Επιλογή budget μπάσου

Ημ/νία: 20:33 - 15/03/10

Εισαγωγή: Μερικά tips όσον αφορά την επιλογή μπάσου, με μερικούς "κανόνες" που πάνε πέρα από το "budget".

Λοιπόοον, επειδή συνέχεια ξεπετάγονται θέματα που έχουν να κάνουν με την επιλογή ενός budget μπάσσου, είτε αυτό είναι για αρχάριο είτε όχι, αποφάσισα να γράψω μερικά πράγματα που πιστεύω μπορούν να θεωρηθούν "σταθερές" και να βοηθήσουν τον φτωχό πλην τίμιο μπασσίστα!

Ας αρχίσω με μια βασική αξία που μάλλον πολλοί πλέον αγνοούν. Πλέον, τα φθηνά μπάσσα μόνο "φθηνά μπάσσα" δεν είναι. Αντιθέτως με (αρκετά) παλιότερα, όποτε δεν υπήρχαν τόσες επιλογές και πόσο μάλλον σε χαμηλό budget, σήμερα τα φθηνότερα μπάσσα είναι κλάσεις ανώτερα από τα παλιότερα ξαδερφάκια τους και πραγματικά τα περισσότερα αξίζουν, είτε ως modification platforms για πιο "εξελιγμένους" μπασσίστες, είτε ως κανονικότατα gigging basses, πάντα με ένα σωστό σετάρισμα.

Δεν θα προχωρήσω σε εκτενή ανάλυση κάθε μάρκας γιατί ίσως θεωρηθεί διαφήμιση, αλλά στο τέλος θα παραθέσω τις πλέον γνωστές μάρκες και μοντέλα που αξίζει να προσέξει κάποιος όταν αγοράζει με χαμηλό budget.

Πρώτα όμως, θα αναφέρω μερικά πράγματα που βοηθούν ένα φθηνό μπάσσο να ακουστεί "ακριβότερο". Και το πρώτο και βασικότερο είναι το setup, το οποίο βέβαια λειτουργεί και σε συνάρτηση με το πόσο καλό είναι πραγματικά το μπάσσο. Ανάμεσα σε όλα τα φθηνότερα μπάσσα υπάρχουν όντως μερικά που πραγματικά δεν σετάρονται με τίποτα σωστά. Πάντα θα "χάνουν" στο intonation, θα έχουν απαράδεκτα πολλά dead spots (δηλαδή σημεία/νότες στην ταστιέρα όπου οι σχετικές νότες ακούγονται "κούφιες", χωρίς τη δύναμη που χαρακτηρίζει τις υπόλοιπες), ασταθείς γέφυρες, κακά κομμένα nuts, τερματισμένα/σκληρά/δύσκολα truss rods κλπ.

Όλα τα παραπάνω είναι μερικά πράγματα που πρέπει να κοιτάμε πρωτίστως όταν δοκιμάζουμε ένα νέο μπάσσο, και αυτό ισχύει γενικώς, ασχέτως τιμής. Μπάσσα με παραπάνω από ένα από τα παραπάνω "ελαττώματα" καλό είναι να τ'αποφεύγουμε αν δεν θέλουμε να δώσουμε κάποια παραπάνω χρήματα για να το "στρώσουμε".

Και τώρα στην ουσία. Αν δούμε ότι το μπάσσο σετάρεται σωστά, έχει σωστό intonation, δεν ξεκουρδίζει κλπ., όλα τα προαναφερθέντα ελαττώματα μπορούν να φτιαχτούν άνετα. Εδώ ισχύει και η αναφορά μου σε κάποια μπάσσα ως mod platforms. Μπορούμε π.χ. ένα squier affinity να του αλλάξουμε τα φώτα και να ακουστεί ΠΟΛΥ καλύτερο, αλλά φυσικά αυτό μεταφράζεται σε ένα ποσό χρημάτων που πιθανώς θα ξεπεράσει την αξία του μπάσσου, οπότε είναι θέμα του καθενός αν θα περιμένει να πάρει ένα καλύτερο μπάσσο εξ'αρχής ή θα μοντάρει ένα φθηνότερο.

Ως μια μικρή σημείωση, να επισημάνω πως πολλοί πάνε και αλλάζουν τα πάντα σε ένα φθηνό μπάσσο απλά επειδή το μπάσσο είναι φθηνό. Δεν σημαίνει πάντα ότι το μπάσσο είναι "κακό", και δεν σημαίνει πάντα πως μια αλλαγή π.χ. γέφυρας ή μαγνητών θα το κάνει καλύτερο για ΕΣΑΣ! Γνώμη μου είναι πριν αλλάξετε κάτι να έχετε σιγουρευτεί πως αυτό είναι που δεν σας αρέσει στο μπάσσο, και πρωτίστως να το παίξεται [σωστά σεταρισμένο] για κάποιο καιρό πριν προβείτε σε οποιαδήποτε μετατροπή, και φυσικά να είστε σίγουροι ότι η μετατροπή που θα κάνετε είναι αυτή που θέλετε, κι όχι αυτή που διαβάσατε πως είναι η καλύτερα στα διάφορα fora ή άρθρα στο internet.

Τώρα, όσον αφορά το είδος μουσικής που παίζει ο καθένας, και το κατά πόσον αυτό επηρρεάζει την επιλογή μπάσσου. Εκτός αν μιλάμε για συγκεκριμένα πράγματα, όπως για παράδειγμα άταστο vs ενταστου (sic) μπάσσου, όπου δεν είναι εντελώς υποκειμενικό το θέμα, όλα τα υπόλοιπα μπάσσα πιστεύω μπορούν να ανταπεξέλθουν μια χαρά, από λαικά έως και metal. Κι αυτό γιατί, όπως και στα μικρά ξαδερφάκια του, τις κιθάρες, στο μπάσσο μετράει περισσότερο στο τέλος ο ενισχυτής, και όχι τόσο το μπάσσο καθ'αυτό, οι μαγνήτες του, τα ξύλα του κλπ.

Φυσικά υπάρχουν ορισμένες βασικές διαφορές στα μπάσσα, και η βασικότερη kate me στην επιλογή ενός καινούριου μπάσσου - όσον αφορά τον ήχο του - είναι οι μαγνήτες του. Όπως και στις κιθάρες, υπάρχουν πάρα πολλά μοντέλα μαγνητών του ίδιου τύπου, υπάρχουν active και passive, μονοί (single coils) και διπλοί (humbuckers) και όοολα αυτά τα ωραία. Θα εστιάσω όμως στις βασικές διαφορές τους.

Μονοί:
Όπως και στην κιθάρα, οι μονοί μαγνήτες τείνουν να έχουν (συνήθως) χαμηλότερο output και έναν "καθαρότερο" ήχο, όμως αρκετές φορές στα φθηνότερα μπάσσα αυτό σημαίνει πως θα υπάρχει και το γνωστό 60 cycle hum - κοινώς, θόρυβος ή αλλιώς BZZZZZZZ! Αυτό φυσικά δεν είναι κάτι τραγικό, μια και λύνεται σχετικά εύκολα, είτε με shielding (με χαλκοταινία συνήθως), καλύτερες κολλήσεις, καλύτερα pots κλπ.

Οι single coils βγαίνουν σε τρία διαφορετικά "είδη". Είναι ο παλιότερου τύπου precision sc, ο οποίος είναι σαν sc κιθάρας (ίσιος με τέσσερα pole pieces), o jazz (όπου όπως λέει και το όνομά του υπάρχει στα fender jazz basses) όπου μοιάζει κάπως με τον 50's precision sc όσον αφορά το "ίσιο" της υπόθεσης αλλά είναι κάπως πιο "γεμάτος" σε ήχο και συνήθως λίγο περισσότερο πρίμος, και τέλος ο split coil sc, ο οποίος είναι ο κλασσικός precision μαγνήτης, fat και full, και ιδανικός (πάντα kate me) για πένα! Παραθέτω και φωτογραφίες για τον κάθε μαγνήτη.

50's precision single coil

http://www.squierguitars.co.kr/goods/0303080502/0303080502_xl.jpg

jazz
http://www.rocknrollvintage.com/prodimages/1963 fender jazz bass lake pacid blue jazzbass.jpg

split coil

http://www.bassexchange.com/catalog/images/Fender P bass.jpg

Να σημειώσω εδώ πως υπάρχουν και μπάσσα με τον P/J συνδυασμό, δηλαδή με έναν jazz στη bridge θέση και έναν split coil στη neck. Ιδού.

http://www.livelightsmusic.de/bilder/guitars/fender/Fender_Precision_Bass_Delux.jpg

Όλοι οι παραπάνω μαγνήτες βγαίνουν και σε active.

Humbuckers:
Οι humbuckers βγαίνουν σε διάφορα "σχήματα", output levels και τύπους, αλλά όλοι έχουν ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά. Είναι πιο "γεμάτοι" από τους single coils (όχι πάντα), είναι hum cancelling (δηλαδή δεν έχει ΒΖΖΖΖΖ) και έχουν μεγαλύτερη έξοδο από τους single coil. Οι humbuckers βγαίνουν και σε active. Οι γνωστότερες ίσως εκδόσεις τους είναι οι κλασσικοί διπλοί της musicman που κοσμούν τα περισσότερα μπάσσα τους (βλ. stingray για ηχητικό δείγμα), οι MFD της G&L, οι EMG κλπ. Οπτικά τους καταλαβαίνουμε εύκολα επειδή απλά είναι και μεγαλύτεροι σε μέγεθος!

Λοιποί μαγνήτες:
Υπάρχουν και διάφοροι άλλοι μαγνήτες, καθώς και πιεζοηλεκτρικά συστήματα, αλλά θα αναφέρω τους δύο γνωστότερους τύπους. Τους mudbuckers, οι οποίοι είναι ένας μεγάαααλος μαγνήτης που βρίσκεται συνήθως στη neck θέση και είναι σκέτη λάσπη!!! Έχει παρα πολλά μπάσσα και μεσσαία. Τους βρίσκουμε συνήθως στη neck θέση των SG μπάσσων, όπως και στη neck του attitude (sheehan).

Υπάρχουν και οι soapbars, οι οποίοι μπορεί να είναι είτε passive είτε active, single coil ή και humbuckers, απλά σε σχήμα soapbar - πλατύ και σχετικά λεπτό συνήθως.

Active:
Οι active μαγνήτες οποιουδήποτε τύπου είναι συνήθως κάπως "καθαρότεροι" στον ήχο αλλά πολλοί (μεταξύ άλλων κι εγώ) τους χαρακτηρίζουν ως υπερβολικά κομπρεσσαρισμένους και κάπως "αποστειρωμένους", χωρίς χαρακτήρα στον ήχο τους. Σε άλλους βέβαια είναι το holy grail, οπότε δοκιμάστε πριν αγοράσετε!!! Οι active επίσης είναι εξαιρετικά "ήσυχοι", οπότε προτείνονται πολλές φορές για ηχογραφήσεις. Οι active έχουν ένα σύστημα "εσωτερικής προενίσχυσης", λειτουργούν με 9βολτη μπαταρία και συνοδεύονται με 25k pots, όχι 1000άρια όπως στα passive.

Προενισχύσεις:
Πολλά μπάσσα έχουν ενσωματωμένες προενισχύσεις, πράγμα που ουσιαστικά, χωρίς πολλές αναλύσεις είναι ένα ενσωματωμένο EQ που είτε boost-άρει είτε "κόβει" συχνότητες, όπως μπάσσα, μεσσαία, πρίμα. Μπάσσα με προενισχύσεις μπορούν να έχουν είτε active είτε passive μαγνήτες, και πάντα οι προενισχύσεις λειτουργούν με μπαταρία. Σε πολλά απ'αυτά τα μπάσσα οι προενισχύσεις μπορούν να παρακαμφθούν.

Όλοι αυτοί οι μαγνήτες έχουν τις διαφορές τους, ειδικά αν συνοδεύονται ή όχι από προενισχύσεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως προορίζονται συγκεκριμένα για ένα είδος μουσικής. Μπάσσα με single coils έχουν συνδεθεί με jazz, RnB και διάφορα πιο "light" είδη μουσικής, ενώ μπάσσα με humbuckers προορίζονται μόνο για rock/metal κλπ. Όλα αυτά τα θεωρώ απλά χαζά. Καλό θα είναι να ξέρετε τον ηχητικό χαρακτήρα κάθε μπάσσου πριν προβείτε σε αγορά, αλλά μην "τρώτε" τα άνωθεν στερεότυπα. Υπάρχουν πάρα πολλοί μουσικοί που προτιμούν jazz και ειδικά precision μπάσσα στη rock, και πάρα πολλοί jazz-ίστες που προτιμούν μπάσσα με EMG humbuckers!

Τώρα, όσον αφορά την επιλογή του κατάλληλου μπάσσου για τον καθένα μας. Το βασικότερο κατ'εμέ είναι να βολεύει το μανίκι/ταστιέρα τον καθένα. Τα ξύλα προσωπικά δεν τα βρίσκω τεράστιο παράγοντα στην επιλογή, ειδικά όταν μιλάμε για budget μπάσσα, αλλά επειδή θα αρχίσουμε wood wars δεν θα αναλύσω περαιτέρω!

Επί της ουσίας. Τα μανίκια βγαίνουν σε διάφορα σχήματα (D, C, V κλπ.) και φυσικά σε λεπτά, μέτρια και πιο χοντρά. Το κάθε γράμμα του τύπου του μανικιού έχει να κάνει με την εικόνα του, π.χ. το D είναι ακριβώς όπως φαίνεται στο γράμμα D, κάπως πιο παχύ συνήθως, και rounded. Αυτό έχει να κάνει με το τι βολεύει τον καθένα, οπότε δοκιμάστε!

Όσον αφορά το χοντρό/λεπτό, θα αναφέρω απλά μερικές μάρκες μπάσσων/μοντέλων που είναι η επιτομή του "χοντρού/λεπτού" στυλ. Αρχικά γνωστό είναι πως τα περισσότερα Ibanez έχουν εξαιρετικά λεπτά μανίκια. Κοντά στα ibanez με παρόμοιο πάχος είναι και τα jazz μπάσσα, όπως και μερικά πιο "μοντέρνα", όπως ορισμένα schecter. Πιο χοντρά μπράτσα έχουν τα precision, ορισμένα G&L, warwick, κάποια Gibson, κλπ. Θέμα προτιμήσεων όλα, οπότε περί ορέξεως... μανίκια!

Ένας άλλος παράγοντας είναι και το radius της ταστιέρας. Το radius μεταφράζεται στην καμπυλότητα της ταστιέρας, και όσο πιο μεγάλο είναι τόσο πιο flat (επίπεδη) είναι η ταστιέρα. Τα fender έχουν συνήθως από 7.5 έως 12 (χοντρικά) και ακολουθούν μια παλιότερη νόρμα στο radius (πιο καμπυλωτά) ενώ τα διάφορα πιο μοντέρνα μπάσσα, τύπου Ibanez κλπ. έχουν από 9.5 έως 17!!! Τα warwick είναι γνωστά για τις εντελώς flat ταστιέρες τους.

Ένας τρίτος παράγοντας είναι και τα τάστα. Άτυπος κανόνας είναι πως τα περισσότερα μπάσσα πλέον βγαίνουν με μεγαλύτερα/ψηλότερα τάστα (jumbo) ενώ τα fender με μικρότερα. Δεν μπορώ να αναλύσω περαιτέρω εδώ, μια και είναι καθαρά θέμα προτίμησης. Σε άλλους φαίνονται "βούτυρο" τα jumbo, σε άλλους τα vintage...

Για να συνοψίσω, πλέον τα περισσότερα budget μπάσσα άνω των 200 ευρώ αξίζουν αρκετά, είτε για αρχάριο είτε για "προχωρημένο". Βασικότερο όλων είναι ένα καλό setup. Ο ήχος να θυμάστε πως βγαίνει κυρίως απ'τα χέρια και τον ενισχυτή, το μπάσσο είναι το μέσο, και πρέπει κυρίως να βολεύει τα χέρια, μια και με τον ενισχυτή/πετάλια/μαγνήτες κλπ. ο ήχος "έρχεται" εκεί που τον θέλει ο καθένας.

Μάρκες δεν αναφέρω, αλλά feel free να προσθέσετε παραπάνω πληροφορίες ή να αναφέρετε τα γνωστά μοντέλα που κάνουν μπαμ τελευταία!

Ελπίζω να βοήθησα κάπως!

Σύνδεση

Επιλογή budget μπάσου

Feedback χρήστη

Πρόταση

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Δημιουργήστε λογαριασμό

Σύνδεση

Κατηγορίες

Ανανεώσεις

Δικά μου

+

Διαγωνισμοί

Τα cookies