progressed Gibson Burstbuckers

[Silot]

Τα τελευταία 2-3 χρόνια παρατήρησα κάτι που πιθανότατα μπορεί να βοηθήσει όσους χρησιμοποιούν τος συγκεκριμένους μαγνήτες:

Ειδικά οι 1 & 2 είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στο πως τους σετάρεις. Συνήθως η Gibson (αν τους χρησιμοποιείτε σε Gibson κιθάρες) τους σετάρει αρκετά κοντά στις χορδές και φλαταρισμένους ως πρός αυτές. Αυτός είναι ενας by the  book τρόπος σεταρίσματος αλλα όχι ο ιδανικός αν θες οι μαγνήτες να ακούν την κιθάρα καλύτερα - χώρια που ο ήχος έτσι τείνει να γίνεται υπερβολικά επιθετικος και generic.

Διαπίστωσα λοιπόν πως ενας καλός τρόπος να αυξηθούν κατακόρυφα οι όποιες ποιότητες έχουν οι Burstbuckers είναι να τους χαμηλωσω αρκετά, σχεδόν στην ευθεία των rings και με τον neck να γέρνει λίγο ψηλότερα η treble πλευρά του και τον bridge ελάχιστα ψηλότερα απο το ring και ελαφρώς σηκωμένη την bass πλευρά του.

Διαπίστωσα επίσης πως είναι πολύ δεκτικοί στις αλλαγές πυκνωτών. Για παράδειγμα οι Bumblebees ή οι Jensen δίνουν αρκετά πιο γραμμική απόδοση στα pots κι έτσι οι μαγνήτες καθαρίζουν καλύτερα.

Τέλος, μετά απο πολλούς πειραματισμούς κατάλαβα πως πειράζοντας το ύψος των βιδών του κάθε μαγνήτη (αναφέρομαι στα pole screws) και χαμηλώνοντας αρκετά αυτές των Σολ και Μι (bass) το output είναι ακόμη πιο ισορροπημένο.

Εν κατακλείδι, οι Burstbuckers μάλλον είναι αδικημένοι απο πολλούς λόγω της έλλειψης σημασίας που δίνουν στο σεταρισμα τους και με τα παραπάνω ελπίζω να βοηθηθούν όσοι αισθάνονται πως η κιθάρα τους χρειάζεται κάτι καινούργιο και ετοιμάζονται να μπούν σε έξοδα  ;)

[Earendil]

Τα τελευταία 2-3 χρόνια παρατήρησα κάτι που πιθανότατα μπορεί να βοηθήσει όσους χρησιμοποιούν τος συγκεκριμένους μαγνήτες:

Ειδικά οι 1 & 2 είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στο πως τους σετάρεις. Συνήθως η Gibson (αν τους χρησιμοποιείτε σε Gibson κιθάρες) τους σετάρει αρκετά κοντά στις χορδές και φλαταρισμένους ως πρός αυτές. Αυτός είναι ενας by the  book τρόπος σεταρίσματος αλλα όχι ο ιδανικός αν θες οι μαγνήτες να ακούν την κιθάρα καλύτερα - χώρια που ο ήχος έτσι τείνει να γίνεται υπερβολικά επιθετικος και generic.

Διαπίστωσα λοιπόν πως ενας καλός τρόπος να αυξηθούν κατακόρυφα οι όποιες ποιότητες έχουν οι Burstbuckers είναι να τους χαμηλωσω αρκετά, σχεδόν στην ευθεία των rings και με τον neck να γέρνει λίγο ψηλότερα η treble πλευρά του και τον bridge ελάχιστα ψηλότερα απο το ring και ελαφρώς σηκωμένη την bass πλευρά του.

Διαπίστωσα επίσης πως είναι πολύ δεκτικοί στις αλλαγές πυκνωτών. Για παράδειγμα οι Bumblebees ή οι Jensen δίνουν αρκετά πιο γραμμική απόδοση στα pots κι έτσι οι μαγνήτες καθαρίζουν καλύτερα.

Τέλος, μετά απο πολλούς πειραματισμούς κατάλαβα πως πειράζοντας το ύψος των βιδών του κάθε μαγνήτη (αναφέρομαι στα pole screws) και χαμηλώνοντας αρκετά αυτές των Σολ και Μι (bass) το output είναι ακόμη πιο ισορροπημένο.

Εν κατακλείδι, οι Burstbuckers μάλλον είναι αδικημένοι απο πολλούς λόγω της έλλειψης σημασίας που δίνουν στο σεταρισμα τους και με τα παραπάνω ελπίζω να βοηθηθούν όσοι αισθάνονται πως η κιθάρα τους χρειάζεται κάτι καινούργιο και ετοιμάζονται να μπούν σε έξοδα  ;)

 

Πολύ εύστοχα τα σχόλια. Με εξαίρεση τους πυκνωτές, πάνω στους οποίους δεν πειραματίστηκα, το setup της Epi G-400 μου γινόταν κάπως έτσι τα δύο (και κάτι) χρόνια που έζησα με τους Burstbuckers.

 

Μολονότι τους πούλησα εξακολουθώ να τους θεωρώ μια πάρα πολύ καλή λύση για ορισμένα πράγματα, αλλά δεν παύουν να είναι πολύ ακριβοί, τόσο με απόλυτα κριτήρια όσο και σε σχέση με τις ακριβείς τους ρεπλίκες από άλλες εταιρείες (η ρεπλίκα της ρεπλίκας δηλαδή...)... ;)

[elavd]

Τέλος, μετά απο πολλούς πειραματισμούς κατάλαβα πως πειράζοντας το ύψος των βιδών του κάθε μαγνήτη (αναφέρομαι στα pole screws) και χαμηλώνοντας αρκετά αυτές των Σολ και Μι (bass) το output είναι ακόμη πιο ισορροπημένο.

 

Τόλη μπορείς να δώσεις μερικές οδηγίες σε μας τους ...νέους Gibson-άκηδες ( ;D ;D ;D) σχετικά με το πώς ρυθμίζουμε τα pole screws;

 

Έχω διαβάσει τη γενική οδηγία που λέει ότι "πρέπει να τα ρυθμίσεις έτσι ώστε να ακολουθούν το radius της ταστιέρας" αλλά δε κατάλαβα τι πρέπει να κάνω πρακτικά... :-\

 

Επίσης, ισχύει αυτό που έχω ακούσει, ότι δηλαδή δεν πρέπει να πολυ-παίζεις με αυτά τα βιδάκια γιατί από το βίδωνε-ξεβίδωνε μπορεί να καταστρέψεις τον μαγνήτη; Μήπως πρόκειται για ...

 

?

[ex-Smurflord]

Τόλη μπορείς να δώσεις μερικές οδηγίες σε μας τους ...νέους Gibson-άκηδες ( ;D ;D ;D) σχετικά με το πώς ρυθμίζουμε τα pole screws;

 

Έχω διαβάσει τη γενική οδηγία που λέει ότι "πρέπει να τα ρυθμίσεις έτσι ώστε να ακολουθούν το radius της ταστιέρας" αλλά δε κατάλαβα τι πρέπει να κάνω πρακτικά... :-\

 

Επίσης, ισχύει αυτό που έχω ακούσει, ότι δηλαδή δεν πρέπει να πολυ-παίζεις με αυτά τα βιδάκια γιατί από το βίδωνε-ξεβίδωνε μπορεί να καταστρέψεις τον μαγνήτη; Μήπως πρόκειται για ...

 

?

 

Όσον αφορά τη ρύθμιση ανάλογα με το radius, εννοεί πως αφήνεις χαμηλότερα τα δύο ακριανά pole pieces, και αρχίζεις σταδιακά να ανεβάζεις τα υπόλοιπα ανάλογα με την "κούρμπα" που κάνει η ταστιέρα - κοινώς το radius.  :)

Tο'χα δοκιμάσει σε κάτι άλλους μαγνήτες, αλλά δεν είδα καμιά μεγάλη διαφορά...

 

Για τα βιδάκια τώρα, το θέμα είναι πως δεν καταστρέφεται ο μαγνήτης καθεαυτός, αλλά βιδώνοντας και ξεβιδώνοντάς τα συνέχεια χαλάνε τα μικρά πάσα που έχει, ως αποτέλεσμα να "λασκάρουν" τα pole pieces και να "μπαλαντζάρει" ο ήχος στον μαγνήτη. Να καταστραφεί εντελώς πάντως, όχι, δεν νομίζω.

 

[elavd]

Όσον αφορά τη ρύθμιση ανάλογα με το radius, εννοεί πως αφήνεις χαμηλότερα τα δύο ακριανά pole pieces, και αρχίζεις σταδιακά να ανεβάζεις τα υπόλοιπα ανάλογα με την "κούρμπα" που κάνει η ταστιέρα - κοινώς το radius.  :)

 

Ναι, αλλά αν σκεφτεί κανείς ότι τα radii των Gibson είναι αρκετά flat (12-14" αν δε κάνω λάθος), η καμπυλότητα του μπράτσου δεν είναι και τόσο εμφανής με το μάτι (όπως πχ είναι σε ένα μπράτσο Fender με 7.25" radius). Επομένως, το να κάνεις μια τέτοια ρύθμιση στις βίδες μου φαίνεται ..."ψύλλος στα άχυρα"...

[ex-Smurflord]

Ακριβώς αυτό... Να σου πώ την αλήθεια ακόμα και σε άλλες κιθάρες (για fender δεν γνωρίζω) ακόμα και να ακολουθήσεις αυτή την ελάχιστη καμπύλη δεν πρόκειται να δείς καμιά διαφορά. Και ας σκεφτούμε πως, όταν το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα έχει να κάνει με ξύλα, μαγνήτες, πετάλια, ενισχυτές κλπ., μάλλον είναι όντως ψύλλος στ'άχυρα τα μικρομονταρίσματα των μαγνητών.

 

Φυσικά το ύψος των μαγνητών και τα ποτενσιόμετρα πάντα κάνουν κάποια διακριτή διαφορά σε σχέση με τα pole pieces. Αν και να σας πώ την αλήθεια, οι burstbuckers μου άρεσαν και χωρίς ιδιαίτερο μοντάρισμα (βέβαια ήταν σε μια gibson που έπαιξα κάνα δεκάλεπτο, οπότε δεν σχημάτισα και ολοκληρωμένη άποψη... :-[ )

[avasil]

έχω βάλει και εγώ αυτούς τους μαγνήτες σε μια epiphone και να πω την αλήθεια ψιλοαπογοητέυτικα... όσο χαμηλά και να βάλω τους μαγνήτες έχουν δυνατή έξοδο, και στα καθαρά τους ή με χρήση wah ψιλοτερματίζουν τον ενισχυτή και παραμορφώνουν...  στο distortion είναι αρκετά καλοί. απλα αναρωτιέμαι αν και σε άλλους συμβαίνει αυτό, ή έχω κάνει λάθος κάπου ... (τους πέρασα μόνοσ μου...). πάντως θα δοκιμάσω και αυτό που είπεσ

 

[chord]

Τους εχω στην lespaul  μου (std 2002).Δεν ξερω αν ειναι οι 1 η οι 2 παντως κι εγω εχω χαμηλωσει αρκετα τον μπροστα κυριως στα μπασα (βαπορισια!) και τον πισω στα πριμα.Οσο για τα βιδακια οντως εχουν διαφορα οχι αν ακολουθησεις την καμπυλη του μπρατσου αλλα κυριως αν ειναι πολυ μεσα η πολυ εξω κοβουν η δινουν ενταση αντιστοιχα.

Επειδη εχω και μια εφιπον ;) sheraton με τους παφ-πουφ 59 μπορω να πω οτι(ισως στην συγκεκριμενη κιθαρα)μου ακουγονται πιο ""ανοιχτοι""  με πιο καλα καθαρα και καλυτερο systain απο τους burstbuckers.Σε καμια περιπτωση ομως δεν δηλωνω απογοητευμενος απο αυτους

Αι κιθαραι ειναι αι ακολουθαι ;) 

[elavd]

Chord η LP σου (εμφανισιακά τουλάχιστον) ΣΚΟΤΩΝΕΙ.

 

ΥΓ: Το ωραίο είναι ότι από τις φωτογραφίες σου μάθαμε και κάποια πράγματα για σένα:

Παντρεμένος με 1 (τουλάχιστον) παίδι και σου αρέσει πού και πού να παίζεις ρεμπέτικα ;D

[Silot]

Η δεύτερη φωτο είναι έπος !! :) :)