομμάτι κ δεν μπορεί να σταθεί σαν συνθεση ακόμα.Ειναι απλα κ μια προοδος ακομη στον 1 χρονο που ασχολούμαι με την κιθαρα.Απλα κ καθαρα αυτο.

[spy]

Ειναι απλα κ μια προοδος ακομη στον 1 χρονο που ασχολούμαι με την κιθαρα.Απλα κ καθαρα αυτο.

Μην κλέβεις! ;D Δε μετράει μόνο ο χρόνος του ωδείου. Και απ' ότι θυμάμαι, στα πολύ πρώτα σου κλιπ είχες ήδη καλά πατήματα στην κιθάρα. ;) ;)

 

ΥΓ. Ωραία η μπαλάντα. Γιατί δεν πειραματίζεσαι και λίγο με τον ήχο της κιθάρας;

[trigga]

1 χρονο με το ωδειο και 1 χρονο σκαλισμα σε φα-σολ-αδα με λιγο φανκ απο ενα βιβλίο.Αυτο ειναι ολο κι ολο.

 

Τι να κανω με τον ηχο?Gain?Bridge?Σε μπαλαντα αυτα τα δυο δεν μου κανουν.Διαφορα στον ηχο με πενα κ χωρις οπως κ με οκταβες κ double stops.Τι αλλο σκεφτεσαι?

[spy]

Τι να κανω με τον ηχο?Gain?Bridge?Σε μπαλαντα αυτα τα δυο δεν μου κανουν.Διαφορα στον ηχο με πενα κ χωρις οπως κ με οκταβες κ double stops.Τι αλλο σκεφτεσαι?

Όχι bridge και gain προφανώς. Λίγο πιο bright θα τον προτιμούσα (ειδικά στο σόλο), αλλά γούστα είναι αυτά. :)

[saharaman]

φιλε πρωτη φορα που γραφω απ οταν γραφτηκα

το ακουσα

ωραιο ειναι ρε!!

δεν ειμαι κ κανας ειδημονας

 

απλα να ξερεις να εισαι περηφανος για το παραμικρο που καταφερνεις αλλα να μην επαναπαυεσαι κ να συνεχιζεις

 

αιντε τσαγια 8)

[Vredesbyrd]

 

 

Τι να κανω με τον ηχο?Gain?Bridge?

 

 

 

Gain και αφθονο distortion να το ακουει ο nergal και να του πεφτουν τα μαλλια...

;D ;D ;D ;D

περα απο την πλακα πολυ ωραιο προσωπικα μου αρεσε

 

λιγο το ονομα με κουφανε

[takis]

μπραβο ρε τριγγακο σε παω με χιλια!

εκει λιγο στο 4:19 εως 4:45 σε εχασα λιγο αλλα γενικα super!

παντως το εχεις πολυ! ;)

[trigga]

:P

 

Ειναι το σημειο που αναφερω οτι δεν το χω ακομα.Θέλω να δειξω οτι εκει χανετε η μπάλα γενικα κ παμε προς ψυχασθένεια μερια.Απο κει μου βγηκε κ ο τίτλος για τρέλες κ τέτοια που λέω.Ο θεος να τον κανει τιτλο βέβαια.

[pascal]

Αντί σχολίου, πάρε ένα short story:

 

Εκπληκτικός πλασιέ

 

 

Η υπόσχεση στη συσκευασία του προϊόντος ήταν σαφής: «Μια πανέμορφη γυναίκα στο σαλόνι σου». Φύσει δύσπιστος, δεν τσίμπησα αμέσως.

«Καλά, εντάξει», είπα.

«Κύριο ντοκιμάζει και κύριο πολύ ικανοποιημένο. Αν κύριο όκι ικανοποιημένο, πάρει λεφτά του πίσω και καθαρίζω όλο σπίτι», επέμεινε ο ασιατικής καταγωγής πλασιέ.

Το καθάρισμα του σπιτιού έφτανε για να με πείσει. Είχα να καθαρίσω πραγματικά από τότε που με επισκέφτηκε κάποιος συγγενής- και αυτός ο συγγενής δεν ζει πια.

«Ωραία», είπα. «Πόσο πάει;»

«Πενήντα ευρώ. Και απόντειξη τα πάρετε που γκράφει ότι αν κύριο όκι ικανοποιημένο εγκώ καθαρίζω όλο σπίτι».

Καθώς ήμουν γυμνός, αναγκάστηκα να πάω να βρω το πορτοφόλι μου και να φέρω ένα πενηντάρι.

«Εντάξει. Κύριο πρέπει πρώτα συμπληρώσει ειντικό έντυπο».

Μου έδωσε ένα ροζ φύλλο χαρτί. Ζητούσε ένα σωρό στοιχεία.

«Προσοκή. Αν κύριο γκράψει ψέματα, τότε συμπόλαιο λέει ότι εγκώ ντεν καθαρίσει σπίτι ούτε ντώσω λεπτά πίσω αν κύριο όκι ικανοποιημένο».

 

Συμπλήρωσα τα πάντα. Όνομα, επίθετο, τηλέφωνο, επάγγελμα, τα ονόματα των κολλητών μου και τα τηλέφωνά τους και άλλα πολλά.

 

Ο πλασιέ πήρε το έντυπο και το έβαλε στο βαλιτσάκι του. «Γκύριο πρέπει χρησιμοποιήσει σε μια βδομάδα. Όκι νωρίτερα».

«Εντάξει, εντάξει», είπα και του έκλεισα την πόρτα.

 

Άνοιξα το κουτί. Μέσα υπήρχε μια συσκευή, σαν κινητό τηλέφωνο, με ένα μεγάλο πράσινο πλήκτρο.

Στην οθόνη έγραφε «Μέρες που απομένουν: 7» και έβλεπες και την ένδειξη της μπαταρίας του.

Οι μέρες που απέμεναν έγιναν 6 και 5 και 4. Είχα ξεχάσει την αγορά μου και τη χρήση της, μέχρι που την έβδομη μέρα, ξύπνησα από τον ήχο του μονόκουμπου κινητού. Πολύ δυνατός ήχος, δυο φορές πιο δυνατός από το alarm του δικού μου κινητού.

 

Χωρίς να έχω καλά- καλά ξυπνήσει, πήγα στο τραπέζι της κουζίνας που το είχα αφήσει και το κράτησα στο χέρι μου. Δεν ήξερα πώς να το σταματήσω. Υπέθεσα ότι θα έπρεπε να το πατήσω τη σωστή στιγμή και όχι για να σταματήσω απλά το alarm. Το πάτησα. Δεν ήξερα τι άλλο να κάνω. Το alarm σταμάτησε και το άκουσα να καλεί. Το έβαλα στο αυτί μου.

 

«Κώστα, εσύ;»,  από την άλλη άκρη της γραμμής.

«Ναι», ψέλλισα εγώ. «Ποιος είναι;»

«Η Μαρία είμαι βρε Κώστα. Χαθήκαμε ε; Έρχομαι από εκεί, πρέπει τα πούμε οπωσδήποτε».

Δέχτηκα, φυσικά.

 

Πήρα τηλέφωνο στη δουλειά και είπα ότι είμαι άρρωστος. Μετά άρχισα να καθαρίζω το σαλόνι.

 

 

 

[trigga]

Θα πω ψεμα αν θα δηλωσω οτι το καταλαβα υπευθυνα κ σοβαρα.

 

Ρε ιησου χριστε ασε τις παραβολες και λεγε στα ισα.........θα χει ενισχυτές στον παράδεισο?? :P