Τα αποτελεσματα της υπερβολικής κατανάλωσης....

[whiteNoise]

:wink:

[cos_dr]

ΑΧΧΧΧ.

 

Εχω ένα εξοχικό και για να μήν κουβαλάω το συνθ για μελέτη όταν πάω γιατι πάω συχνά, έκανα ένα χρόνο το σκ...ο μου παξιμάδι και έστησα.

 

1 PC με audigy 2 και ένα giga μνημη

2 Ενα yamaha psr 550 μεταχειρισμένο

3. Εβαλα τα vst που ήθελα - ακουστικά - και ηχειάκια.

 

Και έλεγα, αντε ωραία, θα μπορώ να δουλεύω κι εκει , ακόμα και να γράφω τις ιδέες μου και να τις πηγαινοφέρνω στο "master home studio" μου στην αθήνα.

 

Παράλληλα έχω σταθερό δεσμό και πάμε μαζί εκεί συνήθως,

 

Ενα χρόνο τώρα ζήτημα να έχω δουλέψει εκεί 5 φορές και μόνο με ακουστικα.

 

Κλασσικά το ποιήμα ""... Αν τολμήσεις κι εδώ να πιάσεις πλήκτρα, σηκώνομαι και φέυγω" μου λέει. κάθε φορά.

 

Δεν είναι αμαρτία και άδικο???? Τσάμπα και τα λεφτά που έδωσα τελικα.

 

Η λύση είναι να τα φτιάχνουμε με γυναίκες μουσικούς και αν είναι δυνατό με κλίση στο ίδιο όργανο.

 

Απ την άλλη πάντως δεν μετανοιώνω γιατι η κατάσταση με ξεκολλάει και λίγο, γιατι και εγώ απο μικρός με τα πλήκτρα κοιμόμουν και αν συνέχιζα έτσι θα είχα ξεπεράσει στην παρθενιά τον προαναφερθέντα. :lol: :lol:

 

Η μουσική ειναι λούκι ........................ :lol: Είμαστε άρρωστοι...... να μερυμνήσει η πολιτεία κύριε Ευαγγελάτε,,, :lol:

[Superfunk]

Εγω πάλι ευτυχώς έγινα απο τα 18 μου rock star & οι groupies μου έλυσαν το πρόβλημα της παρθενίας :lol: :lol: :lol: :lol: :wink:

[Bullfrog]

Έχουμε ένα πάθος που οι γυναίκες αδυνατούν να κατανοήσουν.

Που οφείλεται αυτό, είναι θέμα ψυχολογικό και δεν με ενδιαφέρει.

Όταν όμως γίνεται λογιστικός έλεγχος, στις αγορές που κάνω σχετικά με την κιθάρα, το θέμα γίνεται αστείο!

Κάποτε άκουσα ένα πολύ πετυχημένο:"Αυτές μόλις δουν κανένα μεταξωτό βρακί στη βιτρίνα θα τρέξουν και ας έχουν καμμιά διακοσαριά!" :D

Εμείς;... Είμαστε σπάταλοι!. "Τι την θες και αυτή τη κιθάρα; Έχεις ήδη τρεις!"

ΧιΧιΧι!! :D

Πλάκα έχουν τελικά όλα αυτά.

Το φινάλε γράφεται ως εξής:

"Και εσυ γλυκιά μου :evil: :x :) έχεις διακόσια βρακιά, τι τα θες;"

"Μωρό μου, αν δεν είμαι όμορφη μετά θα θες άλλη"

:D :D :D :D

Η ιστορία έχει πολλές παραλλαγές, και ρίζες στην αρχαιότητα!

[Bullfrog]

Ρε παιδιά!!!!!... μόνο εγώ παρουσιάζω ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟ στη γυναίκα μου εδώ μέσα;;;;; :cry: :cry: :cry:

Τι να πω... όποιος τα καταφέρνει καλύτερα, ας μου πει το κόλπο!! :cry:

[Superfunk]

μπορείς ΠΑΝΤΟΤΕ να χρησιμοποιεις και το ΚΛΑΣΣΙΚΟ

 

"η ενασχόληση με τις κιθάρες κοστίζει ΠΟΛΥ λιγότερο απο την ενασχόληση με τα αυτοκίνητα!!"

 

εκτός κι αν εχεις τρέλλα & με τα αυτοκίνητα :cry: :lol:

[whiteNoise]

Εγω πάλι ευτυχώς έγινα απο τα 18 μου rock star & οι groupies μου έλυσαν το πρόβλημα της παρθενίας :lol: :lol: :lol: :lol: :wink:

μια απτα ιδια και εγω.. :D

το κουφό είναι οτι στην αρχή όταν σε γνωρίζουν και μαθαίνουν οτι είσαι μουσικός, τρελαίνονται απτήν χαρά τους ενώ αργότερα τους την σπάει που κάθε δυο μέρες πας για πρόβα και δεν μπορείτε να συναντηθείτε….αποφάσισε τι θέλεις κυρα μου…

:evil: :evil: :D 8O

[trolley]

Μια και το σοβαρέψατε, ιδού και η γνώμη μου: η γυναίκα (η εκάστοτε γυναίκα) είναι το πρώτο κοινό μας, ειδικά αν είναι μόνιμος δεσμός ή σύζυγος, οπότε την συναναστρεφόμαστε κάθε μέρα. Χρειάζεται κόπος για να την πείσει κανείς ότι αυτά που κάνει είναι σοβαρά... ακριβώς όπως χρειάζεται να πείσει το κοινό του ότι δεν είναι καραγκιόζης. Απο 'κει και μετά, υπάρχει πάντα καλύτερο κοινό και χειρότερο κοινό, αλλά ποτέ δεν μπορείς να το ξέρεις εκ' των προτέρων. Το σίγουρο είναι ότι αν δεν μπορώ να πείσω τη γυναίκα μου για την σοβαρότητά μου, τότε... άστα να πάνε.

[Betty The Raccoon]

Αν και νομίζω οτι είχε συζητηθεί και σε άλλο topic παρόλα αυτά θα πω και εγώ το κομμάτι μου.¶ντε εντάξει να μην παιξεις κιθάρα καν'της αγκαλίτσες άλλα να γυρίσει και να πεί(εμμέσως βέβαια με τον τρόπο της)"Ή την μπάντα ή εμένα"είναι το πλέον ακραίο.Ευτυχώς δε μου συνέβηκε αλλά συνέβησε σε έναν φίλο μου που είναι αρραβωνιασμένος.Δεν μπόρω να φανταστώ σε ποσο δύσκολη θέση θα τον έφερε. :!:

[Aggelos]

Η κατάσταση με τις γυναίκες συντρόφους μας και με την μουσική με κάνει να γελάω :D τόσο πολύ και συγχρόνως είναι τραγική :x . Ας μετρήσουμε πόσοι ομοιοπαθείς μαζευτήκαμε κάτω από αυτό το thread....και εύκολα βγαίνουν πολλά συμπεράσματα. Για να πω και εγώ τον πόνο μου, όχι μόνο είχα πρόβλημα να παίζω μπάσσο με την ησυχία μου αλλά ακόμα και να μπαίνω για 5 λεπτά στο noiz όπως κάνω καθημερινά!!! Βέβαια δεν νόμίζω ότι το διαλύσαμε για αυτό αν και θα ήταν ένας αξιοπρεπέστατος λόγος.... :roll:

 

"Δεν μπορούμε να εμπιστευόμαστε πλάσματα που αιμοραγούν για 5 μέρες τον μήνα και δεν πεθαίνουν" (south park)