Smells like teen spirit, εντάξει;

[deadendmind]

Η μερα φευγει, Ο Τζωνη Γουοκερ ερχεται, ο Λαμπρος ΕΚΕΙ.

[Nikolas]

Δεν είναι σχολική εορτή να επαινούμε τέτοια πράγματα (αν και ούτε σε σχολική γιορτή δεν βγαίνεις να κουρδίσεις ενώ παίζεις).

Μπαρδον;;; Γιατί όχι δηλ; Ξέρεις πόσοι σταματάνε (απο ωδεία και μη), σε συναυλίες και σε διπλώματα ακομη; Ξεκουρδίστηκε η κιθαρούλα τους και παθαίνουν κατι τις...

 

Το να μην έχεις 1ον το ήθος 2ον το μυαλό 3ον και βασικότερο το ΣΕΒΑΣΜΟ σε αυτούς που σε ακούνε (παρόλ αυτά) και βγαίνεις και κουρδίζεις ενώ παίζεις το κομμάτι με σκατά ήχο και παίξιμο για μένα είναι απαράδεκτο.

Για τον ήχο της κιθάρας σκατά ξέρω οπότε το βουλώνω. Αλλα τα υπόλοιπα τα μάντεψες;΄Ήσουν εκεί μήπως; Ξέρεις αν είναι το τέλος της συναυλίες ή βίασε τις χορδές πιο πριν και έπαιξε συνέχεια με αποτέλεσμα να φύγει η κιθάρα; Μήπως ήταν αρχή και καινούριες χορδές και την πάτησε έτσι; Μήπως... μήπως... μήπως...

 

Δηλαδη αυτό το πράγμα με τις προσωπικές επιθέσεις, για ήθος, μυαλό, κλπ δε το καταλαβαίνω ρε συ. Δηλαδή ο τύπος ήταν (κατα εσένα):

α. ανήθικος

β. χαζός

γ. Καθίκη γενικά...

 

Που και να τον ήξερες δηλαδη...

 

Όταν πάλι αυτό γίνεται πιο σεβαστό απο το να παίζει ένας σοβαρός μουσικός ΑΣΧΕΤΩΣ ΩΔΕΙΟΥ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΩΝ (έλεος με αυτή τη μ@λ@κι@ πια) που έχει κάνει την πρόβα του και κάνει ΣΥΝΑΥΛΙΑ και όχι την προσωπική του κ@βλ@, τότε νομίζω ότι έχουμε μεγάλο πρόβλημα.

 

Όντως είχε μια "ιδιαίτερη επαφή" με τη μουσική. Σεξουαλική μάλιστα και με τάσεις βιας.

Να αρχίσω απο κάτω προς τα πάνω. Αυτό με το ιδιαίτερη επαφή δε το μασάω΄ούτε εγώ. Παπαρίες και συγνώμη. Αυτά τα περι μαγίας, και ειδικής σχέσης κλπ δε τα πιστεύω (προσωπική γνώμη φυσικά, έτσι;) Ούτε καν σε ταλέντο δε πολυ πιστεύω...

 

Τώρα για την πρώτη σου πρόταση υπάρχει το εξείς θέμα: ΕΣΥ συγκρίνεις. (σε σχέση με εμένα τουλάχιστον). Δε βγήκα εγώ να πω "Οι νιρβάνα είναι καλύτερη απο τον... Boulez". Γελοίο θα ήταν κάτι τέτοιο γιατι έιναι σαν να συγκρίνεις αχλάδια με παντόφλες...

 

Και να σου πω και το δικό μου 'παρπάνονο' αν θές με την κλασσική μουσική. Ασχολούμε 25 χρόνια τώρα με τη κλασσική σε επαγγλεματικο επίπεδο πλεόν (όχι και τα 25, προς Θεού, έτσι; ;D). E λοιπόν, αυτό το κονσερβοποιημένο με τη κλασσική, που παίζω και αν τυχόν φύγει μια νότα μου τρώνε το κεφάλι, ή αν πεσει η παρτιτούρα, βάζω τα κλάματα κλπ, μου φέρνει μια αηδια να σου πω την αλήθεια. (φυσικά υπερβολές έιναι, και παραδείγματα, μη πιαστείς σε αυτά). Αλλα είναι διαφορετικά πράγματα και δε ξέρω τι να συγκρίνει κανείς και γιατί. Στο τέλος η συναυλία τον Νιρβάνα (ή τον Sonic Youth πχ), δεν πας για τις... αρμονιές ή την αντίστιξη, για άλλα πράγματα πας, άλλα πράγματα προσέχεις και αλλιώς τη βρίσκεις.

 

Όπως είπα και παραπάνω και το προσπέρασες, ο καθένες με τις αντοχές του και τις ανοχές του.

[fotonios]

Η μια επιτυχία που μπορεί να άλλαξε τη μουσική όπως λες και εσύ δεν σημαίνει τίποτα. Μπορεί να ήταν απλώς τυχαίο.

 

Συγνώμη φίλε lambrosgg αλλά οι Nirvana  δεν έχουν μόνο ένα κομμάτι που έγινε επιτυχία και δεν είπε κανένας οτι το smell like teen spirit άλλαξε τη μουσική. Οι Nirvana με τα τραγούδια τους συνολικά είναι κάτι που επηρέασε τη μουσική αυτού του είδους, μην πω οτι τη δημιούργησε.

 

Υ.Γ. Επίσης έχω να πω οτι συμφωνώ και με τον προ-γραψήσαντα (εκ του προλαλήσαντα) Nikola.

[Nikolas]

Συγνώμη φίλε lambrosgg αλλά οι Nirvana  δεν έχουν μόνο ένα κομμάτι που έγινε επιτυχία και δεν είπε κανένας οτι το smell like teen spirit άλλαξε τη μουσική. Οι Nirvana με τα τραγούδια τους συνολικά είναι κάτι που επηρέασε τη μουσική αυτού του είδους, μην πω οτι τη δημιούργησε.

Αν τολμήσω να πω ότι ήταν συνεχιστές αυτού που άρχισε στο Seattle (αν δε λαθέυομαι), καθώς ΚΑΙ απο τους Sonic Youth θα θεωρηθώ υβριστής...  :-X (με λίγα λόγια, δεν είμαι σίγουρος για αυτό που λέω, τσεκάρω τι νομίζετε κι εσεις...)

[boody]

Audiokostas μου αρεσουν αυτα που λες και  οπως τα λες .

Να συνφωνησω και να συμπληρωσω σε αυτο που λεει ο orbital για την σημαντικοτητα των νιρβανα , με μια ατακα που ειχε πει συμφορουμιτης καποτε, οτι οι νιρβανα ηταν το γκρουπ που εκανε τον μισο πλανητη να αγορασει κιθαρα....

 

 

[dg*]

στο τηλεορασάτο αν εξαιρέσω το οτι ξέρω ποιος ειναι ο νινο η φωνή του τα σπάει για το κομμάτι.Ας αφήσει το λαικο να κάνει πάνκ καλύτερα θα είναι.

 

 

 

μιλάς σοβαρά..?!?!?!?!?! ??? ::)

[dg*]

Φλερτάρουμε επικίνδυνα με περιορισμούς ελευθερίας λόγου και έκφρασης. Και δεν κάνει.

ή πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένη πιστοποίηση για να παίξεις Nirvana; (κατά την αυστηρά προσωπική μου άποψη, υπερεκτιμημένοι).

 

Υπάρχουν τόσα στην καθημερινότητά μας που προσβάλλουν (ή τουλάχιστον θα έπρεπε) την αισθητική μας που, πιστέψτε με, τι τραγουδάει ο Notis και ο Πετρέλης (όποιος και αν είναι αυτός) είναι από τα τελευταία στη λίστα μου.

 

 

ρε σύ,έναν σχολιασμό κάνουμε-δεν απειλούμε καμία 'ελευθερία' ή 'δημοκρατία'-ετσι κ αλλιώς....δημοκρατία έχουμε σήμερα..?!?!?! ::) ::) ::) :P

[dg*]

Καλα ρε παιδιά... Κατουράτε και λίγο πια.

 

Σιγά τον "ύμνο" που σας βεβηλώσανε. 1 κομμάτι που είναι στα όρια να ενταχτεί στην ποπ και το ξέρει και η κουτσή τρέντυ Mary.

Θα εντάσοταν ολότελα στην ποπ αν δεν είχε σόλο του κερτ που κρύβει την κουλαράμα του πίσω απο το gain, filter, autopan flanger και chorus, οπότε είναι τέχνη.

 

 

 

εντάξει ρε φίλος,τότε θα ακούμε όλη μέρα υπερηχητικά σόλα για να...νιώσουμε άντρες κ #@μάτοι μεταλάδες........Και επειδή προσπάθείς να το παίξεις(??!!),όντως φίλε μου ο δίσκος NEVERMIND ήταν και @#μώ τους ΠΟΠ δίσκους....Πάω για κατούρημα...... :P

[dg*]

Για εμένα οι Nirvana είναι ένα συγκρότημα που όπως και να το κάνεις με τα τραγούδια τους, που μουσικά δεν είναι και κάτι ιδιαίτερο, στιγμάτισαν μια γενιά είτε σας αρέσει είτε όχι.

 

Νομίζω λοιπόν οτι ο dg* ξεκίνησε το θέμα όχι για τις φωνητικές ικανότητες του Νίνο πάνω στο τραγούδι. Για εμέαν δεν θα έπρεπε να σχολιάζουμε αυτό, όπως και στις αντίστοιχες περιπτώσεις ανθρώπων που παίρνουν μια start και παίζουν srv  και hendrix δεν εξετάζουμε τις ικανότητες τους. Σχολιάζουμε τον τρόπο με τον οποίο ο νίνο είπε το τραγούδι. Τι είναι αυτό το κιτσαριό που είδα στο βίντεο ρε λούστη μου, με το μπλε παντελόνι και το ασημένιο σακάκι και τα γυαλιά ηλίου. Δηλαδή για αυτόν, αυτό το ντύσιμο εκφράζει το τραγούδι που αποτέλεσε σταθμός όπως και να το κάνουμε.

 

Εγώ παιδιά εκεί ενίσταμαι και όχι στα φωνητικά του γιατί φωνητικά το είπε και καλά ο τύπος και έχει και καλή φωνή το παραδέχομαι.

 

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ;)

[lambrosgg]

Να αρχίσω απο κάτω προς τα πάνω. Αυτό με το ιδιαίτερη επαφή δε το μασάω΄ούτε εγώ. Παπαρίες και συγνώμη. Αυτά τα περι μαγίας, και ειδικής σχέσης κλπ δε τα πιστεύω (προσωπική γνώμη φυσικά, έτσι;) Ούτε καν σε ταλέντο δε πολυ πιστεύω...

 

Τώρα για την πρώτη σου πρόταση υπάρχει το εξείς θέμα: ΕΣΥ συγκρίνεις. (σε σχέση με εμένα τουλάχιστον). Δε βγήκα εγώ να πω "Οι νιρβάνα είναι καλύτερη απο τον... Boulez". Γελοίο θα ήταν κάτι τέτοιο γιατι έιναι σαν να συγκρίνεις αχλάδια με παντόφλες...

 

Και να σου πω και το δικό μου 'παρπάνονο' αν θές με την κλασσική μουσική. Ασχολούμε 25 χρόνια τώρα με τη κλασσική σε επαγγλεματικο επίπεδο πλεόν (όχι και τα 25, προς Θεού, έτσι; ;D). E λοιπόν, αυτό το κονσερβοποιημένο με τη κλασσική, που παίζω και αν τυχόν φύγει μια νότα μου τρώνε το κεφάλι, ή αν πεσει η παρτιτούρα, βάζω τα κλάματα κλπ, μου φέρνει μια αηδια να σου πω την αλήθεια. (φυσικά υπερβολές έιναι, και παραδείγματα, μη πιαστείς σε αυτά). Αλλα είναι διαφορετικά πράγματα και δε ξέρω τι να συγκρίνει κανείς και γιατί. Στο τέλος η συναυλία τον Νιρβάνα (ή τον Sonic Youth πχ), δεν πας για τις... αρμονιές ή την αντίστιξη, για άλλα πράγματα πας, άλλα πράγματα προσέχεις και αλλιώς τη βρίσκεις.

 

Όπως είπα και παραπάνω και το προσπέρασες, ο καθένες με τις αντοχές του και τις ανοχές του.

 

Oύτε εγώ πιστεύω σε ταλέντα (όπως τα εννοεί ο πολύς κόσμος - ξύπνησε ένα πρωί και έπαιζε και γαμώ τις κιθάρες) γιατί πολύ απλά είναι ένα στο δισεκατομμύριο αυτές οι περιπτώσεις. Τα υπόλοιπα γίνονται με δουλειά. Άλλοι πιο εύκολα, άλλοι πιο δύσκολα άλλοι γρήγορα και άλλοι αργά.

 

Και τελικά το ζουμί είναι σε αυτό που λες στο τέλος.

Όταν ο ακροατής ακούει κλασσική μουσική έχει κάποιες προσδοκίες απο αυτό. Δεν θέλει να χαθεί νότα + ύφος + χρώμα + αισθητική + την ησυχία του στο κομμάτι.

 

Όταν ο ακροατής ακούει κομπέιν έχει άλλες προσδοκίες: Να πιούμε καμμια μπύρα, να κουνήσουμε το μαλλί, να βρούμε κανένα γκομενάκι να συμφωνήσουμε όλοι μαζί στο ότι ο κομπέιν είναι θεος επειδή κάνει την κ@υλα του και κ@υλώνουμε και εμείς μαζί του κλπ κλπ.

 

Προφανώς με χάλασε το περιστατικό με τον κομπέιν γιατί δεν έχω τέτοιες προσδοκίες. Προσωπικά απο τη μουσική που θα ακούσω είτε ζωντανά είτε ηχογραφημένη, θέλω να είναι προβαρισμένη, χωρίς "απρόοπτα" (δεν λέω να μην γίνει σεισμός) να νιώσω ότι αυτός που είναι στη σκηνή σέβεται εμένα και τα λεφτά που έδωσα για να δω τη συναυλία του, να δώσει το 100% του εαυτού του και των συνεργατών του για να φύγω με το χαμόγελο, είτε παίζουν ροκ είτε κάντρι είτε νησιώτικα ή ινδική jazz. Την πόζα πολλοί εμίσησαν. Την όμορφη δουλειά κανείς.

 

Αυτά τα επιτυχγάνουν πάρα πολλοί και σε αυτούς θα απευθύνομαι.

 

εντάξει ρε φίλος,τότε θα ακούμε όλη μέρα υπερηχητικά σόλα για να...νιώσουμε άντρες κ #@μάτοι μεταλάδες........Και επειδή προσπάθείς να το παίξεις(??!!),όντως φίλε μου ο δίσκος NEVERMIND ήταν και @#μώ τους ΠΟΠ δίσκους....Πάω για κατούρημα...... :P

 

Μάλλον δεν ένιωσες μια. Δεν με ενόχλησε το ότι δεν έπαιξε υπερηχητικό μεταλικό σόλο, με ενόχλησε το ότι αυτό που πήγε να παίξει δεν το έπαιξε σωστά + το γεγονός με το κούρδισμα.