Nick Gravenitis live

[kultura]

Χθες, λοιπόν, παιδάκια, έπαιξε ο ζωντανός θρύλος των blues live στο Κύτταρο, με το τρίο του Νίκου Ντουνούση και ναι, ήμουν εκεί! :D Είχε κυκλοφορήσει ότι θα έπαιζε και ο Στέλιος ο Βαμβακάρης μπουζούκι, αλλά αυτό δεν έγινε, και καλύτερα, κατά τη γνώμη μου, όχι γιατί έχω κάτι με τον άνθρωπο, αλλά γιατί πολύ απλά δεν γίνεται να τα ακούσουμε όλα μαζι, σαν ομελέτα! (σίγουρα Έλληνας τη σκέφτηκε τη συνεργασία αυτή...)  ;D

 

Ο Νίκος και ο Nick, βγήκανε κατά τις 23:15, αν θυμάμαι καλά, και έπαιξαν μέχρι τις 3:00!!! Ανάμεσα στα τραγούδια ο γερόλυκος έλεγε και τις ιστορίες του, άρα πρέπει να έπαιξαν γύρω στις 3 ώρες! :o

 

Το γήρας του Γκραβενίτη τον ανάγκασε να παίξει καθιστός, αλλά μας αποζημίωσε με την διάρκεια!

 

Βγήκαν και οι δύο κιθαρίστες με strat rosewood, και ο Γκραβενίτης έπαιζε μόνο καθαρά, από έναν Marshall, αν είδα καλά. Ο Ντουνούσης είχε τρία πεταλάκια, που δεν μπόρεσα να καταλάβω τι ήταν, έπαιζε όλα τα ρυθμικά με καθαρά, και στα περισσότερα σόλο έβαζε παραμόρφωση... Το αξιοπερίεργο, για μένα, ήταν ο Line6 (!!), πουχρησιμοποιούσε ο Ντουνούσης! Συνολικά ο ήχος ήταν πάρα πολύ καλός...

 

Η βραδιά κυλούσε αβίαστα, και η ατμόσφαιρα ήταν χαλαρή. Μάλιστα, ένας φίλος που δουλεύει εκεί, παρόλο που δεν ακούει τέτοια μουσική, είπε ότι ήταν από τις πιο ευχάριστες βραδιές στο κύτταρο...

Ο Γκραβενίτης έκανε δύο ή τρία σόλο, στο τσακίρ κέφι! :D Ο Ντουνούσης, όπως ήταν αναμενόμενο, κέντησε, αλλά πολλοί, απ' ότι κατάλαβα, περιμένανε κάτι παραπάνω....

 

 

Με λίγα λόγια, αν εξαιρέσουμε ότι οι μπύρες ήταν μικρές, ήταν μια ωραία συναυλία! ;D

 

Αυτά τα ολίγα από εμένα, και όποιος θέλει, ας προσθέσει ό,τι τ' αρέσ'.

[bluesscholar]

Ήμουν κι εγώ εκεί! Η συναυλία ήταν καταπληκτική! Η Γκραβενίτης, παρά το γεγονός οτι ήταν καθιστός καθόλη τη διάρκεια της συναυλίας, είχε μια απίστευτη ενέργεια και διάθεση. Η φωνή του ήταν αναλλοίωτη και η μπάντα που τον περιστοίχιζε ήταν πραματικά φοβερή. Συμφωνώ κι εγώ πως η προσθήκη Βαμβακάρη δεν θα ήταν το καλύτερο δυνατό αν και θα ήταν ένας ενδιαφέρον συγκερασμός των Blues με μια ρεμπέτικη χροιά.

Η ιστορία του ανθρώπου αυτού είναι μοναδική και έπαιξε κομμάτια από Quicksilver Messenger Service, Butterfield Blues Band κλπ. Στις ιστορίες του έκανε αναφορές στον Cippolina, στην Joplin και (αν και όχι ονομαστικά) στον Bloomfield.  Προσωπικά είχα τη μοναδική ευκαιρία να τον συναντήσω στο διάλλειμα και να μου υπογράψει το backplate της Stratocaster μου! Μάλιστα αστειευόμενος μου είπε πως είναι η καλύτερη υπογραφή του, το τέλος της οποίας καταλήγει σε ένα leaping fish! Ευγενέστατος και πρόθυμος απέναντι στον κόσμο. Μακράν η καλύτερη συναυλία που έχω βρεθεί τα τελευταία χρόνια. Ο άνθρωπος είναι μέρος της ιστορίας των blues!

 

[macron]

Με φτιάξατε !

:-\

[alderbody]

Ο Νίκος και ο Nick, βγήκανε κατά τις 23:15, αν θυμάμαι καλά, και έπαιξαν μέχρι τις 3:00!!! Ανάμεσα στα τραγούδια ο γερόλυκος έλεγε και τις ιστορίες του, άρα πρέπει να έπαιξαν γύρω στις 3 ώρες! :o

 

Στη Θεσσαλονικη παιξανε με το ζορι μιαμιση ωρα....

 

Το γήρας του Γκραβενίτη τον ανάγκασε να παίξει καθιστός, αλλά μας αποζημίωσε με την διάρκεια!

 

Σε μας μαλλον ψιλοβαριοτανε...

 

Βγήκαν και οι δύο κιθαρίστες με strat rosewood, και ο Γκραβενίτης έπαιζε μόνο καθαρά, από έναν Marshall, αν είδα καλά. Ο Ντουνούσης είχε τρία πεταλάκια, που δεν μπόρεσα να καταλάβω τι ήταν, έπαιζε όλα τα ρυθμικά με καθαρά, και στα περισσότερα σόλο έβαζε παραμόρφωση... Το αξιοπερίεργο, για μένα, ήταν ο Line6 (!!), πουχρησιμοποιούσε ο Ντουνούσης! Συνολικά ο ήχος ήταν πάρα πολύ καλός...

 

Σε μας ο gravenites επαιζε με μια κοπια Strat με ηχο μαλλον μετριο ως μαπα σε εναν Fender de ville αν ειδα καλα.

 

Ο Ντουνουσης οπως παντα σπονσοραρει αυτα που πουλαει και γιαυτο παιζει με τον LINE 6, o οποιος ακουγεται καλα, αλλα λιγο "ψευτικος". (δηλαδη φαινεται οτι ειναι Modelling amp)

 

Σε μας ο Ντ. ειχε ενα WahWah (το οποιο δεν χρησιμοποιησε ποτε) εναν κλωνο Tube screamer και ενα μαλλον Modulation πεταλι για εφφε στυλ univibe και Vibratone...

 

 

Ο Γκραβενίτης έκανε δύο ή τρία σόλο, στο τσακίρ κέφι! :D Ο Ντουνούσης, όπως ήταν αναμενόμενο, κέντησε, αλλά πολλοί, απ' ότι κατάλαβα, περιμένανε κάτι παραπάνω....

Αναλογικα, οπως φαινεται τελικα, σε μας ο G  εκανε ενα σολο με το ζορι και ο Ντ. ολα τα υπολοιπα...

 

 

Με λίγα λόγια, αν εξαιρέσουμε ότι οι μπύρες ήταν μικρές, ήταν μια ωραία συναυλία! ;D

 

εγω ηπια whisky... και η δικη μας συναυλια ηταν ...χλιαρη  ;)

 

Μια χαρα περασαμε ομως. Οσο να ναι, να βλεπεις εναν τετοιο θρυλο απο κοντα ειναι ..."κατι".

 

Αντε και εις ανωτερα... (βλ. BBKing, Clapton, Knopfler, και λοιποι εν ζωη μεγαλοι)